ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ
2η θητεία Τραμπ – Οι Τεράστιες Προκλήσεις
του Σταύρου Χατζηγιάννη*
Μπορεί ο Ντόναλντ Τραμπ να πέτυχε μια μεγάλη και συντριπτική νίκη στις Αμερικανικές προεδρικές εκλογές του 2024, και να παρουσιάζεται πλέον πολύ πιο ισχυρός σε σχέση με τη πρώτη του θητεία αφού πλέον του ανήκουν η προεδρία, η Γερουσία και πιθανόν η βουλή. Το ανώτατο δικαστήριο πλεόν κλίνει περισσότερο προς το μέρος του, το Ρεπουπλικανικό κόμμα είναι πλέον πιο πιστό στο πρόσωπο του Τραμπ αφού πολλοί από τους never-Trumpers έχουν αποχωρήσει ή χάσει τις έδρες τους.
Το ανώτατο δικαστήριο πλεόν κλίνει περισσότερο προς το μέρος του, το Ρεπουπλικανικό κόμμα είναι πλέον πιο πιστό στο πρόσωπο του Τραμπ αφού πολλοί από τους never-Trumpers έχουν αποχωρήσει ή χάσει τις έδρες τους.
Όμως κάπου εδώ τελειώνουν τα καλά νέα για τον 47ο πρόεδρο των ΗΠΑ. Μετά την ευφορία της εκλογικής νίκης, έρχεται η πραγματικότητα των συσσωρευμένων προβλημάτων που ο Τραμπ κληρονομεί από την τετραετία Biden. Κατ’αρχήν, ο καινούργιος πρόεδρος κληρονομεί μια μεγάλη χρηματιστηριακή φούσκα η οποία αψηφά την βαρύτητα εδώ και χρόνια. Εδώ απλά και χαρακτηριστικά θα αναφέρω ότι τα P/E ratios βρίσκονται σε επίπεδα του 1929 ή του 2000, με άλλα λόγια ακριβώς όπως τις δύο προηγούμενες περιπτώσεις που οι Αμερικανικές χρηματαγορές σχημάτισαν κερδοσκοπικές φούσκες η οποίες είχαν τελικά πολύ άσχημα τέλος.
Σε δεύτερη φάση και σε σχέση και πάλι με την Αμερικανική οικονομία, ο Τραμπ κληρονομεί μια σχεδόν θα έλεγα τραγική δημοσιονομική κατάσταση, με το ετήσιο έλλειμα να προσεγγίζει το 2 τρις δολλάρια (πάνω από 6% του ΑΕΠ) και το συνολικό δημόσιο χρέος να φτάνει τα 36 τρις. Οποιαδήποτε προσπάθεια είτε από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, είτε από τη Κεντρική Τράπεζα για εξυγίανση αυτών των ανισσορροπιών, θα προκαλέσουν απότομη και οδυνηρή συρρίκνωση της οικονομίας. Γι’αυτό το λόγο, η δική μου πρόβλεψη είναι ότι η διακυβέρνηση Τραμπ θα αποφύγει την λήψη των όποιων μέτρων εξυγείανσης όπως αυξημένα επιτόκια ή μείωση των κρατικών δαπανών. Οι διαδικασίες του διαχρονικού υπερδανεισμού και των σχετικά χαμηλών επιτοκίων θα συνεχιστούν μέχρι τέλους.
Σε δεύτερη φάση και σε σχέση και πάλι με την Αμερικανική οικονομία, ο Τραμπ κληρονομεί μια σχεδόν θα έλεγα τραγική δημοσιονομική κατάσταση, με το ετήσιο έλλειμα να προσεγγίζει το 2 τρις δολλάρια (πάνω από 6% του ΑΕΠ) και το συνολικό δημόσιο χρέος να φτάνει τα 36 τρις.
