ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
«Νεφώσεις» πάνω από τα «ήρεμα νερά» των ελληνοτουρκικών
Ηδη από την πρώτη στιγμή της -κυριολεκτικά και μεταφορικά μετασεισμικής- ελληνοτουρκικής επαναπροσέγγισης που ξεκίνησε πέρυσι, έπειτα από το πολύνεκρο χτύπημα του Εγκέλαδου στη γείτονα, ήταν απολύτως σαφές ότι αυτή η διαδικασία θα κυλούσε υπό το βάρος δυσεπίλυτων διαφορών, ανοιχτών πληγών και εκκρεμοτήτων.
Στην ίδια τη Διακήρυξη των Αθηνών αναφέρεται άλλωστε, διόλου τυχαία, ότι τα μέρη δεσμεύονται μεν να καλλιεργούν πνεύμα αλληλεγγύης χωρίς όμως να θίγονται οι εκατέρωθεν νομικές θέσεις τους, ενώ και οι πολιτικές ηγεσίες στις δύο χώρες έχουν κατ’ επανάληψη παραδεχθεί δημόσια τους τελευταίους μήνες ότι υπάρχουν «γνωστές διαφορές», διαφορές οι οποίες φάνηκαν άλλωστε και κατά την επίσκεψη που πραγματοποίησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην Αγκυρα τον περασμένο Μάιο.
Στο πλαίσιο της κοινής συνέντευξης Τύπου που παραχώρησαν έπειτα από τη συνάντηση που είχαν στην τουρκική πρωτεύουσα την περασμένα άνοιξη, οι κ.κ. Μητσοτάκης και Ερντογάν βρέθηκαν να διαφωνούν για κατά βάση τέσσερα ζητήματα: τη μειονότητα στη Θράκη, τη Μονή της Χώρας που έγινε τζαμί με απόφαση της τουρκικής ηγεσίας, το Κυπριακό και… τη Χαμάς την οποία ο Τούρκος πρόεδρος έκρινε ότι έπρεπε να υπερασπιστεί ενώπιον της διεθνούς κοινότητας.
Με φόντο την επέτειο της συμπλήρωσης 50 ετών από την τουρκική εισβολή, το Κυπριακό δεν θα μπορούσε, βέβαια, παρά να επιστρέψει στο προσκήνιο ως «αγκάθι».
Κυριάκος Μητσοτάκης και Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν βρέθηκαν αμφότεροι στην Κύπρο στις 20 Ιουλίου, εκπέμποντας εκ διαμέτρου αντίθετα μηνύματα: ο μεν Ελληνας πρωθυπουργός υπέρ του σεβασμού των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, ο δε Τούρκος πρόεδρος στον αντίποδα υπέρ της απόκλισης από το πλαίσιο όσων έχουν ψηφιστεί στον ΟΗΕ.
«Δεν αποδεχόμαστε τετελεσμένα και η επιδίωξή μας παραμένει μία: Κυπριακή Δημοκρατία με μία κυριαρχία, μία διεθνή προσωπικότητα και μία ιθαγένεια, σε μία διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, σε ένα ενιαίο κράτος όπου όλοι οι πολίτες θα είναι και Κύπριοι και Ευρωπαίοι, χωρίς ξένο στρατό κατοχής, χωρίς αναχρονιστικές εγγυήσεις όπως ακριβώς το προβλέπουν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ αλλά και ο σεβασμός στο ευρωπαϊκό κεκτημένο», δήλωσε ο Έλληνας πρωθυπουργός το βράδυ του Σαββάτου από τη Λευκωσία.
«Δεν συμβιβαζόμαστε με τη διχοτόμηση […] Κύρια έγνοια και προτεραιότητά μου είναι ο τερματισμός της κατοχής, η απελευθέρωση και η επανένωση της πατρίδας μας», διακήρυξε ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, στο πλαίσιο της ιδίας εκδήλωσης για τη συμπλήρωση 50 ετών από το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή.
Η θέση της ελληνικής και της κυπριακής ηγεσίας υπέρ της ΔΔΟ και της επανένωσης δεν εκπλήσσει, καθότι πάγια.
Αυτή που έχει αλλάξει ωστόσο, και μάλιστα σημαντικά, τα τελευταία χρόνια, είναι η στάση της τουρκικής ηγεσίας η οποία επιμένει πια σε μια «λύση» τύπου δύο κρατών και διχοτόμησης, βγαίνοντας έτσι πλήρως έξω από το πλαίσιο των σχετικών ψηφισμάτων του ΟΗΕ.
Από το 2019 και έπειτα
Από την κατάρρευση των συνομιλιών στο Κραν Μοντανά το καλοκαίρι του 2017 και έπειτα, η Τουρκία δείχνει να σκληραίνει τη στάση της στο Κυπριακό, υιοθετώντας προσεγγίσεις περισσότερο μαξιμαλιστικές και αναθεωρητικές από εκείνες του παρελθόντος.
Τον Σεπτέμβριο του 2019, ο τότε ΥΠΕΞ της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, εισήλθε στο περίκλειστο Βαρώσι συνοδεία Τούρκων δημοσιογράφων, κάνοντας κάτι που δεν είχε κάνει άλλος -τόσο υψηλόβαθμος- Τούρκος αξιωματούχος μετά τον Αύγουστο του 1974.
Περίπου έναν χρόνο αργότερα, τον Οκτώβριο του 2020, σε μια περίοδο «προεκλογική» για τα κατεχόμενα, το κατοχικό καθεστώς θα προχωρούσε ένα βήμα παραπέρα ανοίγοντας μέρος της παραλίας του Βαρωσίου για «τον λαό και τους επισκέπτες», κάτι το οποίο επίσης δεν είχε ξαναγίνει μετά το 1974.
Τον Ιούλιο του 2021, ήταν η σειρά του Ερντογάν να μεταβεί στην κατεχόμενη Λευκωσία για να τιμήσει την τουρκική εισβολή, έχοντας στον πλευρό του όχι μόνο τον Τουρκοκύπριο Ερσίν Τατάρ αλλά και τον ηγέτη του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (MHP) Ντεβλέτ Μπαχτσελί ο οποίος είχε έρθει από την Τουρκία για να τον συνοδεύσει. Ερντογάν και Μπαχτσελί είχαν μάλιστα τότε επισκεφθεί και το σπίτι του Αλπαρσλάν Τουρκές στην κατεχόμενη Λευκωσία, ενώ ο Τούρκος πρόεδρος είχε στείλει σειρά από μηνύματα… υπέρ της «λύσης» των δύο κρατών.
Προσωπικές επιθέσεις
Τρία χρόνια μετά, η τουρκική ηγεσία επιμένει στη γραμμή της διχοτόμησης, την οποία έχει ξεκινήσει άλλωστε να χαράσσει εδώ και χρόνια στο Κυπριακό, με τον Ερντογάν να επαναλαμβάνει πια από την πλευρά του ότι «μία ομοσπονδιακή λύση δεν είναι δυνατή» και να βάζει στο στόχαστρο συγκεκριμένα τον Ελληνα υπουργό Εθνικής Αμυνας Νίκο Δένδια.
Η τουρκική «βεντέτα» με τον Ν. Δένδια πάει βέβαια αρκετά πίσω: σε εκείνη την επεισοδιακή συνέντευξη Τύπου που είχε λάβει χώρα στην Αγκυρα τον Απρίλιο του 2021, όταν οι κ.κ. Δένδιας και Τσαβούσολγου είχαν βρεθεί, ως ΥΠΕΞ τότε, να ανταλλάσσουν «πυρά» μπροστά στις κάμερες σχετικά με: τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) και τη Συνθήκη της Λωζάννης, το μεταναστευτικό και τον ελληνικό εναέριο χώρο που δεν συμπίπτει με τα ελληνικά χωρικά ύδατα, τις υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών πάνω από ελληνικά νησιά και την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη και την εμπλοκή της Ε.Ε. ως «τρίτου» στα ελληνοτουρκικά…
Τρία χρόνια μετά, ο ίδιος ο Ερντογάν προσωπικά (ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, κοντράρεται πια με τον εθνικιστή Μπαχτσελί στο εσωτερικό) αλλά και -πριν από αυτόν- το τουρκικό υπουργείο Αμυνας έσπευσαν να στοχοποιήσουν τον -ΥΕΘΑ πια- Νίκο Δένδια με την κατηγορία ότι ««κάνει καριέρα δημιουργώντας προβλήματα μεταξύ του τουρκικού και του ελληνικού λαού». Στο ίδιο πλαίσιο, ο κ. Ερντογάν κάλεσε μάλιστα τον Κυριάκο Μητσοτάκη να «μαζέψει» τον υπουργό του.
Τι θα μπορούσε, άραγε, να επιθυμεί να επιτύχει η τουρκική πλευρά, μέσα από μια τέτοια κίνηση;
Οι πιθανές απαντήσεις, πολλές:
- να «απαλλαγεί» από έναν «ενοχλητικό» υπουργό;
- να σπείρει διχόνοια εντός της ελληνικής κυβέρνησης;
- να παρουσιάσει το ελληνικό μέτωπο ως μη-αρραγές στο Κυπριακό;
- να πιέσει προσωπικά τον ίδιο τον Κυρ. Μητσοτάκη;
- ή μήπως να ανεβάσει τους τόνους της αντιπαράθεσης κάνοντας μια επικοινωνιακή επίδειξη ισχύος η οποία όμως δεν θα τορπιλίζει τις εν εξελίξει ελληνοτουρκικές επαφές (εάν «φταίει» μόνο ένας υπουργός, τότε το όποιο «πρόβλημα» παύει να είναι κεντρικό);
«Ματαιοπονούν»
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης ήταν, πάντως, σαφής στην απάντησή του:
«Το γεγονός ότι συζητούμε με την Τουρκία, δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε και πολύ περισσότερο ότι υποχωρούμε. Το αντίθετο […] Κάθε απειλή προς την Κύπρο, γίνεται απειλή για όλη την Ε.Ε. Είναι προφανές ότι τις απόψεις αυτές συμμερίζονται και εκφράζουν, στο σύνολό τους, όλα τα μέλη της Ελληνικής Κυβέρνησης. Συνεπώς, ματαιοπονούν όσοι προσπαθούν να ανακαλύψουν δήθεν διαχωρισμούς ανάμεσα στα κυβερνητικά στελέχη.»
Γιατί τώρα;
Πέρα από τους όποιους «δήθεν διαχωρισμούς» ωστόσο, υπάρχει παράλληλα και η απειλή του ντε-φάκτο «διαχωρισμού» της Κύπρου στην οποία επενδύει και την οποία προωθεί -με ανησυχητική συνέπεια είναι η αλήθεια τα τελευταία χρόνια- η πλευρά της Άγκυρας.
Η τουρκική ηγεσία προφανώς κρίνει ότι αυτό είναι ένα θέμα στο οποίο μπορεί να πιέσει στην παρούσα φάση, υπό το πρίσμα όσων μπορεί να ακολουθήσουν (βλ. μια νίκη Τραμπ στις ΗΠΑ) αλλά και όσων έχουν προηγηθεί διεθνώς τα τελευταία χρόνια (βλ. ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, νίκη Αζέρων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, χάος στη Γάζα, ανάδυση χωρών του καλούμενου Παγκοσμίου Νότου που διεκδικούν ισχυρότερο ρόλο στον ΟΗΕ αλλά εκτός ΟΗΕ, μέσα από άλλα διεθνή σχήματα συνεργασίας)…
Κι όλα αυτά… δέκα χρόνια έπειτα από την ιστορική επίσκεψη που είχε πραγματοποιήσει στην Κύπρο -ως αντιπρόεδρος τότε των ΗΠΑ, τον Μάιο του 2014– ο νυν πρόεδρος Τζο Μπάιντεν…
Πηγή: Kathimerini
MILITAIRE
Γαλλική Αξιολόγηση: Η Τουρκία Σηκώνει «Σημαία» στις Παγκόσμιες Εξαγωγές Όπλων
Το γαλλικό υπουργείο Άμυνας αναγνώρισε την ταχεία άνοδο της Τουρκίας στην παγκόσμια αγορά όπλων, υπογραμμίζοντας την πρωτοφανή αύξηση των εξαγωγών που αποδίδεται στις πωλήσεις drones και στις συνεχείς επενδύσεις στην αμυντική βιομηχανία της χώρας, σύμφωνα με τις πρόσφατες ετήσιες εκθέσεις του προς το κοινοβούλιο.
