Η χθεσινή συνεδρία του σκιώδους υπουργικού συμβουλίου υπό την Αννίτα Δημητρίου φαίνεται να σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη της αντιπολιτευτικής δράσης του Δημοκρατικού Συναγερμού. Αν και η πολιτική σκηνή ενδέχεται να μοιάζει με μια κωμωδία, γεμάτη σκιώδεις υπουργούς και φημολογούμενες συμμαχίες, η κατάσταση αυτή φαίνεται να είναι αρκετά πραγματική και σοβαρή.
Η αναφορά στη φημολογούμενη συμμαχία του Προέδρου Χριστοδουλίδη με την Αννίτα Δημητρίου και τη διάθεση για «βελούδινη αντιπολίτευση» προκαλεί αντιδράσεις και ερωτήματα για το μέλλον του κυβερνητικού και πολιτικού τοπίου. Παράλληλα, η δήλωση της κυρίας Συλβάνας για το Κυπριακό και ο χαρακτηρισμός του Προέδρου ως «βράχο» μοιάζει να συνδέεται με έναν τακτικισμό, για τον οποίο είναι δύσκολο να καταλήξουμε σε συμπέρασμα αν αφορά την πολιτική εξωτερική στρατηγική ή αποτελεί απλώς ρητορικό τέχνασμα.
Η αναφορά στον Πρόεδρο που διαβεβαιώνει ότι η Κύπρος δεν είναι πλέον ελκυστικός προορισμός για παράνομους μετανάστες, αποτελεί μια άλλη πτυχή της πολιτικής που ενδεχομένως να προκαλέσει αντιδράσεις και να εντείνει τις πολιτικές εντάσεις.
Το σχόλιο του Αρχιεπισκόπου Γεώργιου σχετικά με την επίσκεψη των Ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα προσθέτει μια ακόμη διάσταση στην πολιτική ένταση γύρω από το Κυπριακό και τις προσωπικές ερμηνείες που δίνονται σε τέτοιες δηλώσεις. Σε συνδυασμό με τις πρόσφατες τοποθετήσεις του, η κατάσταση δείχνει να απαιτεί μια ώριμη και νηφάλια συζήτηση, χωρίς αλαζονικές και εμπρηστικές δηλώσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο, η ανάγκη για αυτοκριτική και ενδοσκόπηση στις στάσεις των πολιτικών παραγόντων της Κύπρου φαίνεται επιτακτική.
Comments are closed for this post.