Στο Εξ Αφορμής (11/12) φιλοξενείται ο Αντιστράτηγος ε.α. Ανδρέας Πενταράς σε μία συζήτηση εφ’ όλης της ύλης για τις εξελίξεις στα Ελλαδοτουρκικά και την ευρύτερη Ανατολική Μεσόγειο.

  • Το Ευρωπαϊκό συμβούλιο δεν ικανοποίησε το αίτημα Ελλάδας -Κύπρου για κυρώσεις, αντίθετα περιορίστηκε σε λεκτικές προειδοποιήσεις. Πώς κρίνετε καταρχήν τη στάση που τηρούν οι Ευρωπαίοι έναντι της Τουρκίας;

Δεν περίμενε κανείς ότι με τις όποιες κυρώσεις ενδεχομένως θα επιβάλλονταν από την ΕΕ, η Τουρκία θα αναιρούσε τη στρατηγική που ακολουθούσε και τις προκλήσεις που βλέπουμε καθημερινά. Εκείνο όμως που περιμέναμε ήταν η έκφραση αλληλεγγύης προς τις δύο χώρες μέλη της Ε.Ε. που υφίστανται τις απειλές της Τουρκίες. Η αλληλεγγύη άλλωστε προβλέπεται και από τη συνθήκη της Λισσαβόνας, η οποία όμως αγνοήθηκε. Περιμέναμε μία ηθική στήριξη από την Ε.Ε στο πλάισιο αυτών των κυρώσεων, αλλά διαψευστήκαμε όλοι και μας διακατέχουν αισθήματα λύπης και αγανάκτησης για τη στάση αυτή που τηρεί η Ε.Ε. απέναντι στην Τουρκία.

  • Ελλάδα και Κύπρος φαίνεται να επένδυσαν πολιτικά στην επιβολή των κυρώσεων, κάτι που δεν έγινε τελικά λόγω της στάσης της Γερμανίας. Τί σημαίνει αυτό στο ευρύτερο γεωστρατηγικό πεδίο της Ανατολικής μεσογείου και των συμμαχιών που επιδιώκουν οι δύο χώρες στη περιοχή;

Για να συνεχίσω, εδώ φάνηκε και αναξιόπιστη προς τον ίδιο της τον εαυτό η Ε.Ε. Γιατί τον Οκτώβριο αποφασίστηκε να δοθεί ένα χρονικό περιθώριο στην Τουρκία για να αναιρέσει τις απειλές και τις προκλήσεις προς την Κύπρο και την Ελλάδα. Απέσυρε το Ορούτς Ρέις δήθεν για συντήρηση και μετά τις αποφάσεις το ξανάστειλε κοντά στα 6 ναυτικά μίλια. Η Ε.Ε. δεν πραγματοποίησε τις αποφάσεις του Οκτωβρίου για να επιβάλει τις κυρώσεις που έπρεπε να επιβάλλεις την Τουρκία, αλλά τις ανέβαλε πάλι για το Μάριο κ.ο.κ. Αυτή δεν είναι η Ε.Ε. που οι λαοί της Ευρώπης περίμεναν. Έχει εξελιχθεί σε μια ελιτ κρατών με προεξάρχουσα τη Γερμανία, οι οποίες επιδιώκουν αποκλειστικά το οικονομικό συμφέρον.

Είναι μια καθαρά οικονομική ένωση και όχι μία πολιτική ένωση, όπως ήταν το όραμα των Ευρωπαϊκών ηγετών που ίδρυσαν την ΕΟΚ αρχικά και μετά την Ε.Ε. Όσον αφορά τις συμμαχίες στην εδώ περιοχή, πρέπει να δούμε πως διαμορφώνεται το γεωπολιτικό περιβάλλον. Ειδικά με την αλλαγή της ηγεσίας στις ΗΠΑ πρέπει να δούμε αν θα αλλάξει η θα συνεχιστεί η ίδια στρατηγική. Μετά την απόσυρση των στρατιωτικών δυνάμεων από τις ΗΠΑ από τη Μέση Ανατολή, υπήρξε ένα κενό ισχύος και ασφάλειας, το οποίο άλλοι σημαντικοί δρώντες της περιοχής όπως η Τουρκία, το Ιράν, η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και βεβαίως κα η Ρωσία έσπευσαν να καλύψουν και όλο αυτό δημιουργησε αυτές τις αναφλέξεις κυρίως στο Ιράκ, στη Συρία, στη Λιβύη και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ αλλά κα ιέδωσε αφορμή στην Τουρκία να εντείνει τις προκλήσεις της απέναντι στην Κυπρο στην υφαλοκρηπίδα της Ελλάδος, να επιδιώξει άλλες διεκδικήσεις και να επιχειρεί την επέκταση της κατοχής και στο χώρο των Βαροσίων.

