Ένα ταξίδι που υπερβαίνει τα όρια της διπλωματίας

Η πρώτη αποστολική επίσκεψη του Πάπα Λέοντος ΙΔ΄ στην Τουρκία και τον Λίβανο δεν αποτελεί απλώς ένα ακόμη βήμα στην παπική διπλωματία, αλλά μια πολυδιάστατη πρωτοβουλία που συνδυάζει ιστορική μνήμη, διαθρησκειακό διάλογο και σύμβολα ενότητας σε μια γεωπολιτικά ευαίσθητη περιοχή. Η έξι ημερών περιοδεία, από τις 27 Νοεμβρίου έως τις 2 Δεκεμβρίου 2025, περιλαμβάνει συναντήσεις με ηγέτες, προσκυνηματικούς σταθμούς, κοινές προσευχές με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και έντονο πολιτικό πλαίσιο, με δεδομένη τη συνάντηση με τον Πρόεδρο της Τουρκίας Recep Tayyip Erdoğan και τη συμμετοχή του στον Λίβανο, χώρα πληγμένη από συνεχείς κρίσεις.

Μια επίσκεψη σε δύο κομβικές χώρες

Το Βατικανό παρουσίασε λεπτομερώς το πρόγραμμα του Πάπα Λέοντος ΙΔ΄, που καλύπτει Άγκυρα, Κωνσταντινούπολη, İznik (Νίκαια) και Βηρυτό, δίνοντας έμφαση στα 1.700 χρόνια από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο. Πρόκειται για ιστορική στιγμή, καθώς για πρώτη φορά μετά από αιώνες ο προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος συναντώνται στον τόπο συγκρότησης του χριστιανικού δόγματος τον 4ο αιώνα.

Η περιοδεία ξεκινά από την Άγκυρα, με απόδοση τιμών στον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ στο Ανıtkabir, και συνεχίζεται με συνάντηση με τον Πρόεδρο Recep Tayyip Erdoğan στο προεδρικό συγκρότημα Beştepe. Το Βατικανό διαβεβαιώνει ότι έχουν ληφθεί όλα τα μέτρα ασφαλείας για μία από τις πιο απαιτητικές παπικές επισκέψεις των τελευταίων ετών.

Διπλωματικές ισορροπίες και στρατηγικά μηνύματα

Ο Πρόεδρος Erdoğan αναμένεται να προσδώσει ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα στη συνάντηση με τον Πάπα, καθώς η Άγκυρα επιχειρεί να ενισχύσει το προφίλ της ως χώρα-γέφυρα Ανατολής και Δύσης. Τουρκικά μέσα τονίζουν ότι η επιλογή της Τουρκίας ως πρώτου σταθμού αναγνωρίζει τις προσπάθειές της για διαμεσολάβηση στις περιφερειακές συγκρούσεις και για τον ρόλο της ως ενεργού συνομιλητή σε θέματα ειρήνης.

Το Βατικανό τονίζει τον καθαρά αποστολικό χαρακτήρα της περιοδείας, με στόχο την ενίσχυση του χριστιανικού στοιχείου σε μια ευαίσθητη περιοχή και την προώθηση του διαλόγου με το Ισλάμ και άλλες χριστιανικές παραδόσεις. Η Ρώμη επιδιώκει να αναδείξει την Εκκλησία ως φορέα αποκλιμάκωσης, συνεννόησης και προστασίας των ευάλωτων κοινοτήτων.

Νίκαια: Εκκλησιαστική ιστορία και μήνυμα ενότητας

Η κορύφωση της επίσκεψης θα είναι η κοινή παρουσία του Πάπα Λέοντος ΙΔ΄ και του Πατριάρχη Βαρθολομαίου στον αρχαιολογικό χώρο της Βασιλικής του Αγίου Νεοφύτου στο İznik. Εκεί, μπροστά στα ερείπια της βασιλικής που ανακαλύφθηκε το 2014, θα τελεστεί συμβολική προσευχή με άναμμα κεριού ενώπιον εικόνων του Χριστού και της Συνόδου. Η πράξη αυτή συμβολίζει την ανάγκη ενότητας μεταξύ των χριστιανικών παραδόσεων, επαναφέροντας μνήμες από τα 1.700 χρόνια της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου.

