ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Απολιτίκ ή… μεταπολιτική ψήφος;

Published

1 year ago

June 17, 2024

Την επομένη των διπλών εκλογών της περασμένης Κυριακής, η σαρωτική εκλογική απόδοση του content creator, Φειδία Παναγιώτου, όχι μόνο άνοιξε μια συζήτηση για το «φαινόμενο Φειδίας» αλλά, από νωρίς στα τηλεοπτικά πάνελ αποτέλεσε, λόγω και της παρουσίας του νεαρού 24χρονου, το περιεχόμενο μιας συζήτησης «εκλογίκευσης» με πολιτικούς των παραδοσιακών κομμάτων αλλά και δημοσιογράφους να προσπαθούν να αναλύσουν πώς ένας νεαρός –γνωστός από το YouTube και το TikTok– χωρίς κανένα ιδεολογικό στίγμα, πολιτική γνώση ή προγραμματικές θέσεις, όχι μόνο κατόρθωσε να έρθει τρίτος, αλλά σχεδόν πλησίασε τα δύο μεγάλα κόμματα. Σε αυτή τη συζήτηση κυριάρχησε το ερώτημα «γιατί τον ψήφισαν» και αν, εν τέλει, η ψήφος προς το πρόσωπό του αποτελεί ψήφο διαμαρτυρίας, έκφρασης απογοήτευσης για τα παραδοσιακά κόμματα ή, τελικά, επικράτηση της μεταπολιτικής –όπου η χρήση των νέων Μέσων αλλάζει και τον τρόπο που μεταδίδεται το μήνυμα που καθορίζει την εκλογική συμπεριφορά. Ωστόσο, η συζήτηση για το τι «προηγούμενο» αφήνει ο Φειδίας Παναγιώτου – έναντι της ερμηνείας τού «φαινομένου»– δείχνει να αποτελεί ένα εξίσου σημαντικό αναλυτικό εργαλείο –ίσως σημαντικότερο από το πώς κατόρθωσε να εκλεγεί.

Ο YouTuber ήταν η έκπληξη των ευρωεκλογών, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση, με 71.330 ψήφους, αφήνοντας πίσω του πολλά από τα παραδοσιακά κόμματα.

Ψήφος διαμαρτυρίας;

Η υψηλή εκλογική απόδοση του Φειδία Παναγιώτου αναπόφευκτα τεκμαίρεται τόσο στην έκφραση δυσαρέσκειας προς τα παραδοσιακά κόμματα όσο και στην «άλογη» εκλογική συμπεριφορά –λόγω και του χαλαρού της ψήφου στις ευρωεκλογές– μιας μερίδας του εκλογικού σώματος που μετατοπίστηκε προς τον δημιουργό περιεχομένου που μετέτρεψε την προεκλογική καμπάνια σε ένα «challenge» –με όρους διαδικτυακής μετάδοσης, ακριβώς όπως τα βίντεο του. Ο YouTuber ψηφίστηκε ωστόσο –κάτι που εκφράστηκε στα ΜΚΔ– κι από ομάδες δικαιωματιστών –με ιδιαίτερα επιμέρους ποιοτικά χαρακτηριστικά– που τα τελευταία χρόνια ρέπουν προς τη διαμαρτυρία με όρους συλλογικής απαξίωσης προς το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα και που συνήθως περιλαμβάνουν α. απολιτικά άτομα με συντηρητικά χαρακτηριστικά που διαμαρτύρονται π.χ. για τη χρήση καμερών και β. που δεν έχουν, παραδοσιακά, σταθερή εκλογική συμπεριφορά (συνήθως δεν ψηφίζουν) και τέλος γ. νεαρούς που συμμετέχουν σε εκλογική διαδικασία για πρώτη φορά και αποτελούν ουσιαστικά «viewers» τα τελευταία χρόνια τού περιεχομένου που παράγει ο Φειδίας.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο Φειδίας έκοψε, ουσιαστικά, ψήφους και από το ΕΛΑΜ, πτυχή που δείχνει και το πώς κινείται η ψήφος διαμαρτυρίας στην Κύπρο στα συντηρητικότερα ακροατήρια.

