ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Οι αστερίσκοι πίσω από το ιστορικό μήνυμα Οτσαλάν
Ηταν Φεβρουάριος του 1999, όταν ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν απήχθη από την ελληνική πρεσβευτική κατοικία στην Κένυα και οδηγήθηκε στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της νήσου Ιμραλί στην Προποντίδα, με το «φιάσκο» της σύλληψής του να προκαλεί τότε πολιτική κρίση στην Ελλάδα (τις αποπομπές τριών υπουργών) και πανηγυρισμούς στην Τουρκία του τότε πρωθυπουργού Μπουλέντ Ετσεβίτ.
Ακριβώς 26 χρόνια μετά, από τις ίδιες φυλακές όπου εξακολουθεί να κρατείται, ο Οτσαλάν απηύθυνε σήμερα μια ιστορική, όπως χαρακτηρίζεται, έκκληση.
Ο 75χρονος πια «Απο», όπως τον αποκαλούν οι υποστηρικτές του, κάλεσε σήμερα το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK), την οργάνωση που ο ίδιος είχε ιδρύσει τον Νοέμβριο του 1978 στο Ντιγιάρμπακιρ, να καταθέσει τα όπλα και να διαλυθεί.
Το μήνυμά του ανακοινώθηκε διά «αντιπροσώπων» στο πλαίσιο συνέντευξης Τύπου, από στελέχη του φιλοκουρδικού Κόμματος Ισότητας και Δημοκρατίας των Λαών (DEM), που είχαν νωρίτερα σήμερα συνάντηση με εκείνον στο Ιμραλί.

Πώς φτάσαμε ως εδώ
Η σημερινή εξέλιξη έρχεται, ουσιαστικά, να επιστεγάσει μια κούρσα πέντε μηνών στη διάρκεια της οποίας οι εξελίξεις στην Τουρκία ήταν πολλές και ραγδαίες.
Αρχής γενομένης από τον περασμένο Οκτώβριο, η τουρκική κυβερνώσα ισλαμοεθνικιστική Λαϊκή Συμμαχία (AKP-MHP) παρουσιάστηκε να τείνει χείρα (επανα)προσέγγισης προς τους Κούρδους, με ειδικό απεσταλμένο τον ηγέτη του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (MHP) Ντεβλέτ Μπαχτσελί και, προφανώς, τις ευλογίες του ίδιου του Ερντογάν (AKP).
Τι κι αν άλλοτε ζητούσε τη θανατική καταδίκη του ιδίου του Οτσαλάν και την απαγόρευση των φιλοκουρδικών κομμάτων; Ο υπερεθνικιστής Μπαχτσελί παρουσιάστηκε τους τελευταίους μήνες να αλλάζει γραμμή στο Κουρδικό. Είπε, για παράδειγμα, ότι βουλευτές του φιλοκουρδικού DEM θα μπορούσαν να συναντηθούν με τον Οτσαλάν στις φυλακές του Ιμραλί, πράγμα που ήδη έγινε. Ο φυλακισμένος Κούρδος δέχθηκε στις 24 Οκτωβρίου του 2024 στο Ιμραλί την πρώτη επίσκεψη, έπειτα από ένα διάστημα σχεδόν τεσσάρων ετών πλήρους αποκλεισμού, και έκτοτε θα ακολουθούσαν κι άλλες. Ο Μπαχτσελί είπε όμως τον περασμένο Οκτώβριο και κάτι άλλο εξαιρετικά ενδιαφέρον: ότι ο Οτσαλάν θα μπορούσε ακόμη και να αποφυλακιστεί εάν κηρύξει «το τέλος της τρομοκρατίας» και ζητήσει «τη διάλυση του PKK».
Πέντε μήνες μετά, εκείνη η έκκληση, την οποία είχε ζητήσει/προαναγγείλει ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, είναι πια γεγονός.