Ακόμη πιο ευάλωτη είναι η κατάσταση στις εξωτερικές σχέσεις των ΗΠΑ. Πρώτα και κύρια, υφίσταται η μεγάλη εκκρεμμότητα του Ουκρανικού πολέμου. Ο Τραμπ επανειλημμένα δηλώνει την πρόθεση του για επίτευξη κάποιας μορφής συμβιβασμού με την Ρωσία στο θέμα της Ουκρανίας, ούτως ώστε οι ΗΠΑ να μπορούν πλέον πιο ελεύθερα να αφιερώσουν πολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό κεφάλαιο ενάντια σε Ιράν και Κίνα. Με άλλα λόγια, στόχος του Τραμπ, είναι ο εξευμενισμός της Ρωσίας ούτως ώστε με κάποιο τρόπο να εξασφαλιστεί από τις ΗΠΑ μια σχετική Ρωσική ουδετερότητα ως προς Κίνα και Ιράν. Κάτι τέτοιο είναι πολύ ευκολότερο στα λόγια παρά στη πράξη. Τα σχέδια τα οποία τα δυτικά ΜΜΕ παρουσιάζουν ως προτεινόμενα από τον εκλελεγμένο Αμερικανό πρόεδρο, έχουν κυριολεκτικά μηδέν πιθανότητες να γίνουν αποδεκτά από τους Ρώσους. Οτιδήποτε αφήνει έστω και απομακρυσμένη προοπτική μιας Ουκρανικής ένταξης στο ΝΑΤΟ είναι μη συζητήσιμο για τη Μόσχα. Το ίδιο ισχύει και για οποιαδήποτε εισήγηση παραμονής ενός φιλοδυτικού καθεστώτος στο Κίεβο. Εν ολίγοις, η απόσταση μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ πάνω στο Ουκρανικό ζήτημα είναι χαώδες, και ο Τραμπ θα αντιμετωπίσει τεράστιες, πιθανόν ανυπέρβλητες δυσκολίες στην όποια προσπάθεια του για κλείσιμο του ζητήματος και για βελτίωση στις σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας. Μια επιπρόσθετη δυσκολία για την νέα Αμερικανική διακυβέρνηση, είναι ότι πλέον ο συντονισμός της Μόσχας με Τεχεράνη και Πεκίνο, όντας μετά από δεκαετίες Αμερικανκής εχθρικότητας προς την Ρωσική Ομοσπονδία, αλλά κυρίως με την σκληρή στάση των Αμερικανών στο θέμα της Ουκρανίας, έχει προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό που θα καταστεί σχεδόν αδύνατη η έστω και μερική αποκατάσταση των σχέσεων Ρωσίας-ΗΠΑ.
Το Ισραήλ εδώ και πάνω από ένα χρόνο βρίσκει εαυτό σε ένα μακροπρόθεσμο πόλεμο χαμηλής σχετικά έντασης προς διάφορα μέτωπα, κυρίως στη Λωρίδα της Γάζας ενάντια στη Χαμάς,
Τα πράγματα δεν είναι και πολύ καλύτερα στη Μέση Ανατολή. Το Ισραήλ εδώ και πάνω από ένα χρόνο βρίσκει εαυτό σε ένα μακροπρόθεσμο πόλεμο χαμηλής σχετικά έντασης προς διάφορα μέτωπα, κυρίως στη Λωρίδα της Γάζας ενάντια στη Χαμάς, και στα βόρεια σύνορα του Ισραήλ με το νότιο Λίβανο, με τη Χεζμπολάχ. Ταυτόχρονα, διάφορες φιλο-Ιρανικές παραστρατιωτικές ομάδες σε Υεμένη, Ιράκ και Συρία συστηματικά παρενεχλούν δυτικά εμπορικά και πολεμικά πλοία, αλλά και το Ισραήλ και Αμερικανικά στρατεύματα που βρίσκονται διάσπαρτα στη περιοχή. Αυτή η κατάσταση, διατηρεί το Ισραήλ σε μια μόνιμη κατάσταση επιστράτευσης, έντασης, εγρήγορσης αλλά και αβεβαιότητας. Διάφοροι Αμερικανοί και Ισραηλινοί αξιωματούχοι έχουν δηλώσει ότι ο μόνος τρόπος για επίλυση της κατάστασης, είναι μια αποφασιστική αναμέτρηση με το Ιράν, που είναι και ο σπόνσορας αυτής της γενικευμένης αντι-Αμερικανικής και αντι-Ισραηλινής δραστηριότητας στη περιοχή. Φυσικά το πρόβλημα εδώ πρόσκειται στο ότι το Ιράν δεν είναι το Ιράκ του 2003 ή του 1991. Το Ιράν είναι μια πολύ ισχυρή χώρα, με κάποια πολύ προηγμένα οπλικά συστήματα, κυρίως σε βαλλιστικούς πυραύλους και drones, με πολυάριθμους συμμάχους στην περιοχή και τη πιθανή στήριξη της Ρωσίας αλλά και της Κίνας σε περίπτωση μετωπικού πολέμου μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν. Επιπρόσθετα, το Ιράν είναι σε θέση να πλήξει στόχους σε ολόκληρη την περιοχή με πολύ μεγάλη ακρίβεια και ισχύ. Οποιαδήποτε πολιτκή μέγιστης πίεσης πάνω στο Ιράν φέρει μαζί της και πολύ υψηλά ρίσκα.
Σε περίπτσωση που η νέα Αμερικανική διακυβέρνηση υλοποιήσει τις απειλές για υψηλούς δασμούς πάνω στις Κινεζικές εξαγωγές, τότε η μακρά περίοδος της Κινεζικής ουδετερότητας θα φτάσει απότομα στο τέλος της.
Τέλος, είναι οι προθέσεις της διακυβέρνησης Τραμπ σε σχέση με τη Κίνα. Σε περίπτσωση που η νέα Αμερικανική διακυβέρνηση υλοποιήσει τις απειλές για υψηλούς δασμούς πάνω στις Κινεζικές εξαγωγές, τότε η μακρά περίοδος της Κινεζικής ουδετερότητας θα φτάσει απότομα στο τέλος της. Μια οικονομικά και βιομηχανικά τερατώδες Κίνα η οποία πλέον όμως δεν θα επωφελείται από τις εμπορικές της σχέσεις με τις ΗΠΑ, θα είναι μια Κίνα η οποία άμεσα θα αυξήσει την στρατηγική της δραστηριότητα. Η νήσος της Ταιβάν είναι ένας δεδομένος και αδιαπραγμάτευτος στόχος για την ΛΔΚ, αλλά οι πιθανοί μοχλοί Κινεζικής πίεσης προς τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της είναι πολυάριθμοι. Κατ’αρχήν η πολεμική ενεργοποίηση της Βορείου Κορέας, είναι κατά τη προσωπική μου άποψη το προπαρασκευστικό βήμα πριν όποια κίνηση των Κινεζικών ενόπλων δυνάμεων προς την κατεύθυνση της Ταιβάν. Επιπρόσθετα, μια Κίνα η οποία πλέον δεν έχει πρόσβαση στη Αμερικανική αγορά και άρα δεν έχει κάποιο κίνητρο για να σεβαστεί τα Αμερικανικά συμφέροντα, μοιραία θα προσεγγίσει τους άλλους δύο αντιπάλους της παγκόσμιας Αμερικανικής συμμαχίας, το Ιράν και τη Ρωσία, δύο δυνάμεις που ακόμα και μόνες τους αποτελούν θανάσιμο κίνδυνο για τις ΗΠΑ, πόσο μάλλον με την τεράστια και τρομακτική υλικοτεχνική βοήθεια που μόνο η Κίνα είναι σε θέση να παράσχει?
Επιπρόσθετα, μια Κίνα η οποία πλέον δεν έχει πρόσβαση στη Αμερικανική αγορά και άρα δεν έχει κάποιο κίνητρο για να σεβαστεί τα Αμερικανικά συμφέροντα, μοιραία θα προσεγγίσει τους άλλους δύο αντιπάλους της παγκόσμιας Αμερικανικής συμμαχίας, το Ιράν και τη Ρωσία, δύο δυνάμεις που ακόμα και μόνες τους αποτελούν θανάσιμο κίνδυνο για τις ΗΠΑ, πόσο μάλλον με την τεράστια και τρομακτική υλικοτεχνική βοήθεια που μόνο η Κίνα είναι σε θέση να παράσχει?
