Αν το κόμμα θεωρεί αξίωμα ότι το μεγαλύτερό έχει να κάνει με ένα πιθανό γεγονός ανάδειξης του ΑΚΕΛ σε πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές, τότε στον ΔΗΣΥ το επόμενο διάστημα δεν θα μετρούν μόνο απώλειες μερικών στελεχών τους αλλά και χιλιάδων μελών τους
Ο αναπληρωτής πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού ομολόγησε χθες δημοσίως ότι η αντίδραση του ΔΗΣΥ απέναντι στο ΑΚΕΛ στο όλο πλαίσιο που έχει δημιουργήσει η αποστασία του τέως αντιπροέδρου του κόμματος έχει να κάνει με το γεγονός ότι το κόμμα της Αριστεράς πιθανόν να κερδίσει την πρωτιά στις επικείμενες ευρωεκλογές. Ο Ευθύμιος Δίπλαρος ακολούθησε τη γραμμή του κόμματος με εκφραστή την πρόεδρό του, με δηλώσεις όπως οι «φθηνοί τακτικισμοί του ΕΛΑΜ για πρόσκαιρη αλίευση ψήφων ουσιαστικά ενισχύουν το ΑΚΕΛ». Αυτές οι δηλώσεις χαρακτηρίζονται από πολιτική ανεπάρκεια αλλά και έλλειψη αντίληψης για την ανάπτυξη της πολιτικής εσωτερικής διαδικασίας, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη στο μεγάλο κόμμα της Δεξιάς. Αν το κόμμα θεωρεί αξίωμα ότι το μεγαλύτερό του πρόβλημα σε σχέση με την αποσκίρτηση στελεχών του προς την Ακροδεξιά έχει κάνει με ένα πιθανό γεγονός ανάδειξης του ΑΚΕΛ σε πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές, τότε στον ΔΗΣΥ το επόμενο διάστημα θα μετρούν όχι απώλειες μόνο μερικών στελεχών τους αλλά και χιλιάδων μελών τους.
Η μετάλλαξη
Βεβαίως, όπως μας έλεγαν κομματικές πηγές που βρίσκονται στον χώρο του ΔΗΣΥ και που αντιλαμβάνονται τις αιτίες για τη φορά των πραγμάτων σε σχέση με την άμεση επίδραση των ακροδεξιών πολιτικών στη διαμόρφωση της πολιτικής του μεγαλύτερου κόμματος, η σημερινή ηγεσία ιδεολογικά αλλά και μέσα από τη δρώσα πολιτική της τακτική δεν είναι σε θέση να εντοπίσει και να διαπιστώσει τις πραγματικές αιτίες γι’ αυτήν τη μορφή της κρίσης στο κόμμα. «Ο ΔΗΣΥ έχει μεταλλαχθεί μπροστά στα μάτια μας τα τελευταία χρόνια και εμείς διασυνδέουμε την αρνητική δυναμική μας με την πρωτογενή μας έγνοια για να μην χάσουμε την πρωτιά από το ΑΚΕΛ», σημείωσε χθες στον «Π» στέλεχος του κόμματος.
Αμετροέπεια
Είναι τουλάχιστον πολιτικά αμετροεπές, κυρίως για την Αννίτα Δημητρίου, η οποία και βεβαίως δεν διαθέτει ακραία χαρακτηριστικά στη δράση της, είναι μια μετριοπαθείς πολιτικός, να επιχειρεί να οροθετήσει το κόμμα της ως την πολιτική δύναμη η οποία βρίσκεται μεταξύ του ΕΛΑΜ και του ΑΚΕΛ. Άλλο είναι να σημειώνει ο ΔΗΣΥ ότι έχει πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές με το ΑΚΕΛ και άλλο να κάνει συγκρίσεις και να τις ταυτίζει, ως μέγεθος, με τις ακραίες θέσεις του ΕΛΑΜ. Δεν αποτελεί καμία έκφραση πολιτικού ρεαλισμού σήμερα να εκφράζονται παρόμοιες θέσεις από πλευράς στελεχών του ΔΗΣΥ. Γιατί στην πραγματικότητα εξαιτίας του τεράστιου προβλήματος που αντιμετωπίζει το κόμμα είναι τουλάχιστον ανιστόρητο να επιχειρεί να ισοπεδώσει την κυπριακή Αριστερά και την πολιτική της έκφραση με θέσεις και απόψεις που ταυτίζονται με τα ακροδεξιά στοιχεία. Κυρίως γιατί το ΑΚΕΛ καταγράφει τεράστια συνδρομή στην εμπέδωση των δημοκρατικών αξιών, στις κατακτήσεις της κυπριακής κοινωνίας, εδώ και δεκαετίες. Αλλά και σε σχέση με το Κυπριακό αφού είναι το κόμμα που δεν δίστασε πολλές φορές να ταυτιστεί με τον αντίστοιχο ρεαλισμό του ΔΗΣΥ όταν εκφραζότανε στην πολιτική του πρακτική. Είναι εν ολίγοις προκλητικό για τα δημοκρατικά αισθήματα των πολιτών η μεγάλη παράταξη της Δεξιάς να κατατάσσει το ΑΚΕΛ, με τα δείγματα γραφής του παρόντος και του παρελθόντος του, παρά τις φυσιολογικές διαφωνίες και ενστάσεις πολλών σε επιμέρους ζητήματα της πολιτικής του δράσης, σε αντίστοιχο μέγεθος με τα ακροδεξιά στοιχεία και της πολιτικής τους παράταξης.