«Απευθύνω έκκληση για κατάθεση των όπλων και αναλαμβάνω την ιστορική ευθύνη για αυτό το κάλεσμα. Ολες οι ομάδες πρέπει να καταθέσουν τα όπλα και το PKK να αυτοδιαλυθεί». Αυτό ήταν το μήνυμα που έστειλε σήμερα ο Οτσαλάν, ένα μήνυμα το οποίο θα μπορούσε όμως παράλληλα και να ξενίσει, καθώς παρουσιάζεται να βλέπει προοπτικές δημοκρατικής προόδου σε μια περίοδο κατά την οποία η τουρκική αντιπολίτευση (CHP, DEM) καλείται να αντιμετωπίσει ένα νέο κύμα καθαιρέσεων εκλεγμένων αξιωματούχων, αποπομπών και διώξεων.

Πού στοχεύει η πλευρά Ερντογάν

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν από την πλευρά του, δεν μπορεί πια παρά να επιχαίρει βλέποντας τους χειρισμούς του να αποδίδουν καρπούς, καθώς αυτό το άνοιγμα προς τους Κούρδους, εάν επιτύχει, θα μπορούσε να τον ωφελήσει ποικιλοτρόπως, εντός αλλά και εκτός των τουρκικών συνόρων.
Ο 71χρονος Ερντογάν κυνηγά πια μια νέα θητεία στην τουρκική προεδρία με ορίζοντα τις εκλογές του 2028, ή μάλλον μια νέα δυνατότητα προεδρικής υποψηφιότητας. Για να μπορέσει όμως να θέσει ξανά υποψηφιότητα για την προεδρία, θα πρέπει να έχει εν τω μεταξύ αναθεωρήσει το τουρκικό Σύνταγμα και η ψήφος των Κούρδων, που είναι συνολικά δεκάδες εκατομμύρια σήμερα στην Τουρκία, θα μπορούσε να αποδειχθεί πολύτιμη σε αυτήν του την προσπάθεια.
Είναι ενδεικτικά όσα γράφαμε στην «Κ» στις 22 Ιανουαρίου για τον Ερντογάν που «χρειάζεται τη στήριξη όσο το δυνατόν περισσοτέρων Κούρδων, συντηρητικών και μη, προκειμένου να μπορέσει να αλλάξει το τουρκικό Σύνταγμα μέσα από ένα νέο δημοψήφισμα, όπως ήταν εκείνο του 2017» και που, σε αυτό το πλαίσιο, παρουσιάζεται πια διατεθειμένος να προσφέρει στους Κούρδους, ως αντάλλαγμα για την πολιτική τους στήριξη ή ανοχή, την –υπό προϋποθέσεις– απελευθέρωση του Οτσαλάν.
Αλλά και εκτός των τουρκικών συνόρων, εάν καταφέρει να εξασφαλίσει τη διάλυση του PKK, ο Ερντογάν θα μπορούσε να ενισχύσει σημαντικά το τουρκικό αποτύπωμα ισχύος σε Συρία και Ιράκ. Ο Τούρκος πρόεδρος παρουσιάζεται, άλλωστε, να έχει ήδη σε μεγάλο βαθμό πάρει με το μέρος τους Μπαρζανί και το κυβερνών Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (KDP) στο ημιαυτόνομο Βόρειο Ιράκ, ενώ έχει παράλληλα ενισχύσει σημαντικά τη επιρροή του και στη Συρία, προσεγγίζοντας την ηγεσία του Αχμεντ αλ Σάρα έπειτα από την πτώση του Μπασάρ αλ Ασαντ.
Δρόμος σπαρμένος με αγκάθια
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ωστόσο της ενίσχυσης των τουρκικών θέσεων, υπάρχουν ακόμη αγκάθια που παραμένουν για την Αγκυρα και ένα από αυτά τα αγκάθια είναι το PKK. Πέρα από το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν, η τουρκική ηγεσία βλέπει εχθρούς στο κόμμα της Πατριωτικής Ενωσης του Κουρδιστάν (PUK) του Μπαφέλ Ταλαμπανί στο Βόρειο Ιράκ και, προφανώς, στις υπό κουρδική διοίκηση –και υπό αμερικανική στήριξη– Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) της βόρειας Συρίας που συνδέονται με τις κουρδικές Μονάδες Προστασίας του Λαού YPG/YPJ και το συριακό Κόμμα Δημοκρατικής Ενωσης (PYD).
