Ο πιο επιεικής χαρακτηρισμός της κίνησης Αβέρωφ Νεοφύτου να προτείνει τη κάλυψη της θέσης του αντιπροέδρου μέσα από νέα εκλογική διαδικασία είναι πολιτική πατάτα. Ο πανικός είναι πολύ κακός σύμβουλος για όλους μας και ειδικότερα σε υποψήφιους προέδρους. Στη προκείμενη περίπτωση στον Αβέρωφ Νεοφύτου που μετά από 9 μήνες προεκλογικής εκστρατείας αδυνατεί να αυξήσει σε αξιόλογο βαθμό τα δημοσκοπικά του ποσοστά. Με αυτό ως δεδομένο και την διασύνδεση του ΔΗΣΥ και του ιδίου με το σκάνδαλο των εισφορών από ξένους λήπτες των χρυσών διαβατηρίων ο Αβέρωφ Νεοφύτου επιχείρησε να αλλάξει την ατζέντα της δημόσιας συζήτησης. Η πρόταση του για συνταγματική αναθεώρηση θα ήταν μία εξαιρετική κίνηση αν δεν την χαρακτήριζαν η πολιτική, η νομική και η επικοινωνιακή προχειρότητα.

Η πολιτική προχειρότητα φαίνεται από το ότι έδωσε βάρος στη δημιουργία μίας αχρείαστης πολιτικά βοηθού προέδρου. Αντίθετα θα μπορούσε να εστιαστεί στη μείωση των υπερεξουσιών του προέδρου της δημοκρατίας κάτι που αντιστοιχεί και στο λαϊκό αίσθημα. Πάσχει επίσης από το μη προσδιορισμό του χρόνου και του τρόπου εφαρμογής της πρότασης του.

Το γεγονός της διαφοροποίησης μέρους της πρότασης μετά από ισχυρές αντιδράσεις, ιδιαίτερα από νομικούς κύκλους, καταδεικνύει την έλλειψη νομικής προεργασίας. Τέλος επικοινωνιακά η ίδια η ανακοίνωση, μίας τόσο σημαντικής και σοβαρής πρότασης, έγινε λανθασμένα εν τω μέσω πολλών και διαφόρων εξαγγελιών σε μία πανηγυρικού τύπου ομιλία σε μαζική συγκέντρωση αντί σε μία αποκλειστική δημοσιογραφική διάσκεψη.

Η νέα ανακοίνωση του Αβέρωφ Νεοφύτου ενισχύει τις πιο πάνω εκτιμήσεις. Όλα πιο πάνω σκότωσαν την κατά τα άλλα ενδιαφέρουσα ιδέα της συνταγματικής μεταρρύθμισης. Ταυτόχρονα επέφεραν ζημιά στη δημόσια εικόνα του Αβέρωφ Νεοφύτου ως σοβαρού και συγκροτημένου πολιτικού. Έδειξαν επίσης την αδυναμία του επιτελείου του να επεξεργαστεί μία τόσο σημαντική ιδέα και να βοηθήσει κατά τρόπο αποτελεσματικό στη δημόσια παρουσίαση της.

Επί της ουσίας ο Αβέρωφ Νεοφύτου σωστά επισήμανε την ανάγκη να περιοριστούν οι σημερινές εξουσίες του Προέδρου της Δημοκρατίας όπως αυτές διαμορφώθηκαν από το 1964 μετά την αποχώρηση των Τ/κ. Οι εξουσίες αυτές εμποδίζουν σήμερα τη καταπολέμηση της διαφθοράς. Όσο για το αν μπορούν να αλλάξουν κάποια από τα βασικά άρθρα του συντάγματος άποψη μου είναι πως υπάρχει πολιτικός και νομικός τρόπος και αυτός έχει να κάνει με την εμπλοκή των Τ/κ στη διαδικασία της συνταγματικής μεταρρύθμισης. Σε κάθε περίπτωση η συζήτηση αυτή αξίζει να γίνει μετά τις προεδρικές εκλογές έτσι ώστε να μην υπεισέρχονται προεκλογικές σκοπιμότητες. Τέλος η περίπτωση της συνταγματικής μεταρρύθμισης που πρότεινε και μετά απέσυρε ο Αβέρωφ Νεοφύτου δεν ήταν απλά πρόχειρη. Ήταν και είναι πολιτικά ύποπτη.

Αν πάσχει κάτι το σύνταγμα του 1960 είναι οι υπερεξουσίες του Προέδρου και όχι η έλλειψη του αντιπροέδρου μετά και την αποχώρηση των Τ/κ. Ούτε ο νυν Πρόεδρος έχει έλλειψη βοηθών όπως στη συνέχεια επεχείρησε να διαφοροποιήσει τη πρόταση του ο Αβέρωφ Νεοφύτου. Δίπλα του ο Πρόεδρος έχει 11 υπουργούς, 5 υφυπουργούς, αρκετούς επίτροπους και συμβούλους που όλοι μαζί τον βοηθούν στη διακυβέρνηση της χώρας.

Η πρόταση του Αβέρωφ Νεοφύτου για δημιουργία μίας ΝΕΑΣ θέσης συγκυβερνήτη ενδεχομένως να είναι μήνυμα σε συγκεκριμένο πολιτικό για τον αυριανό διαμοιρασμό της εξουσίας στη περίπτωση που τον στηρίξει στις σημερινές εκλογές. Ούτως ή άλλως η συνταγματική αυτή αλλαγή προϋποθέτει έγκριση με πλειοψηφία δύο τρίτων από τη Βουλή και επίκληση του Δικαίου της Ανάγκης αφού το ίδιο το σύνταγμα θεωρεί τα άρθρα που αφορούν τον αντιπρόεδρο από τα θεμελιώδη και τα οποία δεν δύνανται να τροποποιηθούν.

Για ποιο πολιτικό πρόσωπο τελικά προόριζε τη συγκεκριμένη θέση του αντιπροέδρου ή του βοηθού Προέδρου ο Αβέρωφ Νεοφύτου;

Του Π. Κυρατζιή

Vouli TV