Connect with us

ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ

Ο Τραμπ αλλάζει στάση – Προς κατάρρευση το ουκρανικό μέτωπο σε 50 ημέρες;

Avatar photo

Published

on

Έχουμε πράγματι μεταστροφή στη στάση του Αμερικανού προέδρου ως προς την υποστήριξη του Κιέβου; Στις αρχές της εβδομάδας, ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε την αποστολή αντιαεροπορικών συστημάτων Patriot και πυρομαχικών στην Ουκρανία, μέσω του ΝΑΤΟ. Ουσιαστικά, οι ΗΠΑ θα προμηθεύσουν την Ευρώπη με οπλισμό, τον οποίο εκείνη θα προσφέρει κατόπιν στο Κίεβο.

Ταυτόχρονα, ο Τραμπ έθεσε στον Βλαντίμιρ Πούτιν προθεσμία πενήντα ημερών για την επίτευξη ειρηνευτικής συμφωνίας· διαφορετικά, θα επιβληθούν κυρώσεις όχι μόνο στη Ρωσία, αλλά και σε όποιους συνεργάζονται εμπορικά μαζί της – συμπεριλαμβανομένων της Κίνας και της Ινδίας. Πολλοί ερμήνευσαν αυτές τις κινήσεις ως ένδειξη αλλαγής πολιτικής στάσης από πλευράς Τραμπ έναντι της Μόσχας, αποδίδοντας την τόσο στην κλιμάκωση των ρωσικών επιθέσεων όσο και στην επιρροή τριών προσώπων του στενού του κύκλου: του ειδικού απεσταλμένου για την Ουκρανία Κιθ Κέλογκ, του ΥΠΕΞ Μάρκο Ρούμπιο και της Πρώτης Κυρίας Μελάνια Τραμπ.

Αναμφισβήτητα, ο τόνος και η συμπεριφορά του Τραμπ έχουν διαφοροποιηθεί. Ο ίδιος εξέφρασε την απογοήτευσή του για τη στάση του Πούτιν, αποκαλύπτοντας πως τέσσερις φορές πίστεψε ότι είχαν φτάσει σε συμφωνία. Έτσι, για πρώτη φορά στην προεδρική του θητεία, ενέκρινε την αποστολή οπλισμού στην Ουκρανία – αν και το κόστος της στήριξης θα το αναλάβουν τρίτοι.

Ένας «πόλεμος κατά παραγγελία»

Κατά ορισμένους αναλυτές, η ουσιαστική μετατόπιση της αμερικανικής πολιτικής δεν εντοπίζεται στη διορία των 50 ημερών ή στην απειλή κυρώσεων – που θεωρούνται περισσότερο συμβολικές και δυνητικά επικίνδυνες λόγω πιθανής αύξησης των τιμών του πετρελαίου – αλλά στην απόφαση αποστολής στρατιωτικής βοήθειας.

Με αυτόν τον τρόπο, ο Τραμπ εμπλέκεται ουσιαστικά στον πόλεμο που μέχρι πρότινος χαρακτήριζε ως «πόλεμο του Τζο Μπάιντεν».

Σύμφωνα με τον καθηγητή και ειδικό στις σχέσεις με το Κρεμλίνο, Μαρκ Γκαλεότι, πρόκειται για τον «πόλεμο που ονειρευόταν ο Τραμπ»: ένας πόλεμος όπου πολεμούν οι Ουκρανοί, με αμερικανικά όπλα που όμως πληρώνονται από την Ευρώπη. Το ερώτημα, κατά τον ίδιο, είναι πώς θα αντιδράσει ο Πούτιν – θα επιλέξει τη διπλωματία ή την περαιτέρω στρατιωτική κλιμάκωση; «Αν πιστεύει πως στο τέλος θα επικρατήσει, θα επιχειρήσει να κλιμακώσει ή θα συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό για να επιβάλει τους όρους του;» διερωτάται.

Για τον απόστρατο στρατηγό και στρατιωτικό αναλυτή Μικ Ράιαν, ο Πούτιν δύσκολα θα αλλάξει πορεία. «Ακόμη και όταν η προέλαση προς το Κίεβο απέτυχε το 2022, συνέχισε. Είναι πιθανό να πράξει το ίδιο και σήμερα».