Η τουρκική ηγεσία επιλέγει, εδώ και χρόνια, να αποκηρύσσει πολλές από τις προαναφερθείσες ομάδες ως «παρακλάδια της τρομοκρατικής οργάνωσης του PKK». Πόσο ανταποκρίνεται όμως αυτή η κατηγορία στην πραγματικότητα; Ισχύουν, άραγε, πρακτικά όσα καταγγέλλει η τουρκική ηγεσία όταν μιλάει για «παρακλάδια του PKK» ή μήπως όχι; Από τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, πρόκειται να κριθούν πολλά το προσεχές διάστημα.
Εάν το δίκτυο του PKK είναι όντως ευρύ και ισχυρό, και τώρα αυτοδιαλυθεί όπως του ζήτησε ο Οτσαλάν, τότε η τουρκική ηγεσία θα έχει όντως σημειώσει μια σημαντικότατη νίκη έπειτα από τέσσερις δεκαετίες συγκρούσεων (1984-2025). Εάν όμως από την άλλη πλευρά, το PKK δεν είναι πια τόσο ισχυρό όπως άλλοτε και δεν έχει πια σημαντική επιρροή σε άλλες ένοπλες ομάδες, τότε ο αφοπλισμός του δεν θα έχει την ίδια αξία. Κι όλα αυτά, με την προϋπόθεση ότι η νυν ηγεσία του PKK θα αποδεχθεί την έκκληση Οτσαλάν και θα καταθέσει τα όπλα, πράγμα δύσκολο, ειδικά από τη στιγμή που δεν έχει διευκρινιστεί εάν θα δρομολογηθεί διαδικασία αμνηστίας από τις τουρκικές Αρχές για όσους ήταν μέλη του PKK.
Ακόμη και αν ξεκινήσει δε μια νέα ειρηνευτική διαδικασία, δεν είναι βέβαιο ότι αυτή θα ευοδωθεί. Η προηγούμενη φορά που είχε συμβεί κάτι ανάλογο (2013-2015), η ειρηνευτική διαδικασία κατέρρευσε εν μέσω συγκρούσεων.
Ο Σαλίχ Μουσλίμ του Κόμματος Δημοκρατικής Ενωσης (PYD) παρουσιάστηκε σήμερα να δηλώνει ότι θα μπορούσαν όντως να κατατεθούν τα όπλα, αφού όμως εξαλειφθούν οι λόγοι που οδήγησαν στην ανάληψή τους. Αναλυτές όπως ο Τσαρλς Λίστερ εκτιμούν ωστόσο, από την άλλη πλευρά, ότι θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να αποστρατιωτικοποιηθούν ομάδες όπως είναι για παράδειγμα εκείνες των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF).
Με άλλα λόγια, παρά τη σημερινή «ιστορική» έκκληση Οτσαλάν, το τοπίο είναι σπαρμένο με αγκάθια και οι εστίες καχυποψίας παραμένουν.
Οσα είχαν συμβεί στο παρελθόν δε, δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας.
50 +1 χρόνια μετά
Ερχιουρμάν: Η Τουρκία αποτελεί «εγγύητρια δύναμη» για ολόκληρη την Κύπρο
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, Hellas Journal – Ουάσιγκτον

Απ’ όλες τις ασυναρτησίες που εκστομίζει ο πολιτικός τσαρλατάνος Ερχιουμάν, υπάρχει μία μόνο δήλωση που φαίνεται να πιστεύει πραγματικά: ότι η Τουρκία αποτελεί «εγγύητρια δύναμη» για ολόκληρη την Κύπρο, και συνεπώς έχει «δικαιώματα».