Η μεγάλη εικόνα

Η μεγάλη εικόνα της επομένης της εκλογής του Φειδία Παναγιώτου, όχι μόνο αποκτά ενδιαφέρον αλλά εμπεριέχει και επιμέρους αντιφάσεις. Ο ίδιος, αν και παρουσίασε τον εαυτό του ως «αντισυστημικό» και στο πολιτικό περιεχόμενο που ξεκίνησε λίγο πριν από τις προεδρικές –όπου φιλοξένησε όλους τους υποψήφιους πλην των Χριστοδουλίδη και Μαυρογιάννη–, συνέχισε ουσιαστικά το challenge του (την παραγωγή περιεχομένου δηλαδή), με «μαθήματα» όπου άλλοι ευρωβουλευτές όπως οι κ.κ. Φουρλάς, Γεωργίου και Μαυρίδης θα του εξηγούσαν τα των νέων καθηκόντων του. Σε αυτό το επίπεδο σημασία αποκτούν τρία ενδιαφέροντα στοιχεία για τον νεαρό, εκλεγέντα πλέον, ευρωβουλευτή:

• Αν όντως θα συνεχίσει ως ευρωβουλευτής και τι είδους θέσεις, κοινοβουλευτικό έργο και στάση θα τηρήσει εντός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

• Αν θα εκδηλωθεί πολιτικά, δίνοντας ένα στίγμα θέσεων ή ιδεολογικής άποψης –πτυχή που εκτείνεται και στη διάσταση της συμμετοχής του σε κάποια πολιτική ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

• Αν η πολιτική ιδιότητα που αποκτά θα επικρατήσει προκειμένου ο ίδιος μετά το πέρας της θητείας του να ακολουθήσει, επαγγελματικά, πορεία πολιτικού ή αν θα αναλωθεί –διαμέσου του Κοινοβουλίου σε μια πενταετία– στο να συνεχίσει απλώς να παράγει περιεχόμενο, κάνοντας ό,τι ήδη κάνει, πετυχημένα, τα τελευταία χρόνια.

Σημασία του προηγούμενου

Η εκλογή Φειδία αφήνει ένα πολύ σημαντικό προηγούμενο σε κάθε περίπτωση. Για τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα που ήδη χρησιμοποιούν τα νέα Μέσα και δη το TikTok –με τη μεταπολιτική να επικρατεί στην Κύπρο και σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών– θα αποτελέσει αναπόφευκτα μια άσκηση κατανόησης ιδίως αν επικεντρωθούν στο αφήγημα πως ο Φειδίας «εξελέγη διότι κάνει αστεία βιντεάκια». Μια άλλη, πολύ σημαντική διάσταση, είναι αν ο Φειδίας θα δημιουργήσει ένα πολιτικό χώρο με τα χαρακτηριστικά των ατόμων που τον ακολουθούν για τις εκλογές του 2026 ή αν, μεσοπρόθεσμα, υπάρξουν μιμητές τού κάθε είδους. Η τελευταία διάσταση αποκτά ξεχωριστό ενδιαφέρον γιατί δημιουργεί ένα πεδίο πολιτικού εκλέγεσθαι μακριά από τα παραδοσιακά κόμματα και το πελατειακό σύστημα στην Κύπρο, αλλά παράλληλα εγκυμονεί και δυνητικούς κινδύνους δεδομένου ότι οι «ακόλουθοι» (followers) ενός δημιουργού περιεχομένου συχνά δεν έχουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά ενός μέσου ψηφοφόρου αλλά ρέπουν προς το occultism ή την τυφλή υπακοή –με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο ιδεών και πολιτικής πρακτικής (π.χ. ακτιβισμό κάθε είδους).

