Connect with us

MILITAIRE

«Λευκή Βίβλος»: Ένα μανιφέστο υποτέλειας που υπονομεύει το μέλλον της Ευρώπης

Avatar photo

Published

on

 

Μετά από τρία χρόνια πολέμου στην Ουκρανία, η Ρωσία κατάφερε μεν να εδραιώσει την παρουσία της στο Ντονμπάς, αλλά η στρατηγική της απομυθοποιήθηκε πλήρως. Με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς στρατιώτες και εξαιρετικά υψηλό κόστος σε υλικές απώλειες και οικονομικές κυρώσεις, το Κρεμλίνο απέδειξε πως δεν διαθέτει τη δυνατότητα για επιτυχημένες συμβατικές πολεμικές επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας. Αυτή η πραγματικότητα καταρρίπτει τον φόβο μιας πιθανής ρωσικής εισβολής στην Ευρώπη, ο οποίος χρησιμοποιείται από τις Βρυξέλλες για να δικαιολογήσει τη νέα στρατηγική της Ευρωπαϊκής Άμυνας.

Η «Λευκή Βίβλος» για την Ευρωπαϊκή Άμυνα προωθείται ως ένας μηχανισμός ενίσχυσης της αμυντικής θωράκισης της Ένωσης. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια προβληματική και επικίνδυνη πρωτοβουλία. Η στρατηγική αυτή αναδύεται από προσχηματικές ανησυχίες και εξυπηρετεί περισσότερο τα συμφέροντα της αμυντικής βιομηχανίας και των πολιτικών ελίτ, παρά τις πραγματικές ανάγκες της ευρωπαϊκής ασφάλειας. Η άκριτη υιοθέτησή της από τις Βρυξέλλες και τα κράτη-μέλη εγκλωβίζει την Ευρώπη σε ένα νέο κύκλο υπερχρέωσης και οικονομικής επιβάρυνσης των πολιτών.

Το πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Άμυνας στηρίζεται σε τρεις βασικούς παράγοντες. Πρώτον, η αποσπασματικότητα και η έλλειψη στρατηγικού οράματος καθιστούν αδύνατη την αποτελεσματική θωράκιση της Ευρώπης. Η ήπειρος αντιμετωπίζει μαζική αποβιομηχάνιση και παραμένει εγκλωβισμένη σε μια «πράσινη» πολιτική που περιορίζει την παραγωγική της ικανότητα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η προώθηση μιας φιλόδοξης αμυντικής στρατηγικής χωρίς τις απαραίτητες οικονομικές βάσεις είναι ουτοπική. Δεύτερον, η χρηματοδοτική επιβάρυνση των πολιτών αναμένεται να είναι τεράστια. Οι υψηλές αμυντικές δαπάνες που προβλέπει η «Λευκή Βίβλος» θα απορροφήσουν πόρους από κρίσιμες κοινωνικές παροχές, επιδεινώνοντας τη φτωχοποίηση και ενισχύοντας τη δυσαρέσκεια των πολιτών. Παράλληλα, οι πιο αδύναμες χώρες της Ε.Ε. θα παραμείνουν ευάλωτες απέναντι σε πραγματικές απειλές, καθώς δεν θα έχουν τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν ουσιαστικά την άμυνά τους. Τρίτον, η στρατηγική απερισκεψία και η πολιτική ανωριμότητα της ευρωπαϊκής ηγεσίας οδηγούν την ήπειρο σε έναν ανούσιο εξοπλιστικό ανταγωνισμό. Η πολιτική αυτή επηρεάζεται έντονα από τις χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ, οι οποίες τροφοδοτούν μια εμπρηστική ρητορική περί ρωσικής απειλής. Ωστόσο, η προσέγγιση αυτή δεν βασίζεται σε πραγματικά δεδομένα, αλλά σε φοβικές αντιλήψεις και στα συμφέροντα της αμυντικής βιομηχανίας.

Αντί η Ευρώπη να επενδύσει σε μια ρεαλιστική πολιτική ασφάλειας, δημιουργεί νέες σχέσεις εξάρτησης με τις μεγάλες πολεμικές βιομηχανίες, που απαιτούν χρηματοδοτήσεις ύψους 800 δισ. ευρώ. Αυτή η αλόγιστη πολιτική όχι μόνο δεν διασφαλίζει την ευρωπαϊκή κυριαρχία, αλλά υπονομεύει την οικονομική και κοινωνική σταθερότητα, οδηγώντας σε νέα επίπεδα υπερχρέωσης.