Η επιλογή του Τουφάν Ερχιουμάν, ενός πολιτικού από την τουρκική λεγόμενη «αριστερά», στη θέση του νέου κατοχικού ηγέτη, προκάλεσε θύελλα ενθουσιασμού μεταξύ της γνωστής ομάδας που προωθεί την «όποια λύση» στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου.
Όσοι τολμήσαμε να εκφράσουμε κριτική, βασιζόμενοι σε αναλύσεις από την Τουρκία και τα κατεχόμενα, αλλά και στις δηλώσεις του ίδιου του Ερχιουμάν, δεχθήκαμε πρωτοφανή επίθεση στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης (ΜΚΔ). Υποστηρίζουν λανθασμένα ότι ο νέος κατοχικός ηγέτης είναι αποφασισμένος να συγκρουστεί ακόμη και με τον Ταγίπ Ερντογάν για να επιτύχει μια …«ομοσπονδιακή λύση», όπως περιγράφουν τη φιλοτουρκική Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.
Οι Έλληνες υποστηρικτές του Ερχιουμάν δεν είναι μόνο «τυφλοί», αγνοώντας τα γεγονότα, αλλά και «κουφοί», αφού δεν ακούν τις δηλώσεις του ίδιου. Ο ίδιος έχει δεσμευτεί δημόσια για πλήρη συνεργασία με την Άγκυρα σε όλα τα θέματα, συμπεριλαμβανομένου του Κυπριακού.
Ακόμη και αν ο Ερχιουμάν ήθελε να απεγκλωβιστεί από την Τουρκία, αυτό είναι πρακτικά αδύνατο. Το σημειώνω για να κατανοήσουν οι Κύπριοι πολίτες με ελληνικά ονόματα ότι η επιλογή του «αριστερού» υποψηφίου από τους Τουρκοκύπριους και τους εποίκους στις παράνομες «εκλογές» των κατεχομένων, ανοίγει το δρόμο για λύση υπό έναν όρο: οι Ελληνοκύπριοι πρέπει να παραχωρήσουν περισσότερα στους Τουρκοκύπριους για να επιτευχθεί η πολυπόθητη επανένωση.
Αν ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν προσφέρει κίνητρα στον Ερχιουμάν, ο φτωχός κατοχικός ηγέτης δεν θα μπορέσει να ασκήσει πίεση στην Τουρκία για συμβιβασμό, και έτσι η Κύπρος θα παραμείνει υπό την τουρκική επιρροή.
Πέρα από τις υπερβολές των υποστηρικτών της «όποιας λύσης», υπάρχει η σοβαρή πτυχή: ο Ερντογάν αποφάσισε να αλλάξει τη «φρουρά» στα κατεχόμενα, αντικαθιστώντας τον εθνικιστή Ερσίν Τατάρ με έναν φερόμενα μετριοπαθή ηγέτη που μιλά για ομοσπονδιακή λύση, αλλά στην πραγματικότητα ακολουθεί την ίδια γραμμή.
Η λύση που προβάλλει ο Ερχιουμάν, και την υποστηρίζουν τα «αρνιά» στις ελεύθερες περιοχές, είναι στην ουσία συνομοσπονδία: δύο κράτη σε χαλαρή ομοσπονδία, που θα οδηγήσει τελικά στο «αυτοί από εκεί και εμείς από εδώ». Καμία σύγκρουση με τον Ταγίπ Ερντογάν δεν είναι πιθανή· όπως λέμε λαϊκά, «δεν τον παίρνει».
Η θέση του Ερχιουμάν είναι συνεπής με την τουρκική στρατηγική για τα δύο κράτη, στόχος που υπηρετούν όλοι οι τουρκικής καταγωγής πολιτικοί στην Τουρκία και στα κατεχόμενα. Αν αποκλίνει έστω και λίγο από την τουρκική γραμμή, θα βρεθεί εκτός εξουσίας, όπως συνέβη με τον Εκρέμ Ιμάμογλου, καθώς ο Ερντογάν φυλακίζει όσους εκφράζουν αντίθετη γνώμη.