Περιορισμένα περιθώρια για τη Μόσχα

Οι αναλυτές του Ινστιτούτου για τη Μελέτη του Πολέμου επισημαίνουν ότι ο Πούτιν δεν κινείται εντελώς ανεξέλεγκτα. Οι οικονομικές απώλειες της Ρωσίας αποδίδονται στην εκτόξευση των στρατιωτικών δαπανών, τον πληθωρισμό, τις ελλείψεις εργατικού δυναμικού και τη μείωση των κρατικών αποθεμάτων. Αυτές οι πιέσεις ενδέχεται να επηρεάσουν την ικανότητά του να ισορροπεί μεταξύ άμυνας και κοινωνικής πολιτικής, ενδεχομένως φέρνοντάς τον ενώπιον δύσκολων αποφάσεων νωρίτερα από το αναμενόμενο.

Ενδιαφέρον θα έχει και η αντίδραση του Τραμπ εάν ο Πούτιν συνεχίσει απτόητος. Δημοσιεύματα αναφέρουν ότι ο Αμερικανός πρόεδρος εξετάζει την αποστολή επιθετικών όπλων και πυραύλων μεγάλης εμβέλειας που θα μπορούσαν να πλήξουν στόχους βαθιά στο ρωσικό έδαφος – ακόμα και στη Μόσχα.

Το παρασκήνιο των επαφών

Δύο πρόσφατες διαρροές εντείνουν τις υποψίες για κλιμάκωση. Η πρώτη αφορά δήθεν ερώτηση του Τραμπ στον Ζελένσκι για το αν η Ουκρανία είναι σε θέση να επιτεθεί στη Μόσχα. Η δεύτερη αποκαλύπτει ότι, ιδιωτικά, ο Τραμπ εξακολουθεί να πιστεύει πως η Ρωσία θα είναι τελικά ο νικητής.

Η συμπεριφορά του Τραμπ, που συχνά αλλάζει θέσεις και επηρεάζεται από τους συνομιλητές του, γεννά αβεβαιότητα. Ο Γκαλεότι μιλά για αυτοσχεδιασμούς στους οποίους καλούνται να δώσουν μορφή οι σύμβουλοί του.

Η Σαμπρίνα Σινγκ από το CNN εκτιμά πως δεν αποκλείεται μια νέα τηλεφωνική επαφή Πούτιν–Τραμπ να οδηγήσει σε πενθήμερη εκεχειρία, η οποία στη συνέχεια θα καταγγελθεί από τη Μόσχα ως παραβιασθείσα από την Ουκρανία. Έως τώρα, οι κινήσεις του Τραμπ φαίνεται να προσφέρουν πολύτιμο χρόνο στον Πούτιν, ο οποίος από την αρχή ποντάρει σε έναν μακρόσυρτο πόλεμο που θα φθείρει τη Δύση και θα διασπάσει την ουκρανική αντίσταση.

Τι μπορεί να πετύχει η Ρωσία σε 50 ημέρες;

Η διορία των πενήντα ημερών εκλαμβάνεται από αρκετούς ως παράθυρο ευκαιρίας για τη ρωσική θερινή επίθεση. Οι ρωσικές δυνάμεις εντείνουν τις επιθέσεις ήδη από τον Φεβρουάριο, διατηρώντας σταθερή πίεση στην πρώτη γραμμή.

Η αμερικανική στρατιωτική βοήθεια θα φτάσει σε ένα μέτωπο σε διαρκή κινητικότητα, με συνεχείς ρωσικές επιθέσεις και ουκρανικές αντεπιθέσεις. Παρότι η Ρωσία προχωρά αργά, ουκρανοί αξιωματούχοι δεν εκτιμούν ότι μπορεί να επιβάλει τους όρους της μέσα σε πενήντα ημέρες.

Οι δυνάμεις της Ουκρανίας, αν και εξαντλημένες και υποεξοπλισμένες, αξιοποιούν πλήρως την τεχνολογική τους υπεροχή, κυρίως μέσω των drones.

