Ο «Ποσειδώνας» δεν αποδεικνύεται τελικά τόσο ορμητικός, ενώ οι Ισραηλινοί διαψεύδουν τις προσδοκίες όσων μιλούν για «απελευθέρωση της Κύπρου».
Τις τελευταίες εβδομάδες, σειρά δημοσιευμάτων και σχολίων έχει τροφοδοτήσει έντονες συζητήσεις γύρω από ένα υποτιθέμενο σχέδιο που αφορά την απελευθέρωση της Κύπρου με συμμετοχή και του Ισραήλ. Κυκλοφορούν αναφορές ότι μυστικές συναντήσεις λαμβάνουν χώρα στην Αθήνα, με στόχο τη δημιουργία των απαραίτητων προϋποθέσεων για μια τέτοια εξέλιξη. Παράλληλα, το Ισραήλ βρίσκεται στο επίκεντρο εξαιτίας στρατηγικών αναλύσεων που αποδίδονται σε ειδικούς, όπως ο Shay Gal.

Τι ισχύει πραγματικά; Η αλήθεια κινείται ανάμεσα στη σκληρή γεωπολιτική πραγματικότητα και σε σενάρια που συχνά υπερβαίνουν το πλαίσιο της επίσημης πολιτικής. Η πρόσφατη συνάντηση 3+1 ανάμεσα στους Υπουργούς Ενέργειας Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και ΗΠΑ, η οποία διεξήχθη στην Αθήνα, απασχόλησε τη δημόσια συζήτηση κυρίως για θέματα ενεργειακής συνεργασίας και για την ασφάλεια στην Ανατολική Μεσόγειο. Σε καμία περίπτωση δεν αφορούσε σχέδιο «απελευθέρωσης της Κύπρου», αλλά τη διασφάλιση ενεργειακών δικτύων και την αντιμετώπιση κοινών προκλήσεων.

Σε ό,τι αφορά το Ισραήλ, τα επίσημα σχόλια που ακολούθησαν το άρθρο του Shay Gal —στο οποίο περιγραφόταν ένα πιθανό σχέδιο έκτακτης ανάγκης για την απελευθέρωση της Κύπρου— υπήρξαν ξεκάθαρα: δεν υπάρχει κανένα ενεργό ή επίσημο στρατιωτικό πλάνο. Αξιωματούχοι του Υπουργείου Άμυνας και του Υπουργείου Εξωτερικών ανέφεραν ότι οποιαδήποτε στρατιωτική κίνηση θα μπορούσε να αποτελέσει μόνο ακραίο μέτρο, ενώ αυτή την περίοδο δίνεται προτεραιότητα στη διπλωματία και στη στήριξη των διεθνών θέσεων ενάντια στην παράνομη κατοχή της «Βόρειας Κύπρου». Ο σχεδιασμός που αναφέρεται σε εσωτερικές αναλύσεις ως «Η Οργή του Ποσειδώνα» παραμένει θεωρητικός και δεν εκφράζει την επίσημη πολιτική της χώρας.

Παράλληλα, Ισραηλινοί αξιωματούχοι υπογράμμισαν πως η αντιμετώπιση των εξελίξεων στην Κύπρο απαιτεί λεπτούς διπλωματικούς χειρισμούς και σταθερότητα στην περιοχή, όχι κινήσεις που θα μπορούσαν να επιφέρουν κλιμάκωση ή αποσταθεροποίηση. Η κυβέρνηση του Ισραήλ τονίζει τη σημασία του διαλόγου με όλους τους εμπλεκόμενους, διατηρώντας ωστόσο την επιχειρησιακή της ετοιμότητα σε περίπτωση ανάγκης.

Το Κυπριακό παραμένει ένα από τα πλέον σύνθετα και διαχρονικά προβλήματα της Ανατολικής Μεσογείου. Οι γεωπολιτικές ισορροπίες, τα ενεργειακά δεδομένα και οι στρατιωτικές παρουσίες συνθέτουν ένα ευαίσθητο περιβάλλον, όπου μονομερείς ενέργειες ή ακραίες λύσεις δύσκολα μπορούν να βρουν εφαρμογή.

