Ζελένσκι σε περιοδεία στρατιωτικού εξοπλισμού: Από την Αθήνα στο Παρίσι και τη Μαδρίτη

Του Κώστα Ήσυχου

Η επίσκεψη του Ουκρανού προέδρου, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, στην Αθήνα και στη συνέχεια στο Παρίσι και στη Μαδρίτη, υπηρετεί συγκεκριμένη στρατηγική και επιδίωξη: την αναζήτηση πηγών πολεμικού υλικού που θα ενισχύσουν την ήδη δοκιμαζόμενη ουκρανική στρατιωτική μηχανή του ΝΑΤΟ. Στόχος είναι η προμήθεια αντιαεροπορικών και αντιαρματικών όπλων, καθώς και άλλου απαραίτητου εξοπλισμού, προκειμένου να συνεχιστεί ένας πόλεμος, που από το 2014 στοχεύει στην πλήρη στρατιωτική περικύκλωση της Ρωσίας από τον ευρωατλαντισμό. Παράλληλα, επιδιώκεται η επιτάχυνση του “κάθετου διαδρόμου” προμήθειας LNG από την Αλεξανδρούπολη προς την Ουκρανία, την ανατολική Ευρώπη και τις χώρες της Βαλτικής.

Η πολεμική στρατηγική της ουκρανικής νατοϊκής ακροδεξιάς δεν περιορίστηκε μόνο στην έναρξη και συνέχιση ενός αιματηρού πολέμου στην καρδιά της Ευρώπης, αλλά ανέπτυξε και μια νεοναζιστική αντίληψη για μια καθαρή ουκρανική φυλή, χωρίς γλωσσικές, θρησκευτικές ή εθνικές μειονότητες. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται και η ρωσόφωνη μειονότητα, καθώς και η πολυπληθής ελληνική κοινότητα της Ουκρανίας, που υπέστη τις ακροδεξιές πολιτικές των μετασοβιετικών κυβερνήσεων, ιδιαίτερα αυτών που προσαρτήθηκαν στη νατοϊκή στρατηγική.

Όπως προκύπτει από τις δηλώσεις της νέας πρέσβειρας των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Κίμπερλι Γκίλφοΐλ, επιδιώκεται η ενεργειακή ασφυξία της Ρωσίας προς τη Δύση, ώστε να διακοπεί η ενεργειακή συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία διαρκεί εδώ και περίπου 80 χρόνια, ήδη από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης. Η στρατηγική του Τραμπισμού επιδιώκει να αντικαταστήσει το φθηνότερο ρωσικό, ιρανικό και βενεζουελάνικο πετρέλαιο με ακριβότερη ενέργεια και υδρογονάνθρακες των ΗΠΑ, στην Ευρώπη αλλά και σε άλλες περιοχές της Ασίας, Αφρικής και Λατινικής Αμερικής.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ενισχύουν στενές συμμαχικές σχέσεις στο όνομα δήθεν της χώρας, με πρακτικές που υπονομεύουν το διεθνές κύρος της Ελλάδας. Στο παρελθόν, η ελληνική κυβέρνηση είχε δώσει συγχαρητήρια στον αυτοανακηρυχθέντα πρόεδρο της Βενεζουέλας, Χουάν Γκουαϊδό, για να αναλάβει τα ηνία της χώρας, ενώ πρόσφατα συνεχίζει να ενισχύει τον ίδιο στρατηγικό προσανατολισμό μέσω της βραβευμένης με Νόμπελ Ειρήνης Ματσάδο.

Η συμμαχία με το Ισραήλ του Νετανιάχου, υπεύθυνου για γενοκτονία, εθνοκάθαρση και αποικιοποίηση της Παλαιστίνης, εντάσσει τη χώρα μας σε ένα πλαίσιο φιλοσιωνιστικής, νατοϊκής στρατηγικής, το οποίο εκτιμά ότι θα εξασφαλίζει διαρκώς την στήριξη της Ουάσινγκτον. Η κυβέρνηση καλείται να αποφύγει την ενίσχυση σχέσεων με φιλοσιωνιστικούς ακροδεξιούς ηγέτες, όπως ο Μιλέι, που θεωρείται από τον Τραμπ ως πολιτικό του παιδί.

Η Ουάσινγκτον, ιστορικά, επιδιώκει να ελέγχει την εγχώρια πολιτική μέσω πολλών παικτών από όλο το πολιτικό φάσμα, περιορίζοντας την ανάπτυξη πραγματικής αντιιμπεριαλιστικής πολιτικής. Η Ελλάδα δεν ακολουθεί πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, ενώ οι περιφερειακοί πόλεμοι πολλαπλασιάζονται και εντείνονται.

Η σημερινή Ελλάδα θυμίζει έντονα την Κούβα του 1957 υπό τον δικτάτορα Μπατίστα, με τη μαφιόζικη καπιταλιστική παρουσία των ΗΠΑ. Η πρόσφατη άφιξη της πρέσβειρας Κίμπερλι Γκίλφοΐλ καταδεικνύει την αντιμετώπιση της Ελλάδας ως προτεκτοράτου, στρατιωτικού και ενεργειακού προπύργιου των ΗΠΑ.

Η χώρα μας χρειάζεται ουσιαστικά πολιτικές από τα κάτω, με πρωταγωνιστή τον λαό, για να δημιουργήσει αντίβαρα στην ιμπεριαλιστική κυριαρχία, που θέτει σε κίνδυνο τους πολίτες και τις κοινωνίες της περιοχής. Η υπόσχεση ότι η Ελλάδα θα γίνει σημαντικός ενεργειακός κόμβος, ουσιαστικά πρατήριο των αμερικανικών και ισραηλινών συμφερόντων, αποδεικνύεται ψευδής και υπενθυμίζει την παλιά λαϊκή ρήση: “ο κόμπος έφτασε στο χτένι”!

ΠΗΓΗ: MILITAIRE. gr