Η συμμετοχή του Οικουμενικού Πατριάρχη και η στάση του Βατικανού θεωρούνται από θεολόγους ως προσπάθεια αναθέρμανσης των οικουμενικών δεσμών μετά το Μεγάλο Σχίσμα του 1054. Η Νίκαια αναδεικνύεται σε τόπο συμβολικής επανασύνδεσης με μια εποχή ενιαίας Χριστιανοσύνης.

Η διάσταση του διαθρησκειακού διαλόγου

Ο Πάπας θα επισκεφθεί τη Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας (Diyanet), θα συναντηθεί με τον Αρχιραββίνο της χώρας και θα έχει ιδιωτική συνομιλία με ηγέτες μουσουλμανικών και δρούζικων κοινοτήτων στον Λίβανο. Οι συναντήσεις αυτές δίνουν διεθνές βάθος στην περιοδεία, αναδεικνύοντας τη σημασία της θρησκευτικής διπλωματίας σε μια περίοδο συγκρούσεων, μετακινήσεων πληθυσμών και αυξημένης πόλωσης.

Για το Βατικανό, η ενίσχυση του διαλόγου με μουσουλμανικές κοινότητες και άλλες θρησκείες αποτελεί στρατηγική επιλογή, στοχεύοντας στη θωράκιση της κοινωνικής συνοχής και στη δημιουργία κοινών χώρων κατανόησης.

Λίβανος: Μνήμη, κρίση και ελπίδα

Στη Βηρυτό, ο Πάπας θα προσευχηθεί στο λιμάνι για τα θύματα της έκρηξης του 2020, ένα γεγονός που έχει τραυματίσει βαθιά την κοινωνία και έχει γίνει σύμβολο κρατικής αποδιάρθρωσης και συλλογικού πένθους. Στη Μαρωνίτικη Πατριαρχία της Bkerké θα συναντήσει νέους, μεταφέροντας μήνυμα αντοχής και ελπίδας σε μια χώρα που αγωνίζεται να σταθεί οικονομικά και πολιτικά.

Η επιλογή του Λιβάνου δεν είναι τυχαία: το Βατικανό θεωρεί την πολυθρησκευτική ταυτότητα της χώρας ως «εργαστήριο συνύπαρξης» που πρέπει να προστατευτεί, εν μέσω μετανάστευσης, φτώχειας και πολιτικής αστάθειας που απειλούν τις χριστιανικές κοινότητες.

Μια επίσκεψη με πολλαπλά επίπεδα

Η περιοδεία του Πάπα δεν περιορίζεται στη θεσμική και πνευματική διάσταση. Συμβαίνει ενώ η Τουρκία επιδιώκει να επανατοποθετήσει τον ρόλο της ως διαμεσολαβητή σε διεθνείς κρίσεις, από την Ουκρανία έως τη Μέση Ανατολή, και να ενισχύσει τη διαπραγματευτική ισχύ της με τη Δύση. Παράλληλα, οι χριστιανικές κοινότητες αντιμετωπίζουν δημογραφική συρρίκνωση, οικονομική πίεση και ανησυχίες ασφαλείας.

Διπλωματικοί αναλυτές σημειώνουν ότι η κοινή παρουσία Πάπα και Πατριάρχη στη Νίκαια μπορεί να αποτελέσει διεθνές μήνυμα σταθερότητας και αναζήτησης ενότητας, ενώ η συνάντηση με τον Erdoğan προσδίδει πολιτικό βάρος, υπενθυμίζοντας ότι οι θρησκευτικοί θεσμοί εξακολουθούν να επηρεάζουν την διεθνή κοινή γνώμη και την αντίληψη για την περιοχή.

Μια επίσκεψη που μόλις αρχίζει να «γράφει» ιστορία

Η περιοδεία του Πάπα Λέοντος ΙΔ΄ στην Τουρκία και τον Λίβανο συνδυάζει ιστορικό βάθος, εκκλησιαστικό διάλογο, διπλωματική κινητικότητα και έντονο συμβολισμό. Η Νίκαια, ο Λίβανος και η Κωνσταντινούπολη αναδεικνύονται σε σκηνές σύνθετων μηνυμάτων ειρήνης και ελπίδας, σε μια στιγμή που η ευρύτερη περιοχή χρειάζεται επειγόντως σταθερότητα και αξιόπιστα κανάλια επικοινωνίας.