Οι ΗΠΑ βλέποντας την επιρροή της Ρωσίας στην περιοχή και την αναξιοπιστία της Τουρκίας λόγω της συνεργασίας της με τη Ρωσία, αποφάσισε να ανακάμψει στην περιοχή με άλλο τρόπο, όχι με στρατιωτικές δυνάμεις, αλλά με συμμαχίες που δημιούργησαν στην περιοχή και μία συμμαχία είναι η τριμερής Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ, η οποία τώρα επεκτείνεται με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, με το Μπαχρέιν και εσχάτως γίνεται και προσπάθεια ένταξης της Σαουδικής Αραβίας αλλά και της Ινδίας που είναι πολυ σημαντικό. Η Ινδια είναι η πολυπληθέστερη χώρα στον κόσμο με τεράστια στρατιωτική δύναμη. Αν ενταχθεί η Ινδία σε αυτόν τον άξονα, τότε δημιουργείται μία πολύ ισχυρή συμμαχία απέναντι στον άξονα του κακού, δηλαδή Τουρκία-Ιράν-Πακιστάν. Βεβαώς οι ΗΠΑ έχουν τα δικά τους συμφέροντα που είναι να περιορίσουν την της επιροή Ρωσίας στην Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική.

Απέσυρε το Ορούτς Ρέις δήθεν για συντήρηση και μετά τις αποφάσεις το ξανάστειλε κοντά στα 6 ναυτικά μίλια. Η Ε.Ε. δεν πραγματοποίησε τις αποφάσεις του Οκτωβρίου για να επιβάλει τις κυρώσεις που έπρεπε να επιβάλλεις την Τουρκία, αλλά τις ανέβαλε πάλι για το Μάριο κ.ο.κ. Αυτή δεν είναι η Ε.Ε. που οι λαοί της Ευρώπης περίμεναν.

  • Η Γερμανία ανακοίνωσε τη πρόθεση της για πώληση στην Τουρκία 6 υποβρυχίων τύπου 214, γεγονός που διαταράσσει το ισοζύγιο δυνάμεων στο Αιγαίο αλλά και τη Μεσόγειο. Στρατιωτικά ομιλούντες, ποια απάντηση εκ μέρους της Ελλάδας μπορεί να είναι η πρέπουσα;

Αυτά τα υποβρύχια είναι υπερσύγχρονα, έχουν υπερσύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα και πολλά άλλα που τα καθιστούν αόρατα και αυτό φάνηκε και στην τελευταία κρίση με την Τουρκία, που ενώ η Τουρκία δεν μπορούσε να εντοπίσει κανένα Ελληνικό υποβρύχιο, η Ελλάδα ήξερε ανά πάσα στιγμή που βρίσκονται τα Τουρκικά. Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας ζήτησε στα πλαίσια των κυρώσεων να επιβληθεί εμπάργκο όπλων και κυρίως η Γερμανία να μην προμηθεύσει την Τουρκία με τα συγκεκριμένα υποβρύχια, τα οποία θα είναι πολλαπλασιαστής ισχύος για την Τουρκία και θα ανατρέπει και την ισορροπία και στο Αιγαίο. Από πλευράς στρατιωτικής σκοπιάς, ο ανταγωνισμός των εξοπλισμών δεν είναι η σωστή στρατηγική από μια χώρα. Υπάρχουν όμως τρόποι με τους οποίους μπορούν να αντιμετωπιστούν οπλικά συστήματα με λιγότερο κόστος και με άλλο τρόπο. Αν η Τουρκία προμηθευτεί αυτά τα υποβρύχια, τότε η Ελλάδα θα πρέπει να ψάξει να βρει άλλους τρόπους, ανθυποβρυχιακού πολέμου που γίνεται με ελικόπτερα, με άλλα σκάφη για να μπορεί να τα αντιμετωπίσει.

