Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Hakan Fidan, παρουσίασε το αποτύπωμα της τουρκικής διπλωματίας σε τρία κομβικά μέτωπα — Γάζα, Ευρωπαϊκή Ένωση και ΝΑΤΟ — τονίζοντας πως ο στρατηγικός στόχος της Άγκυρας είναι να παραμείνει καθοριστικός παράγοντας στη Μέση Ανατολή και στη διαμόρφωση της νέας ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ασφάλειας.

Μετά τη συνάντησή του στην Άγκυρα με τον Εσθονό ομόλογό του, Margus Tsahkna, ο Fidan υπογράμμισε ότι η Τουρκία «δεν θα αφήσει ούτε ένα δευτερόλεπτο κενό» στις προσπάθειες για διατήρηση της εκεχειρίας στη Γάζα και προώθηση ενός βιώσιμου πλαισίου ειρήνης. Όπως ανέφερε, ο Benjamin Netanyahu «αναζητά προσχήματα» για παραβίαση της εκεχειρίας, τονίζοντας πως η τήρησή της αποτελεί προϋπόθεση για «διαρκή ειρήνη» και περιφερειακή σταθερότητα.

Ο Τούρκος ΥΠΕΞ ανακοίνωσε πολυμερή διάσκεψη στις 3 Νοεμβρίου στην Κωνσταντινούπολη με τη συμμετοχή των υπουργών Εξωτερικών Τουρκίας, Ινδονησίας, Κατάρ, Σαουδικής Αραβίας, ΗΑΕ, Ιορδανίας, Πακιστάν και Αιγύπτου. Η πρωτοβουλία, όπως είπε, αποτελεί συνέχεια των επαφών που πραγματοποιήθηκαν τον Σεπτέμβριο στη Νέα Υόρκη μεταξύ αρχηγών κρατών και του Donald Trump, δημιουργώντας «βάση» για ένα ιστορικό σχέδιο ειρήνης στη Γάζα. Παράλληλα, κατήγγειλε πως το Ισραήλ εξακολουθεί να παρεμποδίζει την είσοδο ανθρωπιστικής βοήθειας.

Ο Fidan γνωστοποίησε ότι συντονιστής της ανθρωπιστικής βοήθειας έχει οριστεί ο πρέσβης Mehmet Güllüoğlu, με τη στήριξη της AFAD και της Τουρκικής Ερυθράς Ημισελήνου. Την ίδια ώρα, συνεχίζονται οι διαβουλεύσεις για τη δεύτερη φάση του σχεδίου, που αφορά τη συγκρότηση Διεθνούς Δύναμης Σταθερότητας, με στόχο πιθανή απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Στο ευρωπαϊκό πεδίο, ο Τούρκος ΥΠΕΞ χαρακτήρισε την επίσκεψη του Γερμανού καγκελαρίου Friedrich Merz «μία από τις πιο σημαντικές εξελίξεις» στις σχέσεις Τουρκίας–ΕΕ, επισημαίνοντας την επαναβεβαίωση της βούλησης τόσο του Προέδρου Recep Tayyip Erdoğan όσο και του Merz υπέρ της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας. Ο Fidan τόνισε ότι ο στρατηγικός στόχος παραμένει η ένταξη στην ΕΕ, ζητώντας επανεκκίνηση των διαλόγων υψηλού επιπέδου, πρόοδο στην απελευθέρωση θεωρήσεων και επικαιροποίηση της Τελωνειακής Ένωσης.

Παράλληλα, πρότεινε κοινή συζήτηση μεταξύ Τουρκίας, Ηνωμένου Βασιλείου, ΕΕ και Νορβηγίας για τη νέα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας, επισημαίνοντας ότι η ΕΕ πρέπει να λειτουργεί συμπληρωματικά προς το ΝΑΤΟ. Εξέφρασε, επίσης, την προσδοκία η Τουρκία να έχει ουσιαστικό ρόλο στον μηχανισμό SAFE (European Security Action Program), χαρακτηρίζοντάς την κρίσιμο παράγοντα για την ευρωπαϊκή ασφάλεια και τις διμερείς σχέσεις.

Αναφερόμενος στο ΝΑΤΟ, σημείωσε πως η Τουρκία παραμένει ευθυγραμμισμένη με τους συμμάχους της στην ανατολική πτέρυγα και προανήγγειλε ότι το 2026 θα αναλάβει αποστολή στο πρόγραμμα Baltic Air Policing. Παράλληλα, υπενθύμισε την αναβάθμιση της τουρκικής συμμετοχής σε πρωτοβουλίες διασυνδεσιμότητας στην ευρύτερη περιοχή.