Το έντονο ενδιαφέρον διεθνών μέσων, η παρουσία χιλιάδων πιστών και οι υψηλού επιπέδου συναντήσεις επιβεβαιώνουν ότι η περιοδεία αυτή δύσκολα θα καταγραφεί ως μια απλή επίσκεψη. Αντιθέτως, αναμένεται να εξελιχθεί σε γεγονός με μακροπρόθεσμες επιπτώσεις για την Εκκλησία, τη διπλωματία και την ασφάλεια στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.

Ένα ιδιαίτερα σημαντικό ταξίδι, που περιλαμβάνει και θέματα ενεργειακής συνεργασίας, πραγματοποιεί σήμερα στη Βηρυτό ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης. Αμέσως μετά την άφιξή του στη λιβανική πρωτεύουσα, θα μεταβεί στο Προεδρικό Μέγαρο για συνομιλίες με τον Λιβανέζο ομόλογό του, Τζοζέφ Αούν.

Όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ του Ανδρέα Πιμπίσιη στον «Φιλελεύθερο», κατά τη διάρκεια της τρίωρης επίσκεψης του Προέδρου Χριστοδουλίδη στη Βηρυτό, οι δύο ηγέτες αναμένεται να υπογράψουν δύο σημαντικές συμφωνίες με ευρύτερη γεωπολιτική σημασία.

Η πρώτη συμφωνία αφορά την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ Κύπρου και Λιβάνου. Πρόκειται για ένα ζήτημα σε εκκρεμότητα από το 2007, το οποίο είχε καθυστερήσει λόγω παρεμβάσεων της Τουρκίας στις κυβερνήσεις του Λιβάνου. Γι’ αυτόν τον λόγο, η Λευκωσία επέλεξε να διατηρήσει κλειστά τα χαρτιά της ως προς το περιεχόμενο της συμφωνίας πριν την υπογραφή, ώστε να αποφευχθούν πιθανές τελευταίας στιγμής κινήσεις που θα μπορούσαν να ανατρέψουν τον σχεδιασμό.

Η δεύτερη συμφωνία αφορά την ηλεκτρική διασύνδεση μεταξύ των δύο χωρών, ένα ζήτημα κρίσιμο για αμφότερες. Ο Λίβανος αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας και αναζητεί λύσεις για τη δημιουργία ενός αξιόπιστου ηλεκτρικού δικτύου. Η Λευκωσία έχει δηλώσει έτοιμη να εξετάσει τις προτάσεις της Βηρυτού και να συνδράμει τη γειτονική χώρα. Σημειώνεται ότι στις 24 Οκτωβρίου το λιβανέζικο Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων με την Κύπρο, κίνηση που, σύμφωνα με ανάρτηση του «Observe Lebanon», ενδέχεται να φέρει σημαντικές εξελίξεις στην περιφερειακή ενεργειακή συνεργασία.

Κλειστά χαρτιά για πολιτικούς λόγους

Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης ρωτήθηκε χθες σχετικά με την επίσκεψή του στον Λίβανο και εάν αυτή θα αφορά την κύρωση της συμφωνίας οριοθέτησης, καθώς και το ενδεχόμενο ανακοίνωσης για νέες πρωτοβουλίες ενεργειακής συνεργασίας. Η απάντησή του ήταν πως μεταβαίνει στο Λίβανο «για δύο σημαντικά θέματα, τα οποία θα ανακοινώσω όταν βρίσκομαι εκεί». Συμπλήρωσε ότι δεν ανακοινώνει τα θέματα εκ των προτέρων για πολλούς λόγους, περιλαμβανομένων επικοινωνιακών και πολιτικών παραμέτρων.