Οι πληροφορίες του 2024 για τις γαλλικές εξαγωγές όπλων ανέφεραν ότι η Τουρκία «συνεχίζει να επενδύει μαζικά στην ανάπτυξη της αμυντικής της βιομηχανίας», σημειώνοντας ότι οι εξαγωγές της «έφτασαν σε νέο ρεκόρ το 2024 με αύξηση περίπου 80% σε σύγκριση με το 2023, υποστηριζόμενες σε μεγάλο βαθμό από διάφορες συμβάσεις εξαγωγής drones».
Οι εξαγωγές της Τουρκίας στον τομέα της άμυνας και της αεροδιαστημικής ανήλθαν συνολικά σε περίπου 5,5 δισεκατομμύρια δολάρια το 2024, από 3,1 δισεκατομμύρια δολάρια το προηγούμενο έτος, σύμφωνα με στοιχεία της τουρκικής κυβέρνησης — μια αύξηση που τοποθετεί τη χώρα μεταξύ των ταχύτερα αναπτυσσόμενων εξαγωγέων όπλων στον κόσμο. «Η Τουρκία βρίσκεται σε παρόμοια δυναμική με τη Νότια Κορέα», ανέφεραν οι γαλλικές πληροφορίες, χαρακτηρίζοντας την απόδοση της Άγκυρας ως «μία από τις πιο εντυπωσιακές προόδους που καταγράφηκαν μεταξύ των δέκα μεγαλύτερων παγκόσμιων εξαγωγέων την τελευταία δεκαετία».
Αναφέροντας στοιχεία του Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI), οι πληροφορίες επισημαίνουν ότι η Τουρκία κατέλαβε την 11η θέση παγκοσμίως στις εξαγωγές αμυντικού εξοπλισμού κατά την περίοδο 2020-2024, με τις πωλήσεις να αυξάνονται πάνω από 100% σε σύγκριση με την περίοδο 2015-2019. Το μερίδιο της Τουρκίας στις παγκόσμιες εξαγωγές όπλων σχεδόν διπλασιάστηκε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, από περίπου 0,8% σε 1,7%.
Οι εξαγωγές όπλων της Γαλλίας έφτασαν τα 21,6 δισεκατομμύρια ευρώ (22,7 δισεκατομμύρια δολάρια) σε νέες παραγγελίες το 2024, το δεύτερο υψηλότερο ετήσιο ποσό που έχει καταγραφεί μετά το 2022. Οι ευρωπαίοι πελάτες αντιπροσώπευαν περίπου το 60% αυτών των παραγγελιών, αντανακλώντας την αυξανόμενη περιφερειακή ζήτηση μετά την πλήρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι πέντε μεγαλύτεροι εξαγωγείς — οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γαλλία, η Ρωσία, η Κίνα και η Γερμανία — αντιπροσώπευαν περίπου το 72% των μεταφορών όπλων μεταξύ 2020 και 2024. Ενώ οι εξαγωγές των ΗΠΑ και της Γαλλίας αυξήθηκαν, οι αποστολές από τη Ρωσία, την Κίνα και τη Γερμανία μειώθηκαν.
ΠΗΓΗ: MILITAIRE .gr
MILITAIRE
Διπλωματία ή Πόλεμος μέχρι την Παράδοση της Ουκρανίας
Αυτός είναι ο λόγος που οι ΗΠΑ και η Ευρώπη επιμένουν σε μια εκεχειρία, ουσιαστικά επιδιώκοντας μια νέα συμφωνία τύπου Μινσκ. Κατά τη διάρκειά της, η Δύση πιθανότατα θα ενισχύσει τη στρατιωτική βιομηχανική της παραγωγή και θα ανασυντάξει τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, προετοιμάζοντάς τες για έναν νέο γύρο εχθροπραξιών. Η Ρωσία φοβάται αυτήν την πιθανή «παραπλάνηση» και επιδιώκει να ολοκληρώσει τη στρατιωτική της επιχείρηση, καθώς το Κρεμλίνο μετανιώνει που δεν ενεργοποίησε την ειδική στρατιωτική επιχείρηση αμέσως μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, όταν η Ουκρανία ήταν απροετοίμαστη.