Η Ε.Ε. βρίσκεται μπροστά σε μια κρίσιμη επιλογή, θα επιδιώξει μια ανεξάρτητη και ισορροπημένη στρατηγική ή θα συνεχίσει να λειτουργεί ως υποτελής ενός αμυντικού μηχανισμού που δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές της ανάγκες; Αν επιμείνει στη δεύτερη επιλογή, το μόνο που θα πετύχει είναι να επιταχύνει την κοινωνική απορρύθμιση και τη γεωπολιτική της αποδυνάμωση.

ΠΗΓΗ: MILITAIRE

Continue Reading

MILITAIRE

Από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στη σύγχρονη γεωπολιτική – Γερμανία και Τουρκία σε παράλληλη πορεία

Avatar photo

Published

on

Γράφει ο Νότης Μαριάς

Καθηγητής Θεσμών της ΕΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην Ευρωβουλευτής και Βουλευτής Ηρακλείου, notismarias@gmail.com

Ο Οκτώβριος, όπως φαίνεται, παραμένει ο μήνας που «θρέφει» τις γερμανοτουρκικές οικονομικές σχέσεις. Και αυτό δεν αφορά μόνο την πρόσφατη επίσκεψη του Μερτς στην Άγκυρα, όπου άναψε –με το ανάλογο αντάλλαγμα φυσικά– το πράσινο φως για τον εξοπλισμό της Τουρκίας με μαχητικά Eurofighter, τη στιγμή που ο Ερντογάν συνεχίζει να απειλεί την Ελλάδα με το γνωστό casus belli. Αναφέρεται επίσης και στην ιστορική Συμφωνία Clodius, την οποία υπέγραψε η Τουρκία με τη ναζιστική Γερμανία πριν από 84 χρόνια, προμηθεύοντας τον Χίτλερ με χιλιάδες τόνους χρωμίου ώστε να συνεχίσει απρόσκοπτα το εξοπλιστικό του πρόγραμμα.

Ρίχνοντας μια ματιά στο παρελθόν, στις 9 Οκτωβρίου 1941 υπογράφηκε στην Άγκυρα εκτενής γερμανοτουρκική οικονομική συμφωνία που ρύθμιζε το εμπόριο μέχρι τις 31 Μαρτίου 1943, για αγαθά συνολικής αξίας 200 εκατομμυρίων μάρκων. Όταν οι διαπραγματεύσεις, που διήρκεσαν περίπου έναν μήνα, ολοκληρώθηκαν επιτυχώς, τα σχετικά έγγραφα υπεγράφησαν από τον πληρεξούσιο υπουργό Clodius και τον πρέσβη της ναζιστικής Γερμανίας στην Άγκυρα von Papen, καθώς και από τον Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών Μεχμέτ Σουκρού Σαράτζογλου και τον πρέσβη Numan. Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, «η Γερμανία θα προμήθευε την Τουρκία με βιομηχανικά προϊόντα πρωταρχικής σημασίας –ιδίως προϊόντα σιδηρουργίας, χαλυβουργίας και πολεμικού υλικού– ενώ η Τουρκία θα τροφοδοτούσε τη Γερμανία με πρώτες ύλες και τρόφιμα». Με βάση τη Συμφωνία Clodius, η Τουρκία προμήθευσε τη ναζιστική πολεμική μηχανή με 45.000 τόνους χρωμίου την περίοδο 1941–42 και με 90.000 τόνους ετησίως τα έτη 1943 και 1944, παρέχοντας στους ναζί ένα υπερπολύτιμο μέταλλο απαραίτητο για την κατασκευή όπλων.

Η πορεία προς τις στενές σχέσεις Βερολίνου–Άγκυρας είχε ανοίξει ήδη από τις 18 Ιουνίου 1941, όταν η Τουρκία υπέγραψε με τη ναζιστική Γερμανία και τον ίδιο τον Χίτλερ τη Γερμανοτουρκική Συνθήκη Φιλίας, που επίσης υπεγράφη στην Άγκυρα από τους von Papen και Σαράτζογλου (Daily Mail, 19/6/1941).

Επρόκειτο για Σύμφωνο μη επίθεσης διάρκειας δέκα ετών, στο οποίο, μεταξύ άλλων, Γερμανία και Τουρκία δεσμεύονταν σε αμοιβαίο σεβασμό των συνόρων τους και σε ειρηνική επίλυση των διαφορών τους.