Είναι ο Φειδίας επικίνδυνος;

Τo εν λόγω ερώτημα αποκτά ενδιαφέρον με δεδομένο τη συντηρητική μετατόπιση της κυπριακής κοινωνίας και του εκλογικού σώματος, αλλά και του ίδιου του περιεχομένου του Φειδία –που στο εξωτερικό έγινε και με όρους νέων Μέσων cancel (η περίπτωση που έμπαινε χωρίς εισιτήριο στο Μετρό της Ιαπωνίας) ή περιελάβανε συμπεριφορές άλογης αγένειας (το βίντεο στη Μύκονο με το «what are you looking at?» καθώς και βίντεο με ρεψίματα μπροστά στο πρόσωπο ανθρώπων). Ο Φειδίας είναι σίγουρα ένας συντηρητικός νέος από πολύτεκνη οικογένεια χωριού της Κύπρου που ανά καιρούς εκφράζει απόψεις συνολικής απαξίωσης, χωρίς ωστόσο να έχει δώσει στίγμα ιδεολογικής συμπεριφοράς που να περιλαμβάνει ποιοτικά χαρακτηριστικά συντήρησης (π.χ. φυλετικό ρατσισμό). Ωστόσο, είναι και ένας νέος άνθρωπος σε αναζήτηση, που αν εκφράσει ποτέ κάποια συγκεκριμένη –πολιτικά ή ιδεολογικά– άποψη, θα έχει, λόγω δημοφιλίας αλλά και λόγω θέσης πλέον εκλεγμένου ευρωβουλευτή, διείσδυση σε μαζικά ακροατήρια. Αυτή ακριβώς η διάσταση αποτελεί και την πιο ενδιαφέρουσα, αναλυτικά, τάση για να ερμηνεύσει κανείς το αμέσως επόμενο διάστημα το «φαινόμενο Φειδίας» αλλά –κυριότερα– να αντλήσει χρήσιμα εργαλεία για τον βαθμό επιρροής που η εκλογή τού ίδιου στοιχειοθετεί ως «προηγούμενο Φειδίας». Με την υπόμνηση, πάντα, πως ο νεαρός YouTuber από το Μένοικο εξελέγη δημοκρατικά χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι πολίτες που τον εξέλεξαν διαθέτουν, απαραίτητα, και τον πολιτικό γραμματισμό ή την κουλτούρα συνειδητοποίησης της εκλογής ενός ανθρώπου χωρίς προγραμματικές θέσεις και ιδεολογικό στίγμα.

Αν το πολιτικό σύστημα στην Κύπρο –με τα παραδοσιακά κόμματα και τους πολιτικούς που ξέρουμε– είναι the… devil we know, τότε αναπόφευκτα ο Φειδίας Παναγιώτου είναι, δυνητικά, the… devil we don’t know –για να προσαρμόσουμε και την κλασική βρετανική αποφθεγματική φράση.

Πηγή: Kathimerini

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Αβέρωφ για ΑΤΑ: Το κράτος είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης και η Κυβέρνηση το αγνοεί

Published

3 hours ago

November 1, 2025

Vouli.TV

Κριτική προς τη στάση της Κυβέρνησης σχετικά με το αδιέξοδο που παρατηρείται εδώ και μήνες για την ΑΤΑ άσκησε ο βουλευτής του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου, υπογραμμίζοντας ότι το κράτος αποτελεί τον μεγαλύτερο εργοδότη. Παράλληλα, επανέλαβε τις θέσεις του για την εφαρμογή της εν λόγω πολιτικής.

Συγκεκριμένα, σε ανάρτησή του, ο κ. Νεοφύτου αναφέρει:

«Έχω εκφράσει αναλυτικά τη θέση μου για την ΑΤΑ με εκτενές άρθρο μου πριν από μερικές εβδομάδες… Δυστυχώς, παρακολουθούμε εδώ και μήνες τις ατέρμονες συζητήσεις για το συγκεκριμένο θέμα. Εάν ο στόχος είναι πράγματι η αναπλήρωση του εισοδήματος λόγω της διάβρωσης από τον πληθωρισμό, χωρίς τη μετακύλιση του κόστους από τους επιχειρηματίες στον καταναλωτή, τότε θα το ξαναπώ: γιατί δεν χρησιμοποιεί η κυβέρνηση το εργαλείο της φοροελάφρυνσης; Είτε προς τους εργαζόμενους (ενισχύοντας το διαθέσιμο εισόδημα μετά τους φόρους), είτε προς τους εργοδότες (χωρίς να επιβαρύνονται με επιπλέον κόστος).