Αναλυτές στη Μόσχα αναγνωρίζουν ότι η ικανότητα των Ουκρανών στη χρήση μη επανδρωμένων συστημάτων καθιστά απίθανη την ταχεία προέλαση της Ρωσίας. Ως εκ τούτου, η Μόσχα υιοθετεί στρατηγική εξάντλησης του εχθρού με συνεχείς επιθέσεις σε διαφορετικά μέτωπα, ενισχυμένες αεροπορικές επιδρομές και αυξημένη χρήση πυραύλων και drones.

Ο στρατιωτικός αναλυτής Σεργκέι Πολετάγιεφ σημειώνει: «Δεν έχει σημασία πόσο γρήγορα προχωρούν. Ο στόχος δεν είναι η κατάληψη εδαφών, αλλά η εξόντωση του εχθρικού στρατού».

Η εικόνα στο πεδίο

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, οι ρωσικές δυνάμεις σημείωσαν μικρές αλλά κρίσιμες προωθήσεις, στοχεύοντας στον εγκλωβισμό ουκρανικών μονάδων σε τρεις πόλεις-κλειδιά: Ποκρόφσκ, Κοστιαντίνοβκα και Κουπιάνσκ.

Από την άνοιξη, εντείνουν την πίεση στο Ντονέτσκ, καταλαμβάνοντας χωριά γύρω από τα οχυρά Ποκρόφσκ και Κοστιαντίνοβκα. Εάν πέσουν, θα ανοίξει ο δρόμος για το Σλαβιάνσκ και το Κραματόρσκ, φέρνοντας τη Μόσχα πιο κοντά στον πλήρη έλεγχο του Ντονμπάς – μιας περιοχής που ήδη ελέγχει σε μεγάλο βαθμό (99% του Λουγκάνσκ και 70% του Ντονέτσκ).

Σε περίπτωση κατάληψης αυτών των πόλεων, η Ρωσία θα μπορέσει να κινηθεί δυτικά προς τη Ντνιεπροπετρόφσκ. Η πρωτεύουσα της περιοχής, το Ντνίπρο, απέχει μόλις 150 χιλιόμετρα από τις ρωσικές θέσεις. Η απώλειά της θα είχε ισχυρό συμβολικό και στρατηγικό αντίκτυπο.

Στο Λουγκάνσκ, τα ουκρανικά στρατεύματα διατηρούν μικρό έλεγχο εδαφών, αλλά η Μόσχα φαίνεται να δίνει προτεραιότητα στις άλλες περιοχές.

Αντίθετα, η πλήρης κατάληψη της Χερσώνας και της Ζαπορίζια παραμένει σημαντική πρόκληση για τη Ρωσία, με τις μάχες να συνεχίζονται.

ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ.gr

Continue Reading

ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ

Από την πλαγιά οδό η Τουρκία εισέρχεται στο πρόγραμμα SAFE

Avatar photo

Published

on

Όπως συμβαίνει με κάθε έργο φαραωνικής κλίμακας, έτσι και το τελευταίο σχέδιο της Leonardo φέρει ένα εντυπωσιακό όνομα. Ο «Θόλος του Μιχαήλ Αγγέλου» (Michelangelo Dome), που ανακοινώθηκε πρόσφατα από τον ιταλικό αμυντικό κολοσσό, αποτελεί το πλέον φιλόδοξο εγχείρημα της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας στην προσπάθεια ενίσχυσης της θωράκισης της ΕΕ απέναντι σε εξωτερικές απειλές – με τη Ρωσία να θεωρείται, στην παρούσα συγκυρία, ο πιο άμεσος κίνδυνος. Το συγκεκριμένο σχέδιο αντλεί έμπνευση από το ισραηλινό σύστημα «Iron Dome», το οποίο σε ορισμένους κύκλους έχει αποκτήσει σχεδόν μυθικές διαστάσεις σε ό,τι αφορά την αποτελεσματικότητά του. Ωστόσο, δεν είναι απολύτως ξεκάθαρο εάν και πώς η πρόταση της Leonardo θα λειτουργήσει συμπληρωματικά ή ανεξάρτητα από τις πρόσφατες κατευθύνσεις που περιλαμβάνονται στον «Οδικό Χάρτη Ετοιμότητας» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την προστασία από επιθέσεις μη επανδρωμένων οχημάτων.