ΠΗΓΗ: MILITAIRE .gr

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, χαρακτήρισε, σε δηλώσεις του τη Δευτέρα, ως ύψιστη προτεραιότητα την αύξηση της συμμετοχής του πρωτογενούς τομέα στο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ). Εκφράζοντας την πεποίθηση ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό, ανέφερε ότι η «πολύ ενθαρρυντική» ανταπόκριση των νέων γεωργών στα προγράμματα του Υπουργείου Γεωργίας, που υλοποιούνται μέσω του Κυπριακού Οργανισμού Αγροτικών Πληρωμών (ΚΟΑΠ), αποτελεί καθοριστικό παράγοντα.

Οι δηλώσεις έγιναν κατά τη συνάντησή του με τον Επίτροπο του ΚΟΑΠ, Ανδρέα Κυπριανού, ο οποίος του παρέδωσε την Ετήσια Έκθεση του Οργανισμού για το 2024. «Τα θέματα της αύξησης του πρωτογενούς τομέα στη χώρα μας αποτελούν ύψιστη προτεραιότητα, ένα μεγάλο στοίχημα που θεωρώ ότι μπορούμε να επιτύχουμε», τόνισε ο Πρόεδρος. Πρόσθεσε ότι είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό το γεγονός ότι οι νέοι, μετά από πολλά χρόνια, επανεντάσσονται στον πρωτογενή τομέα, ενώ ταυτόχρονα συνεχίζονται οι προσπάθειες μέσω εθνικών και ευρωπαϊκών προγραμμάτων.

Ο Πρόεδρος υπενθύμισε ότι σε λιγότερο από 45 ημέρες ξεκινά η κυπριακή Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με κρίσιμες διαπραγματεύσεις για το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο, και ειδικά για την Κοινή Αγροτική Πολιτική. «Ναι, ο προϋπολογισμός της ΕΕ πρέπει να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες προκλήσεις της, όπως η άμυνα, η ασφάλεια, το μεταναστευτικό και η ανταγωνιστικότητα. Παράλληλα, πρέπει να διατηρηθούν φάκελοι όπως η Κοινή Αγροτική Πολιτική και το Ταμείο Συνοχής, που ωφελούν τους Ευρωπαίους πολίτες, και προς αυτή την κατεύθυνση θα εργαστούμε», ανέφερε.

Ο Πρόεδρος τόνισε επίσης ότι «δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάνουμε ούτε ένα ευρώ» από τα διαθέσιμα ευρωπαϊκά κονδύλια. Επιπλέον, αναφέρθηκε στη δυναμική ανάδειξη των κυπριακών προϊόντων μέσω των φεστιβάλ στις κοινότητες, τα οποία χαρακτηρίζονται πολύ επιτυχημένα, ενισχύοντας την εξαγωγική δραστηριότητα και προβάλλοντας τα προϊόντα της κυπριακής γης.

Από την πλευρά του, ο Επίτροπος του ΚΟΑΠ, Ανδρέας Κυπριανού, ευχαρίστησε τον Πρόεδρο για τη συνεργασία, η οποία οδήγησε σε σχεδόν πλήρη απορρόφηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων και αύξηση των ενισχύσεων προς τους Κύπριους αγρότες κατά περίπου 20% το 2024, με αναμενόμενη αύξηση 25% το 2025. Ο ίδιος σημείωσε ότι στα 21 χρόνια λειτουργίας του Οργανισμού έχουν επιδοτηθεί περίπου 2,27 δισ. ευρώ, με αυξητική τάση τα τελευταία χρόνια, αποτέλεσμα και της συμβολής του Προέδρου.

