Πολιτισμός

Ο ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΠΕΡΑΣΕ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

Published

4 years ago

September 2, 2021

Ο άνθρωπος που συνδέθηκε με τις σημαντικότερες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας της, ο αστείρευτος μουσικοσυνθέτης και ακατάβλητος αγωνιστής, δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας.

Η τελευταία επιθυμία του Μίκη Θεοδωράκη, την οποία είχε μεταφέρει στον γ.γ. του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, τη γραμματέα του Ρένα Παρμενίδου και τον Πρόεδρο του “Παγκρητίου Συλλόγου Φίλων Μίκη Θεοδωράκη”, Γιώργο Αγοραστάκη, ήταν η νεκρώσιμη ακολουθία και η ταφή να πραγματοποιηθούν στην πατρίδα του, το Γαλατά Χανίων.

Η συγκλονιστική επιστολή στον Κουτσούμπα: Θέλω να φύγω σαν κομμουνιστής

«Τώρα, στο τέλος της ζωής μου, την ώρα των απολογισμών, σβήνουν απ’ το μυαλό μου οι λεπτομέρειες και μένουν τα “Μεγάλα Μεγέθη”», ανέφερε σε επιστολή του προς τον ΓΓ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα ο Μίκης Θεοδωράκης.

Ο Μίκης Θεοδωράκης είχε επικοινωνήσει με τον Δημήτρη Κουτσούμπα το περασμένο έτος, γνωστοποιώντας του τις τελευταίες του επιθυμίες, καθώς διαισθανόταν πως ίσως το τέλος της ζωής του ήταν κοντά.

Ο μουσικοσυνθέτης είχε ζητήσει από τον Δημήτρη Κουτσούμπα να επιληφθεί εκείνος προσωπικά ώστε «να γίνει σεβαστή όχι μονάχα η ιδεολογία μου αλλά και οι αγώνες μου για την ενότητα των Ελλήνων».

Ολόκληρη η επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη στον Δημήτρη Κουτσούμπα

Τώρα στο τέλος της ζωής μου, την ώρα των απολογισμών, σβήνουν απ’ το μυαλό μου οι λεπτομέρειες και μένουν τα “Μεγάλα Μεγέθη”. Έτσι βλέπω ότι τα πιο κρίσιμα, τα δυνατά και τα ώριμα χρόνια μου τα πέρασα κάτω από τη σημαία του ΚΚΕ. Για το λόγο αυτό θέλω να αφήσω αυτόν τον κόσμο σαν κομμουνιστής.”

Με την επιστολή του ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης ζητούσε από τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ να επιληφθεί εκείνος προσωπικά ώστε, όπως έγραφε: “να γίνει σεβαστή όχι μονάχα η ιδεολογία μου αλλά και οι αγώνες μου για την ενότητα των Ελλήνων. Καθώς επίσης βέβαια και όλα αυτά που ήδη έχω ρυθμίσει, σε συνεννόηση με την γραμματέα μου Ρένα Παρμενίδου και τον φίλο και Πρόεδρο του Παγκρητίου Συλλόγου Φίλων Μίκη Θεοδωράκη, Γιώργο Αγοραστάκη.

Μητσοτάκης: Τριήμερο εθνικό πένθος – «Η Ρωμιοσύνη σήμερα κλαίει»

Εν τω μεταξύ με αναφορά στον θάνατο του μεγάλου Έλληνα μουσικοσυνθέτη, Μίκη Θεοδωράκη, ξεκίνησε την εισαγωγική του τοποθέτηση στο υπουργικό συμβούλιο, ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης κηρύσσοντας παράλληλα τριήμερο εθνικό πένθος.

Ο πρωθυπουργός, ξεκίνησε λέγοντας πως η συνεδρίαση του υπουργικού επισκιάζεται από την απώλεια του Μίκη Θεοδωράκη. «Η φωνή του σίγησε και μαζί του σίγησε και ολόκληρος ο Ελληνισμός».

