Οι βουλευτικές εκλογές του 2026 στην Κύπρο δεν αποτελούν απλώς μια τυπική εκλογική αναμέτρηση, αλλά προμηνύονται ως καθοριστικό ορόσημο για τις πολιτικές εξελίξεις που θα οδηγήσουν στις προεδρικές εκλογές του 2028. Τα κόμματα, οι υποψήφιοι αλλά και οι πολίτες φαίνεται να κινούνται ήδη με διπλό στόχο: αφενός την καταγραφή πολιτικής δύναμης στις κάλπες του 2026, αφετέρου την τοποθέτηση και εδραίωση ενόψει της μάχης για την προεδρία της Δημοκρατίας δύο χρόνια αργότερα.

Πολιτική αναδιάταξη και φθορά του παραδοσιακού

Σε πρώτη εκτίμηση για το πώς διαμορφώνεται το σκηνικό, ο πολιτικός αναλυτής κ. Ζαρούνας επισημαίνει ότι παρατηρείται μια σταδιακή φθορά στους παραδοσιακούς πολιτικούς χώρους, με κάποια κόμματα να αντιμετωπίζουν προβλήματα συσπείρωσης και εμπιστοσύνης. Αντίθετα, ανεξάρτητες φωνές και νέοι πολιτικοί σχηματισμοί, όπως και η χαλαρή ψήφος, τείνουν να ενισχύονται. Η αποχή παραμένει σημαντικός παράγοντας, αποτελώντας μορφή «σιωπηρής διαμαρτυρίας» απέναντι στο κομματικό σύστημα.

Το φαινόμενο Φειδία και το ΑΛΜΑ: Ρήγμα ή τάση;

Στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης βρίσκεται και το φαινόμενο Φειδία Παναγιώτου, του ανεξάρτητου υποψηφίου που μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα και με τη στήριξη της νεολαίας προβάλλει ως εναλλακτική πολιτική φωνή. Το κίνημά του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, το ΑΛΜΑ, εκφράζει σε μεγάλο βαθμό την κρίση των θεσμών και την απογοήτευση απέναντι στους καθιερωμένους κομματικούς μηχανισμούς.

Ορισμένοι αναλυτές εντοπίζουν ιστορικές αναλογίες με προηγούμενες εποχές όπου η κοινωνία αναζητούσε απεγνωσμένα νέες εκφράσεις και ηγεσίες – τηρουμένων των αναλογιών, παραπέμπουν στη μετά-2004 εποχή ή ακόμα και στις πρώτες αντιδράσεις μετά την οικονομική κρίση του 2013.

Το θέμα παρουσιάστηκε στο πλαίσιο της εκπομπής του Exaformis. 

Δείτε το σχετικό απόσπασμα: