Σημαντικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις καταγράφονται στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς Κύπρος, Ελλάδα και Ισραήλ ενισχύουν περαιτέρω τη στρατηγική τους συνεργασία, αυτή τη φορά στον τομέα της άμυνας. Σύμφωνα με πληροφορίες που συζητούνται σε διπλωματικούς και αμυντικούς κύκλους, βρίσκεται στο τραπέζι η δημιουργία μιας κοινής Μεραρχίας αμυντικού χαρακτήρα, η οποία θα αποτελείται από επίλεκτες μονάδες των τριών χωρών και θα λειτουργεί ως ισχυρός πυλώνας αποτροπής και σταθερότητας στην περιοχή.

Η προτεινόμενη Μεραρχία εκτιμάται ότι θα αριθμεί συνολικά περί τους 2.500 άνδρες, προερχόμενους από ειδικές και υψηλής ετοιμότητας μονάδες. Στόχος της συνεργασίας δεν είναι η επιθετική προβολή ισχύος, αλλά η ενίσχυση της συλλογικής ασφάλειας, η προστασία κρίσιμων υποδομών και η αποτροπή απειλών σε μια γεωγραφική ζώνη αυξημένης στρατηγικής σημασίας.

Το Ισραήλ, με μακρά εμπειρία σε θέματα άμυνας και τεχνολογικής υπεροχής, φέρεται να προτίθεται να συνεισφέρει περίπου 1.000 άνδρες από τις επίλεκτες ειδικές του δυνάμεις. Παράλληλα, καθοριστική θεωρείται η συμβολή του σε επίπεδο εξοπλισμών, καθώς προβλέπεται η διάθεση ενός σμήνους πολεμικών αεροσκαφών, καθώς και προηγμένων συστημάτων επιτήρησης, συλλογής πληροφοριών και αντιαεροπορικής άμυνας. Η ισραηλινή τεχνογνωσία σε μη επανδρωμένα συστήματα, αισθητήρες και ηλεκτρονικό πόλεμο προσδίδει στη συμμαχία σημαντικό ποιοτικό πλεονέκτημα.

Η Ελλάδα, από την πλευρά της, αναμένεται να έχει επίσης συνεισφορά σε ανθρώπινο δυναμικό, με 1.000 άνδρες από επίλεκτες μονάδες. Πρόκειται για σχηματισμούς με υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης και διαλειτουργικότητας με συμμαχικές δυνάμεις. Παράλληλα, η ελληνική συμμετοχή θα ενισχυθεί με την παρουσία σμήνους αναβαθμισμένων μαχητικών αεροσκαφών F-16, τα οποία διαθέτουν προηγμένα συστήματα ραντάρ, όπλα ακριβείας και δυνατότητες δικτυοκεντρικών επιχειρήσεων. Η αεροπορική αυτή συνιστώσα ενισχύει την αποτρεπτική ισχύ της Μεραρχίας, ιδιαίτερα στον εναέριο και θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.

Η Κυπριακή Δημοκρατία, αν και δεν διαθέτει μεγάλης κλίμακας ένοπλες δυνάμεις, θα διαθέσει 500 άνδρες από επίλεκτες Μονάδες. Η Κύπρος διαδραματίζει κομβικό ρόλο στη νέα αυτή αρχιτεκτονική ασφάλειας. Η συνεισφορά της επικεντρώνεται κυρίως στις υποδομές και στη γεωστρατηγική της θέση. Το αεροδρόμιο Πάφου, καθώς και άλλες στρατιωτικές και λιμενικές εγκαταστάσεις, μπορούν να λειτουργήσουν ως βάσεις υποστήριξης, ανεφοδιασμού και φιλοξενίας δυνάμεων, προσδίδοντας στη Μεραρχία βάθος και επιχειρησιακή ευελιξία. Παράλληλα, η συμμετοχή της Εθνικής Φρουράς με επιλεγμένα στελέχη ενισχύει τον συμβολισμό της συλλογικής άμυνας.