Σε σχέση με τη Συρία, ο Fidan ζήτησε πλήρη εφαρμογή της Συμφωνίας της 10ης Μαρτίου, με σεβασμό στην εδαφική ακεραιότητα και την ενότητα της χώρας, κάνοντας λόγο για στοχευμένα έργα στους τομείς των μεταφορών, της υγείας και της ενέργειας. Τέλος, για τον πόλεμο Ρωσίας–Ουκρανίας, επανέλαβε τη σταθερή θέση της Άγκυρας υπέρ μιας «δίκαιης και βιώσιμης» διπλωματικής λύσης.

ΠΗΓΗ: IBNA

Ο Κύπριος υπουργός Ενέργειας, Γιώργος Παπαναστασίου, παρουσίασε πρόσφατα στον Έλληνα ομόλογό του ένα τεκμηριωμένο σχέδιο για την επανεκκίνηση και ολοκλήρωση του έργου ηλεκτρικής διασύνδεσης Κύπρου – Κρήτης – Ευρώπης. Ένα έργο που δεν αποτελεί απλώς τεχνική υποδομή, αλλά κρίσιμο κρίκο για την ενεργειακή ασφάλεια και τη γεωπολιτική σταθερότητα της Ανατολικής Μεσογείου. Παρ’ όλα αυτά, από την πλευρά της Αθήνας δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση. Καμία ουσιαστική τοποθέτηση, καμία πολιτική βούληση, καμία δέσμευση.

Η στάση αυτή προκαλεί εύλογες απορίες και απογοήτευση. Πολλοί Έλληνες πολίτες, αλλά και Κύπριοι, αντιλαμβάνονται πως η ελληνική κυβέρνηση επιλέγει τη σιωπή και την αδράνεια για να αποφύγει την πολιτική πίεση που συνοδεύει το έργο. Κυκλοφορεί πλέον ευρέως η πεποίθηση ότι η Αθήνα υπέκυψε, άμεσα ή έμμεσα, σε τουρκικές αξιώσεις, αποσύροντας τη στήριξή της από ένα σχέδιο που θα ενίσχυε τον Ελληνισμό στο σύνολό του. Και το χειρότερο: επιχειρεί να μεταθέσει την ευθύνη για τη μη υλοποίηση στην Κύπρο, κατηγορώντας τη Λευκωσία για δήθεν αδυναμία ή αθέτηση δεσμεύσεων.

Αν αυτό πράγματι ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, τότε η κατάσταση είναι ακόμη πιο ανησυχητική. Διότι εάν η Ελλάδα δεν μπορεί να σταθεί με συνέπεια απέναντι σε ένα καθαρά ενεργειακό και τεχνικό έργο, πώς θα σταθεί απέναντι στην πανίσχυρη Τουρκία; Πώς θα διαχειριστεί τις προκλήσεις στο Αιγαίο και στο Κυπριακό, όταν δείχνει διστακτικότητα να υπερασπιστεί ένα κοινό στρατηγικό συμφέρον; Το ηλεκτρικό Καλώδιο Κύπρου – Κρήτης είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια γραμμή μεταφοράς ενέργειας. Είναι σύμβολο ενότητας, ανεξαρτησίας και κοινής ευρωπαϊκής προοπτικής. Η απουσία της Ελλάδας από αυτό το έργο εκπέμπει λάθος μήνυμα – προς τους συμμάχους, αλλά κυρίως προς τους αντιπάλους.

Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, τοποθετήθηκε πρόσφατα με σαφήνεια, τονίζοντας ότι η Κύπρος δεν εκβιάζεται και δεν αποδέχεται ρόλο αποδιοπομπαίου τράγου για πολιτικές αποφάσεις τρίτων. Η Λευκωσία έχει κινηθεί με συνέπεια, έχει καταθέσει προτάσεις, έχει εξασφαλίσει ευρωπαϊκή χρηματοδότηση και έχει δείξει βούληση να προχωρήσει. Τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα: η ευθύνη για τη στασιμότητα του έργου δεν βαραίνει την Κύπρο. Η απόφαση αποστασιοποίησης προήλθε από την Αθήνα – είτε για να αποφευχθούν πολιτικές εντάσεις, είτε για να ικανοποιηθούν εξωτερικές πιέσεις.