Βάσει του δεδηλωμένου προγράμματος του Τραμπ, αλλά και των διορισμών που έχει ήδη ανακοινώσει, που είναι είτε γεράκια ενάντια στη Κίνα (Waltz, Ratcliffe, Rubio) είτε γεράκια σε σχέση με το Ιράν (Hegseth, Witkoff, Stefanik) πρέπει να θεωρηθεί σχεδόν βέβαιο ότι η ένταση σε Μέση Ανατολή και Ειρηνικό θα αυξηθεί δραματικά μέσα στο 2025, αλλά χωρίς πολύ πιθανή προοπτική αποκλιμάκωσης στην Ουκρανία. Η γεωπολιτική αστάθεια και ένταση, σε συνδυασμό με τις διάφορες οικονομικές ανισσορροπίες προμηνύουν ένα εκρηκτικό νέο έτος. Ο Τραμπ μπορεί να μην είναι υπεύθυνος ούτε για τις διεθνείς εντάσεις, ούτε για τα οικονομικά προβλήματα που κληρονομεί, αλλά καλείται να τα αντιμετωπίσει όλα μαζι στη δεύτερη του θητεία.
*Πολιτικός Επιστήμονας
ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η Κύπρος στο στόχαστρο της Τουρκίας για την Γάζα – Η Λευκωσία σκέφτεται συμμετοχή στη διεθνή δύναμη, αποκαλύπτει ο Κόμπος
Η Κύπρος εξετάζει το ενδεχόμενο συμμετοχής στη διεθνή δύναμη σταθεροποίησης της Λωρίδας της Γάζας, ωστόσο ζητά σαφήνεια σχετικά με την εντολή και τους κανόνες εμπλοκής της δύναμης, δήλωσε ο κορυφαίος διπλωμάτης της χώρας, Κωνσταντίνος Κόμπος, στην Ελίζαμπεθ Χάγκεντορν (Elizabeth Hagedorn) του Al-Monitor.
«Είμαστε ανοιχτοί να δούμε πώς μπορούμε να συμμετάσχουμε», δήλωσε ο Κύπριος Υπουργός Εξωτερικών, σε συνέντευξή του στις 7 Δεκεμβρίου, στο περιθώριο του Φόρουμ της Ντόχα στην πρωτεύουσα του Κατάρ.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση του Al-Monitor, ο κ. Κόμπος δεν απέκλεισε την παρουσία κυπριακών δυνάμεων στη Γάζα υπό τις κατάλληλες συνθήκες:
«Εφόσον έχουμε σαφήνεια ως προς το πώς έχει σχεδιαστεί αυτό, ποιοι θα συμμετάσχουν [στη δύναμη], πώς θα λειτουργήσει όλο αυτό [και] ποιοι θα είναι οι κανόνες εμπλοκής».
Το ειρηνευτικό σχέδιο 20 σημείων του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ προβλέπει την παρακολούθηση της κατάπαυσης του πυρός από διεθνή στρατεύματα, την ασφάλεια των συνόρων της Γάζας και την εκπαίδευση μιας ελεγχόμενης παλαιστινιακής αστυνομικής δύναμης. Το σχέδιο, που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ τον προηγούμενο μήνα, απαιτεί από τον ισραηλινό στρατό να παραδώσει σταδιακά εδάφη στη διεθνή δύναμη σταθεροποίησης, καθώς αποσύρεται από τη Γάζα.
Ο απεσταλμένος του κ. Τραμπ στον ΟΗΕ, Μάικ Βαλτς, δήλωσε στο ισραηλινό κανάλι 12 ότι η μεταπολεμική δύναμη θα αναλάβει επίσης τον αφοπλισμό της Χαμάς, η οποία έχει απορρίψει προτάσεις για παράδοση των όπλων της.