Η Leonardo και η Baykar

Υπάρχει όμως ένας ακόμη παράγοντας που καθιστά την πρόταση Τσινγκολάνι ιδιαιτέρως σημαντική για την Ελλάδα: η στενή και διαρκώς ενισχυόμενη συνεργασία της Leonardo με την τουρκική εταιρεία Baykar, επικεφαλής της οποίας είναι ο Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ, γαμπρός του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Τον περασμένο Ιούνιο, στο περιθώριο της μεγάλης αμυντικής έκθεσης στο Λε Μπουρζέ του Παρισιού, οι δύο εταιρείες ανακοίνωσαν τη δημιουργία κοινοπραξίας 50-50 υπό την ονομασία LBA Systems, με έδρα στην Ιταλία – και συνεπώς εντός ευρωπαϊκού εδάφους.

Κατά την παρουσίαση του σχεδίου στον Ιταλό υπουργό Άμυνας Γκουίντο Κροζέτο και στα Γενικά Επιτελεία, ο Τσινγκολάνι περιέγραψε ένα πολυσύνθετο αμυντικό πλέγμα βασισμένο σε τεχνολογίες Τεχνητής Νοημοσύνης, το οποίο θα συνδέει συστήματα ξηράς, θάλασσας, αέρος και Διαστήματος για την αναχαίτιση UAVs, πυραύλων και άλλων απειλών. Τόνισε, επίσης, ότι η πλατφόρμα μπορεί να διασυνδέεται με νατοϊκά συστήματα και υποδομές άλλων κρατών.

Ιδιαίτερη βαρύτητα έδωσε στις ευρωπαϊκές κοινοπραξίες της Leonardo – με τη γερμανική Rheinmetall, τη γαλλική Thales, την Airbus και φυσικά την τουρκική Baykar – οι οποίες επιτρέπουν στην εταιρεία να υλοποιήσει ένα τόσο φιλόδοξο πρότζεκτ.

Η «εμμονή» με το SAFE θολώνει το τοπίο

Η αναφορά αυτή φέρνει στο φως μια πραγματικότητα που συχνά παραβλέπεται στον ελληνικό δημόσιο διάλογο: η Τουρκία αποτελεί ήδη, μέσω των βιομηχανιών της, κρίσιμο κομμάτι του ευρωπαϊκού αμυντικού οικοσυστήματος. Παρά τις έντονες αντιδράσεις των ελληνικών κομμάτων για την ενδεχόμενη συμμετοχή της Άγκυρας στο SAFE (Security Action for Europe), οι τουρκικές αμυντικές εταιρείες έχουν οικοδομήσει ένα εκτεταμένο δίκτυο συνεργασιών σε πολλά κράτη-μέλη της ΕΕ, το οποίο θα συνεχίσει να λειτουργεί ανεξαρτήτως του SAFE.

Με βάση τα σημερινά δεδομένα, τουρκικές εταιρείες μπορούν να συμμετέχουν ως υποκατασκευαστές σε κοινές ευρωπαϊκές αμυντικές προμήθειες μέχρι και σε ποσοστό 35%. Αν ο τουρκικός φάκελος είχε εγκριθεί εγκαίρως – κάτι που δεν συνέβη – το ποσοστό θα έφθανε το 65%. Η απόρριψη, λοιπόν, δεν ακυρώνει τις ήδη ενεργές συμπράξεις της Τουρκίας.

Αναμφίβολα, η Άγκυρα ήθελε να ενταχθεί στο SAFE και οι αντιδράσεις αξιωματούχων της προς την Αθήνα το επιβεβαιώνουν. Η Ελλάδα έχει αποδείξει ότι μπορεί να μπλοκάρει παρόμοιες κινήσεις – όπως είχε συμβεί με την PESCO, το EDF και τον EDA. Το πραγματικό ζήτημα, όμως, είναι το πόσο απλωμένο είναι πλέον το τουρκικό αμυντικό αποτύπωμα σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Το δίκτυο συνεργασιών της Τουρκίας στην ΕΕ

Πρόσφατη έρευνα του IISS σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Μπιλκέντ καταγράφει την έκταση της τουρκικής παρουσίας στην ευρωπαϊκή αμυντική αγορά. Ιταλία και Ισπανία εμφανίζονται ως οι χώρες με τη στενότερη συνεργασία με την Άγκυρα – κάτι που έχει άμεση σημασία για τα ελληνικά συμφέροντα στη Μεσόγειο. Ωστόσο, τουρκικές εταιρείες δραστηριοποιούνται επίσης σε Πολωνία, Γερμανία, Ρουμανία, Πορτογαλία, αλλά και σε Βαλτικές και Σκανδιναβικές χώρες.