Οι ηγέτες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ συντηρούν την ψευδαίσθηση ότι μια μικρή ομάδα Τουρκοκυπρίων αντιτίθεται στην τουρκική κατοχή. Αν και υπάρχουν δημοκρατικοί άνθρωποι που επιθυμούν ελευθερία από την Άγκυρα, είναι ελάχιστοι και όχι αυτοί που επέλεξαν τον Ερχιουμάν στις παράνομες «εκλογές». Η πλειοψηφία των υποστηρικτών του προέρχεται από το δεξιό στρατόπεδο της οικογένειας Ντενκτάς, πρώην οπαδοί του Ερσίν Τατάρ.
Θα τολμήσει ο νέος κατοχικός ηγέτης να αντιμετωπίσει τη διαφθορά που ελέγχει ο ίδιος ο Ερντογάν στα κατεχόμενα; Ο Ερχιουμάν, ως «καλό παιδί», έδωσε πρώτα τα διαπιστευτήριά του στον παράνομο «πρέσβη» της Τουρκίας και στη συνέχεια έλαβε οδηγίες από τον Ερντογάν.
Όπως συνέβη με τον Ταλάτ και τον Ακιντζί, η Τουρκία θα εκμεταλλευθεί τον Ερχιουμάν για να οδηγήσει τις διαπραγματεύσεις σε αδιέξοδο, φροντίζοντας να εμφανιστεί υπεύθυνος ο Πρόεδρος της Κύπρου. Ο τελικός στόχος είναι η λύση των δύο κρατών.
Οι υποστηρικτές της «όποιας λύσης» αποτελούν στη συντριπτική τους πλειοψηφία «ανόητους», ενώ μια μικρή μειοψηφία συζητά με σοβαρότητα για πραγματική επανένωση χωρίς ξένα στρατεύματα και εγγυήσεις, αψηφώντας διπλωματικά ρίσκα.
Η πλειοψηφία των πολιτών δεν εμπιστεύεται την Τουρκία, και δεν υπάρχει πρόβλημα με τους Τουρκοκύπριους που ζουν στις ελεύθερες περιοχές. Αν ο Ερχιουμάν είχε επιλεγεί για να στείλει μήνυμα στον Ερντογάν, πρέπει να τον υποστηρίξουν στον αγώνα του κατά του ισλαμικού καθεστώτος, ακόμα και αν αυτό σημαίνει να πέσει «μαχόμενος». Το μήνυμα για πραγματική επανένωση χωρίς ξένα στρατεύματα και εγγυήσεις θα προκαλέσει παγκόσμιο ενδιαφέρον.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Ανεξαρτήτως των ανακοινώσεων του Φειδία Παναγιώτου, βρισκόμαστε υπό την επίδραση των ξενοκίνητων κομμάτων και ενδέχεται να εμφανιστεί νέο «ρωσικό κόμμα» στην Κύπρο το 2026.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Η πενταμερής σύνοδος που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας φαίνεται καλή για να είναι αληθινή. Ο Ερντογάν δεν πρόκειται να δεχθεί τη συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας χωρίς την παρουσία του ψευδοκράτους, ενώ η μη πρόσκληση του Ισραήλ προβληματίζει τις ΗΠΑ. Προκύπτει ερώτημα για το πώς θα διαχειριστεί το ελληνικό ΥΠΕΞ τη συνάντηση Κυριάκου Μητσοτάκη με τον κατοχικό ηγέτη.
ΠΗΓΗ: HELLAS Journal
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Σκληρή κριτική Θεμιστοκλέους: Η Πρόεδρος «αδιάβαστη κι άσχετη» ξανά στην Ολομέλεια
Αυστηρή κριτική για τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στην τελευταία Ολομέλεια της Βουλής απηύθυνε ο βουλευτής Ανδρέας Θεμιστοκλέους προς την Αννίτα Δημητρίου. Όπως υπογράμμισε, «ως Πρόεδρος της Βουλής πιάνεται αδιάβαστη κι άσχετη για πολλοστή φορά» και ζήτησε την εγγραφή σχετικού θέματος προς συζήτηση στον Κανονισμό Λειτουργίας της Βουλής.