Η κυβέρνηση Τραμπ σχεδιάζει την ανάπτυξη δυνάμεων στο έδαφος έως το 2026. Ορισμένες χώρες έχουν ονομαστεί ως πιθανοί συνεισφέροντες, μεταξύ αυτών η Αίγυπτος, η Ινδονησία και το Αζερμπαϊτζάν. Ωστόσο, καμία δεν έχει δεσμευτεί επισήμως, κυρίως λόγω ανησυχιών ότι θα μπορούσαν να βρεθούν σε διασταυρούμενα πυρά μεταξύ του ισραηλινού στρατού και της Χαμάς, η οποία παραμένει βαριά οπλισμένη.
«Είμαστε πρόθυμοι να συνεισφέρουμε σε όλα τα επίπεδα αυτής της δύναμης», ανέφερε ο Κόμπος, αναφερόμενος στην εκπαίδευση παλαιστινιακής αστυνομίας που θα συνεργάζεται με διεθνή στρατεύματα. «Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει αρκετή σαφήνεια σχετικά με το ποιος θα συμμετάσχει», πρόσθεσε.
Το Ισραήλ προσπάθησε να ασκήσει βέτο στη συμμετοχή της Τουρκίας στη δύναμη, επικαλούμενο τις σχέσεις της Άγκυρας με τη Χαμάς. Ο Κόμπος δεν διευκρίνισε εάν αναφερόταν σε πιθανή αντίθεση της Τουρκίας για τη συμμετοχή της Κύπρου, της οποίας η κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει.
Ο Κόμπος σημείωσε ότι η στρατιωτική ικανότητα της Κύπρου είναι περιορισμένη λόγω της «απειλής που αντιμετωπίζουμε πίσω στην πατρίδα μας από την τουρκική κατοχή». Η Κύπρος παραμένει διαιρεμένη από την εισβολή τουρκικών στρατευμάτων το 1974, μετά από πραξικόπημα που υποστηρίχθηκε από την ελληνική χούντα.
«Το μόνο παιχνίδι στην πόλη»
Ο Κόμπος μίλησε ενόψει της καθυστέρησης εφαρμογής της δεύτερης φάσης της εκεχειρίας, που συμφωνήθηκε με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ, λόγω της αλληλουχίας του αφοπλισμού της Χαμάς, της πλήρους αποχώρησης ισραηλινών στρατευμάτων από τη Γάζα και της ανάπτυξης διεθνών δυνάμεων.
Από την έναρξη ισχύος της εκεχειρίας στις 10 Οκτωβρίου, η Χαμάς απελευθέρωσε τους εναπομείναντες ζωντανούς ομήρους και όλους τους νεκρούς εκτός από έναν, σε αντάλλαγμα για την απελευθέρωση σχεδόν 2.000 Παλαιστινίων κρατουμένων από το Ισραήλ και την αποχώρηση στρατευμάτων του από τη Γάζα.
Το Ισραήλ διατηρεί τον έλεγχο περίπου του μισού θύλακα, αλλά δεν θα αποσυρθεί πλήρως μέχρι να αφοπλιστεί η Χαμάς. Ο Κόμπος τόνισε τη μοναδική θέση της Κύπρου ως μέλος της ΕΕ, με εγγύτητα στη Γάζα και στενές σχέσεις με το Ισραήλ. Τον Οκτώβριο, η Κύπρος παρουσίασε το δικό της εξάμηνο σχέδιο για την υποστήριξη ανοικοδόμησης και ασφάλειας της μεταπολεμικής Γάζας, συμπληρώνοντας το όραμα Τραμπ.
Μέρος του σχεδίου περιλαμβάνει τη χρήση του θαλάσσιου διαδρόμου «Αμάλθεια», που η Κύπρος άνοιξε πριν από δύο χρόνια για την απομάκρυνση συντριμμιών και την εισαγωγή δομικών υλικών. Μέχρι στιγμής, έχει παραδοθεί πάνω από 30.000 τόνοι βοήθειας στη Γάζα, με το μεγαλύτερο μέρος να εκφορτώνεται στο ισραηλινό λιμάνι του Άσντοντ.
