Ο Κύπριος υπουργός Ενέργειας, Γιώργος Παπαναστασίου, παρουσίασε πρόσφατα στον Έλληνα ομόλογό του ένα τεκμηριωμένο σχέδιο για την επανεκκίνηση και ολοκλήρωση του έργου ηλεκτρικής διασύνδεσης Κύπρου – Κρήτης – Ευρώπης. Ένα έργο που δεν αποτελεί απλώς τεχνική υποδομή, αλλά κρίσιμο κρίκο για την ενεργειακή ασφάλεια και τη γεωπολιτική σταθερότητα της Ανατολικής Μεσογείου. Παρ’ όλα αυτά, από την πλευρά της Αθήνας δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση. Καμία ουσιαστική τοποθέτηση, καμία πολιτική βούληση, καμία δέσμευση.

Η στάση αυτή προκαλεί εύλογες απορίες και απογοήτευση. Πολλοί Έλληνες πολίτες, αλλά και Κύπριοι, αντιλαμβάνονται πως η ελληνική κυβέρνηση επιλέγει τη σιωπή και την αδράνεια για να αποφύγει την πολιτική πίεση που συνοδεύει το έργο. Κυκλοφορεί πλέον ευρέως η πεποίθηση ότι η Αθήνα υπέκυψε, άμεσα ή έμμεσα, σε τουρκικές αξιώσεις, αποσύροντας τη στήριξή της από ένα σχέδιο που θα ενίσχυε τον Ελληνισμό στο σύνολό του. Και το χειρότερο: επιχειρεί να μεταθέσει την ευθύνη για τη μη υλοποίηση στην Κύπρο, κατηγορώντας τη Λευκωσία για δήθεν αδυναμία ή αθέτηση δεσμεύσεων.

Αν αυτό πράγματι ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, τότε η κατάσταση είναι ακόμη πιο ανησυχητική. Διότι εάν η Ελλάδα δεν μπορεί να σταθεί με συνέπεια απέναντι σε ένα καθαρά ενεργειακό και τεχνικό έργο, πώς θα σταθεί απέναντι στην πανίσχυρη Τουρκία; Πώς θα διαχειριστεί τις προκλήσεις στο Αιγαίο και στο Κυπριακό, όταν δείχνει διστακτικότητα να υπερασπιστεί ένα κοινό στρατηγικό συμφέρον; Το ηλεκτρικό Καλώδιο Κύπρου – Κρήτης είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια γραμμή μεταφοράς ενέργειας. Είναι σύμβολο ενότητας, ανεξαρτησίας και κοινής ευρωπαϊκής προοπτικής. Η απουσία της Ελλάδας από αυτό το έργο εκπέμπει λάθος μήνυμα – προς τους συμμάχους, αλλά κυρίως προς τους αντιπάλους.

Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, τοποθετήθηκε πρόσφατα με σαφήνεια, τονίζοντας ότι η Κύπρος δεν εκβιάζεται και δεν αποδέχεται ρόλο αποδιοπομπαίου τράγου για πολιτικές αποφάσεις τρίτων. Η Λευκωσία έχει κινηθεί με συνέπεια, έχει καταθέσει προτάσεις, έχει εξασφαλίσει ευρωπαϊκή χρηματοδότηση και έχει δείξει βούληση να προχωρήσει. Τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα: η ευθύνη για τη στασιμότητα του έργου δεν βαραίνει την Κύπρο. Η απόφαση αποστασιοποίησης προήλθε από την Αθήνα – είτε για να αποφευχθούν πολιτικές εντάσεις, είτε για να ικανοποιηθούν εξωτερικές πιέσεις.

Παρά ταύτα, σε επίπεδο δημόσιου λόγου, επιχειρείται να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι η Κύπρος δεν ανταποκρίθηκε στις οικονομικές της υποχρεώσεις. Γίνεται λόγος για ένα ποσό 25 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο – αν πράγματι αποτελεί ζήτημα – οφείλει να διευκρινιστεί άμεσα από τη Λευκωσία. Όχι επειδή φέρει ευθύνη, αλλά για να μη δοθεί η παραμικρή αφορμή σε όσους επιδιώκουν να συγκαλύψουν τις δικές τους επιλογές μεταθέτοντας το βάρος αλλού. Η αλήθεια πρέπει να είναι καθαρή και διαφανής, χωρίς μισόλογα και πολιτικές υπεκφυγές.

Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν είναι οικονομικό. Είναι βαθιά πολιτικό και εθνικό. Η Ελλάδα, ως εγγυήτρια δύναμη της Κυπριακής Δημοκρατίας, έχει ιστορική και ηθική υποχρέωση να λειτουργεί με υπευθυνότητα και στρατηγικό σχεδιασμό. Η ενεργειακή ασφάλεια της Κύπρου αφορά άμεσα και την Ελλάδα, διότι χωρίς ενεργειακή διασύνδεση η Κύπρος παραμένει απομονωμένη, ευάλωτη και εξαρτημένη. Την ίδια στιγμή, η Τουρκία ενισχύει τον ρόλο της ως περιφερειακός ενεργειακός κόμβος, αυξάνοντας την επιρροή της στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η απώλεια του έργου δεν είναι μια απλή καθυστέρηση. Είναι στρατηγική ήττα. Η διασύνδεση Κύπρου – Κρήτης θα παρείχε στην Ελλάδα τη δυνατότητα να ελέγχει ενεργειακά την ανατολική πτέρυγα της Μεσογείου, να εδραιώσει την παρουσία της στην ευρωπαϊκή αγορά ηλεκτρισμού και να ενισχύσει την ασφάλεια του Ελληνισμού. Αντί αυτού, επικράτησε η λογική του φόβου και της σιωπής. Μια στάση που, αντί να διασφαλίζει σταθερότητα, στέλνει σήμα αδυναμίας.

Η ιστορία μάς έχει διδάξει ότι όταν η Ελλάδα επιλέγει την αδράνεια απέναντι στην Κύπρο, οι συνέπειες είναι πάντα οδυνηρές. Από το 1974 μέχρι σήμερα, οι λανθασμένοι υπολογισμοί και η έλλειψη στρατηγικής συνέπειας έχουν κοστίσει ακριβά. Δεν υπάρχει πλέον περιθώριο για νέα λάθη. Ο ελληνισμός, και στις δύο πλευρές του Αιγαίου, δικαιούται αλήθεια, διαφάνεια και τόλμη.

Η Κύπρος δεν ζητά χάρη. Ζητά συνεργασία και συνέπεια. Δεν μπορεί να γίνεται συνεχώς το εύκολο εξιλαστήριο θύμα των πολιτικών υποχωρήσεων της Αθήνας. Οι καιροί απαιτούν καθαρές θέσεις και πράξεις, όχι προφάσεις. Αν η Ελλάδα δεν μπορεί να στηρίξει έμπρακτα ένα έργο που υπηρετεί το κοινό εθνικό συμφέρον, τότε πώς θα σταθεί απέναντι σε πολύ πιο απαιτητικές κρίσεις που έρχονται;

Το μήνυμα προς την Ελληνική κυβέρνηση πρέπει να είναι σαφές και αδιαπραγμάτευτο: αναλάβετε τις ευθύνες σας. Όχι μόνο ως εταίροι, αλλά και ως εγγυητές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η υπονόμευση του Καλωδίου Κύπρου – Κρήτης δεν πλήττει μόνο την Κύπρο, αλλά και την ίδια την Ελλάδα. Εάν το εθνικό συμφέρον του ελληνισμού καταρρέει στη Λευκωσία, η επόμενη κρίση θα εκδηλωθεί αναπόφευκτα στο Αιγαίο.

Η Αθήνα δεν μπορεί να συνεχίσει να σιωπά. Οφείλει να μιλήσει, να εξηγήσει και να ενεργήσει. Οι εποχές των διπλωματικών συμβιβασμών τελείωσαν. Η ιστορία απαιτεί θάρρος και αποφάσεις. Ο Ελληνισμός αξίζει ηγεσίες που να μπορούν να κοιτάξουν τον λαό στα μάτια και να πουν την αλήθεια. Η Κύπρος δεν είναι μόνη – εκτός αν η ίδια η Ελλάδα επιλέξει να την αφήσει μόνη.

ΚΡΙΣ ΜΙΧΑΗΛ

Δέσμη έξι τροποποιητικών νομοσχεδίων περιλαμβάνει η κυβερνητική πρόταση για τη φορολογική μεταρρύθμιση. Τα νομοσχέδια που κατατέθηκαν στη Βουλή αφορούν τους νόμους περί φορολογίας του εισοδήματος, περί έκτακτης εισφοράς για την άμυνα, περί φορολογίας κεφαλαιουχικών κερδών, περί βεβαιώσεως και εισπράξεως φόρων, περί επισάξεως φόρων (του 1962 έως το 2024) και περί χαρτοσήμων (του 1963 έως το 2024).