Ο Επίτροπος τόνισε ότι τα κρατικά κονδύλια, σε συνδυασμό με τα ευρωπαϊκά, έχουν αυξηθεί σημαντικά, ενώ αναφέρθηκε στην «πρωτοφανή» ταχύτητα αντίδρασης της Κυβέρνησης στις αποζημιώσεις γεωργών και κτηνοτρόφων μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του προηγούμενου καλοκαιριού, γεγονός που αναγνωρίζεται από τους ίδιους τους πληγέντες. Παρά τις προκλήσεις στον τομέα του νερού και την ανομβρία, υπάρχει έντονο ενδιαφέρον των νέων γεωργών να ενταχθούν στα σχέδια επιδοτήσεων που προκήρυξε το Υπουργείο Γεωργίας μέσω του ΚΟΑΠ. Ο Πρόεδρος χαρακτήρισε τον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα και τη μεταποίηση ως «πεδίον δόξης λαμπρόν» για την κυπριακή οικονομία, επισημαίνοντας παράλληλα ότι τα παραδοσιακά κυπριακά προϊόντα είναι υψηλής ποιότητας και εκτιμώνται στην Ευρώπη και διεθνώς.

«Αυξάνοντας την εξαγωγική προσπάθεια της Κύπρου στα παραδοσιακά προϊόντα, μπορούμε να ενισχύσουμε την αγροτική οικονομία και να αυξήσουμε τη συμμετοχή του πρωτογενούς τομέα στο ΑΕΠ», κατέληξε ο Πρόεδρος.

Ο Επίτροπος υπογράμμισε ότι ο ΚΟΑΠ βρίσκεται «στον πάτο» των διορθώσεων της ΕΕ, χάρη στους αυστηρούς ελέγχους και τη σωστή λειτουργία του Οργανισμού, ενώ ανακοίνωσε ότι το 2026 η Κύπρος θα φιλοξενήσει το συνέδριο των διευθυντών αγροτικών πληρωμών, προσκαλώντας τον Πρόεδρο να απευθύνει χαιρετισμό.

Στόχος του συνεδρίου είναι να αναδειχθούν οι ιδιαιτερότητες της Κύπρου, από το μικρό μέγεθος των αγροτικών εκτάσεων μέχρι το υψηλό διοικητικό κόστος των επιδοτήσεων, και να προταθούν τρόποι για ουσιαστική απλοποίηση των διαδικασιών και ευκολότερη πρόσβαση των γεωργών και κτηνοτρόφων στα ευρωπαϊκά κονδύλια, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

Του Κώστα Ήσυχου

Η επίσκεψη του Ουκρανού προέδρου, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, στην Αθήνα και στη συνέχεια στο Παρίσι και στη Μαδρίτη, υπηρετεί συγκεκριμένη στρατηγική και επιδίωξη: την αναζήτηση πηγών πολεμικού υλικού που θα ενισχύσουν την ήδη δοκιμαζόμενη ουκρανική στρατιωτική μηχανή του ΝΑΤΟ. Στόχος είναι η προμήθεια αντιαεροπορικών και αντιαρματικών όπλων, καθώς και άλλου απαραίτητου εξοπλισμού, προκειμένου να συνεχιστεί ένας πόλεμος, που από το 2014 στοχεύει στην πλήρη στρατιωτική περικύκλωση της Ρωσίας από τον ευρωατλαντισμό. Παράλληλα, επιδιώκεται η επιτάχυνση του “κάθετου διαδρόμου” προμήθειας LNG από την Αλεξανδρούπολη προς την Ουκρανία, την ανατολική Ευρώπη και τις χώρες της Βαλτικής.

Η πολεμική στρατηγική της ουκρανικής νατοϊκής ακροδεξιάς δεν περιορίστηκε μόνο στην έναρξη και συνέχιση ενός αιματηρού πολέμου στην καρδιά της Ευρώπης, αλλά ανέπτυξε και μια νεοναζιστική αντίληψη για μια καθαρή ουκρανική φυλή, χωρίς γλωσσικές, θρησκευτικές ή εθνικές μειονότητες. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται και η ρωσόφωνη μειονότητα, καθώς και η πολυπληθής ελληνική κοινότητα της Ουκρανίας, που υπέστη τις ακροδεξιές πολιτικές των μετασοβιετικών κυβερνήσεων, ιδιαίτερα αυτών που προσαρτήθηκαν στη νατοϊκή στρατηγική.

