του Αναστάσιου Τζιόμπανου*
Τα πέντε χρόνια που πέρασαν από την αρχή της πανδημίας του κορονοϊού μας επιτρέπουν πλέον να δούμε με καθαρότερη ματιά τις πολιτικές και τις αποφάσεις που ελήφθησαν για την αντιμετώπιση του ιού. Το συμπέρασμα; Κατάγματα λογικής και παραβίαση των δικαιωμάτων – μια συνταγή που οδήγησε σε καταστροφικές συνέπειες.
Οι κυβερνήσεις, υπό το φόβο ενός “αόρατου εχθρού,” εφάρμοσαν μέτρα που αποδείχθηκαν δυσανάλογα και υπερβολικά. Κλειδώματα (lockdowns) που διήρκησαν μήνες, υποχρεωτικοί περιορισμοί, απαγορεύσεις κυκλοφορίας, και τελικά ο επιβλητικός υποχρεωτικός εμβολιασμός. Όλα αυτά βαφτίστηκαν ως “αναγκαία” για την προστασία της δημόσιας υγείας, αλλά το τίμημα για την κοινωνία και την οικονομία ήταν βαρύ.
Όλα αυτά βαφτίστηκαν ως “αναγκαία” για την προστασία της δημόσιας υγείας, αλλά το τίμημα για την κοινωνία και την οικονομία ήταν βαρύ.
Η πολιτική που ακολουθήθηκε δεν άφησε τίποτα όρθιο. Προκάλεσε διχοτόμηση της ίδιας της οικογένειας, με τους πολίτες να χωρίζονται σε “εμβολιασμένους” και “ανεμβολίαστους,” σε “υπεύθυνους” και “ανεύθυνους.” Κοινωνικές σχέσεις διαλύθηκαν, φίλοι έγιναν εχθροί, και η κοινωνία βυθίστηκε στη διχόνοια. Αυτή η στρατηγική του “διαίρει και βασίλευε” δεν ήταν μόνο αποτυχημένη, αλλά και σκόπιμα διαβρωτική.
Και ας μιλήσουμε για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, μια κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του Συντάγματος. Ποτέ άλλοτε στην πρόσφατη ιστορία δεν επιβλήθηκε με τέτοιο τρόπο στους πολίτες μια ιατρική πράξη, υπό την απειλή κυρώσεων ή κοινωνικού αποκλεισμού. Η δικαιολογία της “δημόσιας ασφάλειας” χρησιμοποιήθηκε ως κάλυμμα για έναν πρωτοφανή αυταρχισμό.
Η δικαιολογία της “δημόσιας ασφάλειας” χρησιμοποιήθηκε ως κάλυμμα για έναν πρωτοφανή αυταρχισμό.
Η λογική και η επιστήμη παραμερίστηκαν, αντικαθιστώντας την ανοιχτή συζήτηση με φόβο και προπαγάνδα. Οποιαδήποτε φωνή αμφισβήτησης χαρακτηριζόταν “συνωμοσιολογική,” ενώ οι κυβερνήσεις, σε συνεργασία με τα μέσα ενημέρωσης, έκαναν επίδειξη εξουσίας, επιβάλλοντας μια μονόπλευρη ατζέντα. Αυτό που έμεινε πίσω είναι θρυμματισμένοι θεσμοί, παραβιασμένα δικαιώματα και μια κοινωνία βαθιά τραυματισμένη.
Παραδείγματα υπερβολής δεν λείπουν. Οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας στις υπαίθριες δραστηριότητες, ενώ οι μελέτες έδειχναν ελάχιστη έως μηδενική μετάδοση σε εξωτερικούς χώρους. Οι εκτεταμένοι περιορισμοί στις οικονομικές δραστηριότητες, που οδήγησαν σε χιλιάδες επιχειρηματικές καταστροφές, παρά την έλλειψη στοιχείων που να συνδέουν ορισμένους κλάδους με την εξάπλωση του ιού. Και φυσικά, η επιμονή σε μέτρα όπως η γενικευμένη χρήση μάσκας, ακόμη και σε περιβάλλον όπου δεν υπήρχε λογική ή επιστημονική βάση.
Αφορμή για αυτό το άρθρο αποτέλεσαν τα κατεξακολούθηση άρθρα διακεκριμένων γιατρών και λοιμωξιολόγων, οι οποίοι εξέφρασαν την ανησυχία τους για την υπερβολή των μέτρων, την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών, καθώς και για την
ίδια τη φύση των εμβολίων και τις παρενέργειές τους. Οι μαρτυρίες αυτές αναδεικνύουν την αλήθεια: η κοινωνία μπορεί να χειραγωγηθεί πολύ εύκολα και να δαμαστεί από ένα οργανωμένο σύστημα που εκμεταλλεύεται τον φόβο.
Είναι πλέον αναγκαία μια σοβαρή αυτοκριτική. Αυτός ο φάκελος που λέγεται κορονοϊός παραμένει ανοιχτός και πρέπει να μελετηθεί διεξοδικά από επιστήμονες και ιστορικούς του παρόντος και του μέλλοντος. Δυστυχώς, όμως, σαν λαός έχουμε ξεθωριάσει αυτό το κεφάλαιο από τη μνήμη μας και το έχουμε στείλει στο χρονοντούλαπο. Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι ότι σίγουρα θα ξαναβρεθούμε αντιμέτωποι με παρόμοιες καταστάσεις, ίσως όχι με τη μορφή πανδημίας, αλλά με κάτι άλλο. Το πείραμα πέτυχε: για να χειραγωγήσεις ολόκληρο τον κόσμο δεν χρειάζεται κόπος, αλλά τρόπος. Η ανθρωπότητα πρέπει να είναι προετοιμασμένη, να αντισταθεί στη χειραγώγηση και να προστατεύσει τις ελευθερίες της με κάθε κόστος ώστε να μην βρεθεί ξανά αντιμέτωπη με παρόμοιες οργουελικές καταστάσεις.
Η ανθρωπότητα πρέπει να είναι προετοιμασμένη, να αντισταθεί στη χειραγώγηση και να προστατεύσει τις ελευθερίες της με κάθε κόστος ώστε να μην βρεθεί ξανά αντιμέτωπη με παρόμοιες οργουελικές καταστάσεις.
*Ο Αναστάσιος Τζιόμπανος είναι φοιτητής Νομικής.
Be the first to write a comment.