ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Από τα δώρα Μπάιντεν στο άγνωστο…
Από τη Δευτέρα 20 Ιανουαρίου ο Ντόναλντ Τραμπ αναλαμβάνει την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής για την επόμενη τετραετία, μέχρι το 2029, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς τις ανησυχίες διεθνώς λόγω της προσωπικότητάς του. Η δεύτερη θητεία Τραμπ συμπίπτει με μια πολύ ιδιαίτερη συγκυρία τόσο ως προς το αναβαθμισμένο αποτύπωμα των κυπροαμερικανικών σχέσεων, τάση που επισφραγίστηκε με το «δώρο Μπάιντεν» της περασμένης Τετάρτης με τα τρία πολύ σημαντικά προγράμματα αμυντικής συνεργασίας στα οποία προσχώρησε η Κυπριακή Δημοκρατία, την ιδιαίτερα ρευστή κατάσταση στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου (Μεσανατολικό, πτώση καθεστώτος Άσαντ στη Συρία) και φυσικά με την κινητικότητα στο Κυπριακό στην πιο δύσκολη αλλά και, για πολλούς, καθοριστική φάση που διέρχεται τα τελευταία χρόνια.
Επί Τραμπ αναμένεται αβεβαιότητα σε σχέση με το πώς θα κινηθεί σε επίπεδο διεθνούς συστήματος και πώς οι επιλογές του θα επηρεάσουν τόσο την Ευρώπη όσο και τη Μ. Ανατολή
Το πώς οι κυπροαμερικανικές σχέσεις και εν γένει η εξωτερική πολιτική της Κ.Δ. θα δοκιμαστούν το αμέσως επόμενο διάστημα, η έκβαση του Κυπριακού σε μια κρίσιμη φάση του και φυσικά το αποτύπωμα της προεδρίας Τραμπ αποτελούν ένα πολύ ενδιαφέρον πεδίο για την ίδια τη Λευκωσία.
Πού βρισκόμαστε
Η σημαντική αναβάθμιση των σχέσεων Ουάσιγκτον-Λευκωσίας σε όλα τα επίπεδα φέρει τη σφραγίδα του Τζο Μπάιντεν και συμπίπτει χρονικά με τις δύο θητείες Αναστασιάδη ήδη από την περίοδο που αντιπρόεδρος του Μπαράκ Ομπάμα διετέλεσε ο κ. Μπάιντεν. Ο τελευταίος ουσιαστικά «εκκίνησε» και «έκλεισε» την αναβαθμισμένη εταιρική σχέση ΗΠΑ-Κυπριακής Δημοκρατίας αρχής γενομένης από την ιστορική του επίσκεψη, ως αντιπροέδρου των ΗΠΑ, στη Λευκωσία την άνοιξη του 2014 και με καταληκτική εξέλιξη την επίσκεψη του προέδρου Χριστοδουλίδη, στον Λευκό Οίκο, την πρώτη μετά από χρόνια για ΠτΔ, τον περασμένο Οκτώβριο. Η κίνηση μάλιστα του κ. Μπάιντεν να ανακοινώσει ουσιαστικά την προσχώρηση της Κ.Δ. σε τρία πολύ σημαντικά προγράμματα αμυντικής συνεργασίας στην εκπνοή της θητείας του, αποτελούν και το επισφράγισμα μιας πολιτικής που γεννήθηκε όχι μόνο από τον Μπάιντεν προσωπικά, αλλά και από τη συνειδητοποίηση εκ μέρους της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής της αναδυόμενης σημασίας της Ανατολικής Μεσογείου, μέρος της οποίας είναι, μεταξύ άλλων σημαντικών αμερικανικών στρατηγικών εταίρων, και η Κύπρος.