Η υπό διαμόρφωση συμμαχία εκπέμπει σαφή μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση. Σε μια περίοδο κατά την οποία η Τουρκία συνεχίζει να αμφισβητεί κυριαρχικά δικαιώματα και να υιοθετεί αναθεωρητική ρητορική, η συνεργασία Κύπρου – Ελλάδας – Ισραήλ υπογραμμίζει ότι περιοχές όπως το Αιγαίο και η Ανατολική Μεσόγειος δεν αποτελούν ζώνες αυθαίρετης επιβολής ισχύος. Χωρίς επιθετική διάθεση, η συμμαχία στοχεύει να καταστήσει σαφές ότι οποιαδήποτε αποσταθεροποιητική ενέργεια θα συναντήσει συντονισμένη και αξιόπιστη αποτρεπτική απάντηση.

Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται στους διπλωματικούς χειρισμούς της Λευκωσίας. Η εξωτερική πολιτική της Κυπριακής Δημοκρατίας τα τελευταία χρόνια, υπό την προεδρία του Νίκου Χριστοδουλίδη, έχει επενδύσει συστηματικά στη δημιουργία συμμαχιών και στη διεθνοποίηση των ζητημάτων ασφάλειας. Η εμβάθυνση των σχέσεων με την Ελλάδα και το Ισραήλ εντάσσεται σε αυτή τη στρατηγική, η οποία επιδιώκει να ενισχύσει τη θέση της Κύπρου σε ένα σύνθετο και συχνά ασταθές περιφερειακό περιβάλλον.

Αναπόφευκτα, η πολιτική αυτή προκαλεί διαφορετικές αναγνώσεις και αντιδράσεις στο εσωτερικό. Ωστόσο, σε επίπεδο γεωπολιτικών αποτελεσμάτων, η ενίσχυση της τριμερούς συνεργασίας έχει ήδη περιορίσει τα περιθώρια κινήσεων της Τουρκίας και έχει καταστήσει πιο περίπλοκες τις μονομερείς επιλογές της. Σε αυτό το πλαίσιο, η προοπτική μιας κοινής αμυντικής Μεραρχίας δεν αποτελεί απλώς στρατιωτική εξέλιξη, αλλά πολιτικό μήνυμα με ευρύτερη σημασία.

Η Ανατολική Μεσόγειος παραμένει περιοχή ανταγωνισμών και αβεβαιότητας. Η δημιουργία ενός συντονισμένου αμυντικού σχήματος από τρεις χώρες με κοινά συμφέροντα και συμπληρωματικές δυνατότητες φιλοδοξεί να λειτουργήσει ως παράγοντας σταθερότητας. Το αν και πώς θα υλοποιηθεί αυτή η πρωτοβουλία θα κριθεί τους επόμενους μήνες. Το βέβαιο είναι ότι οι εξελίξεις αυτές αναβαθμίζουν τον ρόλο της Κύπρου και επανακαθορίζουν τις ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή.

ΚΡΙΣ ΜΙΧΑΗΛ

Το έχουμε ξαναπεί και θα το ξαναπούμε: Το ΔΗΚΟ ήταν είναι και θα παραμείνει δουλειά. Μια δουλειά ΣΙΓΟΥΡΗ (όπως λέμε για τους ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥΣ) που «βρέξει- χιονίσει» θα βρίσκει ΠΑΝΤΑ τρόπο να μπαίνει στο προεδρικό είτε από την ΚΕΝΤΡΙΚΗ είσοδο είτε από την είσοδο του προσωπικού…

Και δεν είναι μόνο αυτή η ικανότητα των ΔΗΚΟΙΚΩΝ… Μία από τις βασικές τους ικανότητες είναι να μπορούν να διακρίνουν πότε πρέπει να εγκαταλείψουν το καράβι.

Βλέπετε, δεν πρόφτασαν να αρχίσουν οι εσωκομματικές φωνές για τα χαμηλά έως και μηδαμινά (εν συγκρίσει με παλιές εποχές) ποσοστά του κόμματος και ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ πήρε εμμέσως πλην σαφώς την απόφαση να ΔΡΑΠΕΤΕΎΣΕΙ από το ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ καράβι και να φορτώσει όλη την κατρακύλα του ΔΗΚΟ στη σύμπραξή του με τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη.

Έλα, όμως, που κάτι τέτοιο καμία μα καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα. Η κατρακύλα στο ΤΣΙΦΛΙΚΙ του Πρίγκιπα ή αλλιώς ΔΗΚΟ ξεκίνησε πριν αρκετά χρόνια και έχει τη σφραγίδα του Νικόλα Παπαδόπουλου.