Η εφαρμογή αποτελεσματικής πολιτικής πρέπει να στηρίζεται σε απλή λογική και ρεαλισμό, που οδηγούν σε καθαρές λύσεις.

ΥΓ. Λίγο-πολύ, το ανέφερε πρόσφατα ο ΠτΔ, αλλά αξίζει να υπενθυμίσω ότι το θέμα αφορά εργοδότες και εργαζόμενους και εμείς, ως Κυβέρνηση, μεσολαβούμε για την εξεύρεση λύσης… Φοβάμαι όμως ότι διαφεύγει της Κυβέρνησης ότι είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης στη χώρα και ότι η συντριπτική πλειονότητα των δικαιούχων ΑΤΑ είναι εργαζόμενοι στο δημόσιο».

ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ

Νέα συνάντηση 3+1 με επίκεντρο την ενεργειακή ασφάλεια στην Ανατολική Μεσόγειο

Published

4 hours ago

November 1, 2025

Vouli.TV

Συνάντηση του σχήματος 3+1 (Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ και ΗΠΑ) αναμένεται να πραγματοποιηθεί έπειτα από μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτή τη φορά σε επίπεδο υπουργών Ενέργειας. Η συνάντηση θα διεξαχθεί στο περιθώριο της Συνόδου της Σύμπραξης για τη Διατλαντική Συνεργασία στην Ενέργεια (The Partnership for Transatlantic Energy Cooperation/P-TEC), η οποία θα φιλοξενηθεί στην Αθήνα στις 6 και 7 Νοεμβρίου, με περισσότερους από 400 συμμετέχοντες.

Σύμφωνα με καλά ενημερωμένες πηγές, η συνάντηση του σχήματος 3+1 έχει προγραμματιστεί για τις 6 Νοεμβρίου, καθώς στην ελληνική πρωτεύουσα θα βρεθούν, εκτός από τον οικοδεσπότη Σταύρο Παπασταύρου, ο υπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ Κρις Ράιτ, καθώς και οι ομόλογοί του από το Ισραήλ, Ελι Κοέν, και την Κυπριακή Δημοκρατία, Γιώργος Παπαναστασίου. Η εκδήλωση θα αποτελέσει, παράλληλα, την πρώτη δημόσια εμφάνιση της νέας πρέσβειρας των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, ενώ παρόντες θα είναι και δύο ακόμη εκπρόσωποι της αμερικανικής κυβέρνησης — ο υπουργός Εσωτερικών Νταγκ Μπέργκαμ και ο υφυπουργός Εξωτερικών Μάικ Ρήγας.
Εφόσον τελικά ενεργοποιηθεί το σχήμα σε επίπεδο 3+1 (οι προπαρασκευαστικές ενέργειες έχουν ήδη ολοκληρωθεί, όπως πληροφορείται η «Κ»), Ελλάδα, Κύπρος και Ισραήλ έχουν πολλά να συζητήσουν με την αμερικανική πλευρά, καθώς όλες προσβλέπουν στην υποστήριξη και την επιρροή των Ηνωμένων Πολιτειών για την προώθηση κοινών ενεργειακών έργων.

Είναι γνωστό ότι για τους Αμερικανούς προτεραιότητα αποτελεί ο Κάθετος Διάδρομος προς την Ουκρανία, αλλά και, γενικότερα, η ενίσχυση της διάθεσης του υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) αμερικανικής προέλευσης, κάτι που διευκολύνεται από κράτη της περιοχής, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα.

Ένα έργο που συνδέει και τις τρεις χώρες είναι το Great Sea Interconnector (GSI), το ηλεκτρικό καλώδιο διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου. Το έργο, ωστόσο, έχει «παγώσει» λόγω των διαφορών μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας σχετικά με την κατανομή ευθυνών και κόστους, αλλά και εξαιτίας της σταθερής αντίδρασης της Τουρκίας, η οποία επιχειρεί να παρεμβαίνει στο συγκεκριμένο πεδίο.

Την ίδια στιγμή, οι ΗΠΑ φαίνεται να επιδιώκουν την υποστήριξη σειράς ενεργειακών έργων στην Ανατολική Μεσόγειο, με στόχο τη διεύρυνση του αποτυπώματος των αμερικανικών ενεργειακών κολοσσών. Αναμένεται, λοιπόν, με ενδιαφέρον να φανεί κατά πόσο οι πρωτοβουλίες αυτές μπορούν να εκφράσουν τη βούληση Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ για ειλικρινείς συζητήσεις και ενίσχυση της περιφερειακής συνεργασίας.

Επιπλέον, οι τρεις χώρες αποτελούν σταθερούς υποστηρικτές του Διαδρόμου Ινδίας – Μέσης Ανατολής – Ευρώπης (IMEC), ενός φιλόδοξου σχεδίου που προωθείται από τις ΗΠΑ και συνδέει την Ασία με την Ευρώπη μέσω της Μέσης Ανατολής. Το ζήτημα αυτό αναμένεται να αποτελέσει, εκτός απροόπτου, κεντρικό θέμα των συζητήσεων μεταξύ των τεσσάρων υπουργών Ενέργειας. Ο IMEC διαθέτει έντονη γεωπολιτική διάσταση, καθώς θεωρείται αντίβαρο στη διείσδυση της Κίνας στην ευρύτερη περιοχή, και επομένως έχει σημαντικό στρατηγικό χαρακτήρα για την Ουάσιγκτον.

Αξιοσημείωτο είναι ότι, πριν από λίγες ημέρες, ο υπουργός Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Κόμπος, επισκέφθηκε την Ινδία, όπου είχε ιδιαίτερα εποικοδομητικές συνομιλίες με τον ομόλογό του, Δρα Σ. Τζαϊσανκάρ, για την ενίσχυση της στρατηγικής σχέσης μεταξύ Νέου Δελχί, Λευκωσίας και Αθήνας.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι Ελλάδα, Κύπρος και Ισραήλ επιδιώκουν εδώ και μήνες την αναζωογόνηση του σχήματος 3+1 σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών, ωστόσο η Ουάσιγκτον δείχνει προτίμηση σε τεχνοκρατικά σχήματα, όπως αυτό της ενέργειας, τα οποία εστιάζουν στην οικονομική συνεργασία και δεν εκπέμπουν έντονα πολιτικά μηνύματα για την περιοχή. Παράλληλα, η Αθήνα βρίσκεται σε συζητήσεις με την Ουάσιγκτον για τον επόμενο γύρο στρατηγικού διαλόγου μεταξύ των δύο χωρών, αν και μέχρι στιγμής δεν έχει οριστεί ημερομηνία διεξαγωγής.

IBNA

Fidan: Η Άγκυρα διαμορφώνει τη νέα γεωπολιτική της στρατηγική από τη Γάζα έως την Ευρώπη

Published

4 hours ago

November 1, 2025

Vouli.TV

Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Hakan Fidan, παρουσίασε το αποτύπωμα της τουρκικής διπλωματίας σε τρία κομβικά μέτωπα — Γάζα, Ευρωπαϊκή Ένωση και ΝΑΤΟ — τονίζοντας πως ο στρατηγικός στόχος της Άγκυρας είναι να παραμείνει καθοριστικός παράγοντας στη Μέση Ανατολή και στη διαμόρφωση της νέας ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ασφάλειας.

Μετά τη συνάντησή του στην Άγκυρα με τον Εσθονό ομόλογό του, Margus Tsahkna, ο Fidan υπογράμμισε ότι η Τουρκία «δεν θα αφήσει ούτε ένα δευτερόλεπτο κενό» στις προσπάθειες για διατήρηση της εκεχειρίας στη Γάζα και προώθηση ενός βιώσιμου πλαισίου ειρήνης. Όπως ανέφερε, ο Benjamin Netanyahu «αναζητά προσχήματα» για παραβίαση της εκεχειρίας, τονίζοντας πως η τήρησή της αποτελεί προϋπόθεση για «διαρκή ειρήνη» και περιφερειακή σταθερότητα.

