«Ψηφοφόρος σας είμαι, ο τύπος;»… Τελικά ρε παιδιά ο ποιανού κόμματος είναι; Ποιανού κόμματος είναι; Ζουν άραγε ανάμεσα μας κι αν ναι πως επιβιώνουν; Μα φυσικά επιλέγοντας ΔΗΚΟ. Μόνο έτσι μπορούν οι τύποι να βγάλουν άκρη και να σώσουν την παρτίδα.

Την παρτίδα ναι τη σώζουν αλλά την άμοιρη την πατρίδα ποιος θα την σώσει; Ποιος θα γυρίσει την πλάτη σε όλους σας και θα σας μουντζώσει μια και καλή προκειμένου να ησυχάσουμε από τα προεδρικά, από τα Πριγκιπάτα, από αυτούς που ρίχνουν τα μαλλιά τους πίσω και από όλους εσάς που ευτελίζετε για ακόμα μια φορά μιαν προεκλογική εκστρατεία;

Αλήθεια εκεί στο Πριγκιπάτο τώρα τον θυμηθήκατε; Τώρα που έχετε ανάγκη την ψήφο του θυμηθήκατε τους δεκάδες ς που αναμένουν στο ακουστικό τους; Τώρα που θέλετε την ψήφο του και τώρα που τον έχετε εσείς ανάγκη;

Πάντως σκηνοθετικά και σεναριακά το όλο φιλμάκι θύμιζε κάτι από ταινία του παλιού Ελληνικού κινηματογράφου. Μόνο ο Ξανθόπουλος έλειπε να υποδυθεί, να πάρει το μπουζούκι του, να κάτσει σε μια γωνιά του Προεδρικού και να αρχίσει το τραγούδι: «Πετραδάκι, πετραδάκι για τα σένα το χτισα»…

Ένα πράγμα μας φοβίζει, ένα πράγμα. Πόσο χαμηλά θα πέσουν τα κόμματα λίγες μέρες πριν τις εκλογές; Και ποιοι μιλούν; Το ΔΗΚΟ. Το κόμμα που από εδώ και δεκαετίες συμμετέχει σε όλες σχεδόν τις κυβερνήσεις.

Όπως είχε ειπωθεί κάποτε  «Το ΔΗΚΟ δεν είναι κόμμα, το ΔΗΚΟ είναι δουλειά»…

ΔΗΚΟΙΚΟΣ