ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών κύριος στόχος των Τούρκων
Όπως συμβαίνει κατά κανόνα, πριν μία διεκδίκηση σε βάρος της Ελλάδας καταστεί επίσημη θέση της Άγκυρας, ακούγεται από ανεπίσημα χείλη. Για πρώτη φορά, λοιπόν, πριν από αρκετούς μήνες, δηλώθηκε ότι εάν η Ελλάδα δεν προχωρήσει σε αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου θα έχει παραβιάσει τις συνθήκες, με τις οποίες της παραχωρήθηκαν και ως εκ τούτου η παραχώρηση θα πάψει να ισχύει! Τη θέση εξέφρασε ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών Τσαβούσογλου, προσδίδοντας τον πιο επίσημο χαρακτήρα.
Από την πρώτη στιγμή είχα επισημάνει πως εκείνη η ανεπίσημη δήλωση ήταν προάγγελος μίας κλιμάκωσης του τουρκικού επεκτατισμού. Από το 1973-74 η Άγκυρα ήγειρε επεκτατικές διεκδικήσεις αναφορικά με τον εναέριο χώρο, το FIR και την υφαλοκρηπίδα. Το 1996, η Άγκυρα κλιμάκωσε με τη θεωρία των “γκρίζων ζωνών”, διεκδικώντας ένα μεγάλο αριθμό νησίδων και βραχονησίδων, που δεν αναφέρονταν ονομαστικά στη Συνθήκη της Λωζάννης.
Πριν 70 ημέρες περίπου, με την επιστολή που κατέθεσε στον ΟΗΕ ο εκεί μόνιμος αντιπρόσωπος της Τουρκίας πρέσβης Σινιρλίογλου, η Άγκυρα έκανε ένα μεγάλο βήμα για να καταστήσει την ανεπίσημη θέση επίσημη πολιτική, ανοίγοντας τον δρόμο για την τωρινή δήλωση Τσαβούσογλου. Αυτό, άλλωστε, είχε συμβεί και με τη θεωρία περί “γκρίζων ζωνών”. Τέσσερα χρόνια πριν προβληθεί ως επίσημη θέση της Άγκυρας, την είχε προαναγγείλει ένας Τούρκος ναύαρχος, αλλά στην Αθήνα είχε περάσει “ντούκου”.
Είναι εδώ και πολύ καιρό ξεκάθαρο από αλυσίδα επίσημων δηλώσεων ότι η Άγκυρα έχει μετατρέψει την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών σε αιχμή του διπλωματικού της δόρατος. Πρόκειται για ζήτημα-κλειδί της ελληνικής αποτρεπτικής στρατηγικής και κατ’ επέκταση της ελληνοτουρκικής διένεξης. Είναι κοινό μυστικό, μάλιστα, πως κατά καιρούς ασκούνται στην Αθήνα πιέσεις από το Βερολίνο και από την Ουάσιγκτον για να αποδεχθεί “μερική αποστρατιωτικοποίηση”.
Υπενθυμίζουμε τη δήλωση Πομπέο ότι «πρέπει να μειώσουμε το στρατιωτικό αποτύπωμα παντού και πρέπει να χρησιμοποιήσουμε διπλωματικά μέσα, όχι στρατιωτικά». Η δήλωση εκείνη, σε συνδυασμό με την κυβερνητική σιωπή, είχε τροφοδοτήσει σχετικά δημοσιεύματα, υποχρεώνοντας τον πρεσβευτή Πάιατ να προβεί σε διάψευση μέσω Twitter: «Η Αμερική δεν κάνει τέτοιες προτάσεις (για αποστρατιωτικοποίηση). Μια ασφαλής και ισχυρή Ελλάδα είναι προς το συμφέρον της Αμερικής».
Η προφανής παγίδα
Μετά την κρίση στα Ίμια (1996), οι Αμερικανοί είχαν ρίξει στο τραπέζι την πρόταση η Ελλάδα να αποστρατιωτικοποιήσει τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, αφήνοντας εκεί μόνο τις δυνάμεις που προβλέπουν οι Συνθήκες της Λωζάννης (του 1923 για το βορειοανατολικό Αιγαίο) και των Παρισίων (του 1947 για τα Δωδεκάνησα). Σε αντάλλαγμα, οι Τούρκοι θα απέσυραν τη Στρατιά του Αιγαίου στο εσωτερικό και τον αποβατικό στόλο τους από τα μικρασιατικά παράλια.
