Κάποιοι, λίγοι ή πολλοί δεν έχει και τόση σημασία πλέον, εξεπλάγησαν με τις αναφορές και το γνωστό αφήγημα του Ακάρ περί νόμιμης επέμβασης το 1974 και έπεσαν με ψηλές ταχύτητες από το ροζ συννεφάκι τους της επαναπροσέγγισης και των ανοιχτών οδοφραγμάτων.

Αρκετοί, ακόμα, σκέφτηκαν ή ένιωσαν ενδόμυχα να συμφωνούν ψιθυρίζοντας το γνωστό πια σλόγκαν ” εκαμαμεν τζι εμείς πολλά”…

Άλλοι, πάλι, ακολούθησαν τον δρόμο διαφόρων ιστοριοδιφών χωρίς, βέβαια πτυχίο, (με παρουσία σε διάφορα φαιδρά podcast από γνωστούς influencers αντί σε επιστημονικά συνέδρια)  και φορώντας παρωπίδες θέλησαν να βάλουν τη δική τους γκουρμεδιάρικη πινελιά περιθωριοποιώντας αλήθειες και ιστορικά ντοκουμέντα.

Δεν θα ασχοληθούμε με τους εναπομείναντες πικραμένους ΑΝΑΝΙΚΟΥΣ… Τους ξέρασε η ιστορία.

Αυτό που πρέπει να μείνει από την κόντρα μεταξύ του Ακαρ και του Ευρωβουλευτή του ΕΛΑΜ Γεάδη Γεάδη είναι το ότι σε ένα κόσμο φτιαγμένο στα μέτρα των αν- ιστόριτων του διαδικτύου, των πτυχιούχων του tik-tok,  των influencers  που το παίζουν πολιτικοί και των ψυχαναγκαστικών της όποιας λύσης, εξακολουθούν να υπάρχουν πολιτικοί που ξέρουν και μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.

Λοιπές ροζέ και νεο-κόκκινες ψεκασμένες απόψεις μετατρέπονται εύκολα σε υλικό για stand up comedy….

ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