Όπως είπε ο κ. Μητσοτάκης, «όλοι είχαμε ξεχάσει πως είναι θνητός», κάνοντας αναφορά στον Κωστή Παλαμά. Συνέχισε δε λέγοντας πως «μας αφήνει παρακαταθήκη τα τραγούδια του, την πολιτική του δράση, αλλά και την εθνική του προσφορά σε κρίσιμες στιγμές. Η Ρωμιοσύνη σήμερα κλαίει».

Λίγο πριν ολοκληρώσει την τοποθέτησή του ο κ. Μητσοτάκης είπε πως με απόφαση της κυβέρνησης από σήμερα κηρύσσεται τριήμερο εθνικό πένθος.

Related Topics:Μικης Θεοδωράκης

Up Next

Η ΔΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗ ΤΟΥΡΚΙΑ

Don't Miss

Πανίκος Λεωνίδου: «Ο Πολιτισμός είναι το Παρελθόν, το Παρόν & η συνέχεια μας»

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Η Λάρνακα στέφεται Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2030

Published

2 weeks ago

December 12, 2025

Vouli.TV

Σε ένα πανηγυρικό κλίμα ανακοινώθηκε σήμερα, στο Υφυπουργείο Πολιτισμού, η ολοκλήρωση του Διαγωνισμού για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2030, με τον Πρόεδρο της Ομάδας των εμπειρογνωμόνων που ορίστηκαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τον Διαγωνισμό, κ. Toni Attard, να ανακοινώνει ότι η Λάρνακα αναδείχθηκε νικήτρια.

Η Λάρνακα θα αποτελέσει την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης μαζί με την πόλη Leuven του Βελγίου, καθώς και την πόλη Nikšić του Μαυροβουνίου, ως χώρα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Η κατάκτηση του τίτλου της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης 2030 αναμένεται να προσφέρει τεράστια οφέλη στη Λάρνακα και στην Κύπρο, ανοίγοντας ευκαιρίες προβολής και σημαντικές προοπτικές ανάπτυξης.

Το Υφυπουργείο Πολιτισμού, ως αρμόδια Διαχειριστική Αρχή, διοργάνωσε ολόκληρη τη διαδικασία διεξαγωγής της τελικής φάσης του διαγωνισμού από τις 8 έως τις 11 Δεκεμβρίου 2025, στην Κύπρο.

Στον χαιρετισμό της, η Υφυπουργός Πολιτισμού, δρ Βασιλική Κασσιανίδου, συνεχάρη και τις δύο πόλεις που εργάστηκαν σκληρά τα τελευταία χρόνια διεκδικώντας τον τίτλο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης 2030 και τόνισε: «Στο πλαίσιο της στήριξης του θεσμού, το κράτος προχώρησε σε σημαντική αύξηση της χρηματοδότησης για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, ανεβάζοντας το ποσό από €6,5 εκατομμύρια σε €10 εκατομμύρια, δίνοντας ισχυρή ώθηση στην πόλη που θα κερδίσει τον τίτλο. Η χρηματοδότηση ξεκινά ήδη από το 2026 και θα συνεχιστεί μέχρι και το 2031, υποστηρίζοντας ουσιαστικά την πόλη να υλοποιήσει το φιλόδοξο όραμα που έχει ετοιμάσει.»

Η Υφυπουργός πρόσθεσε: «Η διαδικασία μάς δίνει την ευκαιρία να υλοποιήσουμε έναν σημαντικό στόχο της Κυβέρνησης του Νίκου Χριστοδουλίδη: να προβάλουμε την Κύπρο ως πύλη της Ευρώπης από την Ανατολή, γέφυρα με την Ασία αλλά και την Αφρική, και ως σταυροδρόμι πολιτισμών που σημάδεψαν την ιστορία της ανθρωπότητας. Επιδιώκουμε να αναδείξουμε την Κύπρο ως κόμβο πολιτισμού, αξιοποιώντας τις άριστες σχέσεις με τα γειτονικά κράτη.»

Σημειώνεται ότι η διαδικασία ολοκληρώνεται λίγες ημέρες πριν την ανάληψη της Προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ από την Κύπρο, στο πλαίσιο της οποίας θα εξελιχθεί περαιτέρω ο θεσμός της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης μετά το 2033.

Στον χαιρετισμό του, ο Διευθυντής Αντιπροσωπιών και Επικοινωνίας των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κ. Richard Kuehnel, τόνισε: «Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέστη στη συνεδρίαση επιλογής και μπορεί να διαβεβαιώσει ότι τηρήθηκαν όλοι οι κανόνες και ότι η απόφαση βασίζεται σε αυστηρή και διεξοδική ανάλυση του περιεχομένου και των δύο υποψηφιοτήτων, σε σχέση με τους στόχους και τα κριτήρια της δράσης της ΕΕ για τις πολιτιστικές πρωτεύουσες της Ευρώπης». Αναφερόμενος στις δύο πόλεις που συμμετείχαν στην τελική φάση, ευχήθηκε να συνεχίσουν να ενισχύουν τις διασυνδέσεις τους με την υπόλοιπη Ευρώπη, προσθέτοντας το δικό τους λιθαράκι στο οικοδόμημα της ΕΕ.

Ανακοινώνοντας το αποτέλεσμα του Διαγωνισμού, ο κ. Attard υπογράμμισε το σπουδαίο έργο που επιτελέστηκε και από τις δύο υποψήφιες πόλεις, τονίζοντας ότι και οι δύο διαθέτουν μεγάλες δυνατότητες πολιτιστικής εξέλιξης. Ευχήθηκε δε η νικήτρια πόλη – που εντάσσεται στη 40ετή κληρονομιά των Πολιτιστικών Πρωτευουσών της Ευρώπης (ΠΠΕ) – να αποτελέσει έμπνευση για τις νέες γενιές και το μέλλον των ΠΠΕ. «Καθώς η Κύπρος αναλαμβάνει την Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ τους επόμενους έξι μήνες, μπορεί άξια να συνεχίσει αυτή την κληρονομιά, ξεκινώντας παράλληλα τις εργασίες για τη διαμόρφωση του νέου νομικού πλαισίου για τη δράση των ΠΠΕ», επεσήμανε.

Ο Δήμαρχος της νικήτριας πόλης, κ. Ανδρέας Βύρας, ευχαρίστησε την ομάδα που εργάστηκε για την επιτυχία της Λάρνακας, τονίζοντας ότι συνέβαλε στην ενότητα της πόλης και στην αλλαγή της προσέγγισης και λειτουργίας γύρω από τον πολιτισμό, σχεδιάζοντας δράσεις μαζί με τους πολίτες, τους νέους και την καλλιτεχνική κοινότητα.

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Προς την Ένωση των Εκκλησιών: Το 2025 ως Σημείο Τομής Πίστης και Ιστορίας

Published

8 months ago

April 23, 2025

Vouli.TV

Το έτος 2025 φέρει έναν ισχυρό συμβολισμό για τον χριστιανικό κόσμο: συμπληρώνονται 1700 χρόνια από τη σύγκληση της Α’ Οικουμενικής Συνόδου στη Νίκαια της Βιθυνίας, ενώ παράλληλα Ορθόδοξοι και Ρωμαιοκαθολικοί θα εορτάσουν από κοινού την Ανάσταση του Χριστού. Σε αυτό το ιστορικό και θεολογικά βαρυσήμαντο σταυροδρόμι, η συζήτηση για την ενότητα των Εκκλησιών αναζωπυρώνεται, φέρνοντας στο προσκήνιο την ανάγκη υπέρβασης αιώνων διαιρέσεων.