Αν και τότε οι γνωστοί κύκλοι στην Αθήνα συζητούσαν με διάθεση να αποδεχθούν αυτή την πρόταση, η παγίδα ήταν πολύ προφανής. Δεν χρειάζονται στρατιωτικές γνώσεις για να δούμε ότι σε περίπτωση κρίσης οι τουρκικές χερσαίες δυνάμεις και ο αποβατικός στόλος θα μπορούσαν να επιστρέψουν σε 24 ώρες, ή έστω ημέρες, απέναντι από τα ελληνικά νησιά, ενώ ο επανεξοπλισμός των νησιών θα απαιτούσε μήνες, εάν ποτέ καθίστατο εφικτός.
Έτσι, στο διπλωματικό παρασκήνιο είχε πέσει δεύτερη πρόταση. Τότε, η κυβέρνηση Σημίτη είχε προτείνει την παραπομπή στη Χάγη της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και της κυριαρχίας των Ιμίων. Για να διευκολύνει την υιοθέτηση της πρότασης από τους Τούρκους, μάλιστα, η Αθήνα είχε απελευθερώσει το χρηματοδοτικό πρωτόκολλο της ΕΕ προς την Τουρκία, που μέχρι τότε μπλόκαρε.
Οι Τούρκοι, όμως, είχαν άλλα σχέδια. Στόχος τους ήταν να παραπεμφθεί στη Χάγη η αποστρατικοποίηση των νησιών. Ήθελαν να εκμεταλλευθούν την ασθενή νομική θέση της Ελλάδας για το ζήτημα, προκειμένου να θέσουν τα νησιά σε καθεστώς ομηρίας και κατ’ επέκταση να μπορούν να εκβιάζουν αποτελεσματικά την Αθήνα. Αν η αποστρατιωτικοποίηση πήγαινε πακέτο με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, η Άγκυρα εκτιμούσε (όχι αβάσιμα) πως μάλλον θα έχανε το έλασσον και θα κέρδιζε το μείζον, δηλαδή την αποστρατιωτικοποίηση.
Τι προβλέπουν οι συνθήκες
Στο σημείο αυτό είναι αναγκαία μία παρένθεση. Η Συνθήκη της Λωζάννης προβλέπει ότι στα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου μπορούν να υπάρχουν μόνο δυνάμεις από ντόπιους στρατεύσιμους. Η δε Συνθήκη των Παρισίων προβλέπει για τα Δωδεκάνησα την ύπαρξη δυνάμεων εσωτερικής ασφαλείας, όχι στρατού. Οι δεσμεύσεις αυτές είχαν επιβληθεί, επειδή οι Τούρκοι είχαν υποστηρίξει ότι τα νησιά μπορεί να χρησιμοποιηθούν από την Ελλάδα ως βάση εισβολής στη Μικρά Ασία. Σήμερα ο ισχυρισμός αυτός προκαλεί μόνο γέλια.
Μέχρι το 1974, η Ελλάδα σεβόταν τις συνθήκες. Μετά το 1974 η τουρκική απειλή κατέστη συγκεκριμένη όχι μόνο λόγω της εισβολής στην Κύπρο, αλλά και λόγω του ότι το 1975 συστάθηκε η στρατιά του Αιγαίου με έδρα τη Σμύρνη και με στόχο τα ελληνικά νησιά. Έτσι, η Ελλάδα υποχρεώθηκε να τα οχυρώσει. Νομικά στηρίζεται στο άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, που υπερισχύει των συνθηκών και ο οποίος προβλέπει το δικαίωμα κάθε κράτους στην άμυνα.
