Η Τουρκία βιώνει μια πρωτοφανή περίοδο δημοκρατικής οπισθοδρόμησης, δήλωσε ο Νάτσο Σάντσεζ Αμόρ, εισηγητής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Τουρκία, σχολιάζοντας την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2025 σχετικά με τη χώρα, σύμφωνα με το Stockholm Center for Freedom, το οποίο επικαλείται το πρακτορείο ειδήσεων Anka.

Ο Αμόρ τόνισε ότι η δημοκρατική παρακμή της Τουρκίας έχει ενταθεί το τελευταίο έτος, ιδιαίτερα στα βασικά κριτήρια ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως το κράτος δικαίου, εν μέσω αυξανόμενης καταπίεσης της αντιπολίτευσης και των μέσων ενημέρωσης.

Επισήμανε πως η κατάσταση έχει επιδεινωθεί περαιτέρω με τη σύλληψη του δημάρχου Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου, αλλά και με τη συνεχιζόμενη πίεση που ασκείται στους δημάρχους του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), του φιλοκουρδικού Κόμματος Ισότητας και Δημοκρατίας των Λαών (DEM Party) και σε μέλη της επιχειρηματικής κοινότητας. Υπογράμμισε ότι η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ βρίσκεται πλέον «εντελώς παγωμένη».

Αναφερόμενος στην εξαγορά μέσων ενημέρωσης από το καθεστώς μέσω διορισμένων κρατικών διαχειριστών και στη διαρκή παρενόχληση δημοσιογράφων, σημείωσε ότι η κατάσταση παραπέμπει σε ένα «ρωσικού τύπου κοινωνικό μοντέλο».

«Όσα πακέτα δικαστικών μεταρρυθμίσεων κι αν παρουσιάζετε, όταν τα δικαστήριά σας δικάζουν 13χρονα και 14χρονα κορίτσια με την κατηγορία της τρομοκρατίας, αυτό είναι απολύτως παράλογο», δήλωσε ο Αμόρ, επισημαίνοντας πως η υπόθεση στην οποία αναφέρθηκε αντικατοπτρίζει την «πλέον τραγική εικόνα» της δικαιοσύνης και του κράτους δικαίου στην Τουρκία.

Η υπόθεση, γνωστή ως «δίκη των κοριτσιών», αφορά κατηγορίες τρομοκρατίας εις βάρος 41 γυναικών, εκ των οποίων 14 ανήλικες, για θρησκευτικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες που συνδέθηκαν με το κίνημα Γκιουλέν. Η κατηγορούσα αρχή θεωρούσε ως αποδεικτικά στοιχεία τρομοκρατίας τη μελέτη του Κορανίου, την προσευχή, τη διδασκαλία, ακόμη και δραστηριότητες αναψυχής όπως το μπόουλινγκ ή η συμμετοχή σε κοινωνικές συναντήσεις. Τον Σεπτέμβριο, δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης καταδίκασε 19 εκ των κατηγορουμένων.

Ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στοχοποιεί το κίνημα Γκιουλέν, εμπνευσμένο από τον εκλιπόντα μουσουλμάνο ιερωμένο Φετουλάχ Γκιουλέν, από τον Δεκέμβριο του 2013, όταν έρευνες για διαφθορά φέρεται να εμπλέκουν τον ίδιο, μέλη της οικογένειάς του και στενούς του συνεργάτες.

Απορρίπτοντας τότε τις έρευνες ως «πραξικόπημα» των Γκιουλενιστών και συνωμοσία κατά της κυβέρνησής του, ο Ερντογάν εξαπέλυσε εκστρατεία καταστολής κατά των υποστηρικτών του κινήματος. Τον Μάιο του 2016, το χαρακτήρισε επίσημα τρομοκρατική οργάνωση και ενέτεινε τις διώξεις μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου 2016, για το οποίο κατηγόρησε τον ίδιο τον Γκιουλέν ως εγκέφαλο.

Ο Αμόρ χαρακτήρισε επίσης «απίστευτη» τη σύγκρουση μεταξύ του Συνταγματικού Δικαστηρίου και των κατώτερων δικαστηρίων, υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση είχε προετοιμάσει το έδαφος αρνούμενη να εφαρμόσει τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ). Ακολουθώντας το παράδειγμα αυτό, πολλά τοπικά δικαστήρια άρχισαν να αγνοούν την εξουσία του Συνταγματικού Δικαστηρίου, η οποία, όπως είπε, έχει πλέον «εξαφανιστεί».

