Off the Record
Τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας, το γιαούρτι και ΧΑΖΟΚΟΥΜΠΑΡΑ…
Τίποτα μα τίποτα δεν μπορεί να γίνει σε αυτή τη χώρα χωρίς να το εκχυδαΐσουν οι ίδιοι οι άνθρωποι καθώς και οι θεσμοί που ορίστηκαν να το διαφυλάττουν. Ακόμα και για τα ζητήματα της ΤΕΧΝΗΣ υπάρχει ένας εκχυδαϊσμός που δείχνει ότι είμαστε ΣΚΑΡΤΟΙ και ότι τίποτα δεν έγινε τυχαία σε ένα τόπο ηθικά κατεστραμμένο και σε ένα τόπο σάπιο.
Τα κρατικά βραβεία λογοτεχνίας ανέβασαν για ακόμα μια φορά τους τόνους στα ύψη και χώρισαν τους δύσμοιρους κουφιοκεφαλάκηδες σε στρατόπεδα για το τι είναι τέχνη και τι δεν είναι…
Δεν θα ασχοληθούμε με το ερώτημα αυτό. Δεν θα ασχοληθούμε με τις γελοιότητες που δημοσιεύονται κατά καιρούς μέσα στα δήθεν λογοτεχνικά βιβλία (σαν ένας εμετός από λέξεις) αλλά θα σταθούμε στο γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια όλο και αυξάνεται η καχυποψία για τον τρόπο που δίνονται τα βραβεία.
Από τη μια τα τραπεζώματα, από την άλλη οι συγραφίσκοι που έκαναν τσιφλίκι τους τις άλλοτε ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ και νυν Υφυπουργείο Πολιτισμού και στη μέση οι εξ Ελλάδος ορμώμενοι που καταφθάνουν με χαρτί και καλαμάρι για να μας μορφώσουν και μας υποδείξουν τι πράττουμε και πως το πράττουμε ΟΛΟΙ εμείς τα ΧΑΖΟΚΟΥΜΠΑΡΑ…
Τι χρειάζονται, αλήθεια, τα κρατικά βραβεία λογοτεχνίας; Τι αντίκτυπο έχουν σε πωλήσεις; Ποιος ασχολείται μαζί τους; Τι καινούριο φέρνουν πέρα από μια πρόσκαιρη δόξα; Ποιος θυμάται τους νικητές των 10 τελευταίων χρόνων; Γιατί πληρώνουμε τα έπαθλα οι φορολογούμενοι; Γιατί ανεχόμαστε τις αμοιβές των ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ντόπιων και εξ Ελλάδος; Από κι ως που ένα κρατικό βραβείο μπορεί να δώσει αξία σε ένα λογοτεχνικό κείμενο;
Απλά ερωτήματα που δεν πρόκειται να απαντηθούν γιατί δεν αρέσουν. Ούτε στους εξ Ελλάδος ορμώμενους που έρχονται να μορφώσουν τα ΧΑΖΟΚΟΥΜΠΑΡΑ μα ούτε και στους Ελληνοκύπριους επαρχιώτες που αφού έβγαλαν τη ΒΡΑΚΑ αποφάσισαν να γράψουν και κανένα λογοτεχνικό «ΚΟΣΜΗΜΑ»…
ΤΕΛΙΚΑ, μετά και τα τελευταία ευτράπελα των κρατικών βραβείων, αποδεικνύεται ότι τα γιαούρτια στη χώρα μας έχουν πιο παχιά ΤΣΙΠΑ από τους πολίτες που απαρτίζουν αυτό τον δύσμοιρο τόπο…
ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