Ο Κόμπος εξέφρασε αισιοδοξία για την επέκταση των παραδόσεων ώστε να περιλαμβάνουν νοσοκομειακό εξοπλισμό και αγαθά διπλής χρήσης, τονίζοντας ότι το κυπριακό σύστημα παραδόσεων είναι φθηνότερο, πιο γρήγορο και παρακάμπτει καθυστερήσεις και θέματα ασφαλείας.
Σε ερώτηση για την επάρκεια βοήθειας στη Γάζα, ο Κόμπος απάντησε ότι «έχει υπάρξει σημαντική βελτίωση, αλλά υπάρχει περιθώριο για περισσότερη».
ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ
Φιντάν επαναλαμβάνει τη θέση της Τουρκίας για «δίκαιη μοιρασιά» στην Ανατολική Μεσόγειο
Τη γνωστή ρητορική της Άγκυρας επανέλαβε για μία ακόμη φορά ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, υποστηρίζοντας ότι η χώρα του επιθυμεί μία «δίκαιη μοιρασιά» για την Ανατολική Μεσόγειο.
Όπως μεταδίδει ο ανταποκριτής του ΣΚΑΪ στην Τουρκία, ο Φιντάν τόνισε ότι πρέπει να υπάρξει συνολική συζήτηση όλων των θεμάτων που αφορούν το Αιγαίο. Παράλληλα, επισήμανε ότι η Άγκυρα θα υπερασπιστεί «με αποφασιστικότητα» τα συμφέροντά της και αναφέρθηκε εκ νέου στην ύπαρξη «τουρκικής μειονότητας» στη Δυτική Θράκη.
«Εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε την άποψη της δίκαιης μοιρασιάς στην Ανατολική Μεσόγειο. Συνεχίζουμε τα βήματά μας με αποφασιστικότητα για την προάσπιση των δικαιωμάτων και συμφερόντων μας. Υποστηρίζουμε την εξέταση όλων των διαφορών του Αιγαίου ως ενιαίο σύνολο, με στόχο την εξεύρεση λύσης στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και της καλής γειτονίας με ουσιαστικό και εποικοδομητικό τρόπο. Το Αιγαίο και η Ανατολική Μεσόγειος πρέπει να αποτελούν περιοχές ευημερίας και σταθερότητας», δήλωσε ο Τούρκος ΥΠΕΞ.
Επιπλέον, τόνισε ότι η Τουρκία «διατηρεί τη βούληση για θετική ατζέντα στις σχέσεις με την Ελλάδα. Προχωρούμε σε βήματα για την υποστήριξη των δικαιωμάτων της τουρκικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη και, αν χρειαστεί, το κάνουμε με αμοιβαιότητα».
Η ελληνική απάντηση
«Η οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και υφαλοκρηπίδας αποτελεί τη μία και μόνη διαφορά μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Συνεπώς, αναθεωρητικές θέσεις και προτάσεις είναι καθολικά απορριπτέες», επισημαίνουν διπλωματικές πηγές σε απάντηση στις δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΕΞ.
Συνεχίζουν αναφέροντας ότι «η Ελλάδα παραμένει προσηλωμένη στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και επιθυμεί, πάντοτε με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, να συνεχίσει τον δομημένο διάλογο με την Τουρκία επί της βάσης αυτών των αρχών».
Όσον αφορά το καθεστώς της μουσουλμανικής μειονότητας, σημειώνουν ότι «η Συνθήκη της Λωζάννης καθορίζει σαφώς τον χαρακτήρα της μειονότητας στη Θράκη ως θρησκευτικό, ενώ η Ελλάδα διασφαλίζει πλήρη ισονομία και ισοπολιτεία στα μέλη της».
