Την ώρα που ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, JD Βανς, πραγματοποιεί μια ιστορική παρέμβαση για την προστασία των Χριστιανών της Μέσης Ανατολής, καταδικάζοντας τον ανελέητο διωγμό που υφίστανται, η ελληνική κυβέρνηση έχει άλλες προτεραιότητες. Όχι, δεν είναι η υπεράσπιση των Χριστιανών στη Συρία. Όχι, δεν είναι η λήψη διπλωματικών πρωτοβουλιών για την προστασία των διωκόμενων πληθυσμών. Είναι η πολιτική της επιβίωση! Ο ανασχηματισμός και η επικοινωνιακή διάσωση της κυβέρνησης βρίσκονται στην κορυφή της ατζέντας της, λες και η σφαγή των Χριστιανών στη Συρία είναι ένα ασήμαντο συμβάν σε κάποια μακρινή χώρα.

Την ώρα που ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, JD Βανς, πραγματοποιεί μια ιστορική παρέμβαση για την προστασία των Χριστιανών της Μέσης Ανατολής, καταδικάζοντας τον ανελέητο διωγμό που υφίστανται, η ελληνική κυβέρνηση έχει άλλες προτεραιότητες.

Όταν ο Βανς μιλά ανοιχτά για τις ευθύνες της Δύσης, αναγνωρίζοντας ότι η εισβολή στο Ιράκ οδήγησε στην καταστροφή μιας από τις σημαντικότερες χριστιανικές κοινότητες του κόσμου, στην Ελλάδα επικρατεί εκκωφαντική σιωπή. Ούτε καν μια υποτυπώδης δήλωση συμπαράστασης από την κυβέρνηση, ούτε καν μια πρόθεση να ασκήσει πίεση σε διεθνές επίπεδο. Άλλωστε, το μόνο που φαίνεται να απασχολεί την ελληνική κυβέρνηση είναι οι καρέκλες, τα υπουργεία και η κατανομή της εξουσίας.

Στην Ελλάδα επικρατεί εκκωφαντική σιωπή. Ούτε καν μια υποτυπώδης δήλωση συμπαράστασης από την κυβέρνηση, ούτε καν μια πρόθεση να ασκήσει πίεση σε διεθνές επίπεδο.

Ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ το είπε ξεκάθαρα: «Δεν θα επιτρέψουμε να καταστραφεί ξανά μια χριστιανική ομάδα στη Μέση Ανατολή». Προφανώς, η Ελλάδα δεν μοιράζεται την ίδια ανησυχία. Γιατί να ενοχληθεί άλλωστε; Γιατί να ταράξει την πολιτική της νιρβάνα; Το γεγονός ότι στην περιοχή της Συρίας οι Χριστιανοί εξοντώνονται συστηματικά από εξτρεμιστικά στοιχεία, σε ένα νέο κύμα γενοκτονίας, φαίνεται πως δεν αγγίζει τους Έλληνες πολιτικούς.
Την ώρα που οι ΗΠΑ εξετάζουν διπλωματικά και οικονομικά μέτρα για την προστασία των Χριστιανών στη Συρία, η ελληνική κυβέρνηση προτιμά να αλλάζει υπουργούς μπας και βελτιώσει τα ποσοστά της στις δημοσκοπήσεις. Μήπως να θυμηθεί ότι κάποτε η Ελλάδα είχε ηθικό ανάστημα και στάση σε τέτοια ζητήματα; Μήπως να θυμηθεί ότι το να σιωπάς μπροστά σε μια σφαγή δεν σε κάνει «ουδέτερο» αλλά συνένοχο;

Το γεγονός ότι στην περιοχή της Συρίας οι Χριστιανοί εξοντώνονται συστηματικά από εξτρεμιστικά στοιχεία, σε ένα νέο κύμα γενοκτονίας, φαίνεται πως δεν αγγίζει τους Έλληνες πολιτικούς.