Tου Σάββα Καλεντερίδη

Η Τουρκία, από την τουρκική εισβολή του 1974, συνεχίζει να διατηρεί την κατοχή του 37% της Κύπρου, χωρίς ουσιαστική αντίδραση από την Ελλάδα και τις διεθνείς δυνάμεις. Παρά την έλλειψη αντίστασης, κάποιες ομάδες, όπως οι γυναίκες της Κύπρου και οι μοτοσυκλετιστές, προσπάθησαν να αμφισβητήσουν την κατοχή.

Οι γυναίκες δημιουργώντας το αντικατοχικό κίνημα μετά το 1974, οργάνωσαν ειρηνικές πορείες μέχρι το 1989, προσπαθώντας να αντισταθούν στην τουρκική κατοχή. Από την άλλη, η Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσυκλέτας, μαζί με την Πανευρωπαϊκή Ομοσπονδία Μοτοσυκλετιστών, επιχείρησαν το 1996 να δώσουν μια ευρωπαϊκή διάσταση στον αγώνα για την απελευθέρωση της Κύπρου, οργανώνοντας μια πορεία από το Βερολίνο στη Κερύνεια, η οποία κατέληξε στη Δερύνεια και στη θυσία των Ισαάκ και Σολωμού.

Η τουρκική κυβέρνηση αντέδρασε με τη χρήση παραστρατιωτικών ομάδων, όπως οι Γκρίζοι Λύκοι, που κινητοποιήθηκαν στην Κύπρο για να ενισχύσουν την τουρκική θέση. Στο μήνυμά του το Πάσχα του 2025, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, Γεώργιος, καταγγέλλει την τουρκική κατοχή, τονίζοντας την ανάγκη για νηφάλιο και σωστό προγραμματισμό του αγώνα για τη λύτρωση της Κύπρου. Σχολιάζει την τουρκική στρατηγική για την επίλυση του Κυπριακού και τονίζει την αδυναμία του ΟΗΕ να ασκήσει πίεση στην Τουρκία για μια δίκαιη λύση. Ο Αρχιεπίσκοπος εκφράζει ανησυχία για τις πιέσεις προς την Κύπρο να αποδεχτεί νέες υποχωρήσεις, προειδοποιώντας για τον κίνδυνο εθνικής αυτοκτονίας.

«…Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Ούτε και φέτος, δυστυχώς, μπορούμε οι Έλληνες της Κύπρου να αφεθούμε πλήρως στη χαρά της Ανάστασης. Ο Τούρκος δυνάστης κρατά καθηλωμένη στον σταυρό, για 51 τώρα χρόνια, την πατρίδα μας. Άννες και Καιάφες πολλοί. Πιλάτοι περισσότεροι να νίπτουν τα χέρια τους, προσποιούμενοι ουδετερότητα μπροστά στην κατάφωρη αδικία που μας γίνεται. Όσο κι αν όλα αυτά μας ταλαιπωρούν, δεν μας απογοητεύουν, ούτε και μας αποθαρρύνουν. Θα έρθει η μέρα και για της πατρίδας μας τη λύτρωση. Όπως “ου κατέσχε τύμβος αυτοζωίαν”, όπως δεν μπόρεσε ο τάφος να κρατήσει τον Χριστό που ήταν η αυτοζωή, ούτε η αδικία θα επικρατήσει για πάντα του δικαίου. Θα πρέπει, όμως, κι εμείς, να προγραμματίσουμε νηφάλια και σωστά τον αγώνα και τις διεκδικήσεις μας.

»Η Τουρκία κατάφερε να μας παρασύρει να βλέπουμε την επίλυση του προβλήματός μας από τη δική της οπτική γωνία και κάτω από τη δική της προοπτική. Εκμεταλλευόμενη την απροθυμία, ίσως, και την αδυναμία του ΟΗΕ να την πιέσει για δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού και την τακτική του να τηρεί ίσες αποστάσεις μεταξύ θύματος και θύτη, θέτει διαρκώς νέες απαιτήσεις. Τελευταία, μάλιστα, παρουσίασε τη συγκατάνευσή της να παρακαθήσει στις συνομιλίες ως υποχώρηση και απαιτεί, ως εκ τούτου, νέες υποχωρήσεις από μας ως απόδειξη θέλησης για λύση.

»Επιδιώκοντας “ήρεμα νερά” και προσποιούμενη την ειρηνοποιό, προκειμένου να επιτύχει στις επιδιώξεις της στην Ευρώπη, για απόκτηση ακόμα και ρόλου στην Ευρωάμυνα και στην Ευρωασφάλεια, ύστερα από 51 χρόνια στυγνής κατοχής και καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας, μας παρέσυρε να συζητούμε για τα περιτειχίσματα των κοιμητηρίων, για το περιβάλλον, για φωτοβολταικά πάρκα στη γραμμή κατάπαυσης του πυρός, ως μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Κερδίζει χρόνο επιδιώκοντας πραγματοποίηση των νέων στόχων της. “Διυλίζει τον κώνωπα”, έχοντας αμετάθετο στόχο την κατάληψη και τουρκοποίηση όλης της Κύπρου.

»Τούρκοι και διεθνής παράγοντας προσπαθούν να μας πείσουν ότι μπροστά μας βρίσκεται η τελευταία ευκαιρία. Μας θέτουν μπροστά στο εκβιαστικό δίλημμα να αποδεκτούμε τις νέες απαιτήσεις της κατοχικής δύναμης, αφού δεν έχουμε περιθώριο βελτίωσης της κατάστασης.

Από την πλευρά της Τουρκίας, ο αρχιπλοίαχος Ζεκί Ακτούρκ απαντά σε αυτές τις δηλώσεις, καταγγέλλοντας τον Αρχιεπίσκοπο για φανατισμό και μεροληψία, ενώ αρνείται τις κατηγορίες για την τουρκική παρουσία στην Κύπρο.

Η λύση του Κυπριακού, σύμφωνα με τη θέση του Αρχιεπισκόπου, είναι η απελευθέρωση της Κύπρου από την τουρκική κατοχή. Ο μόνος δρόμος για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση είναι η αποκατάσταση της κυπριακής ανεξαρτησίας και η πλήρης αποχώρηση της Τουρκίας από το νησί.