Όπως προκύπτει από τις δηλώσεις της νέας πρέσβειρας των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Κίμπερλι Γκίλφοΐλ, επιδιώκεται η ενεργειακή ασφυξία της Ρωσίας προς τη Δύση, ώστε να διακοπεί η ενεργειακή συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία διαρκεί εδώ και περίπου 80 χρόνια, ήδη από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης. Η στρατηγική του Τραμπισμού επιδιώκει να αντικαταστήσει το φθηνότερο ρωσικό, ιρανικό και βενεζουελάνικο πετρέλαιο με ακριβότερη ενέργεια και υδρογονάνθρακες των ΗΠΑ, στην Ευρώπη αλλά και σε άλλες περιοχές της Ασίας, Αφρικής και Λατινικής Αμερικής.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ενισχύουν στενές συμμαχικές σχέσεις στο όνομα δήθεν της χώρας, με πρακτικές που υπονομεύουν το διεθνές κύρος της Ελλάδας. Στο παρελθόν, η ελληνική κυβέρνηση είχε δώσει συγχαρητήρια στον αυτοανακηρυχθέντα πρόεδρο της Βενεζουέλας, Χουάν Γκουαϊδό, για να αναλάβει τα ηνία της χώρας, ενώ πρόσφατα συνεχίζει να ενισχύει τον ίδιο στρατηγικό προσανατολισμό μέσω της βραβευμένης με Νόμπελ Ειρήνης Ματσάδο.

Η συμμαχία με το Ισραήλ του Νετανιάχου, υπεύθυνου για γενοκτονία, εθνοκάθαρση και αποικιοποίηση της Παλαιστίνης, εντάσσει τη χώρα μας σε ένα πλαίσιο φιλοσιωνιστικής, νατοϊκής στρατηγικής, το οποίο εκτιμά ότι θα εξασφαλίζει διαρκώς την στήριξη της Ουάσινγκτον. Η κυβέρνηση καλείται να αποφύγει την ενίσχυση σχέσεων με φιλοσιωνιστικούς ακροδεξιούς ηγέτες, όπως ο Μιλέι, που θεωρείται από τον Τραμπ ως πολιτικό του παιδί.

Η Ουάσινγκτον, ιστορικά, επιδιώκει να ελέγχει την εγχώρια πολιτική μέσω πολλών παικτών από όλο το πολιτικό φάσμα, περιορίζοντας την ανάπτυξη πραγματικής αντιιμπεριαλιστικής πολιτικής. Η Ελλάδα δεν ακολουθεί πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, ενώ οι περιφερειακοί πόλεμοι πολλαπλασιάζονται και εντείνονται.

Η σημερινή Ελλάδα θυμίζει έντονα την Κούβα του 1957 υπό τον δικτάτορα Μπατίστα, με τη μαφιόζικη καπιταλιστική παρουσία των ΗΠΑ. Η πρόσφατη άφιξη της πρέσβειρας Κίμπερλι Γκίλφοΐλ καταδεικνύει την αντιμετώπιση της Ελλάδας ως προτεκτοράτου, στρατιωτικού και ενεργειακού προπύργιου των ΗΠΑ.

Η χώρα μας χρειάζεται ουσιαστικά πολιτικές από τα κάτω, με πρωταγωνιστή τον λαό, για να δημιουργήσει αντίβαρα στην ιμπεριαλιστική κυριαρχία, που θέτει σε κίνδυνο τους πολίτες και τις κοινωνίες της περιοχής. Η υπόσχεση ότι η Ελλάδα θα γίνει σημαντικός ενεργειακός κόμβος, ουσιαστικά πρατήριο των αμερικανικών και ισραηλινών συμφερόντων, αποδεικνύεται ψευδής και υπενθυμίζει την παλιά λαϊκή ρήση: “ο κόμπος έφτασε στο χτένι”!

ΠΗΓΗ: MILITAIRE. gr