Καλεσμένος ο Δάσκαλος, κ. Σόλωνας Αντάρτης ανατρέπει τα δεδομένα και δίνει τη δική του εκδοχή, ιστορικά τεκμηριωμένα για το κατά πόσον το να είσαι Έλληνας στην Κύπρο αποτελεί δυστυχία.

«Ο τίτλος είναι ένα έργο του Νίκου Δήμου. Ο πολιτισμός μου ήταν η γέφυρα που με ένωσε με ανθρώπους με όλες τις θρησκείες και όλο τον κόσμο. Δεν είμαι δυστυχισμένος που είμαι Έλληνας αλλά που είμαι Έλληνας στην Κύπρο. Στην Κύπρο, η Ελληνική ταυτότητα είναι η πιο διωγμένη στο νησί μας. Δήλωσε ότι είσαι Έλληνας και θα δεις τι θα εισπράξεις. Δε μιλάω για τους Ελλαδίτες αλλά για εμάς. Όσοι από εμάς αυτοκαθοριζόμαστε ως Έλληνες της Κύπρου, δημοσιεύουμε με αυτή την ταυτότητα, το ιερό δικαίωμα του αυτοκαθορισμού δεν ισχύει για εμάς και ονομαζόμαστε φασίστες, εθνικιστές και συχνά και με χειρότερα επίθετα. Ο καθένας έχει διαφορετική αντίληψη για το τί σημαίνει Ελληνισμός.

Στο ερώτημα τί αλλαξε στην πορεία και χρονικά πότε ξεκίνησε να αλλάζει αυτό, ο κ. Αντάρτης απήντησε ότι πάμε πολύ πίσω χρονικά στο τέλος του 19ου αιώνα όταν οι Άγλλοι κατακτητές συνειδητοποίησαν ότι υπάρχει ένας λαός που αποτελείται από Μουσουλμάνους και Χριστιανούς Έλληνες. Έτσι ορίζονται και στην πρώτη απογραφή επί Αγγλοκρατίας και όχι Τουρκοκύπριοι και Ελληνοκύπριοι. Συνειδητοποιούν οι κατακτητές ότι υπάρχουν αυτές οι δύο ομάδες ανθρώπων και με την κάθοδο Τούρκων δασκάλων δημιουργείται μίας τουρκικής αντίληψης κοινότητα που όμως διατηρεί την ελληνικότητά της. Υπάρχουν στοιχεία για αυτό ότι μαζικά κάτοικοι χωριών ζητούν την επιστροφή στη Χριστιανική εκκλησία και κοινότητα. Εκεί χάθηκε η 1η τεράστια ευκαιρία λόγω της μισαλλοδοξίας της ηγεσίας της εκκλησίας και των θρησκευτικών έριδων που αντί να αγκαλιάσουν αυτή την επιστροφή, απωθούν τη μουσουλμανική κοινότητα και την παραδίδουν στα χέρια της Τουρκίας μέσω των Άγγλων και έτσι δημιουγείται για πρώτη φορά η διάκριση Τουρκοκυπρίων κι Ελληνοκυπρίων. Παίρνοντας τη δική μας κοινότητα, το δικό μας λαό θα συναντήσουμε δύο ιστορικές πορείες. Η μία είναι η απόφαση του ενός και μόνο Αρχιεπιστκόπου να πατήσει τον όρκο της Φανερωμένης και το 46 να ξεκινά Ακαδημία και επισήμως να κινηθεί προς την ανεξαρτησία αντί της ενώσεως και η δημιουργία του νέου κράτους που στην Ακαδημία ονομάζεται Κρατικός Εθνικισμός. Προβάλλεται η Κυπριακή ταυτότητα ως το αντίβαρο στην επιθυμία πολλών ανθρώπων που προσπαθούσαν την ένωση με την Ελλάδα. Αρχίζει ένας Κυπριοκεντρισμός από το πώς βάφονται ακόμη και τα κτίρια που πλέον βάφονται χχρά με πράσινα παράθυρα κτίρια αντί γαλαζια και λευκά μέχρι της επιθετικότητας προς τους Ελλαδίτες και διώξεις, ανατινάξεις εφημερίδων, απαγωγές κ δολοφονίες ακόμη.

Συνειδητοποιούν οι κατακτητές ότι υπάρχουν αυτές οι δύο ομάδες ανθρώπων και με την κάθοδο Τούρκων δασκάλων δημιουργείται μίας τουρκικής αντίληψης κοινότητα που όμως διατηρεί την ελληνικότητά της.