Ο Τούρκος ΥΠΕΞ ανακοίνωσε πολυμερή διάσκεψη στις 3 Νοεμβρίου στην Κωνσταντινούπολη με τη συμμετοχή των υπουργών Εξωτερικών Τουρκίας, Ινδονησίας, Κατάρ, Σαουδικής Αραβίας, ΗΑΕ, Ιορδανίας, Πακιστάν και Αιγύπτου. Η πρωτοβουλία, όπως είπε, αποτελεί συνέχεια των επαφών που πραγματοποιήθηκαν τον Σεπτέμβριο στη Νέα Υόρκη μεταξύ αρχηγών κρατών και του Donald Trump, δημιουργώντας «βάση» για ένα ιστορικό σχέδιο ειρήνης στη Γάζα. Παράλληλα, κατήγγειλε πως το Ισραήλ εξακολουθεί να παρεμποδίζει την είσοδο ανθρωπιστικής βοήθειας.

Ο Fidan γνωστοποίησε ότι συντονιστής της ανθρωπιστικής βοήθειας έχει οριστεί ο πρέσβης Mehmet Güllüoğlu, με τη στήριξη της AFAD και της Τουρκικής Ερυθράς Ημισελήνου. Την ίδια ώρα, συνεχίζονται οι διαβουλεύσεις για τη δεύτερη φάση του σχεδίου, που αφορά τη συγκρότηση Διεθνούς Δύναμης Σταθερότητας, με στόχο πιθανή απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Στο ευρωπαϊκό πεδίο, ο Τούρκος ΥΠΕΞ χαρακτήρισε την επίσκεψη του Γερμανού καγκελαρίου Friedrich Merz «μία από τις πιο σημαντικές εξελίξεις» στις σχέσεις Τουρκίας–ΕΕ, επισημαίνοντας την επαναβεβαίωση της βούλησης τόσο του Προέδρου Recep Tayyip Erdoğan όσο και του Merz υπέρ της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας. Ο Fidan τόνισε ότι ο στρατηγικός στόχος παραμένει η ένταξη στην ΕΕ, ζητώντας επανεκκίνηση των διαλόγων υψηλού επιπέδου, πρόοδο στην απελευθέρωση θεωρήσεων και επικαιροποίηση της Τελωνειακής Ένωσης.

Παράλληλα, πρότεινε κοινή συζήτηση μεταξύ Τουρκίας, Ηνωμένου Βασιλείου, ΕΕ και Νορβηγίας για τη νέα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας, επισημαίνοντας ότι η ΕΕ πρέπει να λειτουργεί συμπληρωματικά προς το ΝΑΤΟ. Εξέφρασε, επίσης, την προσδοκία η Τουρκία να έχει ουσιαστικό ρόλο στον μηχανισμό SAFE (European Security Action Program), χαρακτηρίζοντάς την κρίσιμο παράγοντα για την ευρωπαϊκή ασφάλεια και τις διμερείς σχέσεις.

Αναφερόμενος στο ΝΑΤΟ, σημείωσε πως η Τουρκία παραμένει ευθυγραμμισμένη με τους συμμάχους της στην ανατολική πτέρυγα και προανήγγειλε ότι το 2026 θα αναλάβει αποστολή στο πρόγραμμα Baltic Air Policing. Παράλληλα, υπενθύμισε την αναβάθμιση της τουρκικής συμμετοχής σε πρωτοβουλίες διασυνδεσιμότητας στην ευρύτερη περιοχή.

Σε σχέση με τη Συρία, ο Fidan ζήτησε πλήρη εφαρμογή της Συμφωνίας της 10ης Μαρτίου, με σεβασμό στην εδαφική ακεραιότητα και την ενότητα της χώρας, κάνοντας λόγο για στοχευμένα έργα στους τομείς των μεταφορών, της υγείας και της ενέργειας. Τέλος, για τον πόλεμο Ρωσίας–Ουκρανίας, επανέλαβε τη σταθερή θέση της Άγκυρας υπέρ μιας «δίκαιης και βιώσιμης» διπλωματικής λύσης.

ΠΗΓΗ: IBNA