Ενεργειακή συνεργασία ευρύτερων περιφερειακών πτυχών

Σε γραπτή δήλωση του Κωνσταντίνου Λετυμπιώτη αναφέρεται ότι η επίσκεψη του Προέδρου Χριστοδουλίδη θα επικεντρωθεί σε θέματα ενεργειακής συνεργασίας και ευρύτερες περιφερειακές διαστάσεις. Σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, η επίσκεψη πραγματοποιείται έπειτα από πρόσκληση του Προέδρου Αούν και χαρακτηρίζεται «ιδιαίτερα σημαντική, σε μια περίοδο όπου η συνεργασία, η αμοιβαία εμπιστοσύνη και η σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα».

Ο κ. Λετυμπιώτης επισημαίνει ότι η παρουσία του Προέδρου Χριστοδουλίδη στη Βηρυτό εντάσσεται στη συνεχή προσπάθεια της Κυπριακής Δημοκρατίας να εμβαθύνει τις σχέσεις της με τις χώρες της περιοχής, και τον Λίβανο ειδικότερα, έναν σημαντικό εταίρο με τον οποίο η Κύπρος μοιράζεται ιστορικά φιλικούς δεσμούς, κοινές προκλήσεις και στρατηγικά συμφέροντα.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης θα υπάρξουν ανακοινώσεις σχετικά με την ενεργειακή συνεργασία και τις ευρύτερες περιφερειακές πτυχές, επιβεβαιώνοντας τη δέσμευση της Κύπρου για ενίσχυση της ασφάλειας και της σταθερότητας στην περιοχή. Παράλληλα, θα γίνει ανταλλαγή απόψεων για περιφερειακές εξελίξεις, θέματα ασφάλειας και σταθερότητας, καθώς και για τη συνεργασία σε τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος. Τονίστηκε επίσης η σημασία που αποδίδει η Κύπρος στην ενίσχυση της ανθεκτικότητας και της σταθερότητας του Λιβάνου, κρίσιμο στοιχείο για ολόκληρη την περιοχή.

Οι δύο Πρόεδροι θα συζητήσουν και για την περαιτέρω ενίσχυση της συνεργασίας στο πλαίσιο των σχέσεων ΕΕ-Λιβάνου, ιδιαίτερα ενόψει της επικείμενης Κυπριακής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ένα τρίωρο στη Βηρυτό

Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης και η συνοδεία του αναμένεται να φτάσουν στη Βηρυτό περίπου στις 11 το πρωί. Στο αεροδρόμιο θα τον υποδεχθεί ο υπουργός Δημοσίων Έργων και Μεταφορών του Λιβάνου, Φαγιέζ Ρασάμνι. Στη συνέχεια θα μεταβεί στο Προεδρικό Μέγαρο για την επίσημη υποδοχή και θα έχει κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Πρόεδρο Αούν.

Ακολουθούν διευρυμένες συνομιλίες με τη συμμετοχή αντιπροσωπειών και γύρω στις 12.30 αναμένονται δηλώσεις των δύο Προέδρων. Μετά θα ακολουθήσει γεύμα εργασίας. Η αναχώρηση του Προέδρου Χριστοδουλίδη από το Προεδρικό Μέγαρο υπολογίζεται γύρω στις 2 μμ.

Στην αποστολή συνοδεύουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, η υφυπουργός για Ευρωπαϊκά Θέματα, Μαριλένα Ραουνά, ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας, Τάσος Τζιωνής, ο διευθυντής του Διπλωματικού Γραφείου του ΠτΔ, Δώρος Βενέζης, καθώς και υπηρεσιακοί παράγοντες.

ΠΗΓΗ: philenews.com

Παρά το ιδιαίτερα αισιόδοξο κλίμα που επιχειρεί να προωθήσει η Ουάσιγκτον, τουλάχιστον τρία κομβικά ζητήματα συνεχίζουν να δημιουργούν βαθιές ρωγμές ανάμεσα στις αμερικανικές απαιτήσεις και τις «κόκκινες γραμμές» του Κιέβου.
Και φυσικά παραμένει το κεντρικό ερώτημα: ακόμη κι αν τελικά κάμψει όλες τις αντιστάσεις του ο ήδη πιεσμένος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, θα μπορέσει ο Ντόναλντ Τραμπ να εξασφαλίσει το οριστικό «ναι» του Βλαντίμιρ Πούτιν;
Πόσο κοντά —ή πόσο μακριά— βρισκόμαστε πραγματικά από το τέλος του πολέμου;