Οι στενές σχέσεις με Ιταλία και Ισπανία

Στην Ιταλία, η Baykar έχει ήδη εξαγοράσει την Piaggio Aerospace, η οποία έχει αναπτύξει UAVs και συνεργάζεται με την Pratt & Whitney στο πρόγραμμα F-35 – ένα πρόγραμμα από το οποίο η Τουρκία έχει αποκλειστεί και προσπαθεί να επαναπροσεγγίσει. Επιπλέον, η ARCA Defence απέκτησε την Esplodenti Sabino στον τομέα των πυρομαχικών, ενώ η Stoeger απέκτησε την Beretta Defence Technologies.

Στο παρελθόν, η συνεργασία Leonardo–TAI γύρω από το ελικόπτερο Mangusta οδήγησε στη δημιουργία του τουρκικού Τ129 ATAK, ενώ η Fincantieri συνέβαλε στη ναυπήγηση τουρκικών περιπολικών.

Η συνεργασία της Τουρκίας με την Ισπανία είναι ακόμη πιο εντυπωσιακή: το TCG Anadolu βασίζεται στον σχεδιασμό του Juan Carlos I και λειτουργεί ως πλωτή πλατφόρμα για UAVs. Η Άγκυρα σχεδιάζει πλέον και εθνικό αεροπλανοφόρο με τη βοήθεια της Navantia, ενώ συζητούνται νέα υποβρύχια, φρεγάτες και UUVs.

Η Ισπανία υποστήριξε ενεργά την τουρκική προμήθεια 40 Eurofighters, ενώ πρόσφατα αποφάσισε την αγορά έως και 45 εκπαιδευτικών Hurjet – ένα συμβόλαιο άνω των 3 δισ. ευρώ.

Το ΝΑΤΟ και οι υπόλοιποι εταίροι

Η τουρκική παρουσία δεν περιορίζεται στα διμερή σχήματα. Το σύστημα MEROPS της ASELSAN επελέγη από το ΝΑΤΟ για ενίσχυση της αντιαεροπορικής άμυνας Ρουμανίας και Πολωνίας, ενώ σχεδιάζεται εγκατάσταση και στη Δανία.

Το 2021 η Πολωνία παρήγγειλε 24 Bayraktar TB2, ενώ η OTOCAR ανέλαβε την παραγωγή άνω των 1.000 οχημάτων Cobra II για τη Ρουμανία. Στην Πορτογαλία, η STM εξασφάλισε συμβόλαιο 123 εκατ. ευρώ για υποστήριξη του πολεμικού ναυτικού, ενώ η Repkon θα συνεισφέρει σε γραμμή παραγωγής πυρομαχικών 155 χιλ. σε γερμανικό εργοστάσιο από το 2027, έχοντας ήδη αποκτήσει την εταιρεία Bowas.

Continue Reading

MILITAIRE

Οι 4+1 παίκτες της γεωπολιτικής παρτίδας και ο γερμανικός κίνδυνος για την Ευρώπη-Θ.Ιγνατιάδης

Avatar photo

Published

on

Με εργαλείο την Ιστορία, ο Θεόδωρος Ιγνατιάδης, επικεφαλής της Ελληνορωσικής Λέσχης ΔΙΑΛΟΓΟΣ, επιχειρεί να εξηγήσει όλα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία. Πολλά απ’ αυτά είναι εξαιρετικά παράδοξα για όλους εμάς. Πως αλλιώς να χαρακτηρίσεις τη στάση των ευρωπαίων ηγετών που επιμένουν στον πόλεμο ,όταν ΗΠΑ και Ρωσία δεν κρύβουν ότι βρίσκονται σε φάση προσέγγισης που δεν πρόκειται να επηρεαστεί από το Βερολίνο, το Παρίσι ή τις Βρυξέλλες. Ποιοι είναι οι τέσσερις παίκτες που κάθονται στο τραπέζι της μεγάλης γεωπολιτικής παρτίδας που βρίσκεται σε εξέλιξη και ποιος είναι αυτός που διακαώς επιθυμεί να γίνει ο πέμπτος; Μήπως η Ευρώπη θα πρέπει να αρχίσει να ανησυχεί όχι για τον ρωσικό αλλά για τον γερμανικό κίνδυνο; Το Βερολίνο βρήκε την ευκαιρία για να επανεξοπλιστεί! Από κοντά και η Ιαπωνία.