Η διαχείριση
Η θέση αυτή του Δημοκρατικού Συναγερμού δεν είναι απλώς απολιτικά απρεπής αλλά αναδεικνύει και την ιδεολογική σύγχυση που σήμερα επικρατεί στην πάλε ποτέ φιλελεύθερη πολιτική παράταξη της Δεξιάς. Αναδεικνύει κυρίως την έλλειψη ιδεολογικού αναστοχασμού ο οποίος είναι απαραίτητος για να επανέλθει το κόμμα στις βασικές αξίες και δράσεις του φιλελευθερισμού τον οποίο έχει μεγάλη ανάγκη ο τόπος.
Τι θα πρέπει να κάνει η Αννίτα Δημητρίου και όσοι εξακολουθούν στον ΔΗΣΥ να παραμένουν σε λογικές συναίνεσης και μετριοπάθειας παρά τις επιμέρους δυσκολίες που έχουν να αντιμετωπίσουν σήμερα;
Να κατανοήσουν ότι το κόμμα τους δεν μπορεί να προχωρήσει αν δεν επανακαθορίσει το ιδεολογικό του στάτους.
Αυτό θα αποφέρει την επανίδρυση της παράταξης στη σύγχρονη εποχή αλλά χωρίς την επικράτηση και τον καθορισμό της πολιτικής δράσης από τη λαϊκή Δεξιά, η οποία σταδιακώς μετατρέπεται σε Ακροδεξιά όταν επιδρούν συγκεκριμένοι εξωγενείς παράγοντες.
Δεν αρκεί το κόμμα να κάνει αναφορές στις ευρωπαϊκές αξίες και παραδόσεις και ταυτοχρόνως ορισμένα στελέχη του και πολλά μέλη του να εμφανίζονται με την ατζέντα της Ακροδεξιάς γιατί θεωρείται ότι «καλύτερα να έχουμε τους ακραίους κοντά μας παρά να τους χάσουμε». Μια πολιτική πρακτική των τελευταίων χρόνων που έφερε τα πράγματα σε οριακό σημείο.
Έφυγε ή διαγράφηκε;
Μέσα από το ρεπορτάζ η Αννίτα Δημητρίου παρουσιάζει ότι το κόμμα κατάφερε να απαλλαγεί από ένα ακραίο στέλεχος, διά της απόφασης να διαγράψει τον Μάριο Πελεκάνο από το μητρώο του κόμματος. Αυτό ωστόσο δεν ορίζεται ως επιτυχία αλλά ως επιβολή της σοβούσας κρίσης η οποία δημιουργείται από τη σημερινή πραγματικότητα στο κόμμα. Ο Μάριος Πελεκάνος δεν διώχθηκε από τον ΔΗΣΥ αλλά έφυγε οικειοθελώς προς ένα κόμμα το οποίο φαίνεται να τον εκφράζει σήμερα περισσότερο. Έχει διαγραφεί, ως αποτέλεσμα της συγκεκριμένης πολιτικής του πράξης. Ο φέρελπις ωστόσο πολιτικός διετέλεσε κυβερνητικός εκπρόσωπος της διακυβέρνησης Αναστασιάδη, ενώ βρέθηκε στην αντιπροεδρία του ΔΗΣΥ μετά από εσωκομματικές εκλογές και έχοντας στη φαρέτρα του σχεδόν 9.500 ψήφους από την πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση στο κόμμα.
Πηγή: Politis
