Το γαϊτανάκι για τους ΤΑΚΑΤΑ συνεχίζεται, και αυτή τη φορά ο βουλευτής Κώστας Κώστα αποκαλύπτει ποιοι εμπλέκονται πραγματικά και γιατί η υπόθεση εξακολουθεί να προκαλεί έντονες αντιδράσεις.

Πολιτικές ευθύνες, θεσμικές σκιές και παρασκήνιο που δύσκολα μένει κρυφό.

Στην εκπομπή #exaformis, τίποτα δεν μένει αναπάντητο — γιατί στην πιο ενδιαφέρουσα χώρα, κάθε ιστορία έχει περισσότερες από μία πλευρές.

Ποια στρατηγική ακολουθούν τα κόμματα στην προεκλογική μάχη;

Πού οδηγούν οι νέες πολιτικές ισορροπίες — και γιατί η αδυναμία παραγωγής πολιτικής μετατρέπει τη δυσαρέσκεια σε εκδικητική ψήφο;

🔍 Η ανάλυση πίσω από τα συνθήματα και τις κάλπες.

Με τον Χάρη Θεραπή και τον Στέλιο Ξιουρή.

Δείτε το απόσπασμα πιο πάνω.

Η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας και της Κύπρου συχνά αποτελεί αντικείμενο έντονης κριτικής — πολλές φορές εύλογης. Ωστόσο, όταν οι δύο χώρες προχωρούν σε στοχευμένες κινήσεις που ενισχύουν τη γεωπολιτική τους θέση και συμβάλλουν στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, αξίζει να αναγνωρίζεται. Όπως αναλύει ο δημοσιογράφος και πολιτικός σχολιαστής Γ. Εγκολφόπουλος, η ένταξη Ελλάδας και Κύπρου στο νέο στρατηγικό ενεργειακό πλαίσιο αλλάζει ριζικά τα δεδομένα στην Ανατολική Μεσόγειο, δημιουργώντας προοπτικές ανάπτυξης και ενδυναμώνοντας τον ρόλο τους ως βασικών κόμβων στην ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης.

Η νέα ενεργειακή πραγματικότητα

Η συμφωνία της Ελλάδας με τις αμερικανικές εταιρείες ExxonMobil και Chevron, σε συνεργασία με την Energean και τη HelleniQ Energy, σηματοδοτεί μια καίρια μεταβολή. Η παραχώρηση του «Block 2» στο Ιόνιο, όπου η ExxonMobil διατηρεί το 60%, δεν είναι απλώς επενδυτική κίνηση — αποτελεί έμπρακτη ένδειξη της αμερικανικής παρουσίας στον ελληνικό ενεργειακό τομέα. Παράλληλα, η International Development Finance Corporation (DFC) των ΗΠΑ ενισχύει τη στρατηγική της συμμετοχή μέσω χρηματοδότησης ενεργειακών και υποδομικών έργων, επιβεβαιώνοντας ότι η Ουάσιγκτον αντιλαμβάνεται την Ελλάδα ως κρίσιμο κρίκο στο ευρωπαϊκό ενεργειακό δίκτυο.

Όπως υπογραμμίζει ο Εγκολφόπουλος, η μεταβολή αυτή είναι πρωτίστως γεωπολιτική. Η Ελλάδα μεταβαίνει από τον ρόλο του καθαρού καταναλωτή ενέργειας σε εκείνον του περιφερειακού κόμβου, αναδιατάσσοντας ισορροπίες και συμμαχίες σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο.

Νέος χάρτης συνεργασίας

Ο ανανεωμένος ενεργειακός χάρτης, όπως τον παρουσιάζει ο Εγκολφόπουλος, αποτυπώνει τη νέα πραγματικότητα: η ελληνική ΑΟΖ και τα παραχωρημένα τεμάχια λειτουργούν πλέον ως πύλες μεταφοράς φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Η συνεργασία «3 + 1» —μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και ΗΠΑ— αποκτά νέα ώθηση, με στόχο τη θωράκιση της ενεργειακής ασφάλειας και την ανάπτυξη κοινών υποδομών. Η Κύπρος, από την πλευρά της, περνά σε πιο ενεργό ρόλο. Η άσκηση «ΝΕΜΕΣΙΣ» στην κυπριακή ΑΟΖ και οι νέες συμφωνίες οριοθέτησης με γειτονικά κράτη επιβεβαιώνουν τη βούληση της Λευκωσίας να συμμετάσχει ενεργά στο νέο περιφερειακό σχήμα, ενισχύοντας την παρουσία της στα ενεργειακά δίκτυα της Ανατολικής Μεσογείου.

Η ευρύτερη στρατηγική διάσταση

Η αμερικανική εμπλοκή στην ενεργειακή αρχιτεκτονική της Ανατολικής Μεσογείου εντάσσεται σε ένα συνολικότερο σχέδιο: την ενίσχυση της δυτικής ενεργειακής αυτονομίας και τον περιορισμό της ρωσικής επιρροής στην ευρωπαϊκή αγορά. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα αναδεικνύεται σε πύλη εισόδου φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, ενώ η Κύπρος σε σημείο σύνδεσης και συνεργασίας με στρατηγικούς εταίρους.

Παρά τις προκλήσεις —από τις τουρκικές διεκδικήσεις έως τα τεχνικά και επενδυτικά εμπόδια— η κατεύθυνση είναι ξεκάθαρη, η Ελλάδα μετατρέπεται σε πύλη εισόδου και διαμετακόμισης φυσικού αερίου, ενώ η Κύπρος ενισχύει τη θέση της ως σημείο σύνδεσης, έρευνας και στρατηγικής συνεργασίας. Μαζί, αποτελούν ένα δίπολο που μπορεί να διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο στη νέα ενεργειακή αρχιτεκτονική της περιοχής.

Η ανάλυση του Γ. Εγκολφόπουλου καταλήγει πως όταν η εξωτερική πολιτική βασίζεται σε συνεκτική στρατηγική και όχι σε αποσπασματικές κινήσεις, μπορεί να επιφέρει ουσιαστικά αποτελέσματα. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, η σύμπλευση Ελλάδας και Κύπρου με τις αμερικανικές ενεργειακές πρωτοβουλίες διαμορφώνει μία από τις πιο ελπιδοφόρες προοπτικές για τη σταθερότητα και την ανάπτυξη της Ανατολικής Μεσογείου.

ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ .gr