Η σύνοδος ΗΠΑ–Ρωσίας στη Βουδαπέστη
Όταν η Ουάσιγκτον σκέφτηκε να προμηθεύσει την Ουκρανία με πυραύλους Τομάχοκ, ο Πούτιν και ο Τραμπ, με πρωτοβουλία του Ρώσου προέδρου, είχαν μια ακόμη συνομιλία. Σκοπός ήταν η διοργάνωση συνόδου ΗΠΑ–Ρωσίας στη Βουδαπέστη, με την απόσυρση των Τομάχοκ από το τραπέζι. Ωστόσο, λίγες ημέρες μετά, ο Τραμπ ακύρωσε τη σύνοδο, επιβάλλοντας νέες κυρώσεις σε δύο μεγάλους ρωσικούς πετρελαϊκούς ομίλους και δεκάδες θυγατρικές, πλήττοντας τα έσοδα της Μόσχας.
Η διαφωνία μεταξύ των δύο ηγετών αφορούσε την άμεση κατάπαυση πυρός και την έναρξη ειρηνευτικών συνομιλιών, πρόταση που υποστηρίζουν η Ουκρανία και οι ευρωπαίοι σύμμαχοί της. Ο Πούτιν, θεωρώντας ότι η Ρωσία κερδίζει και η Ουκρανία εξαντλείται, απορρίπτει οποιαδήποτε παύση εχθροπραξιών χωρίς συνολική συμφωνία που θα αντιμετωπίζει τις «βασικές αιτίες» της σύγκρουσης. Ο Ρώσος πρόεδρος πιστεύει ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ του, παρακολουθώντας την ικανότητα της Ουκρανίας να αντέξει τον χειμώνα υπό συνεχείς βομβαρδισμούς και έλλειψη προσωπικού.
Εξελίξεις στο μέτωπο
Στο πεδίο της μάχης, οι ρωσικές δυνάμεις περικυκλώνουν σταδιακά το Ποκρόφσκ στο Ντόνετσκ και πλησιάζουν το Λάιμαν και το Σιβέρσκ βορειότερα. Οι αναλυτές διαπιστώνουν νέες λαβίδες, που ίσως οδηγήσουν σε περικύκλωση της ουκρανικής «ζώνης-φρουρίου» στο Ντονμπάς, περιλαμβανομένων των Κωστιαντίνοβκα, Κραματόρσκ και Σλαβιάνσκ. Η περικύκλωση θα προκαλούσε καταστροφική ήττα για την Ουκρανία και τους δυτικούς χορηγούς της, ενώ θα σήμαινε την πλήρη κατάληψη της περιοχής Ντονμπάς. Η τύχη της στρατιωτικής αυτής επιχείρησης θα κριθεί στις επόμενες εβδομάδες και μήνες.
Η μάχη για τη «ζώνη-φρούριο» αποτελεί μικρογραφία του ευρύτερου πολέμου δι’ αντιπροσώπων ΗΠΑ–Ρωσίας στην Ουκρανία. Η προέλαση της Ρωσίας στο Ντονμπάς δημιουργεί μια επιχειρησιακή περικύκλωση της τελευταίας ουκρανικής αμυντικής γραμμής, εξέλιξη που μπορεί να καθορίσει την τύχη του πολέμου.
Ενεργειακή πίεση και ευρύτερες επιθέσεις
Η Ρωσία εφαρμόζει νέα τακτική για την πλήρη απενεργοποίηση του ενεργειακού συστήματος στην αριστερή όχθη του Δνείπερου, δημιουργώντας ανισορροπία μεταξύ ανατολικής και δυτικής Ουκρανίας: στα ανατολικά υπάρχει κρίσιμη έλλειψη ηλεκτρικής ενέργειας λόγω καταστροφής θερμοηλεκτρικών και υδροηλεκτρικών σταθμών, ενώ στα δυτικά, όπου υπάρχουν πυρηνικοί σταθμοί, υπάρχει πλεόνασμα που δεν μπορεί να μεταφερθεί αποτελεσματικά.