Ο άλλος παράγοντας ήταν η ολίσθηση του Κομμουνιστικού κόμματος της Κύπρου που από την ένωση μεταστράφηκε σε έναν Κυπροκεντρικό Κυπροεθνικιστικό κόμμα που κύρια χαρακτηρστικά του είναι ο ανθελληνισμός του στη ρητορική του και στην πράξη, Μαζί και οι εθνικά άφρωνοι και παρανοικοί που δεν αντιλαμάνονταν την πραγματικότητα γύρω τους και συνετέλεσαν με την ανοχή του πραξικομήματος να αποτελέσουν τους αποδιοπομπαίους τράγους του ελληνισμού.»

Στο ερώτημα του Χάρη Θεραπή για το κατά πόσον υπάρχουν κάποια ιστορικά στοιχεία αν οι Μουσουλμάνοι Έλληνες ήταν Τουρκικής καταγωγής, ο κ. Αντάρτης απήντησε, ότι υπάρχουν στοιχεία. Το 1571 με την κατάκτηση της κύπρου ήταν ένας στρατός μικρός στρατιωτών Οθωμανικής καταγωγής. Υπάρχουν οι καταγραφές των ίδιων των Τουρκοκυπρίων, όπως του πρώην ακολούθου του ψευδοκράτους στην Αμερική που αναφέρει ότι οι Τουρκοκύπριοι είναι εξισλαμισθέντες Έλληνες. Υπάρχουν οι περιγραφές από το 1600 των προσκυνητών που καταγράφουν ότι πρόκειται για μία κοινότητα μουσουλμάνων που πίνουν κρασί, τρώνε χοιρινό και δεν ακολουθούν τα πρότυπα του μουσουλμανικού κόσμου.

«Πρόκειται για κοσμική κοινότητα χωρίς φανατικό μουσουλμανικό χαρακτήρα. Μέσα στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι εξεγείρονται 3 φορές ενάντια στην Τουρκοκρατία. Μία κατά το εμπόριο σιτηρών, αλλά και στην οθωμανική κατοχή- με τη γνωστή εξέγερση του Γιαούρ Ιμάμη. Είναι η προτελευταία εξέγερση ταυτόχρονη Χριστιανών και Μουσουλμάνων Κύπρου και πατάσσεται στο αίμα αναθεματισμένη από την ηγεσία της Εκκλησίας της Κύπρου και την προδοσία των Ευρωπαίων.»

Ως εντυπωσιακό χαρακτήρισε στη συνέχεια το ότι όταν εξεγείρεται ο λαός το 1804 ενάντια στην Οθωμανική κατοχή και στους τοποτηρητές της, η εξέγερση καταστέλλεται βίαια μέσα από την κάθοδο στην Κύπρο τουρκικού στρατεύματος από τη Μ. Ασία. Τα έξοδα τα αναλαμβάνει η εκκλησία της Κύπρου. «Όλα αυτά μπορείτε να τα βρείτε στη βιογραφία του Εθνομάρτυρος Κυπριανού. Για να καλύψει τα έξοδα παίρνει το 1ο δάνεια από τις Ευρωπαϊκές πρεσβείες και αυτό το δάνειο μετακυλίζεται στις πλάτες των ορθοδόξων χρισταινών αυτού του νησιού.»

 

Όλα αυτά μπορείτε να τα βρείτε στη βιογραφία του Εθνομάρτυρος Κυπριανού. Για να καλύψει τα έξοδα παίρνει το 1ο δάνεια από τις Ευρωπαϊκές πρεσβείες και αυτό το δάνειο μετακυλίζεται στις πλάτες των ορθοδόξων χρισταινών αυτού του νησιού.