Οπότε, είτε δραπετεύσει από το ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ είτε παραμείνει δεν νομίζουμε να αλλάξουν και πολλά, αφού όπως όλα δείχνουν στις Βουλευτικές θα βρεθεί όχι ΜΟΝΟ πίσω από το ΕΛΑΜ αλλά και πίσω από τον άλλοτε «ΦΙΛΟ» του Οδυσσέα Μιχαηλίδη.

Σ’ αυτή τη φουρτούνα βρήκε σανίδα στην Πινδάρου. Να δούμε, όμως, αν θα τον αντέξει αυτή η σανίδα σωτηρίας…

ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ       

Μιλήσαμε για διαπλεκόμενα συμφέροντα, γιατί το τελευταίο διάστημα ακούμε παράξενους θορύβους και τριγμούς από την πλευρά της ΒΥΡΩΝΟΣ(σοσιαλιστική πολυκατοικία- αρχηγείο) και διαφαίνεται ότι ΤΡΙΖΟΥΝ τα κόκαλα του ΒΑΣΟΥ ΛΥΣΣΑΡΙΔΗ, με όσα συμβαίνουν στο αγαπημένο του τέκνο, την ΕΔΕΚ. Στην προκειμένη ωστόσο, αυτά τα συμφέροντα φαίνεται ότι ΖΑΛΙΣΑΝ τον ΝΙΚΟΛΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ που όπως λένε στην Δευτερά ( συγνώμη πριγκίπισσα  Γιώτα που θα σου προκαλέσουμε συνεχόμενα σοκ από το απόλυτο χωρκαθκιό που θα επικαλεστούμε) « άφησε το θέρος τζιαί ξικανναουρίζει».

Μα ΠΡΙΓΚΙΠΑ μου, όλα σου τα είχαμε, αλλά και ΤΥΜΒΩΡΥΧΟΣ μεγάλε; Εδώ το κόμμα σου κινδυνεύει με ΠΑΤΑΓΩΔΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ και ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΗΤΤΑ και αντί από του βήματος της Βουλής να προβείς σε ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ της πολιτικής σου, ασχολήθηκες με τους πεθαμένους; Πληροφορίες ότι ΚΟΥΛΙΑΣ- ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ- ΣΑΒΒΙΔΗΣ- ΜΥΛΩΝΑΣ έψαλαν την επιμνημόσυνη δέηση « μετά πνευμάτων τετελειωμένων/ τας ψυχάς των δούλων σου Σώτερ ανάπαυσον» μπορούν να χαρακτηρισθούν και σαν ακριβείς.

Την ίδια στιγμή που ο συνέταιρος του στην Κυβέρνηση ( υποτίθεται το ΔΗΚΟ είναι ο πρωθιερέας των συγκυβερνώντων κομμάτων) ΝΙΚΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ, υπέγραφε συμφωνίες με την Γαλλία για στρατηγική εταιρική σχέση και την προηγούμενη με τον ΣΕΙΧΗ των Ηνωμένων Αραβικών εμιράτων, με τις οποίες επιχειρείται να καταστεί η Κύπρος ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΣ ΚΟΜΒΟΣ και το Κυπριστάν να γίνει μέρος του ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ, ήτοι να είναι συμμέτοχος στον οικονομικό και ενεργειακό διάδρομο ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ- ΙΝΔΙΑΣ ( μέσω IMEC), εσύ Πρίγκιψ μου έσκαβες τους τάφους να βρεις τον μακαριστό GSI.

Mάλιστα δε να απειλήσεις ότι θα πρέπει να βάλουμε το καλώδιο διασύνδεσης γιατί διαφορετικά θα συνιστά ΗΤΤΑ. Μα εσύ υπέστης ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗ ΗΤΤΑ και χθες έβαλες και με βούλα και υπογραφή ότι το ΔΗΚΟ θα πάρει στις επόμενες εκλογές ΜΟΝΟΨΗΦΙΟ ΠΟΣΟΣΤΟ. Και τρέχα στην βασιλομήτορα να σε παρηγορήσει.

ΔΗΚΟΙΚΟΣ