Η ελληνική πλευρά έχει νομικά το δικαίωμα να αρνηθεί την παραπομπή του συγκεκριμένου θέματος, γιατί δεν έχει αναγνωρίσει στο Διεθνές Δικαστήριο δικαιοδοσία για θέματα άμυνας. Πολιτικά, όμως, είχε βρεθεί σε μειονεκτική θέση, επειδή η ίδια η Αθήνα έχει αναγάγει τη Χάγη σε κεντρικό διπλωματικό εργαλείο επίλυσης των ελληνοτουρκικών. Αυτό είχε φανεί από όταν οι Αμερικανοί στη δεκαετία του 1990 είχαν υιοθετήσει την τουρκική απαίτηση και πίεζαν τον τότε υπουργό Εξωτερικών Πάγκαλο να αναγνωρίσει στη Χάγη και δικαιοδοσία για θέματα άμυνας, ή να αρχίσει μία συνολική διαπραγμάτευση για το Αιγαίο. Όταν ο Πάγκαλος είχε αρνηθεί, η Ουάσιγκτον είχε ζητήσει και επισήμως να παραπεμφθούν στη Χάγη όλες οι «εδαφικές διαφορές»!
Δικαιολογημένα ο τότε Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Ισμαήλ Τζεμ είχε δηλώσει ότι εκείνη «η ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ πλησιάζει τις τουρκικές θέσεις», προσθέτοντας με εμφανή ικανοποίηση ότι γι’ αυτό και είχε προκαλέσει σοκ στην Αθήνα. Κι όμως, η εξέλιξη εκείνη δεν ήταν έκπληξη. Από την άνοιξη του 1996 και επανειλημμένως είχα γράψει στην “Καθημερινή” και στον “Επενδυτή” ότι η Ουάσιγκτον θα προωθούσε τη φόρμουλα του πακέτου, δηλαδή την παραπομπή στη Χάγη αθροιστικά όλων των θεμάτων που θα έθετε η μία και η άλλη πλευρά, μετατρέποντας τη Χάγη σε μπούμεραγκ για την ελληνική διπλωματία.
Αποστρατιωτικοποίηση και “επιθετικά” όπλα
Αυτά τότε. Ισχύουν ακριβώς τα ίδια και σήμερα; Η απάντηση είναι όχι. Μπορεί και σήμερα οι Τούρκοι να θέτουν ζήτημα αποστρατιωτικοποίησης, αλλά γνωρίζουν ότι καμία ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να αφοπλίσει τα νησιά. Γιατί το θέτουν τότε; Το θέτουν όχι τόσο για να πάρουν κάποιο αντάλλαγμα κάπου αλλού, όσο επειδή ελπίζουν ότι υπό το κράτος του φόβου η Αθήνα μπορεί να αποσύρει σιωπηλά από τα νησιά τα λεγόμενα “επιθετικά” όπλα, δηλαδή οπλικά συστήματα που μπορούν να πλήξουν στόχους στη ζώνη των μικρασιατικών ακτών. Με άλλα λόγια δεν τους ενδιαφέρουν οι στρατιώτες, αλλά οι πύραυλοι.
Κυρίως, όμως, το θέτουν για να αποτρέψουν τη μετατροπή των νησιών σ’ αυτό που μπορούν να μετατραπούν: σε μία αλυσίδα βάσεων πυραυλικών συστημάτων (εδάφους-εδάφους, εδάφους-αέρος και εδάφους-θαλάσσης), τα οποία θα αποτελούν την καλύτερη αποτροπή. Κι αυτό, επειδή θα μπορούν να ελέγξουν σε μεγάλο βαθμό το Αιγαίο σε αέρα και θάλασσα, αλλά και να πλήξουν με ακρίβεια ζωτικούς στόχους σε μεγάλο βάθος στη δυτική Τουρκία, αν όχι και ανατολικότερα.
Αυτός είναι ο δυνητικός εφιάλτης των Τούρκων στο στρατιωτικό επίπεδο. Ακόμα κι αν σε μία σύγκρουση κατάφερναν με απόβαση να καταλάβουν ένα ή και δύο ελληνικά νησιά, το στρατιωτικό και οικονομικό κόστος που θα πλήρωναν θα ήταν πολλαπλάσιο. Με άλλα λόγια, η ελληνική αποτρεπτική στρατηγική θα αποκτούσε πολύ πιο αξιόπιστη βάση από ό,τι σήμερα. Η Άγκυρα θα υποχρεωνόταν να εγκαταλείψει τα στρατιωτικά νταηλίκια, με τα οποία προωθεί τις μονομερείς επεκτατικές διεκδικήσεις της σε βάρος της Ελλάδας.
