Το μήνυμα προωθήθηκε αλλά δεν έφτασε παντού

«Όταν οι άλλοι χλευάζουν την ιστορία της Κύπρου και του κυπριακού ελληνισμού, εμείς την τιμούμε και την υπερασπιζόμαστε» ήταν η απάντηση του ΔΗΚΟ, στις αντιδράσεις που προκάλεσε μία ανάρτησή τους στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης. Η φωτογραφία του Μακαρίου συνοδευόμενη με το ιστορικό «γνώριμη η φωνή που ακούεις» και η θερμή υποστήριξη του έργου του, ήταν αρκετό για να προκαλέσει σωρεία συζητήσεων και ερωτημάτων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τι ξέθαψε τον Μακάριο από το χρονοντούλαπο της ιστορίας έτσι ξαφνικά; Ήταν άραγε τυμβωρυχία, μία επικοινωνιακή γκάφα στο ήδη βεβαρημένο ιστορικό του κόμματος, ή μία στοχευμένη προσπάθεια να συσπειρωθεί το διάσπαρτο πλέον ακροατήριο του κόμματος; Η αντίδρασή τους σε όλο αυτό, έδειξε πως ο στόχος ήταν μάλλον το τελευταίο. Το κατά πόσο αυτή η μέθοδος είναι αρκετή και για να συσπειρώσει ένα κόμμα με σοβαρές παθογένειες, πληγές και εσωστρέφεια, αλλά κυρίως για να διατηρήσει την τρίτη θέση του στην κομματική σκακιέρα είναι άγνωστο. Το σίγουρο είναι πως η επικοινωνιακή τακτική του ΔΗΚΟ υπήρξε η αφορμή για να συζητηθεί η στρατηγική των κομμάτων ευρύτερα. Όλοι έχουν ήδη μπει σε μία διαδικασία δημιουργίας συνθήματος, εξεύρεσης του αφηγήματος και καταγραφής του διακυβεύματος. Το ερώτημα είναι αν το μήνυμά τους είναι τόσο δυνατό που θα καταφέρει να περάσει τόσο στο ακροατήριό τους αλλά και σε ένα ευρύτερο εκλογικό κοινό που έχουν ανάγκη.

Διαβάστε το ρεπορτάζ της Μαρίνας Οικονομίδου στην έντυπη έκδοση της «Κ».

Πηγή: Kathimerini