«Τεράστια πρόοδος» – αλλά πόσο αληθινή;

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ και η κυβέρνησή του παρουσιάζουν μια εικόνα ότι οι διαπραγματεύσεις πλησιάζουν στην τελική τους ευθεία. Ο ίδιος έκανε λόγο για «τεράστια πρόοδο», ενώ ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο μίλησε για «πολύ θετικές» συνομιλίες στη Γενεύη και «ζητήματα που δεν είναι ανυπέρβλητα».
Επιπλέον, η δήλωση Αμερικανού στρατιωτικού αξιωματούχου ότι «οι Ουκρανοί έχουν συμφωνήσει στο ειρηνευτικό σχέδιο» ενίσχυσε την αίσθηση ότι απομένουν μόνο «λεπτομέρειες».

Ωστόσο, σύμφωνα με ανώτατη ουκρανική πηγή που μίλησε στο CNN, η πραγματικότητα είναι πολύ πιο περίπλοκη — και σίγουρα πιο απαιτητική απ’ ό,τι αφήνει να εννοηθεί η αμερικανική πλευρά.

Τα τρία μεγάλα αγκάθια: Εδάφη, στρατός, ΝΑΤΟ

Παρότι Κίεβο και Ουάσιγκτον έχουν φτάσει σε ένα είδος «συναίνεσης» στα περισσότερα από τα 28 σημεία του σχεδίου, τρεις βασικές απαιτήσεις των ΗΠΑ παραμένουν αδιαπραγμάτευτα μη αποδεκτές για την Ουκρανία. Καθεμία αγγίζει τον πυρήνα της εθνικής της ασφάλειας.

1. Παράδοση εδαφών: Το πιο εκρηκτικό σημείο

Το ενδεχόμενο η Ουκρανία να εγκαταλείψει καίρια τμήματα του Ντονμπάς —συμπεριλαμβανομένης της στρατηγικής «fortress belt», της αμυντικής ζώνης που επί χρόνια συγκρατεί τη ρωσική προέλαση— παραμένει ανοικτό.

Στην αρχική αμερικανική πρόταση, ορισμένες περιοχές εμφανίζονται ως ρωσική διοίκηση, εντός αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης. Παρά την «πρόοδο» που λέγεται ότι επιτεύχθηκε, η ουκρανική πλευρά υπογραμμίζει ότι δεν υπάρχει καμία τελική συμφωνία ούτε αποδεκτή διατύπωση.

Η παραχώρηση αυτών των εδαφών θα δημιουργούσε μια εξαιρετικά ευάλωτη γραμμή άμυνας — κάτι που στρατιωτικοί αναλυτές θεωρούν «ανεφάρμοστο».

2. Περιορισμός των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων

Το σχέδιο θέτει ανώτατο όριο 600.000 στρατιωτών.
Το Κίεβο συζητά έναν υψηλότερο αριθμό, αλλά υποστηρίζει ότι κάθε περιορισμός πρέπει να βασίζεται στις πραγματικές ανάγκες άμυνας απέναντι στη Ρωσία — μια χώρα με σχεδόν απεριόριστες δυνατότητες σε ανθρώπινο δυναμικό.

Πολιτικά, η ουκρανική ηγεσία δυσκολεύεται να αποδεχτεί κάτι που θα μπορούσε να εκληφθεί ως «μερικός αφοπλισμός».

3. Οριστική εγκατάλειψη της προοπτικής ένταξης στο ΝΑΤΟ

Πρόκειται για τη συμβολικά βαρύτερη απαίτηση.
Η ουκρανική πηγή δηλώνει κατηγορηματικά πως η παραίτηση από την ένταξη στη Συμμαχία θα αποτελούσε «επικίνδυνο προηγούμενο» και μια de facto ρωσική επιβολή στη δομή ασφάλειας της Ευρώπης.