Στο προοίμιο της Συνθήκης αναφερόταν ότι οι δύο χώρες, «επιθυμώντας να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους επί βάσεως αμοιβαίας εμπιστοσύνης και ειλικρινούς φιλίας», αποφάσισαν να υπογράψουν τη συμφωνία. Στο άρθρο 1, οι δύο πλευρές δεσμεύονταν να «σεβαστούν αμοιβαίως την ακεραιότητα και το απαραβίαστο του εθνικού εδάφους τους και να μην λάβουν κανένα μέτρο που θα στρεφόταν άμεσα ή έμμεσα κατά του άλλου συμβαλλόμενου μέρους».

Στο άρθρο 2 οριζόταν ότι Γερμανία και Τουρκία θα έπρεπε, στο μέλλον, να έρχονται σε φιλική επικοινωνία για κάθε ζήτημα που άπτεται των αμοιβαίων τους συμφερόντων, ώστε να καταλήγουν σε συμφωνίες για τον τρόπο διαχείρισης τέτοιων θεμάτων.

Σε δηλώσεις του, ο Σαράτζογλου επεσήμανε πως «τους τελευταίους αιώνες η Τουρκία και η Γερμανία δεν υπήρξαν ποτέ αντίπαλοι» και ότι οι σχέσεις τους ήταν πάντοτε άψογες. Πρόσθεσε ότι τα δύο έθνη διαβεβαίωσαν αμοιβαία πως και στο μέλλον δεν θα υπάρξουν μεταξύ τους διαφορές, χαρακτηρίζοντας τη Συνθήκη «σπουδαίο ιστορικό έγγραφο φιλίας».

Και η ιστορία, όπως πάντα, συνεχίζεται.

ΠΗΓΗ: MILITAIRE.gr

Continue Reading

MILITAIRE

Eurofighter, Τουρκία και η παράδοση της Βρετανικής Δολιότητας

Avatar photo

Published

on

Γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Νάτα τα Γιουροφάϊτερ στην Τουρκία!
Αγγλία και Γερμανία (ας αφήσουμε την Ισπανία, «ποιος την… αμεί» που θα έλεγε σίγουρα ο καφενές του χωριού μου.

Νάτοι και οι Μέτεορ στην Τουρκία!

Δεν ξέρω αν ποτέ οι Φράγκοι φίλοι μας είδαν την Ελλάδα (και τον ελληνικό χώρο-κόσμο στη διαχρονία του)..ως κάτι διαφορετικό από ένα λάφυρο.

Δεν ξέρω επίσης αν οι Φράγκοι φίλοι μας είδαν ποτέ τον Ορθόδοξο κόσμο ως την altera pars της Δύσης. Αν κρίνουμε από την Ιστορία, τον «Πόλεμο των Πολιτισμών» και τη συμπεριφορά των Δυτικών Δυνάμεων, ποτέ.

Ιδιαιτέρως για την Αγγλία, αναρωτιέμαι αν (με την εξαίρεση του ναζισμού) υπήρξε τίποτα χειρότερο στην Ιστορία. Οι πρώτοι διδάξαντες Γενοκτόνοι (Ινδία), οι εφευρέτες των στρατοπέδων συγκέντρωσης, και οι πιο συνεπείς προδότες των υποσχέσεών τους και των συμφωνιών τους (Μικρά Ασία, Κύπρος, Δεκεμβριανά — εις ό,τι μας αφορά).

Μόνον σε έναν τίμιο πόλεμο πολέμησαν οι Άγγλοι, εναντίον του Ναζισμού, αλλά ακόμη και τότε, αμέσως μετά τη μάχη της Αγγλίας, άρχισαν τις δολοπλοκίες. Με αποκορύφωμα την προσπάθεια του Τσώρτσιλ να διχάσει τους Συμμάχους (1944–45) και να οδηγήσει τη Δύση (συν τη Γερμανία) σε σύμπραξη με την ΕΣΣΔ….Εμείς με τους Άγγλους έχουμε μακρά γνωριμία. Ήδη από τον 10ο αιώνα μ.Χ. πολλοί Σάξωνες έρχονταν στην Κωνσταντινούπολη, υπηρέτουσαν 20 χρόνια στην αυτοκρατορική Φρουρά (τους Βαράγγους) κι επέστρεφαν στην Αγγλία πάμπλουτοι, δημιουργώντας την εκεί γαιοκτητική και στρατιωτική αριστοκρατία.