Ο Ροστισλάβ Ισένκο υποστηρίζει ότι η ρωσική επίθεση όχι μόνο επιταχύνεται, αλλά επεκτείνεται πέραν του Ντονμπάς. Οι ρωσικές δυνάμεις εξετάζουν τις άμυνες γύρω από τη Χερσώνα, με το μέτωπο να θυμίζει τη διαμόρφωση του Μαρτίου 2022, όταν ρωσικές μονάδες ελέγχαν έως το 35% του ουκρανικού εδάφους. Η πρώτη γραμμή της Ουκρανίας μεταξύ Τσερνιχόφ και Χερσώνα κινδυνεύει με πλήρη κατάρρευση. Ο Ισένκο σημειώνει ότι η Ουκρανία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς διαφθορά, καθώς αυτή αποτελεί θεμέλιο του κράτους της.
Το «σιωπητήριο» των νεκρών
Η διπλωματία βρίσκεται σε τέλμα. Ευρωπαίοι ηγέτες απειλούν με αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία, αλλά χωρίς στήριξη από την Ουάσιγκτον δεν θα το τολμήσουν. Το δράμα των Ουκρανών παραμένει στο παρασκήνιο. Τα νεκροταφεία επεκτείνονται στη Ζαπορίζια, Χάρκοβο και Τσερκάσι. Οι τάφοι πολλαπλασιάζονται εβδομαδιαία, με φρεσκοφυτεμένους μεταλλικούς σταυρούς, χωρίς ονόματα, μόνο αριθμούς.
Στα σπίτια, οι μητέρες περιμένουν μάταια, οι γυναίκες ελέγχουν λίστες, τα παιδιά ρωτούν πότε θα επιστρέψει ο πατέρας. Οι αποφάσεις λαμβάνονται από ηγεσίες με προσωπικά κίνητρα και οικονομικά συμφέροντα, αδιαφορώντας για τις ανθρώπινες απώλειες. Παρά την τραγική πραγματικότητα, ο επίμονος άνεμος σηκώνει τις μπλε και κίτρινες σημαίες, ενώ η χώρα παραμένει σε άρνηση της έκτασης των απωλειών. Όπως έγραψε ο Βασίλι Γκρόσμαν: «Οι νεκροί δεν ζητούν τίποτα. Αλλά μας κοιτάζουν και η σιωπή τους είναι κρίση».
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Στη στρατηγική Τατάρ ο Έρχιουρμαν – Ουδεμία υποχώρηση για τα σημεία διέλευσης
Ο νέος Τουρκοκύπριος ηγέτης, Τουφάν Έρχιουρμαν, εμφανίζεται πιστός στη γραμμή Τατάρ για τα οδοφράγματα. Επισκέφθηκε το οδόφραγμα του Αγίου Δομετίου, επισημαίνοντας την ανάγκη για ένα ακόμη σημείο διέλευσης ώστε να μειωθεί η κυκλοφοριακή συμφόρηση.
Η θέση αυτή επαναλαμβάνει τη στρατηγική του Ερσίν Τατάρ, ο οποίος αρνείται να εξετάσει τις προτάσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς για αμοιβαία ανοίγματα σημείων διέλευσης. Το σημείο που προτείνει ο Τατάρ και φαίνεται να υιοθετεί ο Έρχιουρμαν είναι η περιοχή της Μιας Μηλιάς.
Ο Έρχιουρμαν τόνισε ότι τον Δεκέμβριο θα ξεκινήσουν εργασίες υποδομής στο σημείο και ότι βρίσκονται σε συζητήσεις με τον ΟΗΕ για ειδικά μέτρα που θα ελαχιστοποιούν προβλήματα στις διελεύσεις, συμπεριλαμβανομένων των ασθενοφόρων. Πρότεινε επίσης τη χρήση του Λήδρα Πάλας για ασθενοφόρα και την ανάγκη δημιουργίας νέου σημείου διέλευσης οχημάτων στη Λευκωσία. Η λειτουργία περισσότερων γραφείων ελέγχου και η αύξηση του προσωπικού στην ε/κ πλευρά, όπως σημείωσε, θα μείωνε σημαντικά την κυκλοφοριακή συμφόρηση.