Πηγή: Protagon.gr
ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ
Έντονη αμηχανία στις Βρυξέλλες μετά τις ακραίες εκτιμήσεις των ΗΠΑ για το μέλλον της Ευρώπης
Έντονη αναστάτωση επικρατεί στις Βρυξέλλες μετά τη δημοσιοποίηση ενός ιδιαίτερα αιχμηρού για την Ευρώπη κειμένου από την Ουάσιγκτον, το οποίο περιγράφει τη νέα Στρατηγική Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ. Το περιεχόμενο του εγγράφου έχει προκαλέσει εμφανή αμηχανία στην ευρωπαϊκή πλευρά, καθώς η κυβέρνηση Τραμπ φαίνεται να υιοθετεί πλήρως τα βασικά αφηγήματα της Ακροδεξιάς για την κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η δυσφορία εντείνεται τη στιγμή που οι ΗΠΑ πιέζουν τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ να επωμισθούν μεγαλύτερο μέρος των υποχρεώσεων τους, ενώ έχει προηγηθεί ο παραγκωνισμός των Ευρωπαίων από τις διαπραγματεύσεις για την ειρήνευση στην Ουκρανία. Στις συνολικά 33 σελίδες της αμερικανικής στρατηγικής, η ενότητα για την Ευρώπη καταλαμβάνει μόλις δύο σελίδες, όπου προβάλλεται η ακραία θέση ότι η ήπειρος οδεύει προς πολιτισμική αποδόμηση μέσα στα επόμενα 20 χρόνια λόγω της μετανάστευσης.
Στο ίδιο κείμενο αναφέρεται ότι «τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη συνδέονται με ενέργειες της Ε.Ε. και άλλων υπερεθνικών οργανισμών, οι οποίες υποσκάπτουν την πολιτική ελευθερία και κυριαρχία, με μεταναστευτικές πολιτικές που αλλοιώνουν τον δημογραφικό χαρακτήρα της ηπείρου και προκαλούν συγκρούσεις, καθώς και με φαινόμενα λογοκρισίας, καταστολής της αντιπολίτευσης, υπογεννητικότητας και απώλειας εθνικής ταυτότητας και αυτοπεποίθησης». Οι διατυπώσεις αυτές επιβεβαιώνουν την ιδεολογική σύμπλευση της κυβέρνησης Τραμπ με ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη. Παράλληλα, το κείμενο ενστερνίζεται τη θεωρία συνωμοσίας περί «μεγάλης αντικατάστασης», σύμφωνα με την οποία ελίτ υποτίθεται ότι επιδιώκουν την αντικατάσταση του ευρωπαϊκού πληθυσμού μέσω μαζικών μεταναστευτικών ροών από μουσουλμανικές κυρίως χώρες. Σημειώνεται χαρακτηριστικά ότι «σε μερικές δεκαετίες, ορισμένα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ θα διαθέτουν κατά πλειοψηφία μη ευρωπαϊκούς πληθυσμούς». Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εμφανώς αμήχανη, απέφυγε οποιοδήποτε σχόλιο, δηλώνοντας απλώς ότι το έγγραφο βρίσκεται υπό αξιολόγηση. Η συγκεκριμένη «στρατηγική» ενίσχυσε τις ήδη υπάρχουσες ανησυχίες των Ευρωπαίων σε σχέση με την Ουκρανία, καθώς η Ουάσιγκτον κρίνει ότι «ασταθείς κυβερνήσεις μειοψηφίας» στην Ευρώπη διατηρούν «ανέφικτες προσδοκίες για τον πόλεμο» και ουσιαστικά εμποδίζουν την ειρηνευτική διαδικασία, γεγονός που εξηγεί τη συνεχιζόμενη περιθωριοποίησή τους στις τρέχουσες συνομιλίες.
Παράλληλα, οι ΗΠΑ απαιτούν από τους συμμάχους στο ΝΑΤΟ να αναλάβουν μεγαλύτερο βάρος στις υποχρεώσεις του Συμφώνου. Σύμφωνα με το Reuters, κατά την πρόσφατη συνεδρίαση των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, οι Αμερικανοί έθεσαν ως ορόσημο το 2027. Νατοϊκή πηγή επιβεβαίωσε στην «Κ» την αυξανόμενη πίεση των ΗΠΑ, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι δεν προτάθηκε επίσημο χρονοδιάγραμμα. Όπως εξηγεί η ίδια πηγή, η χρονιά αυτή συμπίπτει με τη λήξη της θητείας Τραμπ, άρα είναι πιθανό το χρονικό πλαίσιο να συνδέεται με πολιτικό σχεδιασμό. Σε κάθε περίπτωση, για την Ευρώπη μια τέτοια πορεία απαιτεί σημαντικούς οικονομικούς πόρους και ισχυρή πολιτική βούληση.