Αυτά τα υποβρύχια είναι υπερσύγχρονα, έχουν υπερσύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα και πολλά άλλα που τα καθιστούν αόρατα και αυτό φάνηκε και στην τελευταία κρίση με την Τουρκία, που ενώ η Τουρκία δεν μπορούσε να εντοπίσει κανένα Ελληνικό υποβρύχιο, η Ελλάδα ήξερε ανά πάσα στιγμή που βρίσκονται τα Τουρκικά.

  • Ψηφίστηκε χθες στην ολομέλεια της βουλής ο προϋπολογισμός για την άμυνα. Ένας προϋπολογισμός συντήρησης και όχι εξοπλιστικός. Τελικά, υπάρχει η στρατιωτική επιλογή για την Κύπρο στο μυαλό της πολιτικής ηγεσίας;

Η Κύπρος είναι μέλος του ΟΗΕ, της Ε.Ε. και παντού και πάντα υποστηρίζει το Διεθνές Δίκαιο και μέσω του Διεθνούς Δικαίου προσπαθεί να επιλύσει και το Κυπριακό πρόβλημα. Άρα και στο θέμα της Άμυνας πρέπει να ακολουθήσουμε τί προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο και αυτό στο άρθρο 51 καθορίζει ότι τα κράτη έχουν το δικαίωμα της Ατομικής ή Συλλογικής αυτοάμυνας στην περίπτωση που θα υποστούν επίθεση και είναι ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσει ένα κράτος μία επίθεση. Δεν προβλέπεται άλλος τρόπος. Το ίδιο και στο άρθρο 4 το ΕυρωπαΊκό δίκαιο ορίζει ότι η άμυνα των κρατών είναι ευθύνη των κρατών και όχι της Ε.Ε. Το ίδιο και ο ΟΗΕ στο άρθρο 1 του καταστιατικού του χάρτη λέει ότι σκοπός του οργανισμού είναι η διατήρηση της διεθνούς ασφάλειας και όχι της ασφάλειας των κρατών. Μόνο του το κράτος, του επιτρέπει να έχει άμυνα. Και στο άρθρο 45 καθορίζεται ότι τα κράτη πρέπει να διατηρούν ετοιμοπόλεμες ένοπλες δυνάμεις ώστε όταν ο ΟΗΕ χρειαστεί να μπορεί να χρησιμοποιεί τις δυνάμεις των κρατών. Άρα ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης εχθρικής επίθεσης είναι οι ένοπλες δυνάμεις, άρα έχουμε υποχρέωση ως κράτος εφόσον θέλουμε να είμαστε ασφαλείς να έχουμε ένοπλες δυνάμεις.
Υπάρχει πρόβλεψη στον καταστατικό χάρτη για τα μικρά κράτη, μεσω της συλλογικής άμυνας. Θα πρέπει να συνάψει συμμαχίες ή να ενταχθεί σε ένα σύστημα ασφάλειας μεγαλύτερο για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τον εχθρό. Άρα αυτό που έπρεπε να κάνει η Κυπριακή Δημοκρατία από το 1964 είναι να σκεφτούμε πώς μπορούμε να έχουμε ασφάλεια και αυτό είναι δυνατόν μέσω συμμαχιών. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να δημιουργήσουμε ισχυρές ένοπλες δυνάμεις και να προχωρήσουμε σε ένα ενιαίο αμυντικό δόγμα με την Ελλάδα και παράλληλα να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε αμυντικές συμμαχίες με κράτη που μοιραζόμαστε κοινά συμφέροντα. Αυτό είναι για να δημιουργήσουμε αποτροπή και όχι για να επιτεθούμε στην Τουρκία.