Ο Ανδρέας Θεμιστοκλέους επισήμανε ακόμη ότι η κ. Δημητρίου έκλεισε τη φωνή «όσων με εξέλεξαν ως βουλευτή τους» και διερωτήθηκε τι μπορεί να ακολουθήσει μετά το πρόσταγμα “κλείστε του το μικρόφωνο”, μήπως το “συλλάβετε τον”.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του:
Η διαδικασία συζήτησης στην Ολομέλεια οποιουδήποτε θέματος είναι συγκεκριμένη και σαφής, καθοριζόμενη ρητά από το Σύνταγμα και τον Κανονισμό Λειτουργίας της Βουλής. Σύμφωνα με το άρθρο 73 του Συντάγματος και τα άρθρα 30 και 34 του Κανονισμού:
Πρώτον, η Πρόεδρος της Βουλής δεν διαθέτει καμία εξουσία να διακόψει μονομερώς οποιαδήποτε συζήτηση για νομοθέτημα ή ζήτημα, επειδή θεωρεί ότι η συζήτηση έχει ολοκληρωθεί. Η απόφαση για διακοπή συζήτησης λαμβάνεται αποκλειστικά από την Ολομέλεια, με ψηφοφορία ισχυρής πλειοψηφίας 2/3 των παρόντων βουλευτών. Θα ήταν αδιανόητο η Πρόεδρος να έχει τη δυνατότητα να διακόπτει συζητήσεις κατά το δοκούν.
Δεύτερον, κάθε βουλευτής διαθέτει συνταγματικό δικαίωμα να εγείρει θέμα επί της διαδικασίας ή του Κανονισμού σε οποιοδήποτε στάδιο της συζήτησης. Η Πρόεδρος είναι υποχρεωμένη να σταματήσει άμεσα τη συζήτηση, να παραχωρήσει τον λόγο στον βουλευτή, ο οποίος μπορεί να αναπτύξει τα επιχειρήματά του για δεκαπέντε λεπτά.
Τι συνέβη την περασμένη Πέμπτη στην Ολομέλεια;
Η κυρία Αννίτα Δημητρίου ανακοίνωσε ότι θα διακόψει τη συζήτηση επειδή αυτή είχε ολοκληρωθεί. Ο βουλευτής αντέτεινε ότι κάτι τέτοιο δεν δικαιούται και η Πρόεδρος ανταπάντησε ότι λέει «εξυπνάδες». Όταν ζήτησε τον λόγο επί της διαδικασίας, η κ. Δημητρίου διέταξε να του κλείσουν το μικρόφωνο, αδιαφορώντας ότι ταυτόχρονα έκλεινε τη φωνή όσων τον εξέλεξαν.
Ο βουλευτής χαρακτήρισε το περιστατικό πρωτάκουστο, πρωτόγνωρο, πολιτικά αξιοθρήνητο και κοινοβουλευτικά κατακριτέο, καθώς η Πρόεδρος, υπερβαίνοντας και καταχρώντας την εξουσία της, αφαίρεσε αυθαίρετα το δικαίωμα λόγου ενός βουλευτή, διατάσσοντας «κλείστε του το μικρόφωνο».
Συνεχιζόμενα προβλήματα και προσωπική κριτική
Ο Ανδρέας Θεμιστοκλέους τόνισε ότι πρόκειται για την πολλοστή φορά που η κ. Δημητρίου, ως Πρόεδρος της Βουλής, φαίνεται αδιάβαστη και άσχετη, εκδηλώνοντας εντός της Ολομέλειας προκλητική αντιπάθεια προς το πρόσωπό του και προσβάλλοντας το κύρος του Κοινοβουλίου.