Εδώ ακριβώς “μπαίνουν στη σκηνή” η Ουάσιγκτον και το Βερολίνο. Ο Πάιατ, όπως και ο Γερμανός πρεσβευτής στην Αθήνα, δεν είπαν προ καιρού ψέματα όταν δήλωναν πως οι κυβερνήσεις τους δεν πιέζουν την Ελλάδα να αποστρατιωτικοποιήσει τα νησιά. Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, όμως, την πίεζαν να δεσμευτεί πως θα αποσύρει τα “επιθετικά” όπλα, ή τουλάχιστον πως δεν θα εγκαταστήσει “έξυπνα” πυραυλικά συστήματα στα νησιά, όπως επιβάλει στοιχειώδης στρατιωτική και πολιτική λογική, προκειμένου η ελληνική αποτρεπτική στρατηγική να καταστεί συμπαγής, αξιόπιστη και αποτελεσματική.
Αυτό το νόημα είχε η δήλωση Πομπέο περί μείωσης του στρατιωτικού αποτυπώματος. Το ίδιο νόημα έχουν και οι συναφείς δηλώσεις από εταίρους και συμμάχους. Ακριβώς γι’ αυτό, δεν αρκεί η δήλωση ότι δεν τίθεται θέμα αποστρατιωτικοποίησης. Η Αθήνα οφείλει να καταστήσει πάγια εθνική θέση ότι δεν πρόκειται να αναλάβει την οποιαδήποτε δέσμευση έναντι Τουρκίας, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ αναφορικά με την άμυνα και τον εξοπλισμό των νησιών. Αυτό ως πρώτο βήμα, γιατί το δεύτερο και σημαντικότερο είναι να μετατρέψει τα νησιά σε “αβύθιστα πυραυλοφόρα”.
Του Σταύρου Λυγερού
πηγή: slpress.gr
ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η Κύπρος στο στόχαστρο της Τουρκίας για την Γάζα – Η Λευκωσία σκέφτεται συμμετοχή στη διεθνή δύναμη, αποκαλύπτει ο Κόμπος
Η Κύπρος εξετάζει το ενδεχόμενο συμμετοχής στη διεθνή δύναμη σταθεροποίησης της Λωρίδας της Γάζας, ωστόσο ζητά σαφήνεια σχετικά με την εντολή και τους κανόνες εμπλοκής της δύναμης, δήλωσε ο κορυφαίος διπλωμάτης της χώρας, Κωνσταντίνος Κόμπος, στην Ελίζαμπεθ Χάγκεντορν (Elizabeth Hagedorn) του Al-Monitor.
«Είμαστε ανοιχτοί να δούμε πώς μπορούμε να συμμετάσχουμε», δήλωσε ο Κύπριος Υπουργός Εξωτερικών, σε συνέντευξή του στις 7 Δεκεμβρίου, στο περιθώριο του Φόρουμ της Ντόχα στην πρωτεύουσα του Κατάρ.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση του Al-Monitor, ο κ. Κόμπος δεν απέκλεισε την παρουσία κυπριακών δυνάμεων στη Γάζα υπό τις κατάλληλες συνθήκες:
«Εφόσον έχουμε σαφήνεια ως προς το πώς έχει σχεδιαστεί αυτό, ποιοι θα συμμετάσχουν [στη δύναμη], πώς θα λειτουργήσει όλο αυτό [και] ποιοι θα είναι οι κανόνες εμπλοκής».
Το ειρηνευτικό σχέδιο 20 σημείων του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ προβλέπει την παρακολούθηση της κατάπαυσης του πυρός από διεθνή στρατεύματα, την ασφάλεια των συνόρων της Γάζας και την εκπαίδευση μιας ελεγχόμενης παλαιστινιακής αστυνομικής δύναμης. Το σχέδιο, που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ τον προηγούμενο μήνα, απαιτεί από τον ισραηλινό στρατό να παραδώσει σταδιακά εδάφη στη διεθνή δύναμη σταθεροποίησης, καθώς αποσύρεται από τη Γάζα.