Η Α’ Οικουμενική Σύνοδος, το 325 μ.Χ., θεμελίωσε τη βάση για τον κοινό εορτασμό του Πάσχα, επικυρώνοντας την εορτή «εν μιά και τη αυτή ημέρα» από όλες τις Εκκλησίες. Η Σύνοδος εκείνη, πέρα από τις δογματικές της αποφάσεις, εξέφρασε και τη βαθύτερη ενότητα πίστης, ζωής και θεσμικής δομής της Εκκλησίας, όπως αποτυπωνόταν στο συνοδικό πολίτευμα των πέντε Πατριαρχικών εδρών: Ρώμης, Κωνσταντινουπόλεως, Ιεροσολύμων, Αλεξανδρείας και Αντιοχείας.

Η θεολογική αναζήτηση της ενότητας δεν είναι μονάχα υπόθεση ιεραρχών ή συνοδικών αποφάσεων, αλλά καρπός του εκκλησιαστικού βίου και της βαθιάς επιθυμίας του πιστού λαού. Από τη δεκαετία του 1960 και εξής, οι όροι «αδελφές Εκκλησίες» και η χρήση ενωτικής γλώσσας αποτέλεσαν δείγματα μιας νέας, ρεαλιστικής και φιλόδοξης προσέγγισης. Παρά τις φωνές θεμελιοκρατικών κύκλων, η ρωμαιοκαθολική Εκκλησία αναγνωρίζει πλέον σταθερά την αποστολική διαδοχή και τα αληθινά μυστήρια της Ορθοδοξίας.

Η ιστορική συνάντηση του Πατριάρχη Αθηναγόρα με τον Πάπα Παύλο ΣΤ’ στην Ιερουσαλήμ, το 1964, και η άρση των αναθεμάτων το 1965, αποτέλεσαν τα πρώτα βήματα για την άρση του Σχίσματος του 1054. Έκτοτε, οι επαφές και ο θεολογικός διάλογος συνεχίζονται. Ο ίδιος ο Πατριάρχης Αθηναγόρας τόνισε πως «δεν βλέπουμε πρόσκομμα στην οδό της ενώσεως» — στάση που μαρτυρεί τη βαθιά επιθυμία υπέρβασης της ιστορικής ρήξης.

Το 2025 προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία: μέσα από τον κοινό εορτασμό του Πάσχα, μπορεί να σημάνει και την απαρχή μιας ουσιαστικότερης θεολογικής και μυστηριακής συνάντησης. Η Νίκαια της Βιθυνίας θα μπορούσε να γίνει ξανά τόπος ενότητας, όπως τότε, το 325 μ.Χ., μεταφέροντας στο σήμερα το πνεύμα της πρώτης κοινής πίστης έναντι των αιρέσεων και της διάσπασης.

Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, που συνεκλήθη το 2016 στην Κρήτη, διακήρυξε: «Δεόμεθα όπως οι Χριστιανοί εργασθώσιν από κοινού, ώστε να αποβή εγγύς η ημέρα, καθ’ ην ο Κύριος θα εκπληρώση την ελπίδα των Ορθοδόξων Εκκλησιών και “γενήσεται μία ποίμνη, εις ποιμήν” (Ιω. 10,16)».

Αντίστοιχα, ο μακαριστός Πάπας Φραγκίσκος, φλογερός υπέρμαχος της ενότητας και της εξωστρέφειας της Εκκλησίας, επεσήμανε: «Χρειάζεται να γίνουμε μία Εκκλησία που αφυπνίζεται, μία Εκκλησία που δεν κλείνεται στον εαυτό της αλλά είναι ικανή να προχωρήσει μπροστά… μία Εκκλησία που ξεκινά να συναντήσει τον κόσμο έχοντας το θάρρος να ανοίξει πόρτες στον κόσμο».

Το 2025, λοιπόν, δεν είναι απλώς μια επέτειος. Είναι μια πρόσκληση. Πρόσκληση για επιστροφή στην κοινή ρίζα, στην ενότητα που εκπηγάζει από την κοινή πίστη και την αγάπη. Είναι η ώρα της υπέρβασης, της μνήμης χωρίς πικρία και της ελπίδας με όραμα.