ΠΗΓΗ: MILITAIRE .gr

Continue Reading

ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ

Καραϊβική σε συναγερμό: Ο Τραμπ κλείνει τον εναέριο χώρο – Το Καράκας αντιδρά με στρατιωτικές ασκήσεις

Avatar photo

Published

on

Ο Ντόναλντ Τραμπ προκάλεσε νέο κύμα έντασης το βράδυ του Σαββάτου, δηλώνοντας ότι θεωρεί τον εναέριο χώρο της Βενεζουέλας «εντελώς κλειστό». Η τοποθέτηση αυτή εξόργισε το Καράκας, το οποίο έκανε λόγο για «εχθρική ενέργεια» και αντέδρασε άμεσα ξεκινώντας στρατιωτικές ασκήσεις.

«Προς όλες τις αεροπορικές εταιρείες, πιλότους, λαθρεμπόρους ναρκωτικών και διακινητές ανθρώπων», έγραψε με κεφαλαία στο Truth Social ο Αμερικανός πρόεδρος, καλώντας τους να θεωρήσουν πως «Ο ΕΝΑΕΡΙΟΣ ΧΩΡΟΣ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΩΣ ΚΛΕΙΣΤΟΣ». Η δήλωση ήρθε σε μια στιγμή που η κυβέρνηση Τραμπ εντείνει την πίεση προς τον Νικολάς Μαδούρο, αναπτύσσοντας σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις στην Καραϊβική, όπου βρίσκεται και το μεγαλύτερο αεροπλανοφόρο στον κόσμο.

Ο Τραμπ κατηγορεί τη Βενεζουέλα ότι αποτελεί βασικό κόμβο της διακίνησης ναρκωτικών που καταλήγουν στις ΗΠΑ.

Αλλαγή καθεστώτος
Το Καράκας απορρίπτει κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς, επιμένοντας ότι ο πραγματικός στόχος της Ουάσινγκτον είναι η αλλαγή καθεστώτος και ο έλεγχος των πετρελαϊκών της αποθεμάτων.

Η κυβέρνηση Μαδούρο κατήγγειλε «αποικιοκρατική απειλή» που επιχειρεί να πλήξει την κυριαρχία της χώρας και χαρακτήρισε την αμερικανική δήλωση «πρωτοφανή, παράνομη και αδικαιολόγητη επίθεση κατά του λαού». Το υπουργείο Εξωτερικών έκανε λόγο για ενέργεια «εχθρική, μονομερή και αυθαίρετη», αντίθετη με βασικές αρχές του διεθνούς δικαίου. Παράλληλα, οι ένοπλες δυνάμεις της Βενεζουέλας πραγματοποίησαν ασκήσεις στις ακτές, με την κρατική τηλεόραση να προβάλλει εικόνες από αντιαεροπορικά συστήματα και πυροβόλα.

Στο Μαρακάι, περίπου 100 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα, πολεμικά αεροσκάφη Sukhoi ρωσικής κατασκευής και F-16 (αγορασμένα από τις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’80) συμμετείχαν σε αεροπορική επίδειξη, όπως είδαν δημοσιογράφοι του AFP.

Παράλληλα, το Καράκας διαμαρτυρήθηκε για την απόφαση της Ουάσινγκτον να «αναστείλει μονομερώς» τις πτήσεις επαναπατρισμού παράτυπων Βενεζουελανών μεταναστών, παρότι η κυβέρνηση Τραμπ έχει αναγάγει την αντιμετώπιση της μετανάστευσης σε κορυφαία προτεραιότητα.

«Μέχρι σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί 75 πτήσεις επαναπατρισμού με 13.956 άτομα», υπενθύμισε η βενεζουελάνικη κυβέρνηση.

