Σε μια περίοδο έντονης κινητικότητας γύρω από το Κυπριακό και ενόψει της άτυπης συνάντησης που έχει προγραμματιστεί για τα μέσα Ιουλίου στη Νέα Υόρκη, ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ersin Tatar επιχειρεί να ενισχύσει τη διεθνή προβολή της φερόμενης «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» («ΤΔΒΚ»), αξιοποιώντας τη συμμετοχή του στην 17η Σύνοδο Κορυφής του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας (ΟΟΣ) στο Μπακού.

Μιλώντας από το VIP σαλόνι του παράνομου αεροδρομίου Ercan, ο Tatar ευχαρίστησε δημοσίως τον Πρόεδρο της Τουρκίας Recep Tayyip Erdoğan για την υποστήριξη που εξέφρασε στο πλαίσιο της συνόδου, καθώς και τον Πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν Ilham Aliyev για τη φιλοξενία και το ενδιαφέρον που έδειξε για την «υπόθεση των Τουρκοκυπρίων». Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, «η συμμετοχή μας με επίσημο τρόπο και με την παρουσία της σημαίας της “ΤΔΒΚ” δείχνει ότι πλέον γινόμαστε αποδεκτοί ως πραγματικότητα. Μπορεί να υπάρχουν προβλήματα ως προς την αναγνώριση, αλλά η πολιτική παρουσία μας δεν περνά απαρατήρητη».

Στη συνέντευξή του, ο Tatar επιχείρησε να μετατρέψει τη συμμετοχή του σε επικοινωνιακό πλεονέκτημα εντός της τουρκοκυπριακής κοινότητας, υπογραμμίζοντας ότι «για πρώτη φορά, σε τόσο υψηλό επίπεδο, συμμετείχαμε σε μια τέτοια διεθνή διοργάνωση, ως μέρος μιας οικογένειας κρατών». Αν και η «ΤΔΒΚ» εξακολουθεί να είναι παρανόμως ανακηρυγμένο και διεθνώς μη αναγνωρισμένο κρατικό μόρφωμα, ο Tatar κάνει λόγο για συμβολική αποδοχή μέσω της παθητικής ανοχής διεθνών θεσμών και οργανισμών.

Ο ίδιος επέμεινε στην πάγια του θέση περί «δύο κρατών στην Κύπρο», τονίζοντας ότι η τουρκοκυπριακή πλευρά θα συμμετάσχει στη συνάντηση της Νέας Υόρκης «με την προσέγγιση του κατά πόσο μπορούν να υπάρξουν μορφές συνεργασίας ανάμεσα σε δύο κράτη». Η φράση αυτή, όπως έχει επανειλημμένα δηλώσει, περιγράφει τους ελάχιστους αποδεκτούς όρους συμμετοχής της «ΤΔΒΚ» σε οποιονδήποτε διάλογο.

Ιδιαίτερη σημασία δόθηκε από τον Τουρκοκύπριο ηγέτη στη ρητή αναφορά του Recep Tayyip Erdoğan, ο οποίος κατά τη διάρκεια της ομιλίας του κάλεσε τις χώρες-μέλη του ΟΟΣ να αναπτύξουν οικονομικές και πολιτικές σχέσεις με την “ΤΔΒΚ”. Η τοποθέτηση αυτή, αν και αναμενόμενη, αποτελεί για τον Tatar απόδειξη ότι η Άγκυρα παραμένει ο βασικός του σύμμαχος — όχι μόνο οικονομικά, αλλά και ως προς τη στρατηγική πίεση για αποδοχή της τουρκοκυπριακής «κρατικής υπόστασης» σε περιφερειακά φόρα.

Ο Tatar εξέφρασε επίσης θερμές ευχαριστίες προς τον Πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν Ilham Aliyev, σημειώνοντας ότι η φιλοξενία στο Μπακού και η προβολή της συμμετοχής της «ΤΔΒΚ» «ενίσχυσαν την εικόνα μας» και «προκάλεσαν ενόχληση στην ελληνοκυπριακή πλευρά».

Το γεγονός ότι η εμφάνιση Tatar στη σύνοδο του ΟΟΣ προηγήθηκε της επικείμενης άτυπης συνάντησης για το Κυπριακό υπό την αιγίδα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη έχει τη δική του σημασία. Η τουρκοκυπριακή πλευρά προσέρχεται με σταθερή στρατηγική την αναγνώριση δύο ισότιμων κρατών και επιμένει ότι «οποιαδήποτε μορφή λύσης δεν μπορεί να στηρίζεται σε ψευδαισθήσεις ομοσπονδίας».

Ο Tatar φρόντισε να τονίσει ότι η συμμετοχή του στη σύνοδο δεν πρέπει να εκληφθεί ως αποδοχή του status quo, αλλά ως προσπάθεια να αποκτήσει «η φωνή της “ΤΔΒΚ” μεγαλύτερη διεθνή απήχηση». Ωστόσο, η ουσία παραμένει: η διεθνής κοινότητα δεν έχει αναγνωρίσει την “ΤΔΒΚ”, και η παρουσία της σε πολυμερείς οργανισμούς — έστω και με το καθεστώς παρατηρητή — δεν συνεπάγεται νομική υπόσταση ή πολιτική ισοδυναμία.

Σύμφωνα με πληροφορίες από διπλωματικές πηγές, η Κυπριακή Δημοκρατία αντέδρασε αρνητικά στη συμμετοχή Tatar και στην ανάρτηση της σημαίας της «ΤΔΒΚ» στη σύνοδο του ΟΟΣ. Παράλληλα, αναμένονται σχετικές διαμαρτυρίες σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΟΗΕ.

Η κατάσταση διαμορφώνει ένα περίπλοκο σκηνικό για τη συνέχεια των συνομιλιών, με τη Λευκωσία να επιμένει στην επανέναρξη των διαπραγματεύσεων στη βάση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, ενώ η Άγκυρα και ο Tatar προβάλλουν τη φόρμουλα των «δύο κρατών» ως τη μόνη ρεαλιστική λύση.

Στο φόντο αυτό, η ένταση γύρω από τη συμμετοχή της «ΤΔΒΚ» σε διεθνή φόρα, χωρίς επίσημη αναγνώριση, συνιστά εργαλείο πολιτικής πίεσης, αλλά όχι ανατροπή του νομικού καθεστώτος της κατεχόμενης βόρειας Κύπρου. Όπως έχει επισημανθεί από αναλυτές, η αποδοχή δεν ισοδυναμεί με αναγνώριση — τουλάχιστον όχι ακόμη.

ΠΗΓΗ: IBNA