Σύμφωνα με τον Υπουργό Οικονομικών, Μάκη Κεραυνό, βασικός στόχος της κυβέρνησης μέσα από τη φορολογική μεταρρύθμιση —η οποία έρχεται 22 χρόνια μετά την προηγούμενη— είναι η δικαιότερη κατανομή του φορολογικού βάρους, η ενίσχυση των κοινωνικών στρωμάτων με χαμηλά εισοδήματα και της μεσαίας τάξης, καθώς και η τόνωση της αναπτυξιακής δυναμικής των επιχειρήσεων, το 98% των οποίων αποτελούν μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

Παράλληλα, η μεταρρύθμιση επιδιώκει να ενισχύσει και να διασφαλίσει την ανθεκτικότητα και τη βιώσιμη αναπτυξιακή πορεία της κυπριακής οικονομίας. Στόχος είναι να διατηρηθούν και να ενισχυθούν περαιτέρω τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που προσφέρει η χώρα στις ξένες επενδύσεις, συμβάλλοντας έτσι στην προώθηση νέων τομέων της οικονομίας, όπως οι τεχνολογίες αιχμής και η ψηφιακή μετάβαση.

Τα έξι τροποποιητικά νομοσχέδια που περιλαμβάνονται στο πακέτο της φορολογικής μεταρρύθμισης είναι τα εξής:

• Ο περί χαρτοσήμων νόμος

• Ο περί φορολογίας του εισοδήματος νόμος

• Ο περί έκτακτης εισφοράς για την άμυνα νόμος

• Ο περί εισπράξεως φόρων νόμος

• Ο περί βεβαιώσεως και εισπράξεως φόρων νόμος

• Ο περί φορολογίας κεφαλαιουχικών κερδών νόμος

Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Δημοκρατικού Συναγερμού, Νίκος Τορναρίτης, κατέθεσε σήμερα στη Βουλή των Αντιπροσώπων πρόταση νόμου για την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα, με στόχο να δοθεί η δυνατότητα στα Δικαστήρια να προχωρούν σε απέλαση αλλοδαπών που διαπράττουν σοβαρά εγκλήματα.

Η προτεινόμενη νομοθεσία αποσκοπεί στην ενίσχυση των εργαλείων των κυπριακών δικαστηρίων για την καταπολέμηση της βαριάς εγκληματικότητας, επιτρέποντάς τους να επιβάλλουν, ως συμπληρωματική ποινή, την απέλαση υπηκόων τρίτων χωρών που έχουν καταδικαστεί τελεσίδικα για σοβαρά αδικήματα, όπως βίαιες πράξεις, ληστείες, συμμετοχή σε εγκληματικές οργανώσεις ή τρομοκρατικές δραστηριότητες.

Ο κ. Τορναρίτης τόνισε ότι «μέσα από την πρόταση αυτή επιδιώκουμε την ενίσχυση της δημόσιας ασφάλειας και την ουσιαστική προστασία των πολιτών, με απόλυτο σεβασμό στο κράτος δικαίου, το ευρωπαϊκό δίκαιο και τις διεθνείς υποχρεώσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας».

Η πρόταση νόμου προβλέπει σαφείς διαδικαστικές και ανθρωποδικαιικές εγγυήσεις, διασφαλίζοντας ότι κάθε απόφαση απέλασης θα λαμβάνεται υπό τον αυστηρό έλεγχο της δικαιοσύνης και σε πλήρη συμμόρφωση με το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο. Ειδικές πρόνοιες προστατεύουν:

• το δικαίωμα μη επιστροφής (non-refoulement),

• το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού,

• και τα δικαιώματα των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που διαμένουν στη Δημοκρατία.

Όπως υπογράμμισε ο κ. Τορναρίτης, «η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να διαθέτει ένα σύγχρονο, αποτελεσματικό και δίκαιο πλαίσιο που να επιτρέπει την απομάκρυνση όσων παραβιάζουν βάναυσα τους νόμους της χώρας, χωρίς όμως να υπονομεύονται οι αρχές του ανθρωπισμού και το ευρωπαϊκό κεκτημένο».

Η νομοθετική αυτή πρωτοβουλία του Δημοκρατικού Συναγερμού εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο δράσεων για την ενίσχυση της ασφάλειας, τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής και την ενδυνάμωση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς τη δικαιοσύνη και το κράτος δικαίου.