Παρότι το αεροδρόμιο της Μαϊκετία λειτουργούσε κανονικά, έξι αεροπορικές εταιρείες ανέστειλαν αυτή την εβδομάδα τις πτήσεις από και προς τη Βενεζουέλα επικαλούμενες λόγους ασφαλείας, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να τους αφαιρέσει την άδεια. Αυτό προκάλεσε σοβαρά προβλήματα σε ταξιδιώτες.

Η 35χρονη Γιουσμαϊκάρ Σαλαμπαρία, Βενεζουελανή που ζει στη Χιλή, περιέγραψε το ταξίδι της ως «εφιάλτη», αφού αναγκάστηκε να περάσει από Μπογοτά και Κούκουτα και στη συνέχεια να διασχίσει πεζή τα σύνορα πριν πάρει εσωτερική πτήση. Παρά ταύτα δήλωσε πως ταξίδεψε «χωρίς φόβο»: «Οι Αμερικανοί πάντα λένε ότι θα επιτεθούν. Ζούμε μέρα με τη μέρα, μόνο ο Θεός ξέρει τι θα γίνει».

Νέος πόλεμος
Ο Τραμπ είχε προαναγγείλει ότι οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ θα ξεκινούσαν «πολύ σύντομα» χερσαίες επιχειρήσεις εναντίον «βενεζουελανών λαθρεμπόρων ναρκωτικών», προκαλώντας αντιδράσεις και από Ρεπουμπλικάνους και από Δημοκρατικούς στο Κογκρέσο.

«Υπενθύμιση: μόνο το Κογκρέσο μπορεί να κηρύξει πόλεμο», σημείωσε η Ρεπουμπλικανή Μάρτζορι Τέιλορ Γκριν, που έχει αποστασιοποιηθεί από τον πρώην μέντορά της Τραμπ και έχει παραιτηθεί από τη Βουλή των Αντιπροσώπων.

«Οι απερίσκεπτες ενέργειες του προέδρου Τραμπ απέναντι στη Βενεζουέλα οδηγούν τη χώρα όλο και πιο κοντά σε έναν νέο, δαπανηρό πόλεμο στο εξωτερικό», δήλωσε ο Δημοκρατικός ηγέτης στη Γερουσία, Τσακ Σούμερ.

Το Καρτέλ των Ήλιων
Ο Νικολάς Μαδούρο, στην εξουσία από το 2013 και πολιτικός κληρονόμος του Ούγκο Τσάβες, επανεξελέγη το 2024 μετά από εκλογές που σημαδεύτηκαν από επεισόδια και συλλήψεις.

Οι ΗΠΑ έχουν πραγματοποιήσει από τον Σεπτέμβριο πλήγματα σε περισσότερα από 20 βενεζουελάνικα πλοία που θεωρούνταν ύποπτα για λαθρεμπόριο ναρκωτικών σε Καραϊβική και Ειρηνικό, σκοτώνοντας τουλάχιστον 83 ανθρώπους — χωρίς, όπως καταγγέλλει το Καράκας, να έχουν προσκομιστεί αποδείξεις για τον πραγματικό ρόλο των πλοίων.

Τις τελευταίες μέρες αυξημένη δραστηριότητα αμερικανικών μαχητικών καταγράφεται σε μικρή απόσταση από τις βενεζουελάνικες ακτές, σύμφωνα με ιστοτόπους παρακολούθησης αεροσκαφών.

Οι New York Times αποκάλυψαν ότι Τραμπ και Μαδούρο είχαν πρόσφατα τηλεφωνική επικοινωνία σχετικά με πιθανή συνάντησή τους στις ΗΠΑ.

Η Ουάσινγκτον έχει χαρακτηρίσει «ξένη τρομοκρατική οργάνωση» το αποκαλούμενο «Καρτέλ των Ήλιων», του οποίου η ύπαρξη δεν έχει τεκμηριωθεί, όπως επισημαίνουν πολλοί ειδικοί. Σύμφωνα με τη θέση των ΗΠΑ, το καρτέλ αυτό διοικείται από τον ίδιο τον Μαδούρο.

Continue Reading
Advertisement

Viral

(c) 2017-25 | Vouli.TV. All Rights Reserved. Developed by UnitrustMedia