147 εκατομμύρια για έργα υποδομών στα σχολεία μας, σίγουρα δεν τα λες και λίγα. Ειδικότερα, όταν αυτά τα λεφτά δίνονται για ένα τομέα που εδώ και δεκαετίες αντιμετωπίζει λειτουργικά και ουσιαστικά προβλήματα.

Πέρα, όμως, από τις υποδομές αυτό που θα πρέπει να δούμε, επιτέλους, στη χώρα μας είναι τα αποτελέσματα. Και όταν λέμε αποτελέσματα σίγουρα δεν αναφερόμαστε ούτε στα κτήρια (κάτι απαραίτητο ως αρχή) ούτε στα μαθησιακά προγράμματα.

Ως παιδεία στην Κύπρο πάντοτε εννοούσαμε τους ιδιαίτερα καλούς μαθητές σε μαθησιακές δεξιότητες. Τι γίνεται, όμως, με όλα αυτά τα ταλέντα, τις τέχνες και όσα δεν μετρούνται ποσοτικά;  Πως θα μπορούσε άραγε να αλλάξει η εκπαιδευτική συμπεριφορά αν δεν γίνουν τα σχολεία μας χώρος εξερεύνησης των ταλέντων του κάθε μαθητή;

Οι εξετάσεις και η πίεση της διδακτέας ύλης «πνίγει» κάθε προσπάθεια εύρεσης από τους μαθητές των ιδιαίτερων ταλέντων τους. Και όλα αυτά που ακούγονται περί σύνδεσης της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας θυμίζουν σταλινικό ολοκληρωτισμό περασμένων εποχών του τύπου «Εδώ έχουμε έλλειψη, εδώ θα δουλέψεις και αυτό θα σπουδάσεις»…

Ας εμπνεύσουμε, λοιπόν, τους μαθητές να βρουν την πηγή των ικανοτήτων τους και ας τους βοηθήσουμε ως κοινωνία να βιοποριστούν από αυτό.

Τα 147 εκατομμύρια φέρνουν σοβαρές αλλαγές στα σχολεία και αλλάζουν πολλά. Ας είναι αυτό η αρχή για ένα σχολείο που θα ανθίζει η δημιουργικότητα.

Αυτή η κυβέρνηση έδειξε ότι μπορεί να αλλάξει πράγματα στην ΠΑΙΔΕΙΑ του τόπου. Αρχίζοντας από τα υλικά και τα μαθησιακά ας περάσουμε και στα υπόλοιπα… Αυτά που θα μετατρέψουν την εκπαίδευση σε χώρο δημιουργίας, μάθησης και αυτογνωσίας.

ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