Η άρνηση των κατώτερων και ανώτερων δικαστηρίων να συμμορφωθούν με τις αποφάσεις του Συνταγματικού Δικαστηρίου έχει προκαλέσει έντονη κριτική στο τουρκικό δικαστικό σώμα για έλλειψη ανεξαρτησίας. Πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι ο διαχωρισμός των εξουσιών στην Τουρκία έχει ουσιαστικά καταλυθεί και ότι οι δικαστικοί λειτουργοί τελούν υπό τον έλεγχο της εκτελεστικής εξουσίας, αδυνατώντας να αποφασίσουν βάσει νόμου.

Ο Αμόρ επέκρινε επίσης την κυβέρνηση για την αδυναμία της να λογοδοτήσει τους εισαγγελείς και δικαστές που ενεργούν σύμφωνα με πολιτικές εντολές, φέρνοντας ως παράδειγμα τον γενικό εισαγγελέα της Κωνσταντινούπολης για τον τρόπο με τον οποίο το δικαστικό σώμα έχει μετατραπεί σε εργαλείο πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Υπογράμμισε ότι υπό αυτές τις συνθήκες είναι αδύνατο να θεωρηθεί η Τουρκία κράτος δικαίου ή να γίνεται λόγος για πραγματική ενταξιακή διαδικασία με την ΕΕ. Πρόσθεσε ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες πλέον δεν αντιμετωπίζουν την Τουρκία ως υποψήφια χώρα, αλλά απλώς ως «στρατηγικό εταίρο».

Ο Αμόρ σημείωσε ότι η τουρκική κυβέρνηση πρέπει να αποφασίσει αν επιθυμεί να πλησιάσει την Ευρωπαϊκή Ένωση ή να επικεντρωθεί αποκλειστικά στη συνεργασία σε ζητήματα ασφάλειας. Αναγνώρισε ότι η ΕΕ εξακολουθεί να συνεργάζεται με την Τουρκία σε τομείς όπως το εμπόριο, η ασφάλεια και η μετανάστευση, αλλά υπογράμμισε ότι η ένταξη στην Ένωση προϋποθέτει σεβασμό των δημοκρατικών αξιών.

Πρόσθεσε πως η συνεργασία ΕΕ-Τουρκίας μπορεί να συνεχιστεί σε τομείς όπως ο εκσυγχρονισμός της τελωνειακής ένωσης, η απελευθέρωση θεωρήσεων, η διαχείριση της μετανάστευσης και η ανοικοδόμηση της Γάζας, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι αυτά εντάσσονται στο πλαίσιο εταιρικών σχέσεων και όχι της ενταξιακής διαδικασίας.

«Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια κοινότητα δημοκρατιών», υπογράμμισε ο Αμόρ. «Οι θεμελιώδεις αρχές της δεν είναι τα drones, τα όπλα ή η στρατιωτική ισχύς, αλλά η ανεξάρτητη δικαιοσύνη, η ελευθερία του Τύπου και ο σεβασμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων».

ΠΗΓΗ: MILITAIRE .gr

Το γαλλικό υπουργείο Άμυνας αναγνώρισε την ταχεία άνοδο της Τουρκίας στην παγκόσμια αγορά όπλων, υπογραμμίζοντας την πρωτοφανή αύξηση των εξαγωγών που αποδίδεται στις πωλήσεις drones και στις συνεχείς επενδύσεις στην αμυντική βιομηχανία της χώρας, σύμφωνα με τις πρόσφατες ετήσιες εκθέσεις του προς το κοινοβούλιο.

Οι πληροφορίες του 2024 για τις γαλλικές εξαγωγές όπλων ανέφεραν ότι η Τουρκία «συνεχίζει να επενδύει μαζικά στην ανάπτυξη της αμυντικής της βιομηχανίας», σημειώνοντας ότι οι εξαγωγές της «έφτασαν σε νέο ρεκόρ το 2024 με αύξηση περίπου 80% σε σύγκριση με το 2023, υποστηριζόμενες σε μεγάλο βαθμό από διάφορες συμβάσεις εξαγωγής drones».

Οι εξαγωγές της Τουρκίας στον τομέα της άμυνας και της αεροδιαστημικής ανήλθαν συνολικά σε περίπου 5,5 δισεκατομμύρια δολάρια το 2024, από 3,1 δισεκατομμύρια δολάρια το προηγούμενο έτος, σύμφωνα με στοιχεία της τουρκικής κυβέρνησης — μια αύξηση που τοποθετεί τη χώρα μεταξύ των ταχύτερα αναπτυσσόμενων εξαγωγέων όπλων στον κόσμο. «Η Τουρκία βρίσκεται σε παρόμοια δυναμική με τη Νότια Κορέα», ανέφεραν οι γαλλικές πληροφορίες, χαρακτηρίζοντας την απόδοση της Άγκυρας ως «μία από τις πιο εντυπωσιακές προόδους που καταγράφηκαν μεταξύ των δέκα μεγαλύτερων παγκόσμιων εξαγωγέων την τελευταία δεκαετία».