Πολιτισμός

25η Μαρτίου 1821: Ο Ζωγράφος που Αποτύπωσε την Ελληνική Επανάσταση στην Αιωνιότητα

Published

9 months ago

March 25, 2025

Vouli.TV

Διακόσια χρόνια πριν, η Ευρώπη και συνολικά ο δυτικός πολιτισμός συγκλονίστηκαν από ένα γεγονός στη βαλκανική γωνιά της γηραιάς ηπείρου. Η Ελληνική Επανάσταση του 1821, ένας αγώνας ιερός και άνισος, έμελλε να εμπνεύσει πολλούς καλλιτέχνες, οι οποίοι ασπάστηκαν τον φιλελληνισμό. Ανάμεσά τους, ο Ευγένιος Ντελακρουά.

Ο σπουδαίος ρομαντικός ζωγράφος, αν και Γάλλος, ζωγράφιζε σαν Έλληνας. Η αγάπη του για την ελευθερία και το πάθος του για το δίκαιο τον οδήγησαν να αποτυπώσει στα αριστουργήματά του τη φλόγα του ελληνικού αγώνα. Με τους πίνακές του, σύστησε την Επανάσταση στους Ευρωπαίους, εξυψώνοντας το πάθος και την αυτοθυσία των Ελλήνων για λευτεριά. Το έργο του αποτέλεσε καταλύτη για τη δημιουργία ενός μεγάλου κύματος συμπαράστασης και βοήθειας προς τον ελληνικό λαό.

Ανάμεσα στα αριστουργήματά του ξεχωρίζει “Η Σφαγή της Χίου”, μια γροθιά στο στομάχι της Ευρώπης, που αποτύπωσε τη βαρβαρότητα των Οθωμανών και προκάλεσε κύματα οργής και συγκίνησης. Ο πίνακας αυτός έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αφύπνιση της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης και συνέβαλε στην ενίσχυση του φιλελληνικού κινήματος.

Δύο χρόνια αργότερα, ο Ντελακρουά επανήλθε με το αριστουργηματικό “Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου”. Η εικόνα της Ελλάδας ως τραγικής γυναικείας μορφής πάνω στα ερείπια της μαρτυρικής πόλης αποτύπωσε το πνεύμα της Επανάστασης και τίμησε τη θυσία.

Ο πίνακας “Η μάχη του Γκιαούρη και του Χασάν”, εμπνευσμένος από το ποίημα του Λόρδου Μπάιρον, αποτύπωσε την εκδικητική ορμή των υπόδουλων Ελλήνων, ενώ η σκηνή του “Ο Μπότσαρης αιφνιδιάζει το στρατόπεδο των Τούρκων” απέδωσε με συγκλονιστικό τρόπο τη γενναιότητα και την αυτοθυσία των αγωνιστών.

Ο Ντελακρουά δεν ξέχασε ποτέ την Ελλάδα. Το 1856, με τον πίνακα “Έφιππος Έλληνας πολεμιστής”, απέδωσε φόρο τιμής στους αγωνιστές που πάλεψαν για την ελευθερία. Ένας φουστανελοφόρος πολεμιστής, περήφανος και ανίκητος, καλπάζει πάνω στα πτώματα των τυράννων, συμβολίζοντας την ελληνική νίκη και την τελική λύτρωση.

Η προσφορά του Ντελακρουά στον Αγώνα υπήρξε ανεκτίμητη. Με το πινέλο του έδωσε σάρκα και οστά στην Ελληνική Επανάσταση, αναδεικνύοντάς την σε παγκόσμιο σύμβολο ελευθερίας και δικαιοσύνης. Τα έργα του δεν ήταν απλώς πίνακες, ήταν η ζωντανή απεικόνιση ενός λαού που θυσιάστηκε για την ελευθερία. Μέσα από τη δύναμη της τέχνης του, ο Ντελακρουά πέρασε την Ελληνική Επανάσταση στη σφαίρα της αιωνιότητας, όπου συνεχίζει να εμπνέει γενιές ολόκληρες.