Μετά ήρθαν ὡς Σταυροφόροι κι άρπαξαν την Κύπρο (Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος) λίγο πριν να πέσει η Πόλη (1204) στα χέρια των Φράγκων και να λεηλατηθεί με ανεπανόρθωτο τρόπο.

Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας κι αφού πια η Αγγλία είχε γίνει μεγάλη Δύναμη (επί Ελισάβετ) πρόσεχε να μην καταρρεύσει ο «Μεγάλος Ασθενής» (Οθωμανική Αυτοκρατορία) προς όφελος της Ρωσίας και ταυτοχρόνως κρεμούσε άραδα ποπολάρους στα Επτάνησα (όπως έκανε και στην Κύπρο).

Με την Επανάσταση του 1821 η γηραιά Αλβιών μυρίστηκε ψητό, μας έδωσε το δάνειο και συνέβαλε στη δημιουργία ενός κολοβού κράτους υπό τον έλεγχό της.

Χάριν των θαλάσσιων δρόμων που πάντα ήθελε να ελέγχει η Αγγλία, πάθαμε νίκες στη Μικρασία, στην Ανατολική Θράκη και την Κύπρο.

Η Αγγλία βγήκε από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ξεδοντιασμένη, αλλά πρόλαβε να μας ρίξει μια καλή δαγκωματιά με τα Δεκεμβριανά, τον Εμφύλιο και στο Κυπριακό.

Σήμερα, η Βρετανία —μια ύαινα των πολέμων (Σουέζ, Μ. Ανατολή, Αφγανιστάν, Ιράκ, Ουκρανία κ.α.) βρίσκεται πίσω από οτιδήποτε μπορεί να οδηγήσει την ανθρωπότητα πίσω στην εποχή του λίθου…

ΠΗΓΗ:MILITAIRE

 

Continue Reading

MILITAIRE

«Δεν είχα άλλη επιλογή» Ο Τραμπ ανακοινώνει πυρηνικές δοκιμές

Avatar photo

Published

on

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, ανακοίνωσε σήμερα ότι έχει διατάξει την έναρξη δοκιμών πυρηνικών όπλων.

Ενόψει της προγραμματισμένης συνάντησής του με τον Κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ, στο περιθώριο της συνόδου της Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας-Ειρηνικού (APEC) στην πόλη Γκιονγκτζού της Νότιας Κορέας, ο Τραμπ υπερθέματισε την απόφασή του, υποστηρίζοντας ότι «δεν είχε άλλη επιλογή», καθώς παρατήρησε πρόσφατες δοκιμές όπλων ικανού να φέρει πυρηνικές κεφαλές από άλλες δυνάμεις.

«Οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν περισσότερα πυρηνικά όπλα από οποιαδήποτε άλλη χώρα. Αυτό επιτεύχθηκε, παράλληλα με τον εκσυγχρονισμό των υπαρχόντων οπλικών συστημάτων, κατά τη διάρκεια της πρώτης μου θητείας (στον Λευκό Οίκο)», αναφέρει ο πρόεδρος Τραμπ σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα Truth Social, προσθέτοντας ότι επί του παρόντος η Ρωσία κατέχει το δεύτερο μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο στον κόσμο και η Κίνα το τρίτο, με πιθανότητα να αυξήσουν τα αποθέματά τους σε ανάλογα επίπεδα μέσα στην επόμενη πενταετία.

«Λόγω της τρομερής, καταστροφικής ισχύος τους, ΑΠΕΧΘΑΝΟΜΟΥΝ να το κάνω αλλά δεν είχα άλλη επιλογή!», υπογραμμίζει.

«Εξαιτίας των δοκιμών από άλλες χώρες, έδωσα εντολή στο υπουργείο Πολέμου (σ.σ. όπως έχει μετονομαστεί το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ) να αρχίσει δοκιμές των πυρηνικών μας όπλων επί ίσοις όροις. Αυτή η διαδικασία θα ξεκινήσει αμέσως», τόνισε ο Ντόναλντ Τραμπ.

ΠΗΓΗ:MILITAIRE

Continue Reading
Advertisement

Viral

(c) 2017-25 | Vouli.TV. All Rights Reserved. Developed by UnitrustMedia