Φυσικά, δεν έλειψαν και οι ευνοϊκές συγκυρίες που ευνοούν το σύνολο των συμφερόντων των ΗΠΑ στην περιοχή, αλλά και δύο συνεχιζόμενες καταστάσεις κρίσης μετά το 2022 και το 2023 – η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή (Γάζα, Λίβανος) που λίγο πριν από την εκπνοή του 2024 οδήγησε και στην τεκτονικής σημασίας αλλαγή παραδείγματος στο Συριακό, με την πτώση του καθεστώτος Άσαντ. Οι εν λόγω κρίσεις θα συνεχιστούν, τουλάχιστον, στις αρχές του 2025 με την Κυπριακή Δημοκρατία να εισέρχεται σε αυτές τις πρωτοφανείς καταστάσεις με δύο ποιοτικά χαρακτηριστικά: α. Την ανάγκη της ταχείας «απορωσοποίησης» της οικονομίας της και του μοντέλου παραγωγής της (υπηρεσίες), πτυχή που επιταχύνθηκε από το σκάνδαλο του ΚΕΠ με τα «χρυσά διαβατήρια» και που κόστισε σημαντικά στη διεθνή της αξιοπιστία, ιδίως στη δεύτερη θητεία Αναστασιάδη και β. Την προσαρμογή στις εξελίξεις στην περιοχή όπου η Κ.Δ. διά της εξωτερικής της πολιτικής αναζήτησε και εξακολουθεί να αναζητεί ρόλο – όχι απαραίτητα πάντα επιτυχημένο ως προς το τελικό αποτέλεσμα, αλλά σίγουρα με εξωστρέφεια που δεν υπήρχε τις δεκαετίες του ’80, του ’90 και του 2000.
Τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα της ιδιαίτερης αυτής εγγενούς αντίφασης μεταξύ των αναγκών της Κ.Δ. και των ρεαλιστικών προσαρμογών της σε σχέση πάντα με τις κυπροαμερικανικές σχέσεις και την εξωτερική της πολιτική αποτελούν ο πρώην γερουσιαστής Μπομπ Μενέντεζ που υπερπροβλήθηκε από τη Λευκωσία την περίοδο 2013-2015 και 2020-2023 ως βασικός δρων της αναβάθμισης με τις ΗΠΑ και κατέληξε να καταδικαστεί για δωροδοκία, αντιμετωπίζοντας σήμερα δυνητική κάθειρξη 15 ετών και η νευρικότητα που επέδειξε η Λευκωσία τόσο μετά τη σαρωτική επικράτηση Τραμπ όσο και μετά την πτώση Άσαντ, δεδομένης της αυξημένης επιρροής της Τουρκίας στην επόμενη ημέρα του Συριακού.
Πού οδεύουμε
Επί Τραμπ αναμένεται αβεβαιότητα σε σχέση με το πώς θα κινηθεί σε επίπεδο διεθνούς συστήματος και πώς οι επιλογές του θα επηρεάσουν τόσο την Ευρώπη όσο και τη Μέση Ανατολή – και αναπόφευκτα την Κύπρο. Στη Λευκωσία υπάρχει επίγνωση πως ο Ντόναλντ Τραμπ διατηρεί άριστες προσωπικές και επιχειρηματικές σχέσεις με την Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν και ήδη με δημόσιες δηλώσεις έχει εκθειάσει δις την Άγκυρα και τον Τούρκο πρόεδρο σε σχέση με τις πρόσφατες εξελίξεις στην Τουρκία. Η Λευκωσία ήδη σε επίπεδο της ίδιας προσέγγισης επί εποχής Μενέντεζ αναζητεί μέσω του ελληνικού και ελληνοκυπριακού λόμπι στις ΗΠΑ προσβάσεις για άσκηση πίεσης για το Κυπριακό στην αμερικανική πολιτική σκηνή και στο πλαίσιο αυτού προκύπτουν ανά καιρούς πρωτοβουλίες, όπως η πρόσφατη για διακομματικό ψήφισμα στο Κογκρέσο που καλεί τον Τραμπ να αναλάβει δράση στο Κυπριακό, καθιστώντας το «κορυφαίο ζήτημα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής» – ή προτάσεις για μόνιμη άρση του εμπάργκο όπλων.
Ωστόσο και παρά την επικοινωνιακή διάσταση που δίνεται στα εν λόγω ζητήματα στο εσωτερικό, η δεύτερη θητεία Τραμπ μπορεί μεν να προσλαμβάνει τις κυπροαμερικανικές σχέσεις ως αναβαθμισμένες –όπως και είναι– αλλά διαθέτει και τον κυνισμό της realpolitik, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν στην «Κ» έμπειροι παρατηρητές, του «να ζήσει και χωρίς το Κυπριακό». Υπό αυτό το βάρος η δεύτερη θητεία του Ντόναλντ Τραμπ θα κριθεί πολύ νωρίς σχετικά με τις εξελίξεις του Κυπριακού, που θα είναι έντονες το πρώτο εξάμηνο του 2025, αρχής γενομένης από μια διεθνή διάσκεψη για το Κυπριακό τον Μάρτιο, και που αυτή τη φορά φτάνουν μέχρι και το δίλημμα του μόνιμου αδιεξόδου ή της αλλαγής παραδείγματος ως προς τη μορφή λύσης μετά από δεκαετίες.
H νευρικότητα της Λευκωσίας αμέσως μετά τη νίκη Τραμπ διαφάνηκε και από τις τότε διαρροές για επαφή με αξιωματούχους «και από το στρατόπεδο Τραμπ» και φυσικά υπάρχει και συνεχιζόμενη προσπάθεια για διπλωματικές επαφές, σε υψηλό επίπεδο, με την ανάληψη καθηκόντων της προεδρίας Τραμπ. Ωστόσο, ο τελευταίος δεν έχει εκφραστεί, ακόμη, σε σχέση με το Κυπριακό, με το τελευταίο να αποτελεί ιδιαίτερα ενδιαφέρον πεδίο, αν τους επόμενους μήνες ο κ. Τραμπ κληθεί να σχολιάσει κάποια εξέλιξη – δεδομένου και του τρόπου που συνήθως εκφράζεται δημόσια για διεθνή θέματα, εκτός των διπλωματικών θεσμίων και συχνά με έντονη γλώσσα, όπως διαφάνηκε εξάλλου προσφάτως και με τις δηλώσεις του για τη Γροιλανδία και τον Κόλπο του Μεξικού.
Η άρση εμπάργκο και η επόμενη ημέρα
Η επίσημη πλέον προσχώρηση της Κυπριακής Δημοκρατίας στα προγράμματα Διεθνών Πωλήσεων Στρατιωτικού Υλικού (Foreign Military Sales), Παροχής Πλεονάζοντος Αμυντικού Υλικού (Excess Defense Articles) και Τίτλου 10 για παροχή εκπαίδευσης και εξοπλισμού στις εθνικές δυνάμεις ασφαλείας ξένων χωρών (Title 10 security assistance program) επιβεβαιώνει τη στρατηγική αναβάθμιση των διμερών σχέσεων Λευκωσίας-Ουάσιγκτον, μια τάση που ξεκίνησε μετά τη διετία 2020-2021 και την αρχική απόφαση του 2019 για μερική άρση του εμπάργκο όπλων και ουσιαστικά άρει ντε φάκτο, μη-μόνιμο ωστόσο, το εμπάργκο όπλων που επιβλήθηκε στην Κ.Δ. το 1987.
Η προσχώρηση στα εν λόγω τρία προγράμματα των ΗΠΑ ουσιαστικά ανοίγει τον δρόμο για ταχύ εκσυγχρονισμό του συνόλου της Ε.Φ. σε νατοϊκά πρότυπα δίνοντας, όπως χαρακτηριστικά τονίζουν στην «Κ» πηγές με γνώση του θέματος, σειρά δυνατοτήτων και αναρίθμητες επιλογές στο βάθος της επόμενης πενταετίας για ανανέωση του συνόλου του ατομικού εξοπλισμού της Ε.Φ. (τόσο σε φονικό όσο και σε μη-φονικό επίπεδο) στα πρότυπα του ΝΑΤΟ (NATO Standardization, STANAG), όπως η πλειοψηφία των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αξίζει να σημειωθεί σε αυτό το σημείο ότι ιδιαίτερης σημασίας για την Ε.Φ. και τις σημερινές της, περιορισμένες, δυνατότητες από τα τρία αμερικανικά προγράμματα αποτελεί η Παροχή Πλεονάζοντος Αμυντικού Υλικού (Excess Defense Articles) το γνωστό υλικό «surplus» του αμερικανικού στρατού, που διαχρονικά αποτέλεσε και το σημείο εκκίνησης, μεταπολεμικά, για τον εκσυγχρονισμό των περισσότερων εθνικών στρατών της Ευρώπης, μιας και ετησίως υπολογίζεται σε υλικά με αξία αρχικής απόκτησης δεκάδων δισεκατομμυρίων που ουσιαστικά μια στρατιωτική υπερδύναμη σαν τις ΗΠΑ «ξεφορτώνεται». Να σημειωθεί για σκοπούς αποφυγής υπερβολών –εν μέσω ενθουσιασμού από την κυβέρνηση για την σημαντική απόφαση της Ουάσιγκτον– πως στο πλεονάζον αμυντικό υλικό των ΗΠΑ δεν περιλαμβάνονται, προφανώς στρατηγικά όπλα (πλοία, πολεμικά αεροσκάφη, πυραυλικά συστήματα).
Για την Ε.Φ. η επόμενη ημέρα της σημαντικής της εισόδου σε αυτά τα τρία αμερικανικά προγράμματα εδράζεται στο αν θα κινηθεί στρατηγικά ώστε να επωφεληθεί ολιστικά ως προς τις δυνατότητες απόκτησης και επιπλέον αν θα κατορθώσει –σε βάθος χρόνου– να «απορωσοποιήσει» πλήρως τα εξοπλιστικά της προγράμματα (ήδη συμβαίνει) με τη μέγιστη δυνατή εξισορρόπηση μεταξύ αμερικανικών και ευρωπαϊκών συστημάτων για σκοπούς περαιτέρω εμβάθυνσης με την ευρωατλαντική της αναζήτηση, αλλά και χωρίς να απορρίπτει τη διάσταση της ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας.
Πηγή: Kathimerini
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Το ΕΔΔΑ αποφάσισε – Νόμιμες οι μειώσεις μισθών και συντάξεων δημοσίων υπαλλήλων κατά την οικονομική κρίση
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ) έκρινε, σε μια ιδιαίτερα σημαντική απόφαση, ότι οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων της Κύπρου κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης ήταν συμβατές με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Η υπόθεση Constantinou and Others v. Cyprus, που αφορά πέντε ομαδικές προσφυγές δεκάδων εργαζομένων και συνταξιούχων, οδήγησε την πλειοψηφία του Δικαστηρίου στο συμπέρασμα ότι οι περικοπές συνιστούσαν νόμιμη και αναλογική παρέμβαση σε μια περίοδο εξαιρετικά δύσκολων δημοσιονομικών συνθηκών.
Το Δικαστήριο αναγνώρισε ότι η επιβολή έκτακτων εισφορών και οι μειώσεις μισθών συνιστούσαν παρέμβαση στο δικαίωμα των προσφευγόντων στην περιουσία. Ωστόσο, η πλειοψηφία έκρινε ότι η παρέμβαση δεν υπερέβαινε τα όρια του Άρθρου 1 του Πρωτοκόλλου 1, καθώς στόχευε στην αντιμετώπιση μιας κατάστασης εκτεταμένης οικονομικής κρίσης.
Το ΕΔΔΑ υπενθύμισε ότι τα κράτη διαθέτουν «ευρεία διακριτική ευχέρεια» όταν διαχειρίζονται κοινωνικοοικονομικές πολιτικές. Η πλειοψηφία κατέληξε ότι οι μειώσεις ήταν προσωρινές, αναλογικές και στοχευμένες, χωρίς να θέτουν τους προσφεύγοντες σε κίνδυνο αδυναμίας αξιοπρεπούς διαβίωσης. Κατά συνέπεια, όπως αναφέρει η απόφαση, δεν συνιστάτο παραβίαση του δικαιώματος στην περιουσία.
Σημαντικό τμήμα των προσφυγών αφορούσε τη συνέπεια της νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Κύπρου. Οι προσφεύγοντες ισχυρίστηκαν ότι το Ανώτατο είχε αποφασίσει «απρόβλεπτα», παραβιάζοντας προηγούμενες αποφάσεις του. Το ΕΔΔΑ απέρριψε τον ισχυρισμό, υπογραμμίζοντας ότι «το Δικαστήριο δεν διαπιστώνει απόκλιση ή αντίφαση ικανή να υπονομεύσει την ασφάλεια δικαίου» και ότι οι διαφοροποιημένες προσεγγίσεις ήταν επαρκώς αιτιολογημένες. Κατά συνέπεια, δεν υπήρξε παραβίαση του Άρθρου 6 της Σύμβασης.
Έντονη η μειοψηφία
Η απόφαση συνοδεύτηκε από εκτενή μειοψηφούσα γνώμη τριών δικαστών, οι οποίοι διατύπωσαν σοβαρές ενστάσεις σε επίπεδο νομικής συλλογιστικής και θεσμικής συνέπειας.
Οι δικαστές της μειοψηφίας τόνισαν ότι το κυπριακό Σύνταγμα, συγκεκριμένα το Άρθρο 23, παρέχει αυστηρότερη προστασία στο δικαίωμα ιδιοκτησίας σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση. Υποστήριξαν ότι το Ανώτατο Δικαστήριο της Κύπρου και στη συνέχεια το ΕΔΔΑ θα έπρεπε να λάβουν σοβαρότερα υπόψη αυτή τη διαφορά. Επεσήμαναν ότι η ερμηνεία της κυπριακής νομολογίας ήταν απρόβλεπτη, θίγοντας την ασφάλεια δικαίου, προσθέτοντας ότι «η υιοθετηθείσα προσέγγιση ήταν ανεπαρκώς αιτιολογημένη και επέτρεψε στο κράτος να παρακάμψει τις αυστηρότερες συνταγματικές εγγυήσεις». Οι μειοψηφούντες έκλεισαν με προειδοποίηση για τις επιπτώσεις.
Η απόφαση επιβεβαιώνει ότι το ΕΔΔΑ δίνει ευρεία κατανόηση στις κρατικές παρεμβάσεις σε περιόδους οικονομικής κρίσης, ειδικά όταν οι μειώσεις είναι προσωρινές και στοχευμένες, στο πλαίσιο της «αναγκαστικής ισορροπίας» μεταξύ ατομικών δικαιωμάτων και επιβίωσης του κράτους. Ωστόσο, η μειοψηφία θέτει κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με τα όρια προστασίας των συνταγματικών δικαιωμάτων και τη συνέπεια της νομολογίας κατά την αλλαγή του νομικού πλαισίου αντιμετώπισης της κρίσης.
Η ανακοίνωση της Νομικής Υπηρεσίας
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου απέρριψε πέντε αιτήσεις που κατατέθηκαν κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας από 450 εργαζόμενους και συνταξιούχους του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα, εξαιτίας της μερικής περικοπής των μισθών ή των συντάξεών τους από το Γενικό Λογιστήριο λόγω της οικονομικής κρίσης. Η ετυμηγορία του ΕΔΔΑ κρίθηκε εξαιρετικά σημαντική για τα δημόσια οικονομικά της χώρας.
Οι πέντε υποθέσεις αμφισβητούσαν τον «Νόμο περί Μείωσης Απολαβών και Συντάξεων των Αξιωματούχων, Εργοδοτουμένων και Συνταξιούχων της Κρατικής Υπηρεσίας και του Ευρύτερου Δημόσιου Τομέα, Ν. 168(I)/2012» και τον «Νόμο περί Έκτακτης Εισφοράς Αξιωματούχων, Εργοδοτουμένων και Συνταξιούχων της Κρατικής Υπηρεσίας και του Ευρύτερου Δημόσιου Τομέα, Ν. 112(I)/2011». Οι 450 αιτητές προσέφυγαν στο ΕΔΔΑ αφού οι προσφυγές τους απορρίφθηκαν, κατά πλειοψηφία, από το Ανώτατο Δικαστήριο (Αποφάσεις Γεώργιος Χαραλάμπους κ.ά. v. Κυπριακή Δημοκρατία και Κυπριακή Δημοκρατία v. Αυγουστή και άλλων).
Οι αιτητές υποστήριξαν παραβίαση του δικαιώματος ιδιοκτησίας (Άρθρο 1 Πρωτοκόλλου 1), παραβίαση δικαιώματος δίκαιης δίκης (Άρθρο 6 ΕΣΔΑ) λόγω αντιφάσεων στην κυπριακή νομολογία και παραβίαση της απαγόρευσης διακρίσεων (Άρθρο 1 Πρωτοκόλλου 12) λόγω διαφορετικής μεταχείρισης μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Το ΕΔΔΑ απέρριψε τον ισχυρισμό παραβίασης δίκαιης δίκης, θεωρώντας ότι δεν υπήρξε απόκλιση στη νομολογία του Ανώτατου. Όσον αφορά το δικαίωμα ιδιοκτησίας, η πλειοψηφία έκρινε ότι οι μειώσεις αποτελούσαν νόμιμη παρέμβαση, προβλεπόμενη από τον νόμο και σύμφωνη με τα πρότυπα του ΕΔΔΑ. Οι μειώσεις εξυπηρετούσαν το δημόσιο συμφέρον σε περίοδο κρίσης, ήταν κλιμακωτές, περιορισμένης διάρκειας και πέτυχαν δίκαιη ισορροπία μεταξύ δημοσίου συμφέροντος και ατομικών δικαιωμάτων.
Σχετικά με την απαγόρευση διακρίσεων, το ΕΔΔΑ έκρινε ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι ή αξιωματούχοι που βασίζονται στον κρατικό προϋπολογισμό δεν βρίσκονταν σε ανάλογη θέση με άλλους εργαζόμενους.
Στην απόφαση συμφώνησαν πέντε δικαστές του ΕΔΔΑ, ενώ οι κ. Γιώργος Σεργίδης και κα Anna Adamska-Gallant διατύπωσαν μειοψηφούσα γνώμη. Την υπόθεση εκπροσώπησε ενώπιον του ΕΔΔΑ η Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας κα Θεοδώρα Χριστοδουλίδου, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
ΑΤΑ: Αρχική συμφωνία επιτεύχθηκε με συγκλίσεις και παραχωρήσεις
Το μεσημέρι, ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, Νίκου Χριστοδουλίδη, υπογράφηκε η καταρχήν συμφωνία για την ΑΤΑ, η οποία διασφαλίζει τη σταθερή λειτουργία του θεσμού.
Σε δηλώσεις του κατά τη διάρκεια ειδικής τελετής στο Προεδρικό Μέγαρο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τόνισε ότι «επιτυγχάνεται μόνιμη συμφωνία για την ΑΤΑ».
«Ένα ζήτημα που παρέμενε ανοιχτό για πάνω από δεκαπέντε χρόνια, αποτέλεσμα της δημοσιονομικής κρίσης που επηρέασε τη χώρα, επιλύεται σήμερα οριστικά, με σεβασμό στους θεσμούς του κοινωνικού διαλόγου και με προοπτική για το μέλλον της οικονομίας και των εργαζομένων», πρόσθεσε ο κ. Χριστοδουλίδης.
Συνεχίζοντας, υπογράμμισε: «Ολοκληρώνεται μια σημαντική προσπάθεια και επιτυγχάνεται, μέσω υπεύθυνου και εποικοδομητικού διαλόγου, η μόνιμη συμφωνία για την Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή».
Όπως εξήγησε, «παραλάβαμε την ΑΤΑ στο 50% και σήμερα επιτυγχάνεται η πλήρης αποκατάστασή της στο 100% εντός 18 μηνών».
Σύμφωνα με τον Πρόεδρο, «με το νέο πλαίσιο εντάσσονται πάνω από 55.000 νέοι δικαιούχοι».
«Για να φτάσουμε στη συμφωνία, χρειάστηκαν συγκλίσεις και συμβιβασμοί μεταξύ των δύο πλευρών», τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Χριστοδουλίδης.
ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ
Διεργασίες για αμερικανική εμπλοκή στο έργο ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου
Νέα δεδομένα που ενδέχεται να επηρεάσουν την πορεία της «παγωμένης» ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου (Great Sea Interconnector – GSI) φαίνεται να δημιουργεί η πιθανή ενίσχυση της εμπλοκής των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκονται σε εξέλιξη συζητήσεις για την ένταξη νέων επενδυτών στο έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης, με στόχο τόσο τη γεωπολιτική όσο και την οικονομική βιωσιμότητα του GSI. Η συνάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Χριστοδουλίδη στην Αθήνα και οι επαφές στις Βρυξέλλες πραγματοποιούνται σε μια περίοδο έντονων διεργασιών για τα ενεργειακά στην Ανατολική Μεσόγειο.
Συγκεκριμένα, εξετάζεται η πιθανότητα συμμετοχής Αμερικανών επενδυτών, ενδεχομένως μέσω ταμείων που επενδύουν σε υποδομές, όπως ο οργανισμός χρηματοδότησης αναπτυξιακών έργων DFC (U.S. International Development Finance Corporation).
Δεδομένου ότι οργανισμοί όπως ο DFC έχουν ιδρυθεί για να δημιουργούν χρηματοδοτικά αντίβαρα σε περιοχές με έντονη κινεζική παρουσία και με δηλωμένο το αμερικανικό ενδιαφέρον για έργα ενεργειακής διασυνδεσιμότητας, είναι σαφές ότι στην ατζέντα βρίσκεται και ο σχεδιασμός του Διαδρόμου Ινδίας – Μέσης Ανατολής – Ευρώπης (IMEC).
Υπενθυμίζεται ότι ο DFC έχει ήδη επενδύσει 125 εκατ. δολάρια στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, ενώ σχεδιάζει χρηματοδότηση και άλλων υποδομών, κυρίως λιμενικών. Παράλληλα, η Ελλάδα επιδιώκει να αποτελέσει μία από τις πύλες εισόδου του IMEC στην Ευρώπη. Στο έργο ενδιαφέρον εκφράζουν επίσης το Ισραήλ και χώρες του Κόλπου.
Συνομιλίες στις Βρυξέλλες
Η κινητικότητα γύρω από την ηλεκτρική διασύνδεση επιβεβαιώνεται και από τη συνάντηση των υπουργών Ενέργειας Ελλάδας και Κυπριακής Δημοκρατίας, Σταύρου Παπασταύρου και Γιώργου Παπαναστασίου, με τον αρμόδιο επίτροπο Νταν Γιόργκενσεν στις Βρυξέλλες.
Μετά τη συνάντηση, ο κ. Παπασταύρου τόνισε ότι υπογραμμίστηκε «η ανάγκη επικαιροποίησης των οικονομικών και τεχνικών στοιχείων της ηλεκτρικής διασύνδεσης Κύπρου και Ελλάδας», όπως είχαν ήδη αναφέρει ο πρωθυπουργός και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ενόψει του δυνητικού επενδυτικού ενδιαφέροντος.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, μετά τη συνάντησή του με τον κ. Χριστοδουλίδη, ανέφερε ότι τα νέα δεδομένα ενισχύουν την αξία των έργων διασυνδεσιμότητας. «Προχωράμε στην άμεση επικαιροποίηση των οικονομοτεχνικών παραμέτρων του έργου του καλωδίου διασύνδεσης, ώστε δυνητικά να ενισχυθεί από την είσοδο νέων ισχυρών επενδυτών», τόνισε χαρακτηριστικά.
Νέες μελέτες
Η Αθήνα και η Λευκωσία ζητούν από την Κομισιόν τρόπους που θα διευκολύνουν την ένταξη τρίτων επενδυτών στο GSI. Αυτό καθιστά απαραίτητη τη διενέργεια νέων μελετών για την οικονομική βιωσιμότητα και τα τεχνικά χαρακτηριστικά του έργου, καθώς η υφιστάμενη μελέτη του 2016 πρέπει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.
Η Κομισιόν αναμένεται να παραμείνει στο σχήμα, όχι μόνο ως εγγυήτρια ενός έργου με γεωπολιτική αξία (συμπεριλαμβανομένου του IMEC), αλλά και λόγω της ένταξης του έργου ως έργου κοινού ενδιαφέροντος (PCI).
Το επόμενο βήμα
Σημαντικό επόμενο βήμα για την εμπλοκή των ΗΠΑ θα είναι η συνάντηση των υπουργών Ενέργειας Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον, με αντικείμενο τη συζήτηση για την ένταξη του GSI στον IMEC, γεγονός που αιτιολογεί και γεωπολιτικά την αμερικανική συμμετοχή.
Οι εξελίξεις ακολουθούν τις συμφωνίες που υπεγράφησαν στην Αθήνα με στελέχη της αμερικανικής κυβέρνησης, ενώ υπάρχει κοινή αντίληψη Αθήνας – Λευκωσίας για τη σημασία της βαθύτερης εμπλοκής των ΗΠΑ στην περιοχή.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης τόνισε την ανάγκη «ευθυγράμμισης» της Ευρώπης με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ σε θέματα Μέσης Ανατολής. «Είναι ο πρόεδρος των ΗΠΑ. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να συνεργαστούμε μαζί του. Στην περιοχή μας είναι ο ηγέτης και βλέπουμε θετικές εξελίξεις λόγω της ηγεσίας του Τραμπ», σημείωσε.
Η πρωτοβουλία της Αθήνας
Η ελληνική κυβέρνηση προωθεί την ιδέα ενός πενταμερούς φόρουμ (Ελλάδα, Λιβύη, Τουρκία, Αίγυπτος, Κύπρος) για συζήτηση πέντε θεματικών: μεταναστευτικό, προστασία θαλασσίων οικοσυστημάτων, συνδεσιμότητα, οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών και πολιτική προστασία.
Η πρόταση προέρχεται από την ελληνική πρωτοβουλία και στοχεύει στη διατήρηση της Κύπρου στο πλαίσιο των εξελίξεων. Οι Αμερικανοί προτιμούν ένα τετραμερές σχήμα με έμφαση στη διευθέτηση επικάλυψης θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, ενώ η Άγκυρα και η Τρίπολη θα επιδιώξουν την εκπροσώπηση και των Τουρκοκυπρίων.
Παράλληλα, παραμένει ζητούμενο η μορφή εκπροσώπησης της Λιβύης, λόγω της συνεχιζόμενης αντιπαράθεσης Τρίπολης – Βεγγάζης.
-
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ2 weeks agoΤουφάν Δεν μπορείτε να μας κάνετε να αγαπήσουμε τον Ερντογάν!
-
Βουλευτικές Εκλογές 20264 weeks agoΜΕΓΑΛΗ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΓΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2026, ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ 2028 ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΩΝ
-
#exAformis2 weeks ago8κομματική βουλή δείχνει η δημοσκόπηση
-
Off the Record2 days agoΧρήστο Στυλιανίδη, γιατί δεν μοιράζεσαι τις «αποκαλύψεις» σου με τον κυπριακό ελληνισμό;
-
#exAformis2 weeks ago#exAformis | Εκ φύσεως Πολιτικός — με τον Μάριο Πουλλικκά, Δευτέρα 27/10 στις 7μμ
-
Βουλευτικές Εκλογές 20261 week agoΑναστασιάδης για Στυλιανίδη, Αννίτα και Χριστοδουλίδη: Τι αποκαλύπτει ενόψει εκλογών
-
Άρθρα Χάρη Θεραπή2 weeks agoΗ ψευδαίσθηση Ερχιουρμάν: προοδευτικός λόγος ή καμουφλαρισμένος εθνικισμός;
-
Βουλευτικές Εκλογές 20262 weeks agoΔΗΚΟ – Αποστόλου: Οι όροι για κοινή πορεία στις εκλογές 2026
-
#exAformis2 weeks agoΣύγκριση αποτελεσμάτων Ιουνίου – Οκτωβρίου 2025
-
ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ2 weeks agoΥπουργείο Άμυνας: Ανοιχτές οι αιτήσεις για Στρατιωτικές Ακαδημίες των ΗΠΑ