Ο απεσταλμένος του κ. Τραμπ στον ΟΗΕ, Μάικ Βαλτς, δήλωσε στο ισραηλινό κανάλι 12 ότι η μεταπολεμική δύναμη θα αναλάβει επίσης τον αφοπλισμό της Χαμάς, η οποία έχει απορρίψει προτάσεις για παράδοση των όπλων της.
Η κυβέρνηση Τραμπ σχεδιάζει την ανάπτυξη δυνάμεων στο έδαφος έως το 2026. Ορισμένες χώρες έχουν ονομαστεί ως πιθανοί συνεισφέροντες, μεταξύ αυτών η Αίγυπτος, η Ινδονησία και το Αζερμπαϊτζάν. Ωστόσο, καμία δεν έχει δεσμευτεί επισήμως, κυρίως λόγω ανησυχιών ότι θα μπορούσαν να βρεθούν σε διασταυρούμενα πυρά μεταξύ του ισραηλινού στρατού και της Χαμάς, η οποία παραμένει βαριά οπλισμένη.
«Είμαστε πρόθυμοι να συνεισφέρουμε σε όλα τα επίπεδα αυτής της δύναμης», ανέφερε ο Κόμπος, αναφερόμενος στην εκπαίδευση παλαιστινιακής αστυνομίας που θα συνεργάζεται με διεθνή στρατεύματα. «Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει αρκετή σαφήνεια σχετικά με το ποιος θα συμμετάσχει», πρόσθεσε.
Το Ισραήλ προσπάθησε να ασκήσει βέτο στη συμμετοχή της Τουρκίας στη δύναμη, επικαλούμενο τις σχέσεις της Άγκυρας με τη Χαμάς. Ο Κόμπος δεν διευκρίνισε εάν αναφερόταν σε πιθανή αντίθεση της Τουρκίας για τη συμμετοχή της Κύπρου, της οποίας η κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει.
Ο Κόμπος σημείωσε ότι η στρατιωτική ικανότητα της Κύπρου είναι περιορισμένη λόγω της «απειλής που αντιμετωπίζουμε πίσω στην πατρίδα μας από την τουρκική κατοχή». Η Κύπρος παραμένει διαιρεμένη από την εισβολή τουρκικών στρατευμάτων το 1974, μετά από πραξικόπημα που υποστηρίχθηκε από την ελληνική χούντα.
«Το μόνο παιχνίδι στην πόλη»
Ο Κόμπος μίλησε ενόψει της καθυστέρησης εφαρμογής της δεύτερης φάσης της εκεχειρίας, που συμφωνήθηκε με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ, λόγω της αλληλουχίας του αφοπλισμού της Χαμάς, της πλήρους αποχώρησης ισραηλινών στρατευμάτων από τη Γάζα και της ανάπτυξης διεθνών δυνάμεων.
Από την έναρξη ισχύος της εκεχειρίας στις 10 Οκτωβρίου, η Χαμάς απελευθέρωσε τους εναπομείναντες ζωντανούς ομήρους και όλους τους νεκρούς εκτός από έναν, σε αντάλλαγμα για την απελευθέρωση σχεδόν 2.000 Παλαιστινίων κρατουμένων από το Ισραήλ και την αποχώρηση στρατευμάτων του από τη Γάζα.
Το Ισραήλ διατηρεί τον έλεγχο περίπου του μισού θύλακα, αλλά δεν θα αποσυρθεί πλήρως μέχρι να αφοπλιστεί η Χαμάς. Ο Κόμπος τόνισε τη μοναδική θέση της Κύπρου ως μέλος της ΕΕ, με εγγύτητα στη Γάζα και στενές σχέσεις με το Ισραήλ. Τον Οκτώβριο, η Κύπρος παρουσίασε το δικό της εξάμηνο σχέδιο για την υποστήριξη ανοικοδόμησης και ασφάλειας της μεταπολεμικής Γάζας, συμπληρώνοντας το όραμα Τραμπ.