Η χρηματοδότηση της Ουκρανίας αποτελεί εξίσου κρίσιμο ζήτημα για την Ε.Ε., καθώς στις 18 Δεκεμβρίου το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλείται να λάβει τελικές αποφάσεις για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού της περιόδου 2026-2027. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο Γερμανός καγκελάριος επισκέφθηκε χθες τις Βρυξέλλες, προκειμένου να μεταπείσει τον Βέλγο πρωθυπουργό, ο οποίος αντιτίθεται στην αξιοποίηση των «παγωμένων» ρωσικών περιουσιακών στοιχείων — το μεγαλύτερο μέρος των οποίων βρίσκεται σε βελγικό χρηματοπιστωτικό ίδρυμα. Ο Μερτς απορρίπτει επίσης την εναλλακτική λύση έκδοσης κοινού ευρωπαϊκού χρέους.
Οι ΗΠΑ, πάντως, φέρονται να αποθαρρύνουν την Ευρώπη από την επιλογή αυτή, υποστηρίζοντας ότι θα μπορούσε να βλάψει τις ειρηνευτικές πρωτοβουλίες. Ο Αμερικανός πρέσβης στις Βρυξέλλες αναφέρθηκε ευθέως στο θέμα σε συνέντευξή του στη Handelsblatt, ενώ σε άρθρο του στη Frankfurter Allgemeine Zeitung ο Μερτς επανέλαβε πως η Ευρώπη «δεν μπορεί να επιτρέψει σε τρίτες, μη ευρωπαϊκές χώρες, να καθορίζουν αποφάσεις που σχετίζονται με τους οικονομικούς πόρους του επιτιθέμενου, οι οποίοι έχουν νομίμως παγώσει εντός της δικαιοδοσίας του ευρωπαϊκού κράτους δικαίου και της ζώνης του ευρώ».
-
Βουλευτικές Εκλογές 20261 week agoΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΠΡΟΘΕΣΗΣ ΨΗΦΟΥ ΓΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2026
-
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ1 month agoΤουφάν Δεν μπορείτε να μας κάνετε να αγαπήσουμε τον Ερντογάν!
-
Off the Record1 month agoΧρήστο Στυλιανίδη, γιατί δεν μοιράζεσαι τις «αποκαλύψεις» σου με τον κυπριακό ελληνισμό;
-
Βουλευτικές Εκλογές 20261 month agoΑναστασιάδης για Στυλιανίδη, Αννίτα και Χριστοδουλίδη: Τι αποκαλύπτει ενόψει εκλογών
-
#exAformis2 weeks ago
#exaformis – Ρίτα Θεοδώρου Σούπερμαν εφ’ όλης της ύλης | Παρασκευή 28/11 στις 7μμ
-
Off the Record3 weeks ago«Αποκεφαλίζουν» την οικογένεια Χριστόφια…
-
#exAformis3 weeks ago#exaformis – Ζούμε στην πιο ενδιαφέρουσα χώρα! Vol. 2 | Παρασκευή 21/11 στις 7μμ
-
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ2 weeks ago«Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας: Ο όρκος δεν ανέχεται υπεκφυγές – ή ενεργείς, ή παραιτείσαι.»
-
Βουλευτικές Εκλογές 20263 weeks agoΟ πρόεδρος του ΔΗΚΟ ανοικτός σε επαφές με πολιτικούς από άλλους χώρους
-
Βουλευτικές Εκλογές 20262 weeks agoΠαραίτηση-έκπληξη: Ο Αναπληρωτής Πρόεδρος των Οικολόγων ξεκινά δικό του πολιτικό σχήμα