Αναφέροντας στοιχεία του Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI), οι πληροφορίες επισημαίνουν ότι η Τουρκία κατέλαβε την 11η θέση παγκοσμίως στις εξαγωγές αμυντικού εξοπλισμού κατά την περίοδο 2020-2024, με τις πωλήσεις να αυξάνονται πάνω από 100% σε σύγκριση με την περίοδο 2015-2019. Το μερίδιο της Τουρκίας στις παγκόσμιες εξαγωγές όπλων σχεδόν διπλασιάστηκε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, από περίπου 0,8% σε 1,7%.

Οι εξαγωγές όπλων της Γαλλίας έφτασαν τα 21,6 δισεκατομμύρια ευρώ (22,7 δισεκατομμύρια δολάρια) σε νέες παραγγελίες το 2024, το δεύτερο υψηλότερο ετήσιο ποσό που έχει καταγραφεί μετά το 2022. Οι ευρωπαίοι πελάτες αντιπροσώπευαν περίπου το 60% αυτών των παραγγελιών, αντανακλώντας την αυξανόμενη περιφερειακή ζήτηση μετά την πλήρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι πέντε μεγαλύτεροι εξαγωγείς — οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γαλλία, η Ρωσία, η Κίνα και η Γερμανία — αντιπροσώπευαν περίπου το 72% των μεταφορών όπλων μεταξύ 2020 και 2024. Ενώ οι εξαγωγές των ΗΠΑ και της Γαλλίας αυξήθηκαν, οι αποστολές από τη Ρωσία, την Κίνα και τη Γερμανία μειώθηκαν.

ΠΗΓΗ: MILITAIRE .gr

Αυτός είναι ο λόγος που οι ΗΠΑ και η Ευρώπη επιμένουν σε μια εκεχειρία, ουσιαστικά επιδιώκοντας μια νέα συμφωνία τύπου Μινσκ. Κατά τη διάρκειά της, η Δύση πιθανότατα θα ενισχύσει τη στρατιωτική βιομηχανική της παραγωγή και θα ανασυντάξει τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, προετοιμάζοντάς τες για έναν νέο γύρο εχθροπραξιών. Η Ρωσία φοβάται αυτήν την πιθανή «παραπλάνηση» και επιδιώκει να ολοκληρώσει τη στρατιωτική της επιχείρηση, καθώς το Κρεμλίνο μετανιώνει που δεν ενεργοποίησε την ειδική στρατιωτική επιχείρηση αμέσως μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, όταν η Ουκρανία ήταν απροετοίμαστη.

Η σύνοδος ΗΠΑ–Ρωσίας στη Βουδαπέστη

Όταν η Ουάσιγκτον σκέφτηκε να προμηθεύσει την Ουκρανία με πυραύλους Τομάχοκ, ο Πούτιν και ο Τραμπ, με πρωτοβουλία του Ρώσου προέδρου, είχαν μια ακόμη συνομιλία. Σκοπός ήταν η διοργάνωση συνόδου ΗΠΑ–Ρωσίας στη Βουδαπέστη, με την απόσυρση των Τομάχοκ από το τραπέζι. Ωστόσο, λίγες ημέρες μετά, ο Τραμπ ακύρωσε τη σύνοδο, επιβάλλοντας νέες κυρώσεις σε δύο μεγάλους ρωσικούς πετρελαϊκούς ομίλους και δεκάδες θυγατρικές, πλήττοντας τα έσοδα της Μόσχας.

Η διαφωνία μεταξύ των δύο ηγετών αφορούσε την άμεση κατάπαυση πυρός και την έναρξη ειρηνευτικών συνομιλιών, πρόταση που υποστηρίζουν η Ουκρανία και οι ευρωπαίοι σύμμαχοί της. Ο Πούτιν, θεωρώντας ότι η Ρωσία κερδίζει και η Ουκρανία εξαντλείται, απορρίπτει οποιαδήποτε παύση εχθροπραξιών χωρίς συνολική συμφωνία που θα αντιμετωπίζει τις «βασικές αιτίες» της σύγκρουσης. Ο Ρώσος πρόεδρος πιστεύει ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ του, παρακολουθώντας την ικανότητα της Ουκρανίας να αντέξει τον χειμώνα υπό συνεχείς βομβαρδισμούς και έλλειψη προσωπικού.