Η Πρόεδρος θα έπρεπε να λειτουργεί υπεράνω κομμάτων, προσωπικών πεποιθήσεων και περιστάσεων, ως ανεξάρτητος θεσμικός παράγοντας και θεματοφύλακας του Συντάγματος και του Κανονισμού Λειτουργίας, αντί να παραβιάζει ασύστολα τους κανόνες και να κατακρεουργεί τον Κανονισμό. Και το ερώτημα παραμένει: μετά το «κλείστε του το μικρόφωνο», τι άλλο θα ακολουθήσει στον ναό της δημοκρατίας; Μήπως το «συλλάβετε τον»; Και μετά τι άλλο;
Πρόταση για συζήτηση
Κατά το καθήκον του, ο βουλευτής προτείνει την εγγραφή και συζήτηση στο κεφάλαιο Δ΄ του θέματος «Οι συνταγματικές διατάξεις που αφορούν τη Βουλή, ο Κανονισμός Λειτουργίας της και η εφαρμογή τους στην πράξη».
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
ΑΤΑ: Τα δύο σημεία τριβής που μπλοκάρουν την απόφαση
Βασικά σημεία διαφωνίας παραμένουν η διεκδίκηση των συντεχνιών για ετήσιο υπολογισμό της ΑΤΑ κατά την αναθεώρηση του κατώτατου μισθού, σε αντίθεση με τη διετία που φαίνεται να προκρίνουν οι εργοδότες, καθώς και το ύψος των φοροαπαλλαγών. Η χθεσινή, πολύωρη σύσκεψη των κοινωνικών εταίρων με τους υπουργούς Οικονομικών και Εργασίας για την ΑΤΑ δεν κατέληξε σε συμφωνία, ωστόσο δεν κηρύσσεται αδιέξοδο και οι προσπάθειες για επίλυση του ζητήματος θα συνεχιστούν.
Σημειώνεται πρόοδος στα ζητήματα συγκλίσεων που αφορούν το πλαίσιο διαπραγμάτευσης που κατέθεσε η κυβέρνηση, με δύο βασικά αγκάθια να παραμένουν: η διεκδίκηση των συντεχνιών για ετήσιο υπολογισμό και απόδοση της ΑΤΑ κατά την αναθεώρηση του κατώτατου μισθού και το ύψος των φοροαπαλλαγών προς τους εργοδότες. Σχετικά με την επιστροφή της ΑΤΑ σε ετήσια βάση προς τους εργοδότες, υπάρχει διαφορά απόψεων, καθώς η κυβέρνηση φαίνεται να προκρίνει ποσοστό 15%, αντί του 50% που προέβλεπε αρχικά το πλαίσιο.
Στο πλαίσιο της πρότασης της κυβέρνησης, προβλέπεται σταδιακή αύξηση του ποσοστού της ΑΤΑ στο 100% εντός 18 μηνών, με οροφή 4% ως μέγιστο ποσοστό πληθωρισμού, χωρίς κλιμακωτή απόδοση. Οι πρόνοιες αυτές γίνονται αποδεκτές και από τις δύο πλευρές. Συγκεκριμένα, από 1/1/2026 το ποσοστό της ΑΤΑ θα αυξηθεί στο 80% από 66,7% που είναι σήμερα, από 1/7/2026 θα φτάσει στο 90% και από 1/7/2027 στο 100%. Η ΑΤΑ θα παραχωρείται μία φορά τον χρόνο εφόσον η ετήσια ποσοστιαία μεταβολή του πραγματικού ΑΕΠ του προηγούμενου έτους είναι θετική. Οι πρόνοιες αυτές βρίσκουν επίσης σύμφωνους τους κοινωνικούς εταίρους.
