Ο μύθος των Τεσσάρων (4)

                     Ο μύθος των Τεσσάρων (4)

                                                              Του Πέτρου Ζαρούνα*

Κάποιοι αγνοώντας πως η πολιτική δεν είναι αριθμητική αλλά άλγεβρα προωθούν την ιδέα της συνεργασίας 4  από τους πιο αδύναμους δημοσκοπικά υποψήφιους με στόχο να αποχωρήσουν οι 3 προς όφελος τους ενός έτσι ώστε να αθροίσουν τα ποσοστά τους και στη συνέχεια να στηρίξουν τον Αβέρωφ Νεοφύτου στο δεύτερο γύρο. Οι υποψήφιοι που περιλαμβάνονται σε αυτή την εν δυνάμει συνεργασία είναι οι Αχιλλέας Δημητριάδης, Κωνσταντίνος Χριστοφίδης, Χριστόδουλος Πρωτοπαπάς και Μάριος Ηλιάδης. Αυτοί που προωθούν τη συνεργασία των τεσσάρων επικαλούνται ως κοινά τους σημεία τη σύγκλιση των θέσεων τους στο Κυπριακό αλλά και  την αδυναμία τους να περάσουν στο δεύτερο γύρο. Να σημειώσω πως κάποιοι από αυτούς που προωθούν αυτή την ιδέα απετέλεσαν στο παρελθόν στελέχη του γραφείου του νυν συναγερμικού προέδρου.

Θεωρώ ότι το όλο εγχείρημα είναι μία πολιτική ουτοπία και θα εξηγήσω τους λόγους για αυτό τον χαρακτηρισμό.

Πρώτο οι προωθούντες παραγνωρίζουν το γεγονός ότι  εκείνο που τους ωθεί στη διεκδίκηση της προεδρίας είναι πρωτίστως η κατανοητή προσωπική φιλοδοξία και η εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους. Οι πιθανότητες να συμφωνήσουν και να κάνουν πίσω οι τρεις από τέσσερεις είναι περιορισμένες.

Δεύτερο τα ποσοστά που σήμερα συγκεντρώνουν είναι κατά το πλείστον προσωπικές συμπάθειες και όχι σκληρή ψήφος. Κατά συνέπεια είναι σχεδόν αδύνατον να μεταφέρουν τα δημοσκοπικά ποσοστά τους στον άλφα ή τον βήτα που ενδεχομένως θα επιλέξουν. Άρα το να αθροίσουμε τα δημοσκοπικά τους ποσοστά είναι εξ ορισμού μία λανθασμένη αντίληψη.

Τρίτο εκείνοι από τους προωθούντες τη συνεργασία επιθυμούν τη μετέπειτα στήριξη του Αβέρωφ Νεοφύτου παραγνωρίζουν το ισχυρό αντιαβερωφικό ρεύμα που διαπερνά συνολικά τη κυπριακή κοινωνία και επηρεάζει μάλιστα και σημαντικό ποσοστό από τους ψηφοφόρους του ΔΗΣΥ. Να  σημειωθεί πως και οι 4 θεωρούν τον Αβέρωφ Νεοφύτου συνυπεύθυνο για τις διαστάσεις που έχει πάρει η διαφθορά στη χώρα μας επί ημερών Νίκου Αναστασιάδη και της κυβέρνησης του ΔΗΣΥ.

Τέταρτο να σημειώσουμε πως οι 3 τουλάχιστον από τους 4 δεν έχουν κατέλθει ως υποψήφιοι για να ζητιανέψουν μία θέση στο υπουργικό συμβούλιο κάποιου από τους ισχυρότερους των υποψηφίων και ειδικότερα του Αβέρωφ Νεοφύτου. Στοχεύουν κυρίως στο να δημιουργήσουν πολιτικό κεφάλαιο το οποίο να αξιοποιήσουν την επομένη μέρα των προεδρικών του Φεβρουαρίου. Δεν είναι τυχαίο που της υποψηφιότητας Κωνσταντίνου Χριστοφίδη προηγήθηκε η ίδρυση και λειτουργία μαζί με ομάδα στελεχών του κινήματος «Νέο Κύμα».

Τέλος ακόμα και αν οι 3 από τους 4 συμφωνήσουν να αποσυρθούν προς όφελος του ενός τα ποσοστά που θα πάρει ο κοινός υποψήφιος δεν αναμένεται να κυμανθούν πέραν του 6-8%. Με τέτοια ποσοστά ο ρόλος τους θα είναι περιορισμένος. Με βάση τις σημερινές τάσεις το καθοριστικό ρόλο στο δεύτερο γύρο θα διαδραματίσει μάλλον ο χαμένος μεταξύ των Αβέρωφ Νεοφύτου και Ανδρέα Μαυρογιάννη που θα έχει πάρει 20%+. Ενδεχομένως οι φιλοαβερωφικοί από τους προωθούντες τη συνεργασία των 4 να έχουν μία κρυφή και σχετικά ρεαλιστική στόχευση. Αυτή δεν είναι άλλη από το να πλήξουν τη παράσταση νίκης του Νίκου Χριστοδουλίδη στο δεύτερο γύρο. Σύμφωνα με τους δικούς τους υπολογισμούς και εκτιμήσεις η διαφορά του Αβέρωφ Νεοφύτου από τον Νίκο Χριστοδουλίδη στο πρώτο γύρο θα έχει περιοριστεί τελικά σε ποσοστά κάτω του 8%.

Τελειώνοντας θα ήθελα να υπογραμμίσω πως οι πολίτες που σήμερα επιλέγουν κάποιο από τους 4 το κάνουν γιατί πρωτίστως τον θεωρούν έντιμο και καθαρό. Δεν ευρίσκονται σε αναζήτηση μεσάζοντα για να στηρίξουν στο δεύτερο γύρο τον Αβέρωφ Νεοφύτου ή κάποιο άλλο από τους άλλους δύο ισχυρούς υποψηφίους. Οι εποχές πολιτικών τύπου Ντίνου Μιχαηλίδη (Κατσιαρίστρα) που μάζευαν ψήφους για να τους εξαργυρώσουν στη συνέχεια με ένα υπουργείο έχουν τελειώσει. Δεν αποκλείω το ενδεχόμενο συνεργασίας των 4 ή τουλάχιστον των 3 από αυτούς. Σε κάθε όμως περίπτωση είτε συνασπισμένοι είτε μεμονωμένοι οι τέσσερεις υποψήφιοι γνωρίζουν πως θα έχουν πολιτικό μέλλον μόνο ως αντιπολίτευση του όποιου νέου προέδρου και όχι ως υπουργοί του.

*Ο κ. Πέτρος Ζαρούνας είναι διεθνολόγος και πολιτικός αναλυτής