Παρά ταύτα, σε επίπεδο δημόσιου λόγου, επιχειρείται να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι η Κύπρος δεν ανταποκρίθηκε στις οικονομικές της υποχρεώσεις. Γίνεται λόγος για ένα ποσό 25 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο – αν πράγματι αποτελεί ζήτημα – οφείλει να διευκρινιστεί άμεσα από τη Λευκωσία. Όχι επειδή φέρει ευθύνη, αλλά για να μη δοθεί η παραμικρή αφορμή σε όσους επιδιώκουν να συγκαλύψουν τις δικές τους επιλογές μεταθέτοντας το βάρος αλλού. Η αλήθεια πρέπει να είναι καθαρή και διαφανής, χωρίς μισόλογα και πολιτικές υπεκφυγές.

Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν είναι οικονομικό. Είναι βαθιά πολιτικό και εθνικό. Η Ελλάδα, ως εγγυήτρια δύναμη της Κυπριακής Δημοκρατίας, έχει ιστορική και ηθική υποχρέωση να λειτουργεί με υπευθυνότητα και στρατηγικό σχεδιασμό. Η ενεργειακή ασφάλεια της Κύπρου αφορά άμεσα και την Ελλάδα, διότι χωρίς ενεργειακή διασύνδεση η Κύπρος παραμένει απομονωμένη, ευάλωτη και εξαρτημένη. Την ίδια στιγμή, η Τουρκία ενισχύει τον ρόλο της ως περιφερειακός ενεργειακός κόμβος, αυξάνοντας την επιρροή της στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η απώλεια του έργου δεν είναι μια απλή καθυστέρηση. Είναι στρατηγική ήττα. Η διασύνδεση Κύπρου – Κρήτης θα παρείχε στην Ελλάδα τη δυνατότητα να ελέγχει ενεργειακά την ανατολική πτέρυγα της Μεσογείου, να εδραιώσει την παρουσία της στην ευρωπαϊκή αγορά ηλεκτρισμού και να ενισχύσει την ασφάλεια του Ελληνισμού. Αντί αυτού, επικράτησε η λογική του φόβου και της σιωπής. Μια στάση που, αντί να διασφαλίζει σταθερότητα, στέλνει σήμα αδυναμίας.

Η ιστορία μάς έχει διδάξει ότι όταν η Ελλάδα επιλέγει την αδράνεια απέναντι στην Κύπρο, οι συνέπειες είναι πάντα οδυνηρές. Από το 1974 μέχρι σήμερα, οι λανθασμένοι υπολογισμοί και η έλλειψη στρατηγικής συνέπειας έχουν κοστίσει ακριβά. Δεν υπάρχει πλέον περιθώριο για νέα λάθη. Ο ελληνισμός, και στις δύο πλευρές του Αιγαίου, δικαιούται αλήθεια, διαφάνεια και τόλμη.

Η Κύπρος δεν ζητά χάρη. Ζητά συνεργασία και συνέπεια. Δεν μπορεί να γίνεται συνεχώς το εύκολο εξιλαστήριο θύμα των πολιτικών υποχωρήσεων της Αθήνας. Οι καιροί απαιτούν καθαρές θέσεις και πράξεις, όχι προφάσεις. Αν η Ελλάδα δεν μπορεί να στηρίξει έμπρακτα ένα έργο που υπηρετεί το κοινό εθνικό συμφέρον, τότε πώς θα σταθεί απέναντι σε πολύ πιο απαιτητικές κρίσεις που έρχονται;

Το μήνυμα προς την Ελληνική κυβέρνηση πρέπει να είναι σαφές και αδιαπραγμάτευτο: αναλάβετε τις ευθύνες σας. Όχι μόνο ως εταίροι, αλλά και ως εγγυητές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η υπονόμευση του Καλωδίου Κύπρου – Κρήτης δεν πλήττει μόνο την Κύπρο, αλλά και την ίδια την Ελλάδα. Εάν το εθνικό συμφέρον του ελληνισμού καταρρέει στη Λευκωσία, η επόμενη κρίση θα εκδηλωθεί αναπόφευκτα στο Αιγαίο.

Η Αθήνα δεν μπορεί να συνεχίσει να σιωπά. Οφείλει να μιλήσει, να εξηγήσει και να ενεργήσει. Οι εποχές των διπλωματικών συμβιβασμών τελείωσαν. Η ιστορία απαιτεί θάρρος και αποφάσεις. Ο Ελληνισμός αξίζει ηγεσίες που να μπορούν να κοιτάξουν τον λαό στα μάτια και να πουν την αλήθεια. Η Κύπρος δεν είναι μόνη – εκτός αν η ίδια η Ελλάδα επιλέξει να την αφήσει μόνη.

ΚΡΙΣ ΜΙΧΑΗΛ