Θα πρέπει να συνάψει συμμαχίες ή να ενταχθεί σε ένα σύστημα ασφάλειας μεγαλύτερο για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τον εχθρό.

  • Αναμένεται η εκλογή Μπάϊντεν στον Λευκό Οίκο να αλλάξει τις ισορροπίες στην περιοχή, ή τελικά θα αποδειχτούν φρούδες οι ελπίδες που εναπόθεσαν Ελλάδα-Κύπρος σ’ αυτόν;

Στις ΗΠΑ υπάρχουν πολλά κεντρα αποφάσεων. Δεν είναι μόνο ο Λευκός Οίκος. Είναι το Πεντάγωνο, Ο Λευκός Οίκος, τα νομοθετικά σώματα, το Κονγκρέσο, η βουλή κλπ. Όλα αυτά τα σώματα συμφωνούν σε μία γενική στρατηγική και αυτή δεν αλλάζει. Μπορεί να αλλάξουν στρατηγικές σε περιφερειακά ζητήματα με την αλλαγή της Κυβέρνησης αλλά η εθνική στρατηγική σπάνια και πολύ περιορισμένα μπορεί να αλλάξει, Μετά τη μεταβολή των γεωπολιτικών δεδπμένων πουσυμβαίνουν στον πλανήτη. Σε ότι αφορά την επριοχή μας μπορεί ο Τραμπ να είχε φιλικές σχέσεις με τον Ερντογάν, αλλά αυτό δεν επέδρασε σημαντικά στην πολιτική των ΗΠΑ στην περιοχή μας. Ίσως και λόγω του κου Πομπέο για πρώτη φορά η Κύπρος και η Ελλάδα είχαν τόσο καλές σχέσεις με τις ΗΠΑ και ωφεληθήκαν σε πολλά ζητήματα. Ενδεικτικά να αναφέρω ότι υπεγράφη η συμφωνία ασφάλειας μεταξύ Κύπρου και ΗΠΑ. Στη βάση αυτής της συμφωνίας, έρχονται και εκπαιδεύονται αμερικανικά στρατεύματα στην Κύπρο με τις ειδικές δυνάμεις της εθνικής φρουράς που αυτό έχει στρατηγική σημασία, όπως και στη θάλασσα γίνονται κοινές ασκήσεις. Εστάλη σταρτιωτικός ακόλουθος στην Ουάσινγκτον. Άνοιξαν οι στρατιωτικές σχολές των ΗΠΑ για τους Κύπριους αξιωματικούς. Στη Λάρνακα θα οργανωθεί το διεθνές κέντρο εκπαίδευσης για θέματα ασφάλειας. Ήρθη το εμπάργκο πώλησης όπλων από τις ΗΠΑ στις Κύπρο. Θα διατίθενται 2 εκ δολλάρια από τις ΗΠΑ το χρόνο στην Κύπρο για εκπαίδευση της Εθνικής Φρουράς. Απαγορεύτηκε η πώληση των F35 στην Τουρκία. Η απαγόρευση ενεργοποίησης των S400. Αυτά είναι πολύ σημαντικά ζητήματα πυο επετεύχθησαν επί Τραμπ. Επί Μπάιντεν πιστεύω ότι θα διατηρηθεί αυτή η στρατηγική απέναντι σε Κύπρο και Ελλάδα. Όπως ανέφερα δημιουργείται αυτό το τόξο που είναι ο μόνος τρόπος ανάσχεσης της Τουρκικής επεκτατικότητας, αλλά και της Ρωσικής επιρροής για τα συμφέροντα των Αμερικανών στην περιοχή.

Επομένως δεν έχει λόγο ο Μπάιντεν να αλλάξει αυτή τη στρατηγική αλλά αντίθετα λόγω των σχέσεων που έχει με Ελλάδα και Κύπρο, νομίζω ότι θα ενισχυθούν ακόμη περισσότερο οι σχέσεις με τις ΗΠΑ.

Vouli TV