Το αίτημα αυτό παραμένει «απαράδεκτο» για το Κίεβο.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι και αρκετοί Ευρωπαίοι ηγέτες θεωρούν πως η διεύρυνση του ΝΑΤΟ έχει φτάσει στα όριά της.

Πώς αλλάζουν τα ουκρανικά σύνορα

Το αρχικό αμερικανο-ρωσικό πλαίσιο προβλέπει:

• Αναγνώριση της Κριμαίας, του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ ως de facto ρωσικών.

• Απόσυρση ουκρανικών δυνάμεων από περιοχές του Ντονέτσκ που ακόμη ελέγχει το Κίεβο.

• Μετατροπή των περιοχών αυτών σε ουδέτερη ζώνη, υπό ρωσική διοίκηση αλλά χωρίς ρωσικό στρατό.

• «Πάγωμα» των γραμμών επαφής σε Χερσώνα και Ζαπορίζια, με αναγνώριση του σημερινού status quo.

Συνολικά, το σχέδιο αφαιρεί περίπου το 20% του ουκρανικού εδάφους.
Το πρόβλημα; Αυτή η πρόταση προσκρούει στο ουκρανικό Σύνταγμα αλλά και στην πολιτική πραγματικότητα, καθώς η πλειονότητα των πολιτών θεωρεί τις εδαφικές παραχωρήσεις αδιανόητες.

Γιατί το Κρεμλίνο επιμένει στο Ντονμπάς

Το Ντονμπάς δεν αποτελεί μόνο στρατηγικό προπύργιο. Είναι περιοχή με:

• πλούσιες λιθανθρακικές αποθέσεις

• σημαντικά κοιτάσματα λιθίου, τιτανίου και γραφίτη

• αξιοσημείωτες ενεργειακές δυνατότητες (shale gas)

• κομβική θέση που συνδέει τη Ρωσία με την Κριμαία

Ο συνδυασμός βιομηχανικής βαρύτητας, ιστορικά φιλορωσικής ταυτότητας και γεωστρατηγικής σημασίας το έχει καταστήσει κεντρικό στόχο της Μόσχας ήδη από το 2014.

Το Κίεβο υπό πίεση: Εσωτερικά ρήγματα και διεθνείς περιορισμοί

Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι προσέρχεται στις διαπραγματεύσεις με:

• σημαντική φθορά λόγω σκανδάλων διαφθοράς

• σοβαρές ζημιές στις υποδομές από ρωσικά πλήγματα

• ενεργειακή κρίση και συνεχή blackouts

• αβεβαιότητα για τη συνέχιση της ευρωπαϊκής στήριξης

• ισχυρή αμερικανική πίεση: πιθανή μείωση προμηθειών όπλων και πληροφοριών

Η Ουκρανία βρίσκεται σε μια σύνθετη κατάσταση: υψηλές κοινωνικές προσδοκίες, αλλά περιορισμένες δυνατότητες στο πεδίο και στην οικονομία.

Πόσο κοντά είμαστε;

Παρά τις εντυπωσιακές δηλώσεις, το χάσμα στις θέσεις παραμένει βαθύ.
Η Ουάσιγκτον επιδιώκει μια συμφωνία που θα παρουσιαστεί ως «γρήγορη επιτυχία» σε πολιτικό επίπεδο.

Η Μόσχα επιμένει στους τρεις πυλώνες της — εδάφη, αφοπλισμός, ΝΑΤΟ.
Η Ουκρανία θεωρεί ότι η αποδοχή των όρων αυτών θα έθετε σε κίνδυνο την ίδια της την κρατική υπόσταση.

Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται, αλλά τα καίρια ζητήματα παραμένουν ανοιχτά και βαθιά πολιτικά — όχι μόνο για την Ουκρανία αλλά και για ολόκληρη τη Δύση.
Οι «λίγες λεπτομέρειες» που επικαλείται ο Τραμπ είναι στην πραγματικότητα ο πυρήνας της σύγκρουσης: σύνορα, ασφάλεια, κυριαρχία.

Οι επόμενες ημέρες θα δείξουν αν υπάρχει κοινός τόπος — ή αν η αισιοδοξία αποδειχθεί πρόωρη.

ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ .gr