Αποκλίσεις σε σημαντικά θέματα
Η γενική γραμματέας της ΠΕΟ, Σωτηρούλα Χαραλάμπους, σημείωσε ότι δεν έχει υπάρξει καταρχήν συμφωνία, καθώς παραμένουν σημαντικές διαφορές, και αναμένουν τα επόμενα βήματα. Ο γενικός γραμματέας της ΣΕΚ, Ανδρέας Μάτσας, επισήμανε ότι, παρά τις έξι ώρες διαβουλεύσεων, δεν ήταν δυνατή η ανακοίνωση οποιασδήποτε προκαταρκτικής απόφασης. Οι συντεχνίες είχαν θέσει ως χρονοδιάγραμμα κατάληξης τη χθεσινή μέρα, ωστόσο χρειάζεται να ενημερώσουν τα συλλογικά τους όργανα για να καθορίσουν τα επόμενα βήματα. Η ημερομηνία καθορισμού της πανσυνδικαλιστικής διάσκεψης θα ανακοινωθεί εντός της επόμενης εβδομάδας.
Οι επόμενες κινήσεις των εργοδοτών
Οι εκτελεστικές επιτροπές ΟΕΒ και ΚΕΒΕ θα συναντηθούν την ερχόμενη Τρίτη για αξιολόγηση των εξελίξεων και συντονισμό επί των επόμενων βημάτων. Ο γενικός διευθυντής της ΟΕΒ, Μιχάλης Αντωνίου, ανέφερε ότι όλες οι πλευρές έχουν ευθύνη απέναντι στα μέλη τους και στο κοινωνικό σύνολο. Ο γενικός γραμματέας του ΚΕΒΕ, Φιλόκυπρος Ρουσουνίδης, τόνισε ότι παρά τις συγκλίσεις, οι διαφορές μπορεί να αποτελέσουν αγκάθι ή να ξεπεραστούν.
Αξιοποίηση των συγκλίσεων
Ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Γιάννης Παναγιώτου, χαρακτήρισε χρήσιμη και εποικοδομητική την ολοκλήρωση των συναντήσεων με τους κοινωνικούς εταίρους, καθώς διαμορφώθηκε ένα πλαίσιο συγκλίσεων που μπορεί να αξιοποιηθεί για την επίτευξη συμφωνίας. Παράλληλα, σημείωσε ότι παραμένουν ορισμένες μικρές διαφορές, οι οποίες δεν αναμένεται να εμποδίσουν την κατάληξη σε συμφωνία τις επόμενες ημέρες.
Η κυβέρνηση είναι έτοιμη να υποβάλει γραπτώς τις θέσεις της, ώστε να αποτελέσουν σημεία αναφοράς για τη διαδικασία. Παράλληλα, τονίζεται η ανάγκη περιορισμού των αποστάσεων μεταξύ των δύο πλευρών σε συγκεκριμένα ζητήματα, ώστε μια μεσολαβητική πρόταση να έχει θετικό αντίκτυπο. Ο υπουργός υπενθύμισε ότι σε περίπτωση που ο διάλογος παύσει να είναι εποικοδομητικός, η κυβέρνηση θα το ανακοινώσει και θα λάβει τις κατάλληλες αποφάσεις.
-
#exAformis5 days ago8κομματική βουλή δείχνει η δημοσκόπηση
-
#exAformis5 days ago#exAformis | Εκ φύσεως Πολιτικός — με τον Μάριο Πουλλικκά, Δευτέρα 27/10 στις 7μμ
-
Βουλευτικές Εκλογές 20263 weeks agoΜΕΓΑΛΗ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΓΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2026, ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ 2028 ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΩΝ
-
Άρθρα Χάρη Θεραπή5 days agoΗ ψευδαίσθηση Ερχιουρμάν: προοδευτικός λόγος ή καμουφλαρισμένος εθνικισμός;
-
#exAformis5 days agoΣύγκριση αποτελεσμάτων Ιουνίου – Οκτωβρίου 2025
-
Βουλευτικές Εκλογές 20265 days agoΔΗΚΟ – Αποστόλου: Οι όροι για κοινή πορεία στις εκλογές 2026
-
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ1 day agoΤουφάν Δεν μπορείτε να μας κάνετε να αγαπήσουμε τον Ερντογάν!
-
ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ5 days agoΛευκωσία – Παρίσι σε τροχιά στρατηγικής συμμαχίας: Σύντομα στην Κύπρο ο Μακρόν