Ο Χάρης Θεραπή στη συνέχεια διατύπωσε το εξής ερώτημα: «Αν δει κάποιος τη σύγχρονη ιστορία της Κύπρου, το 55 ξεκινα αγώνας με στόχο την ένωση με την Ελλάδα. Καταλήγει το 59 να γίνει ανακήρυξη ανεξάρτητου κράτους με δοτό σύνταγμα. Το 63 έρχονται τα περίφημα 13 σημεία και ο εθνικός διαχωρισμός. Καταλήγουμε στο 67 με τις δημοτικές ταραχές και απειλές από την Τουρκία για εισβολή και ερχόμαστε στο 74 μια ομάδα άφρωνες κάνουν πραξικόπημα και γίνεται η εισβολή και από τότε ξεκινά ο μακροχρόνιος αγώνας, ο οποίος ξεκίνησε με στόχο να φύγουν τα τουρκικά στρατεύματα χωρίς να εξηγούν πώς θα γίνει και φτάνουμε στο σήμερα να εκλιπαρούμε για τη δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία. Πώς εξηγείται αυτή η παράνοια;»

«Συμφωνώ ότι μιλούμε για την απόλυτη παράνοια. Τα τραγικά γεγονότα του 74 χρησιμοποιούνται ως Κολυμπήθρα του Σιλοάμ, ενός απόλυτα διεφθαρμένου συστήματος. Το πραξικόπημα οργανώθηκε από την παρανοική χούντα της Ελλάδας και ελάχιστοι Ελληνοκύπριοι συμμετείχαν σε αυτό. Χρησιμοποιείται η ΕΟΚΑ Β σαν το απόλυτο κακό αυτού του τόπου που ο αρχηγός της είχε διαλύσει μήνες πιο πριν, αλλά χρησιμοποιείται για να ξεπλύνουν όλοι όσα συνέβαιναν. Δεν διεξήχθη μακροχρόνιος αγώνας. Αλλά οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις έπεσαν σαν κανίβαλοι για να σταματήσουν τον όποιο αγώνα του λαού.»

Κλείνοντας την παρουσία του ο κ. Αντάρτης ρωτήθηκε περί της Εθνοφυλακής και κατά πόσον μπορεί να ανταποκριθεί στην όποια απειλή.
«Σε όλα τα ευρωβαρόμετρα οι Κύπριοι πολίτες εμπιστεύονται την εθνική φρουρά. Και με το που δημοσιεύονται αυτά, αρχίζουν τα παπαγαλάκια να παπαγαλίζουν. Ο λόγος δεν είναι λόγω της αποτρεπτικής της αξίας αλλά επειδή ξέρουν ότι είναι τα παιδιά τους μέσα και γνωρίζουν ότι τα παιδιά τους είναι να σκοτωθούν για να απολαμβάνουν κάποιοι πολιτικά ανώμαλοι τη δική τους ελευθερία και γνωρίζουν οτι στην Εθνική φρουρά υπάρχει η μεγαλύτερη αξιοκρατία σε σχέση με άλλους θεσμούς. Στην Εθνοφυλακή αντιπροσωπεύονται όλες οι παρατάξεις του τόπου αλλά δεν υπάρχει ο απαραίτητος εξοπλισμός. Οι περικοπές που έχουν γίνει την τελευταία εικοσαετία έχουν μειώσει την αποτρεπτική της αξία. Οι Κυβερνήσεις των τελευταίων 15 χρόνων είναι κυβερνήσεις εθνικής μειοδοσίας επικύνδυνες που ακρωτηριάζουν την αποτρεπτική ικανότητα της εθνικής φρουράς και μας προσφέρουν σαν ώριμο φρούτο στον τουρκικό στρατό. Και αξιωματικοί που τα δέχονται αυτά είναι εθνικοί μειοδότες. Εμείς όπως και οι Αρμένοι θα αγωνιστούμε για τους ανθρώπους που είναι πίσω μας. Αυτοί που είναι μπροστά θα αγωνιστούν για να μας σφάξουν. Η επιβίωση ενός λαού εξαρτάται από την παιδεία του, την υγεία του και την άμυνά του. Οι κυβερνώντες προσπαθούν να διαλύσουν και τα τρία».

Σε όλα τα ευρωβαρόμετρα οι Κύπριοι πολίτες εμπιστεύονται την εθνική φρουρά. Και με το που δημοσιεύονται αυτά, αρχίζουν τα παπαγαλάκια να παπαγαλίζουν.

Στη συνέχεια με πικρία, ο κ. Αντάρτης προχώρησε στη διαπίστωση ότι όλοι «όσοι πολέμησαν το 74 είναι ότι πιο προδωμένο στην ιστορία του ελληνισμού. Είναι και εκείνο που συνειδητά οι εξουσίες έχουν εξαφανίσει. Εκείνους που έπρεπε να τιμούνται ξεχωριστά. Αν δεν ήταν προδωμένοι, θα μιλούσαμε για τη μεγαλύτερη ήττα του Τουρκικού κράτους.»

Vouli TV