Τον Μάρτιο, πλέαμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Η λέξη ήταν γνώριμη αλλά στην πράξη η λέξη ήταν άγνωστη “ πανδημία”.

Γράφει ο Ιάκωβος Γωγάκης

Οι πολιτικοί τρόμαξαν, τα έχασαν και με μεγάλη ανακούφιση παρέδωσαν την εξουσία σε ειδικούς και μη ειδικούς, υπό το φόβο της επίρριψης ευθυνών, εάν τυχόν εξελιχθεί η πανδημία σε παγκόσμια τραγωδία.

Υπήρχαν και οι εξαιρέσεις , όπως ο Τραμπ , όπου ό υπεροπτικός εγωισμός του αλλά και η καχυποψία του “ πως η δουλειά είναι στημένη και πάνε να του τη φέρουνε μπαμπέσικα ”, τον οδήγησαν στο να αμφισβητεί τους πάντες και τα πάντα. Η ετυμηγορία των περισσοτέρων “νέων και μη δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνώντων” ήταν… μένουμε σπίτι. Όταν οι θάνατοι μειώθηκαν, οι δείκτες Ro υποχώρησαν, οι πολιτικοί ξαναπήραν αστραπιαία τα ηνία της εξουσίας, υπό ένα διαφορετικό φόβο αυτή τη φορά , ότι δηλαδή η επιστημονική άποψη θα υπερισχύσει και θα καθιερωθεί, δένοντας τα χέρια των πολιτικών μια για πάντα.

Έλα όμως που η φουρτούνα έρχεται ξανά, έχει το ίδιο όνομα ( covid- 19), έπεται και μια γνώριμή μας ( γιγαντιαία παγκόσμια ύφεση) και πάλι θα αναζητήσουν τους επιστήμονες, για να την παραδώσουν στα δύσκολα -ξανά- την εξουσία.

Η επιστημονική άποψη δεν είναι ούτε μία, ούτε είναι πανάκεια. Οι επιστήμονες κάνουν λάθη και διολισθαίνουν ακόμη και σε ναρκισσιστικές συμπεριφορές, μα χωρίς τις απόψεις τους, οι κίνδυνοι θα ήταν σίγουρα αυξημένοι.

Στα καθ’ ημάς, μαθητές και εκπαιδευτικοί διαμαρτύρονται για τις ελλείψεις στα σχολεία, για τις πολυάριθμες -σε μαθητές- αίθουσες και ανησυχούν για την έκθεσή τους στον ιό, ακόμα και με τις μάσκες.

Οι εκλογές πλησιάζουν και οι κυβερνώντες τα γυρνάνε. Αποδέχονται τελικά το αίτημα της εκπαιδευτικής κοινότητας για την τοποθέτηση κλιματιστικών στα σχολεία, παρά τις περί του αντιθέτου επιστημονικές μελέτες που κρατάνε στα χέρια τους.

Τι θα συμβεί εάν τελικώς τοποθετηθούν τα κλιματιστικά και επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις των επιστημόνων;

Ότι ακριβώς και με την πανδημία. Οι κατέχοντες την εξουσία θα τριπλάρουν και θα μετακυλήσουν τις ευθύνες.

Θα πουν “ μα τα κλιματιστικά τα ήθελαν και οι γονείς και οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί”, την ίδια στιγμή θα αναβαθμίσουν εκ νέου το ρόλο των επιστημόνων και έτσι με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Η αποποίηση ευθυνών…θα είναι γεγονός.

Έχουν μήπως σκεφτεί εναλλακτικές περιόδους έναρξης και λήξης της εκπαιδευτικής περιόδου, επί παραδείγματι Οκτώβριο με Ιούνιο, μαζί με τη χρήση διαδικτυακής μάθησης;

Το Πανεπιστήμιο Κύπρου και το Επιστημονικό Τεχνικό Επιμελητήριο παρουσίασαν στο Υπουργείο Παιδείας και στους βουλευτές της επιτροπής παιδείας, μια μελέτη για το τι πρακτική ακολουθούν  άλλες μεσογειακές χώρες και την επικινδυνότητα από τη χρήση κλιματιστικών στις αίθουσες. Ακολουθεί η συνέντευξή μας με τον διδάσκοντα του Πανεπιστημίου Κύπρου και πολιτικό μηχανικό Απόστολο Μιχόπουλο , για τους εναλλακτικούς τρόπους κλιματισμού στα σχολεία.

Vouli TV