Στις περιορισμένες συναντήσεις που πραγματοποίησε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ με τους δύο ηγέτες και στις συνομιλίες Χριστοδουλίδη–Τατάρ, διαφάνηκε ότι τα σημεία διέλευσης καθορίζονται από τον τουρκικό κατοχικό στρατό και όχι από τον Τουρκοκύπριο ηγέτη. Η ελληνοκυπριακή πλευρά ζητά χρόνια άνοιγμα σημείων στα Κόκκινα και σε Αθηένου–Πυρόι, κάτι που απορρίπτει η τουρκική πλευρά, ενώ επί Τατάρ επιτρέπεται μόνο ένα νέο σημείο στη Μια Μηλιά.
Ο στενός συνεργάτης του Έρχιουρμαν, Φικρί Τόρος, ανέφερε ότι η μη πρόσκληση στην Άγκυρα οφείλεται στις πολλές υποχρεώσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος επισκέφθηκε τις χώρες του Κόλπου και υποδέχθηκε ηγέτες Βρετανίας και Γερμανίας. Οι διαβουλεύσεις για το ραντεβού συνεχίζονται, χωρίς να έχει οριστεί ημερομηνία. Παράλληλα, ο Έρχιουρμαν αναμένεται να προβεί σε διαβουλεύσεις με την Τουρκία στο ανώτατο επίπεδο, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να ξεκινήσει διάλογος με την ελληνοκυπριακή ηγεσία.
Στα ενεργειακά, ο ιδρυτής του Κόμματος TAM, Σερντάρ Ντενκτάς, επεσήμανε ότι τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο έχουν κεντρική θέση στο Κυπριακό και ότι όσο παραμένει άλυτο το ζήτημα, εμποδίζεται η αξιοποίησή τους τόσο από την ελληνοκυπριακή πλευρά όσο και από τους Τουρκοκύπριους. Ο ταχύτερος και οικονομικότερος δρόμος για την εξαγωγή τους είναι μέσω της Τουρκίας, καθιστώντας αναγκαία τη βελτίωση των σχέσεων της ε/κ πλευράς με την Τουρκία.
Ο ίδιος ο Τουρκοκύπριος πολιτικός απέρριψε τον όρο «Τουρκόφωνοι Κύπριοι», δηλώνοντας: «Δεν είμαστε Τουρκόφωνοι Κύπριοι, είμαστε Τουρκοκύπριοι. Είμαστε ισότιμοι ιδιοκτήτες αυτού του νησιού».
-
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ6 days agoΤουφάν Δεν μπορείτε να μας κάνετε να αγαπήσουμε τον Ερντογάν!
-
#exAformis1 week ago8κομματική βουλή δείχνει η δημοσκόπηση
-
Βουλευτικές Εκλογές 20263 weeks agoΜΕΓΑΛΗ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΓΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2026, ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ 2028 ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΩΝ
-
#exAformis1 week ago#exAformis | Εκ φύσεως Πολιτικός — με τον Μάριο Πουλλικκά, Δευτέρα 27/10 στις 7μμ
-
Άρθρα Χάρη Θεραπή1 week agoΗ ψευδαίσθηση Ερχιουρμάν: προοδευτικός λόγος ή καμουφλαρισμένος εθνικισμός;
-
Βουλευτικές Εκλογές 20261 week agoΔΗΚΟ – Αποστόλου: Οι όροι για κοινή πορεία στις εκλογές 2026
-
#exAformis1 week agoΣύγκριση αποτελεσμάτων Ιουνίου – Οκτωβρίου 2025
-
ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ1 week agoΥπουργείο Άμυνας: Ανοιχτές οι αιτήσεις για Στρατιωτικές Ακαδημίες των ΗΠΑ
-
ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ1 week agoΛευκωσία – Παρίσι σε τροχιά στρατηγικής συμμαχίας: Σύντομα στην Κύπρο ο Μακρόν
-
ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ1 week agoΗ «Γαλάζια Πατρίδα» συναντά την πραγματικότητα: Κύπρος και Λίβανος λένε «όχι» στα σχέδια της Τουρκίας, οριοθετώντας κοινή ΑΟΖ