Μέρος του σχεδίου περιλαμβάνει τη χρήση του θαλάσσιου διαδρόμου «Αμάλθεια», που η Κύπρος άνοιξε πριν από δύο χρόνια για την απομάκρυνση συντριμμιών και την εισαγωγή δομικών υλικών. Μέχρι στιγμής, έχει παραδοθεί πάνω από 30.000 τόνοι βοήθειας στη Γάζα, με το μεγαλύτερο μέρος να εκφορτώνεται στο ισραηλινό λιμάνι του Άσντοντ.
Ο Κόμπος εξέφρασε αισιοδοξία για την επέκταση των παραδόσεων ώστε να περιλαμβάνουν νοσοκομειακό εξοπλισμό και αγαθά διπλής χρήσης, τονίζοντας ότι το κυπριακό σύστημα παραδόσεων είναι φθηνότερο, πιο γρήγορο και παρακάμπτει καθυστερήσεις και θέματα ασφαλείας.
Σε ερώτηση για την επάρκεια βοήθειας στη Γάζα, ο Κόμπος απάντησε ότι «έχει υπάρξει σημαντική βελτίωση, αλλά υπάρχει περιθώριο για περισσότερη».
ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ
Φιντάν επαναλαμβάνει τη θέση της Τουρκίας για «δίκαιη μοιρασιά» στην Ανατολική Μεσόγειο
Τη γνωστή ρητορική της Άγκυρας επανέλαβε για μία ακόμη φορά ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, υποστηρίζοντας ότι η χώρα του επιθυμεί μία «δίκαιη μοιρασιά» για την Ανατολική Μεσόγειο.
Όπως μεταδίδει ο ανταποκριτής του ΣΚΑΪ στην Τουρκία, ο Φιντάν τόνισε ότι πρέπει να υπάρξει συνολική συζήτηση όλων των θεμάτων που αφορούν το Αιγαίο. Παράλληλα, επισήμανε ότι η Άγκυρα θα υπερασπιστεί «με αποφασιστικότητα» τα συμφέροντά της και αναφέρθηκε εκ νέου στην ύπαρξη «τουρκικής μειονότητας» στη Δυτική Θράκη.
«Εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε την άποψη της δίκαιης μοιρασιάς στην Ανατολική Μεσόγειο. Συνεχίζουμε τα βήματά μας με αποφασιστικότητα για την προάσπιση των δικαιωμάτων και συμφερόντων μας. Υποστηρίζουμε την εξέταση όλων των διαφορών του Αιγαίου ως ενιαίο σύνολο, με στόχο την εξεύρεση λύσης στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και της καλής γειτονίας με ουσιαστικό και εποικοδομητικό τρόπο. Το Αιγαίο και η Ανατολική Μεσόγειος πρέπει να αποτελούν περιοχές ευημερίας και σταθερότητας», δήλωσε ο Τούρκος ΥΠΕΞ.
Επιπλέον, τόνισε ότι η Τουρκία «διατηρεί τη βούληση για θετική ατζέντα στις σχέσεις με την Ελλάδα. Προχωρούμε σε βήματα για την υποστήριξη των δικαιωμάτων της τουρκικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη και, αν χρειαστεί, το κάνουμε με αμοιβαιότητα».
Η ελληνική απάντηση
«Η οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και υφαλοκρηπίδας αποτελεί τη μία και μόνη διαφορά μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Συνεπώς, αναθεωρητικές θέσεις και προτάσεις είναι καθολικά απορριπτέες», επισημαίνουν διπλωματικές πηγές σε απάντηση στις δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΕΞ.
Συνεχίζουν αναφέροντας ότι «η Ελλάδα παραμένει προσηλωμένη στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και επιθυμεί, πάντοτε με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, να συνεχίσει τον δομημένο διάλογο με την Τουρκία επί της βάσης αυτών των αρχών».
Όσον αφορά το καθεστώς της μουσουλμανικής μειονότητας, σημειώνουν ότι «η Συνθήκη της Λωζάννης καθορίζει σαφώς τον χαρακτήρα της μειονότητας στη Θράκη ως θρησκευτικό, ενώ η Ελλάδα διασφαλίζει πλήρη ισονομία και ισοπολιτεία στα μέλη της».