Εξελίξεις στο μέτωπο

Στο πεδίο της μάχης, οι ρωσικές δυνάμεις περικυκλώνουν σταδιακά το Ποκρόφσκ στο Ντόνετσκ και πλησιάζουν το Λάιμαν και το Σιβέρσκ βορειότερα. Οι αναλυτές διαπιστώνουν νέες λαβίδες, που ίσως οδηγήσουν σε περικύκλωση της ουκρανικής «ζώνης-φρουρίου» στο Ντονμπάς, περιλαμβανομένων των Κωστιαντίνοβκα, Κραματόρσκ και Σλαβιάνσκ. Η περικύκλωση θα προκαλούσε καταστροφική ήττα για την Ουκρανία και τους δυτικούς χορηγούς της, ενώ θα σήμαινε την πλήρη κατάληψη της περιοχής Ντονμπάς. Η τύχη της στρατιωτικής αυτής επιχείρησης θα κριθεί στις επόμενες εβδομάδες και μήνες.

Η μάχη για τη «ζώνη-φρούριο» αποτελεί μικρογραφία του ευρύτερου πολέμου δι’ αντιπροσώπων ΗΠΑ–Ρωσίας στην Ουκρανία. Η προέλαση της Ρωσίας στο Ντονμπάς δημιουργεί μια επιχειρησιακή περικύκλωση της τελευταίας ουκρανικής αμυντικής γραμμής, εξέλιξη που μπορεί να καθορίσει την τύχη του πολέμου.

Ενεργειακή πίεση και ευρύτερες επιθέσεις

Η Ρωσία εφαρμόζει νέα τακτική για την πλήρη απενεργοποίηση του ενεργειακού συστήματος στην αριστερή όχθη του Δνείπερου, δημιουργώντας ανισορροπία μεταξύ ανατολικής και δυτικής Ουκρανίας: στα ανατολικά υπάρχει κρίσιμη έλλειψη ηλεκτρικής ενέργειας λόγω καταστροφής θερμοηλεκτρικών και υδροηλεκτρικών σταθμών, ενώ στα δυτικά, όπου υπάρχουν πυρηνικοί σταθμοί, υπάρχει πλεόνασμα που δεν μπορεί να μεταφερθεί αποτελεσματικά.

Ο Ροστισλάβ Ισένκο υποστηρίζει ότι η ρωσική επίθεση όχι μόνο επιταχύνεται, αλλά επεκτείνεται πέραν του Ντονμπάς. Οι ρωσικές δυνάμεις εξετάζουν τις άμυνες γύρω από τη Χερσώνα, με το μέτωπο να θυμίζει τη διαμόρφωση του Μαρτίου 2022, όταν ρωσικές μονάδες ελέγχαν έως το 35% του ουκρανικού εδάφους. Η πρώτη γραμμή της Ουκρανίας μεταξύ Τσερνιχόφ και Χερσώνα κινδυνεύει με πλήρη κατάρρευση. Ο Ισένκο σημειώνει ότι η Ουκρανία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς διαφθορά, καθώς αυτή αποτελεί θεμέλιο του κράτους της.

Το «σιωπητήριο» των νεκρών

Η διπλωματία βρίσκεται σε τέλμα. Ευρωπαίοι ηγέτες απειλούν με αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία, αλλά χωρίς στήριξη από την Ουάσιγκτον δεν θα το τολμήσουν. Το δράμα των Ουκρανών παραμένει στο παρασκήνιο. Τα νεκροταφεία επεκτείνονται στη Ζαπορίζια, Χάρκοβο και Τσερκάσι. Οι τάφοι πολλαπλασιάζονται εβδομαδιαία, με φρεσκοφυτεμένους μεταλλικούς σταυρούς, χωρίς ονόματα, μόνο αριθμούς.

Στα σπίτια, οι μητέρες περιμένουν μάταια, οι γυναίκες ελέγχουν λίστες, τα παιδιά ρωτούν πότε θα επιστρέψει ο πατέρας. Οι αποφάσεις λαμβάνονται από ηγεσίες με προσωπικά κίνητρα και οικονομικά συμφέροντα, αδιαφορώντας για τις ανθρώπινες απώλειες. Παρά την τραγική πραγματικότητα, ο επίμονος άνεμος σηκώνει τις μπλε και κίτρινες σημαίες, ενώ η χώρα παραμένει σε άρνηση της έκτασης των απωλειών. Όπως έγραψε ο Βασίλι Γκρόσμαν: «Οι νεκροί δεν ζητούν τίποτα. Αλλά μας κοιτάζουν και η σιωπή τους είναι κρίση».