Όλα του ΔΗΣΥ δύσκολα

του Χάρη Θεραπή

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα τεκταινόμενα στον ΔΗΣΥ αποτελούν γρίφο για δυνατούς λύτες. Από την ημέρα της πρόωρης εξαγγελίας της υποψηφιότητας του Αβέρωφ Νεόφυτου για την Προεδρία της δημοκρατίας, ένα και πλέον χρόνο πριν την διεξαγωγή τους, ήταν πασιφανές ότι στο κόμμα υπήρχαν τάσεις με διαφορετικές ατζέντες και στα σίγουρα η περίφημη «ενότητα του κόμματος» έφυγε από το παράθυρο. Δεν ήταν έκπληξη τελικά η αποτυχία του προέδρου του κόμματος να μην περάσει στη δεύτερη Κυριακή των εκλογών για πρώτη φορά στην ιστορία του ΔΗΣΥ. Στο τραγικό δίλημμα που τέθηκε για τους ψηφοφόρους του ΔΗΣΥ, όσο αφορά την επιλογή ΠτΔ την δεύτερη Κυριακή, ανάμεσα στους Χριστοδουλίδη και Μαυρογιάννη και όλα όσα επακολούθησαν, βύθισαν το κόμμα σε εσωστρέφεια η οποία δεν έχει κοπάσει ούτε και με την εκλογή της νέας προέδρου του κόμματος και των υπόλοιπων αξιωματούχων της κομματικής ηγεσίας. Στελέχη με διαφορετικές καταβολές και ατζέντες οι οποίοι  όσο και να επικαλούνται τις παρακαταθήκες του αείμνηστου Γλαύκου Κληρίδη, φαίνεται ότι γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη η συνύπαρξη τους κάτω από την ίδια πολιτική στέγη.

Το μετέωρο βήμα του ΔΗΣΥ ανάμεσα στο ρόλο της Αξιωματικής αντιπολίτευσης ή της Συγκυβέρνησης με ένα ΠτΔ που προέρχεται από τις τάξεις του, σπέρνει τα ζιζάνια της αμφιβολίας και της αβεβαιότητας στις τάξεις των στελεχών του κόμματος, τα οποία ειρήσθω εν παρόδω, έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις για το μέλλον της παράταξης. Μεγαλώνει το χάσμα ανάμεσα στους νεοφιλελεύθερους, με προέλευση κυρίως τα αστικά κέντρα, από αυτούς που αποτελούν τον σκληρό πυρήνα του κόμματος της περιφέρειας, ας μου επιτραπεί ο όρος, της συντηρητικής πατριωτικής δεξιάς . Για να γίνω πιο κατανοητός, στην ερώτηση για ποια θα πρέπει να είναι η διαχείριση του μεταναστευτικού προβλήματος, ή για την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, θα πάρει κάποιος εκ διαμέτρου αντίθετες απαντήσεις από τους ψηφοφόρους του ΔΗΣΥ, δείγμα του ιδεολογικού χάσματος που υπάρχει. Οι επίσημες θέσεις της προεδρίας του κόμματος σε σειρά θεμάτων, δημιουργεί τάσεις φυγής σε παραδοσιακούς ψηφοφόρους του οι οποίοι κοιτάζουν οι περισσότεροι προς ΕΛΑΜ, το οποίο κάνει βήματα προόδου και εκσυγχρονισμού του τρόπου που πολιτεύεται και κατά συνέπεια γίνεται πιο προσιτό στο συντηρητικό ακροατήριο.

Στα πιο πάνω έρχονται να προστεθούν και οι τελευταίες κινήσεις τους τέως ΠτΔ Νίκου Αναστασιάδη, όπου ούτε λίγο ούτε πολύ τείνει να υποκαταστήσει την νυν ηγεσία του ΔΗΣΥ με την «πρωτοβουλία για αναγέννηση του ΔΗΣΥ» και τις νουθεσίες «για να τα βρουν Χριστοδουλίδης – ΔΗΣΥ για συγκυβέρνηση». Την πρωτοβουλία του τέως προέδρου, ακολούθησε άμεσα ο ΠτΔ με κάλεσμα προς τον ΔΗΣΥ για συμμετοχή στην συγκυβέρνηση. Οι αντιδράσεις δεν ήρθαν από την ηγεσία σε πρώτη φάση, αλλά από στελέχη ή και μέλη του κόμματος οι οποίοι προσπάθησαν να προκαταβάλουν τις όποιες αποφάσεις της ηγεσίας. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι διαφορετικές τάσεις και προσεγγίσεις δεν είναι απλά διαφορετικές εκτιμήσεις αλλά βαθύτερες πολιτικές διαφωνίες με κύριους εκφραστές τους Γιώργο Παμπορίδη, Κωνσταντίνο Πετρίδη, Μιχάλη Σοφοκλέους, Δημήτρη Δημητρίου, κ.α.

Εννέα μήνες πριν την πρώτη εκλογική αναμέτρηση της Αννίτας Δημητρίου στο πηδάλιο του ΔΗΣΥ, είναι ξεκάθαρο ότι τυχόν αποτυχία στις κάλπες θα πυροδοτήσει σειρά αντιδράσεων ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου. Ίσως το ιδανικό σκηνικό για την επανεμφάνιση του Αβέρωφ Νεοφύτου ή και κάποιων άλλων δελφίνων περιμένουν στη γωνιά.