Πηγή: Protagon.gr
ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ
Έντονη αμηχανία στις Βρυξέλλες μετά τις ακραίες εκτιμήσεις των ΗΠΑ για το μέλλον της Ευρώπης
Έντονη αναστάτωση επικρατεί στις Βρυξέλλες μετά τη δημοσιοποίηση ενός ιδιαίτερα αιχμηρού για την Ευρώπη κειμένου από την Ουάσιγκτον, το οποίο περιγράφει τη νέα Στρατηγική Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ. Το περιεχόμενο του εγγράφου έχει προκαλέσει εμφανή αμηχανία στην ευρωπαϊκή πλευρά, καθώς η κυβέρνηση Τραμπ φαίνεται να υιοθετεί πλήρως τα βασικά αφηγήματα της Ακροδεξιάς για την κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η δυσφορία εντείνεται τη στιγμή που οι ΗΠΑ πιέζουν τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ να επωμισθούν μεγαλύτερο μέρος των υποχρεώσεων τους, ενώ έχει προηγηθεί ο παραγκωνισμός των Ευρωπαίων από τις διαπραγματεύσεις για την ειρήνευση στην Ουκρανία. Στις συνολικά 33 σελίδες της αμερικανικής στρατηγικής, η ενότητα για την Ευρώπη καταλαμβάνει μόλις δύο σελίδες, όπου προβάλλεται η ακραία θέση ότι η ήπειρος οδεύει προς πολιτισμική αποδόμηση μέσα στα επόμενα 20 χρόνια λόγω της μετανάστευσης.
Στο ίδιο κείμενο αναφέρεται ότι «τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη συνδέονται με ενέργειες της Ε.Ε. και άλλων υπερεθνικών οργανισμών, οι οποίες υποσκάπτουν την πολιτική ελευθερία και κυριαρχία, με μεταναστευτικές πολιτικές που αλλοιώνουν τον δημογραφικό χαρακτήρα της ηπείρου και προκαλούν συγκρούσεις, καθώς και με φαινόμενα λογοκρισίας, καταστολής της αντιπολίτευσης, υπογεννητικότητας και απώλειας εθνικής ταυτότητας και αυτοπεποίθησης». Οι διατυπώσεις αυτές επιβεβαιώνουν την ιδεολογική σύμπλευση της κυβέρνησης Τραμπ με ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη. Παράλληλα, το κείμενο ενστερνίζεται τη θεωρία συνωμοσίας περί «μεγάλης αντικατάστασης», σύμφωνα με την οποία ελίτ υποτίθεται ότι επιδιώκουν την αντικατάσταση του ευρωπαϊκού πληθυσμού μέσω μαζικών μεταναστευτικών ροών από μουσουλμανικές κυρίως χώρες. Σημειώνεται χαρακτηριστικά ότι «σε μερικές δεκαετίες, ορισμένα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ θα διαθέτουν κατά πλειοψηφία μη ευρωπαϊκούς πληθυσμούς». Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εμφανώς αμήχανη, απέφυγε οποιοδήποτε σχόλιο, δηλώνοντας απλώς ότι το έγγραφο βρίσκεται υπό αξιολόγηση. Η συγκεκριμένη «στρατηγική» ενίσχυσε τις ήδη υπάρχουσες ανησυχίες των Ευρωπαίων σε σχέση με την Ουκρανία, καθώς η Ουάσιγκτον κρίνει ότι «ασταθείς κυβερνήσεις μειοψηφίας» στην Ευρώπη διατηρούν «ανέφικτες προσδοκίες για τον πόλεμο» και ουσιαστικά εμποδίζουν την ειρηνευτική διαδικασία, γεγονός που εξηγεί τη συνεχιζόμενη περιθωριοποίησή τους στις τρέχουσες συνομιλίες.
Παράλληλα, οι ΗΠΑ απαιτούν από τους συμμάχους στο ΝΑΤΟ να αναλάβουν μεγαλύτερο βάρος στις υποχρεώσεις του Συμφώνου. Σύμφωνα με το Reuters, κατά την πρόσφατη συνεδρίαση των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, οι Αμερικανοί έθεσαν ως ορόσημο το 2027. Νατοϊκή πηγή επιβεβαίωσε στην «Κ» την αυξανόμενη πίεση των ΗΠΑ, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι δεν προτάθηκε επίσημο χρονοδιάγραμμα. Όπως εξηγεί η ίδια πηγή, η χρονιά αυτή συμπίπτει με τη λήξη της θητείας Τραμπ, άρα είναι πιθανό το χρονικό πλαίσιο να συνδέεται με πολιτικό σχεδιασμό. Σε κάθε περίπτωση, για την Ευρώπη μια τέτοια πορεία απαιτεί σημαντικούς οικονομικούς πόρους και ισχυρή πολιτική βούληση.
Η χρηματοδότηση της Ουκρανίας αποτελεί εξίσου κρίσιμο ζήτημα για την Ε.Ε., καθώς στις 18 Δεκεμβρίου το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλείται να λάβει τελικές αποφάσεις για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού της περιόδου 2026-2027. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο Γερμανός καγκελάριος επισκέφθηκε χθες τις Βρυξέλλες, προκειμένου να μεταπείσει τον Βέλγο πρωθυπουργό, ο οποίος αντιτίθεται στην αξιοποίηση των «παγωμένων» ρωσικών περιουσιακών στοιχείων — το μεγαλύτερο μέρος των οποίων βρίσκεται σε βελγικό χρηματοπιστωτικό ίδρυμα. Ο Μερτς απορρίπτει επίσης την εναλλακτική λύση έκδοσης κοινού ευρωπαϊκού χρέους.
Οι ΗΠΑ, πάντως, φέρονται να αποθαρρύνουν την Ευρώπη από την επιλογή αυτή, υποστηρίζοντας ότι θα μπορούσε να βλάψει τις ειρηνευτικές πρωτοβουλίες. Ο Αμερικανός πρέσβης στις Βρυξέλλες αναφέρθηκε ευθέως στο θέμα σε συνέντευξή του στη Handelsblatt, ενώ σε άρθρο του στη Frankfurter Allgemeine Zeitung ο Μερτς επανέλαβε πως η Ευρώπη «δεν μπορεί να επιτρέψει σε τρίτες, μη ευρωπαϊκές χώρες, να καθορίζουν αποφάσεις που σχετίζονται με τους οικονομικούς πόρους του επιτιθέμενου, οι οποίοι έχουν νομίμως παγώσει εντός της δικαιοδοσίας του ευρωπαϊκού κράτους δικαίου και της ζώνης του ευρώ».
-
Βουλευτικές Εκλογές 20263 weeks agoΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΠΡΟΘΕΣΗΣ ΨΗΦΟΥ ΓΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2026
-
Off the Record1 month agoΧρήστο Στυλιανίδη, γιατί δεν μοιράζεσαι τις «αποκαλύψεις» σου με τον κυπριακό ελληνισμό;
-
#exAformis4 weeks ago
#exaformis – Ρίτα Θεοδώρου Σούπερμαν εφ’ όλης της ύλης | Παρασκευή 28/11 στις 7μμ
-
Off the Record4 weeks ago«Αποκεφαλίζουν» την οικογένεια Χριστόφια…
-
#exAformis1 month ago#exaformis – Ζούμε στην πιο ενδιαφέρουσα χώρα! Vol. 2 | Παρασκευή 21/11 στις 7μμ
-
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ3 weeks ago«Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας: Ο όρκος δεν ανέχεται υπεκφυγές – ή ενεργείς, ή παραιτείσαι.»
-
Βουλευτικές Εκλογές 20264 weeks agoΟ πρόεδρος του ΔΗΚΟ ανοικτός σε επαφές με πολιτικούς από άλλους χώρους
-
#exAformis2 weeks ago#exaformis – Ζούμε στην πιο ενδιαφέρουσα χώρα! Vol. 3 | Παρασκευή 05/12 στις 7μμ
-
Βουλευτικές Εκλογές 20263 weeks agoΠαραίτηση-έκπληξη: Ο Αναπληρωτής Πρόεδρος των Οικολόγων ξεκινά δικό του πολιτικό σχήμα
-
#exAformis4 weeks agoΟ κύκλος των αυταπάτων και της θεσμικής παρακμής

